ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 327
ਤਨ ਮਹਿ ਹੋਤੀ ਕੋਟਿ ਉਪਾਧਿ ॥
tan meh hotee kott upaadh |મારું શરીર લાખો રોગોથી પીડિત હતું.
ਉਲਟਿ ਭਈ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ॥
aulatt bhee sukh sahaj samaadh |તેઓ સમાધિની શાંતિપૂર્ણ, શાંત એકાગ્રતામાં પરિવર્તિત થયા છે.
ਆਪੁ ਪਛਾਨੈ ਆਪੈ ਆਪ ॥
aap pachhaanai aapai aap |જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ પોતાની જાતને સમજે છે,
ਰੋਗੁ ਨ ਬਿਆਪੈ ਤੀਨੌ ਤਾਪ ॥੨॥
rog na biaapai teenau taap |2|તે હવે બીમારી અને ત્રણ તાવથી પીડાતો નથી. ||2||
ਅਬ ਮਨੁ ਉਲਟਿ ਸਨਾਤਨੁ ਹੂਆ ॥
ab man ulatt sanaatan hooaa |મારું મન હવે તેની મૂળ શુદ્ધતામાં પાછું આવી ગયું છે.
ਤਬ ਜਾਨਿਆ ਜਬ ਜੀਵਤ ਮੂਆ ॥
tab jaaniaa jab jeevat mooaa |જ્યારે હું જીવતો હતો ત્યારે મૃત્યુ પામ્યો, ત્યારે જ મને પ્રભુની ઓળખાણ થઈ.
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਉ ॥
kahu kabeer sukh sahaj samaavau |કબીર કહે છે, હું હવે સાહજિક શાંતિ અને સંયમમાં ડૂબી ગયો છું.
ਆਪਿ ਨ ਡਰਉ ਨ ਅਵਰ ਡਰਾਵਉ ॥੩॥੧੭॥
aap na ddrau na avar ddaraavau |3|17|હું કોઈથી ડરતો નથી, અને હું બીજા કોઈને પણ ડરતો નથી. ||3||17||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |ગૌરી, કબીર જી:
ਪਿੰਡਿ ਮੂਐ ਜੀਉ ਕਿਹ ਘਰਿ ਜਾਤਾ ॥
pindd mooaai jeeo kih ghar jaataa |જ્યારે શરીર મરી જાય છે, ત્યારે આત્મા ક્યાં જાય છે?
ਸਬਦਿ ਅਤੀਤਿ ਅਨਾਹਦਿ ਰਾਤਾ ॥
sabad ateet anaahad raataa |તે શબ્દના શબ્દની અસ્પૃશ્ય, અનસ્ટ્રક્ડ મેલોડીમાં સમાઈ જાય છે.
ਜਿਨਿ ਰਾਮੁ ਜਾਨਿਆ ਤਿਨਹਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥
jin raam jaaniaa tineh pachhaaniaa |જે ભગવાનને જાણે છે તે જ તેને સાકાર કરે છે.
ਜਿਉ ਗੂੰਗੇ ਸਾਕਰ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੧॥
jiau goonge saakar man maaniaa |1|મન સંતુષ્ટ અને તૃપ્ત છે, મૂંગાની જેમ જે ખાંડની મીઠાઈ ખાય છે અને બોલ્યા વિના માત્ર સ્મિત કરે છે. ||1||
ਐਸਾ ਗਿਆਨੁ ਕਥੈ ਬਨਵਾਰੀ ॥
aaisaa giaan kathai banavaaree |આવું આધ્યાત્મિક જ્ઞાન છે જે ભગવાને આપ્યું છે.
ਮਨ ਰੇ ਪਵਨ ਦ੍ਰਿੜ ਸੁਖਮਨ ਨਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
man re pavan drirr sukhaman naaree |1| rahaau |હે મન, સુષ્માના કેન્દ્રિય માર્ગમાં તમારા શ્વાસને સ્થિર રાખો. ||1||થોભો ||
ਸੋ ਗੁਰੁ ਕਰਹੁ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਕਰਨਾ ॥
so gur karahu ji bahur na karanaa |એવા ગુરુને અપનાવો કે તમારે ફરીથી બીજાને અપનાવવા ન પડે.
ਸੋ ਪਦੁ ਰਵਹੁ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਰਵਨਾ ॥
so pad ravahu ji bahur na ravanaa |એવી અવસ્થામાં રહો કે તમારે ક્યારેય બીજામાં રહેવું ન પડે.
ਸੋ ਧਿਆਨੁ ਧਰਹੁ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਧਰਨਾ ॥
so dhiaan dharahu ji bahur na dharanaa |એવું ધ્યાન અપનાવો, કે તમારે ક્યારેય બીજાને આલિંગવું ન પડે.
ਐਸੇ ਮਰਹੁ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਮਰਨਾ ॥੨॥
aaise marahu ji bahur na maranaa |2|એવી રીતે મૃત્યુ પામો કે તમારે ફરી ક્યારેય મરવું ન પડે. ||2||
ਉਲਟੀ ਗੰਗਾ ਜਮੁਨ ਮਿਲਾਵਉ ॥
aulattee gangaa jamun milaavau |તમારા શ્વાસને ડાબી ચેનલથી દૂર કરો, અને જમણી ચેનલથી દૂર કરો, અને તેમને સુષ્માના મધ્ય ચેનલમાં જોડો.
ਬਿਨੁ ਜਲ ਸੰਗਮ ਮਨ ਮਹਿ ਨੑਾਵਉ ॥
bin jal sangam man meh naavau |તમારા મનમાં તેમના સંગમ પર, ત્યાં પાણી વિના સ્નાન કરો.
ਲੋਚਾ ਸਮਸਰਿ ਇਹੁ ਬਿਉਹਾਰਾ ॥
lochaa samasar ihu biauhaaraa |બધાને નિષ્પક્ષ નજરથી જોવું - આ તમારો રોજનો વ્યવસાય બની રહેવા દો.
ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿ ਕਿਆ ਅਵਰਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥੩॥
tat beechaar kiaa avar beechaaraa |3|વાસ્તવિકતાના આ સારને ચિંતન કરો - ચિંતન કરવા માટે બીજું શું છે? ||3||
ਅਪੁ ਤੇਜੁ ਬਾਇ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਆਕਾਸਾ ॥
ap tej baae prithamee aakaasaa |પાણી, અગ્નિ, પવન, પૃથ્વી અને આકાશ
ਐਸੀ ਰਹਤ ਰਹਉ ਹਰਿ ਪਾਸਾ ॥
aaisee rahat rhau har paasaa |આવી જીવનશૈલી અપનાવો અને તમે પ્રભુની નજીક થશો.
ਕਹੈ ਕਬੀਰ ਨਿਰੰਜਨ ਧਿਆਵਉ ॥
kahai kabeer niranjan dhiaavau |કબીર કહે છે, નિષ્કલંક ભગવાનનું ધ્યાન કરો.
ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਜਾਉ ਜਿ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵਉ ॥੪॥੧੮॥
tit ghar jaau ji bahur na aavau |4|18|તે ઘરમાં જાઓ, જે તમારે ક્યારેય છોડવું પડશે નહીં. ||4||18||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ਤਿਪਦੇ ॥
gaurree kabeer jee tipade |ગૌરી, કબીર જી, થી-પધાય:
ਕੰਚਨ ਸਿਉ ਪਾਈਐ ਨਹੀ ਤੋਲਿ ॥
kanchan siau paaeeai nahee tol |તમારું વજન સોનામાં આપીને તે મેળવી શકાતું નથી.
ਮਨੁ ਦੇ ਰਾਮੁ ਲੀਆ ਹੈ ਮੋਲਿ ॥੧॥
man de raam leea hai mol |1|પણ મેં પ્રભુને મારું મન આપીને ખરીદ્યું છે. ||1||
ਅਬ ਮੋਹਿ ਰਾਮੁ ਅਪੁਨਾ ਕਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥
ab mohi raam apunaa kar jaaniaa |હવે હું ઓળખું છું કે તે મારા ભગવાન છે.
ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sahaj subhaae meraa man maaniaa |1| rahaau |મારું મન સાહજિક રીતે તેમનાથી પ્રસન્ન છે. ||1||થોભો ||
ਬ੍ਰਹਮੈ ਕਥਿ ਕਥਿ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
brahamai kath kath ant na paaeaa |બ્રહ્માએ સતત તેમના વિશે વાત કરી, પરંતુ તેમની મર્યાદા શોધી શક્યા નહીં.
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਬੈਠੇ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥੨॥
raam bhagat baitthe ghar aaeaa |2|પ્રભુ પ્રત્યેની મારી ભક્તિને લીધે તે મારા અંતરમનના ઘરમાં બેસીને આવ્યો છે. ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਚੰਚਲ ਮਤਿ ਤਿਆਗੀ ॥
kahu kabeer chanchal mat tiaagee |કબીર કહે છે, મેં મારી ચંચળ બુદ્ધિનો ત્યાગ કર્યો છે.
ਕੇਵਲ ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਨਿਜ ਭਾਗੀ ॥੩॥੧॥੧੯॥
keval raam bhagat nij bhaagee |3|1|19|એકલા પ્રભુની ભક્તિ કરવી એ મારું ભાગ્ય છે. ||3||1||19||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |ગૌરી, કબીર જી:
ਜਿਹ ਮਰਨੈ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਸਿਆ ॥
jih maranai sabh jagat taraasiaa |તે મૃત્યુ જે સમગ્ર વિશ્વને ડરાવે છે
ਸੋ ਮਰਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ॥੧॥
so maranaa gur sabad pragaasiaa |1|એ મૃત્યુનું સ્વરૂપ મને ગુરુના શબ્દ દ્વારા પ્રગટ થયું છે. ||1||
ਅਬ ਕੈਸੇ ਮਰਉ ਮਰਨਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
ab kaise mrau maran man maaniaa |હવે, હું કેવી રીતે મરીશ? મારું મન મૃત્યુ સ્વીકારી ચૂક્યું છે.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਾਤੇ ਜਿਨ ਰਾਮੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mar mar jaate jin raam na jaaniaa |1| rahaau |જેઓ ભગવાનને જાણતા નથી, તેઓ વારંવાર મૃત્યુ પામે છે, અને પછી વિદાય લે છે. ||1||થોભો ||
ਮਰਨੋ ਮਰਨੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
marano maran kahai sabh koee |બધા કહે છે, હું મરીશ, હું મરીશ.
ਸਹਜੇ ਮਰੈ ਅਮਰੁ ਹੋਇ ਸੋਈ ॥੨॥
sahaje marai amar hoe soee |2|પરંતુ તે જ અમર બની જાય છે, જે સાહજિક સમજ સાથે મૃત્યુ પામે છે. ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਮਨਿ ਭਇਆ ਅਨੰਦਾ ॥
kahu kabeer man bheaa anandaa |કબીર કહે છે, મારું મન આનંદથી ભરેલું છે;
ਗਇਆ ਭਰਮੁ ਰਹਿਆ ਪਰਮਾਨੰਦਾ ॥੩॥੨੦॥
geaa bharam rahiaa paramaanandaa |3|20|મારી શંકાઓ દૂર થઈ ગઈ છે, અને હું આનંદમાં છું. ||3||20||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |ગૌરી, કબીર જી:
ਕਤ ਨਹੀ ਠਉਰ ਮੂਲੁ ਕਤ ਲਾਵਉ ॥
kat nahee tthaur mool kat laavau |ત્યાં કોઈ વિશેષ સ્થાન નથી જ્યાં આત્માને પીડા થાય; મારે મલમ ક્યાં લગાવવું જોઈએ?
ਖੋਜਤ ਤਨ ਮਹਿ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਉ ॥੧॥
khojat tan meh tthaur na paavau |1|મેં મૃતદેહની શોધ કરી છે, પરંતુ મને આવી જગ્યા મળી નથી. ||1||
ਲਾਗੀ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਨੈ ਪੀਰ ॥
laagee hoe su jaanai peer |તે એકલો જ જાણે છે, જે આવા પ્રેમની પીડા અનુભવે છે;
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਅਨੀਆਲੇ ਤੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam bhagat aneeaale teer |1| rahaau |ભગવાનની ભક્તિના તીર કેટલા તીક્ષ્ણ છે! ||1||થોભો ||
ਏਕ ਭਾਇ ਦੇਖਉ ਸਭ ਨਾਰੀ ॥
ek bhaae dekhau sabh naaree |હું નિષ્પક્ષ આંખે તેની તમામ આત્મા-વધુઓને જોઉં છું;
ਕਿਆ ਜਾਨਉ ਸਹ ਕਉਨ ਪਿਆਰੀ ॥੨॥
kiaa jaanau sah kaun piaaree |2|હું કેવી રીતે જાણી શકું કે પતિ ભગવાનને કયા પ્રિય છે? ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ॥
kahu kabeer jaa kai masatak bhaag |કબીર કહે છે, જેમના કપાળ પર આવું ભાગ્ય અંકિત છે
ਸਭ ਪਰਹਰਿ ਤਾ ਕਉ ਮਿਲੈ ਸੁਹਾਗੁ ॥੩॥੨੧॥
sabh parahar taa kau milai suhaag |3|21|તેના પતિ ભગવાન બીજા બધાને દૂર કરે છે, અને તેની સાથે મળે છે. ||3||21||