ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1413
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਅਭਿਆਗਤ ਏਹ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਜਿਨ ਕੈ ਮਨ ਮਹਿ ਭਰਮੁ ॥
abhiaagat eh na aakheeeh jin kai man meh bharam |ભટકતા ભિખારીઓને પવિત્ર પુરુષો ન કહો, જો તેમના મનમાં શંકા હોય.
ਤਿਨ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਨਕਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਧਰਮੁ ॥੧॥
tin ke dite naanakaa teho jehaa dharam |1|જે કોઈ તેમને આપે છે, હે નાનક, તે જ પ્રકારની યોગ્યતા કમાય છે. ||1||
ਅਭੈ ਨਿਰੰਜਨ ਪਰਮ ਪਦੁ ਤਾ ਕਾ ਭੀਖਕੁ ਹੋਇ ॥
abhai niranjan param pad taa kaa bheekhak hoe |જે નિર્ભય અને નિષ્કલંક ભગવાનના સર્વોચ્ચ પદની ભીખ માંગે છે
ਤਿਸ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥੨॥
tis kaa bhojan naanakaa viralaa paae koe |2|- હે નાનક, આવા વ્યક્તિને ભોજન આપવાની તક કેવા દુર્લભ છે. ||2||
ਹੋਵਾ ਪੰਡਿਤੁ ਜੋਤਕੀ ਵੇਦ ਪੜਾ ਮੁਖਿ ਚਾਰਿ ॥
hovaa panddit jotakee ved parraa mukh chaar |જો હું ધાર્મિક વિદ્વાન, જ્યોતિષી અથવા ચાર વેદનો પાઠ કરી શકતો હોત,
ਨਵਾ ਖੰਡਾ ਵਿਚਿ ਜਾਣੀਆ ਅਪਨੇ ਚਜ ਵੀਚਾਰ ॥੩॥
navaa khanddaa vich jaaneea apane chaj veechaar |3|હું મારા શાણપણ અને વિચારશીલ ચિંતન માટે, પૃથ્વીના નવ પ્રદેશોમાં પ્રખ્યાત થઈ શકું છું. ||3||
ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੈਲੀ ਘਾਤੁ ਕੰਞਕਾ ਅਣਚਾਰੀ ਕਾ ਧਾਨੁ ॥
brahaman kailee ghaat kanyakaa anachaaree kaa dhaan |બ્રાહ્મણ, ગાય, સ્ત્રી શિશુની હત્યા અને દુષ્ટ વ્યક્તિના પ્રસાદનો સ્વીકાર કરવાના ચાર હિંદુ મુખ્ય પાપો,
ਫਿਟਕ ਫਿਟਕਾ ਕੋੜੁ ਬਦੀਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
fittak fittakaa korr badeea sadaa sadaa abhimaan |વિશ્વ દ્વારા શાપિત અને રક્તપિત્ત દ્વારા રોગગ્રસ્ત; તે હંમેશ માટે અને હંમેશા અહંકારી ગર્વથી ભરેલો છે.
ਪਾਹਿ ਏਤੇ ਜਾਹਿ ਵੀਸਰਿ ਨਾਨਕਾ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ॥
paeh ete jaeh veesar naanakaa ik naam |જે નામને ભૂલી જાય છે, હે નાનક, તે આ પાપોથી ઢંકાઈ જાય છે.
ਸਭ ਬੁਧੀ ਜਾਲੀਅਹਿ ਇਕੁ ਰਹੈ ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ॥੪॥
sabh budhee jaaleeeh ik rahai tat giaan |4|આધ્યાત્મિક શાણપણના સાર સિવાય, બધી શાણપણને બાળી નાખવા દો. ||4||
ਮਾਥੈ ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
maathai jo dhur likhiaa su mett na sakai koe |કોઈના કપાળ પર લખેલ આદિમ ભાગ્યને કોઈ ભૂંસી શકતું નથી.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਵਰਤਦਾ ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਹੋਇ ॥੫॥
naanak jo likhiaa so varatadaa so boojhai jis no nadar hoe |5|ઓ નાનક, ત્યાં જે કંઈ લખેલું છે તે પૂરું થાય છે. તે જ સમજે છે, જેને ભગવાનની કૃપાથી આશીર્વાદ મળે છે. ||5||
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਗਿ ॥
jinee naam visaariaa koorrai laalach lag |જેઓ ભગવાનના નામને ભૂલીને લોભ અને કપટમાં આસક્ત થઈ જાય છે,
ਧੰਧਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਅੰਤਰਿ ਤਿਸਨਾ ਅਗਿ ॥
dhandhaa maaeaa mohanee antar tisanaa ag |તેઓ પોતાની અંદર ઈચ્છાના અગ્નિ સાથે પ્રલોભક માયાના ગૂંચવણોમાં મગ્ન છે.
ਜਿਨੑਾ ਵੇਲਿ ਨ ਤੂੰਬੜੀ ਮਾਇਆ ਠਗੇ ਠਗਿ ॥
jinaa vel na toonbarree maaeaa tthage tthag |જેઓ, કોળાના વેલાની જેમ, ખૂબ હઠીલા હોય છે, તેઓ જાફરી પર ચઢે છે, તેઓ માયા દ્વારા છેતરાયા છે.
ਮਨਮੁਖਿ ਬੰਨਿੑ ਚਲਾਈਅਹਿ ਨਾ ਮਿਲਹੀ ਵਗਿ ਸਗਿ ॥
manamukh bani chalaaeeeh naa milahee vag sag |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોને બાંધવામાં આવે છે અને ગગડીને દૂર લઈ જવામાં આવે છે; શ્વાન ગાયોના ટોળામાં જોડાતા નથી.
ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਭੁਲੀਐ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
aap bhulaae bhuleeai aape mel milaae |ભગવાન પોતે જ ગેરમાર્ગે દોરાયેલા લોકોને ગેરમાર્ગે દોરે છે, અને પોતે જ તેમને પોતાના સંઘમાં જોડે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੁਟੀਐ ਜੇ ਚਲੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੬॥
naanak guramukh chhutteeai je chalai satigur bhaae |6|હે નાનક, ગુરુમુખો ઉદ્ધાર પામ્યા છે; તેઓ સાચા ગુરુની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલે છે. ||6||
ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਣਾ ਭੀ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਿ ॥
saalaahee saalaahanaa bhee sachaa saalaeh |હું સ્તુતિપાત્ર પ્રભુની સ્તુતિ કરું છું, અને સાચા પ્રભુના ગુણગાન ગાઉં છું.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਏਕੁ ਦਰੁ ਬੀਭਾ ਪਰਹਰਿ ਆਹਿ ॥੭॥
naanak sachaa ek dar beebhaa parahar aaeh |7|ઓ નાનક, એકલા ભગવાન જ સાચા છે; બીજા બધા દરવાજાથી દૂર રહો. ||7||
ਨਾਨਕ ਜਹ ਜਹ ਮੈ ਫਿਰਉ ਤਹ ਤਹ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
naanak jah jah mai firau tah tah saachaa soe |હે નાનક, હું જ્યાં પણ જાઉં છું, ત્યાં મને સાચા ભગવાન મળે છે.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੮॥
jah dekhaa tah ek hai guramukh paragatt hoe |8|હું જ્યાં જોઉં છું ત્યાં મને એક જ પ્રભુ દેખાય છે. તે પોતાને ગુરુમુખ સમક્ષ પ્રગટ કરે છે. ||8||
ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਣੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਜੇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਕੋਇ ॥
dookh visaaran sabad hai je man vasaae koe |શબદ શબ્દ દુ:ખને દૂર કરનાર છે, જો કોઈ તેને મનમાં સમાવી લે.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਨਿ ਵਸੈ ਕਰਮ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੯॥
gur kirapaa te man vasai karam paraapat hoe |9|ગુરુની કૃપાથી તે મનમાં વસે છે; ભગવાનની દયાથી, તે પ્રાપ્ત થાય છે. ||9||
ਨਾਨਕ ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੇ ਖਪਿ ਮੁਏ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥
naanak hau hau karate khap mue khoohan lakh asankh |હે નાનક, અહંકારમાં કામ કરીને, અસંખ્ય હજારો મૃત્યુ પામ્યા છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲੇ ਸੁ ਉਬਰੇ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਅਲੰਖ ॥੧੦॥
satigur mile su ubare saachai sabad alankh |10|જેઓ સાચા ગુરુને મળે છે તેઓનો ઉદ્ધાર થાય છે, શબ્દ દ્વારા, અસ્પષ્ટ ભગવાનના સાચા શબ્દ દ્વારા. ||10||
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਇਕ ਮਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਜਨ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
jinaa satigur ik man seviaa tin jan laagau paae |જેઓ સાચા ગુરુની એકાગ્રતાથી સેવા કરે છે - હું તે નમ્ર લોકોના ચરણોમાં પડું છું.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਾਇਆ ਕੀ ਭੁਖ ਜਾਇ ॥
gurasabadee har man vasai maaeaa kee bhukh jaae |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, ભગવાન મનમાં વાસ કરે છે, અને માયાની ભૂખ દૂર થાય છે.
ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਊਜਲੇ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥
se jan niramal aoojale ji guramukh naam samaae |નિષ્કલંક અને શુદ્ધ તે નમ્ર માણસો છે, જેઓ, ગુરુમુખ તરીકે, નામમાં ભળી જાય છે.
ਨਾਨਕ ਹੋਰਿ ਪਤਿਸਾਹੀਆ ਕੂੜੀਆ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥੧੧॥
naanak hor patisaaheea koorreea naam rate paatisaah |11|ઓ નાનક, અન્ય સામ્રાજ્યો ખોટા છે; તેઓ જ સાચા સમ્રાટ છે, જેઓ નામથી રંગાયેલા છે. ||11||
ਜਿਉ ਪੁਰਖੈ ਘਰਿ ਭਗਤੀ ਨਾਰਿ ਹੈ ਅਤਿ ਲੋਚੈ ਭਗਤੀ ਭਾਇ ॥
jiau purakhai ghar bhagatee naar hai at lochai bhagatee bhaae |તેના પતિના ઘરમાં સમર્પિત પત્ની તેની પ્રેમાળ ભક્તિ સેવા કરવા માટે ખૂબ જ ઝંખના ધરાવે છે;
ਬਹੁ ਰਸ ਸਾਲਣੇ ਸਵਾਰਦੀ ਖਟ ਰਸ ਮੀਠੇ ਪਾਇ ॥
bahu ras saalane savaaradee khatt ras meetthe paae |તેણી તૈયાર કરે છે અને તેને તમામ પ્રકારની મીઠી સ્વાદિષ્ટ વાનગીઓ અને તમામ સ્વાદની વાનગીઓ ઓફર કરે છે.
ਤਿਉ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਸਲਾਹਦੇ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
tiau baanee bhagat salaahade har naamai chit laae |તે જ રીતે, ભક્તો ગુરુની બાની શબ્દની પ્રશંસા કરે છે, અને તેમની ચેતના ભગવાનના નામ પર કેન્દ્રિત કરે છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਧਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖਿਆ ਸਿਰੁ ਵੇਚਿਆ ਗੁਰ ਆਗੈ ਜਾਇ ॥
man tan dhan aagai raakhiaa sir vechiaa gur aagai jaae |તેઓ મન, શરીર અને સંપત્તિ ગુરુ સમક્ષ અર્પણ કરે છે, અને તેમના માથા તેમને વેચે છે.
ਭੈ ਭਗਤੀ ਭਗਤ ਬਹੁ ਲੋਚਦੇ ਪ੍ਰਭ ਲੋਚਾ ਪੂਰਿ ਮਿਲਾਇ ॥
bhai bhagatee bhagat bahu lochade prabh lochaa poor milaae |ભગવાનના ભયમાં, તેમના ભક્તો તેમની ભક્તિની આરાધના માટે ઝંખે છે; ભગવાન તેમની ઈચ્છાઓ પૂર્ણ કરે છે, અને તેમને પોતાની સાથે ભેળવી દે છે.