જ્યારે મને આ મન સમજાયું, ત્યારે મારા અંગૂઠાના છેડાથી લઈને મારા માથાના તાજ સુધી,
પછી મેં મારું શુદ્ધિકરણ સ્નાન લીધું, મારા આત્માની અંદર. ||1||
મન, શ્વાસનો સ્વામી, પરમ આનંદની સ્થિતિમાં રહે છે.
મારા માટે હવે કોઈ મૃત્યુ નથી, કોઈ પુનર્જન્મ નથી, અને કોઈ વૃદ્ધત્વ નથી. ||1||થોભો ||
ભૌતિકવાદથી દૂર થઈને મને સાહજિક આધાર મળ્યો છે.
મેં મનના આકાશમાં પ્રવેશ કર્યો છે, અને દસમો દરવાજો ખોલ્યો છે.
વીંટળાયેલી કુંડલિની ઊર્જાના ચક્રો ખોલવામાં આવ્યા છે,
અને હું મારા સાર્વભૌમ ભગવાન રાજાને ડર્યા વિના મળ્યો છું. ||2||
મારી માયાની આસક્તિ દૂર થઈ ગઈ છે;
ચંદ્રની ઉર્જા સૂર્યની ઊર્જાને ખાઈ ગઈ છે.
જ્યારે હું ધ્યાન કેન્દ્રિત કરીને સર્વવ્યાપી પ્રભુમાં ભળી ગયો,
પછી અનસ્ટ્રક ધ્વનિ પ્રવાહ વાઇબ્રેટ થવા લાગ્યો. ||3||
વક્તા બોલ્યા છે, અને શબ્દની ઘોષણા કરી છે.
સાંભળનારાએ સાંભળ્યું છે, અને મનમાં ઠરાવ્યું છે.
સર્જનહારનો જપ કરવાથી વ્યક્તિ પાર ઉતરે છે.
કબીર કહે, આ સાર છે. ||4||1||10||
ચંદ્ર અને સૂર્ય બંને પ્રકાશના મૂર્ત સ્વરૂપ છે.
તેમના પ્રકાશમાં, ભગવાન છે, અનુપમ. ||1||
હે આધ્યાત્મિક શિક્ષક, ભગવાનનું ચિંતન કરો.
આ પ્રકાશમાં સર્જિત બ્રહ્માંડનો વિસ્તાર સમાયેલો છે. ||1||થોભો ||
હીરાને જોઈને, હું આ હીરાને નમ્રતાપૂર્વક વંદન કરું છું.
કબીર કહે છે, નિષ્કલંક ભગવાન અવર્ણનીય છે. ||2||2||11||
વિશ્વના લોકો, જાગૃત અને જાગૃત રહો. તમે જાગતા હોવા છતાં, હે ભાગ્યના ભાઈઓ, તમે લૂંટાઈ રહ્યા છો.
જ્યારે વેદ રક્ષક ઊભા છે, ત્યારે મૃત્યુનો દૂત તમને લઈ જાય છે. ||1||થોભો ||
તે વિચારે છે કે કડવું નિમ્મ ફળ કેરી છે અને કેરી કડવી નિમ્મ છે. તે કાંટાવાળી ઝાડી પર પાકેલા કેળાની કલ્પના કરે છે.
તે વિચારે છે કે પાકેલા નારિયેળ ઉજ્જડ સિમલના ઝાડ પર લટકે છે; તે કેવો મૂર્ખ, મૂર્ખ મૂર્ખ છે! ||1||
ભગવાન ખાંડ જેવો છે, રેતી પર ઢોળાય છે; હાથી તેને ઉપાડી શકતો નથી.
કબીર કહે છે, તમારો વંશ, સામાજિક દરજ્જો અને સન્માન છોડી દો; નાની કીડી જેવા બનો - ખાંડ ઉપાડો અને ખાઓ. ||2||3||12||
નામ દૈવ જીનો શબ્દ, રામકલી, પ્રથમ ઘર:
એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
છોકરો કાગળ લે છે, તેને કાપીને પતંગ બનાવે છે, અને તેને આકાશમાં ઉડાવે છે.
તેના મિત્રો સાથે વાત કરતાં, તે હજી પણ તેનું ધ્યાન પતંગની દોરી પર રાખે છે. ||1||
પ્રભુના નામથી મારું મન વીંધાયું છે,
સુવર્ણની જેમ, જેનું ધ્યાન તેના કામ દ્વારા રાખવામાં આવે છે. ||1||થોભો ||
શહેરની યુવતી એક ઘડો લે છે, અને તેમાં પાણી ભરે છે.
તેણી હસે છે, રમે છે અને તેના મિત્રો સાથે વાત કરે છે, પરંતુ તેણી તેનું ધ્યાન પાણીના ઘડા પર કેન્દ્રિત રાખે છે. ||2||
ગાયને ખેતરમાં ચરવા માટે, દસ દરવાજાઓની હવેલીની બહાર છોડવામાં આવે છે.
તે પાંચ માઈલ દૂર સુધી ચરે છે, પરંતુ તેનું ધ્યાન તેના વાછરડા પર કેન્દ્રિત રાખે છે. ||3||
નામ દૈવ કહે છે, સાંભળો, હે ત્રિલોચન: બાળક પારણામાં સુવડાવ્યું છે.
તેની માતા અંદર અને બહાર કામ પર છે, પરંતુ તે તેના બાળકને તેના વિચારોમાં પકડી રાખે છે. ||4||1||
અસંખ્ય વેદ, પુરાણો અને શાસ્ત્રો છે; હું તેમના ગીતો અને ભજન ગાતો નથી.