ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 972
ਜਬ ਨਖ ਸਿਖ ਇਹੁ ਮਨੁ ਚੀਨੑਾ ॥
jab nakh sikh ihu man cheenaa |ഈ മനസ്സ് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയപ്പോൾ, എൻ്റെ കാൽവിരലുകളുടെ അറ്റം മുതൽ എൻ്റെ തലയുടെ കിരീടം വരെ,
ਤਬ ਅੰਤਰਿ ਮਜਨੁ ਕੀਨੑਾ ॥੧॥
tab antar majan keenaa |1|പിന്നെ ഞാൻ എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ആഴത്തിൽ ശുദ്ധീകരണ കുളി എടുത്തു. ||1||
ਪਵਨਪਤਿ ਉਨਮਨਿ ਰਹਨੁ ਖਰਾ ॥
pavanapat unaman rahan kharaa |ശ്വാസത്തിൻ്റെ അധിപനായ മനസ്സ് പരമമായ ആനന്ദാവസ്ഥയിൽ വസിക്കുന്നു.
ਨਹੀ ਮਿਰਤੁ ਨ ਜਨਮੁ ਜਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nahee mirat na janam jaraa |1| rahaau |എനിക്കിപ്പോൾ മരണവുമില്ല, പുനർജന്മവുമില്ല, വാർദ്ധക്യവുമില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਉਲਟੀ ਲੇ ਸਕਤਿ ਸਹਾਰੰ ॥
aulattee le sakat sahaaran |ഭൗതികവാദത്തിൽ നിന്ന് പിന്തിരിഞ്ഞു, എനിക്ക് അവബോധജന്യമായ പിന്തുണ ലഭിച്ചു.
ਪੈਸੀਲੇ ਗਗਨ ਮਝਾਰੰ ॥
paiseele gagan majhaaran |ഞാൻ മനസ്സിൻ്റെ ആകാശത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു, പത്താം ഗേറ്റ് തുറന്നു.
ਬੇਧੀਅਲੇ ਚਕ੍ਰ ਭੁਅੰਗਾ ॥
bedheeale chakr bhuangaa |ചുരുണ്ട കുണ്ഡലിനി ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ചക്രങ്ങൾ തുറന്നിരിക്കുന്നു,
ਭੇਟੀਅਲੇ ਰਾਇ ਨਿਸੰਗਾ ॥੨॥
bhetteeale raae nisangaa |2|എൻ്റെ പരമാധികാരിയായ രാജാവിനെ ഞാൻ ഭയമില്ലാതെ കണ്ടുമുട്ടി. ||2||
ਚੂਕੀਅਲੇ ਮੋਹ ਮਇਆਸਾ ॥
chookeeale moh meaasaa |മായയോടുള്ള എൻ്റെ ആസക്തി ഇല്ലാതായി;
ਸਸਿ ਕੀਨੋ ਸੂਰ ਗਿਰਾਸਾ ॥
sas keeno soor giraasaa |ചന്ദ്രൻ്റെ ഊർജ്ജം സൂര്യനെ വിഴുങ്ങി.
ਜਬ ਕੁੰਭਕੁ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥
jab kunbhak bharipur leenaa |ഞാൻ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് സർവ്വവ്യാപിയായ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചപ്പോൾ,
ਤਹ ਬਾਜੇ ਅਨਹਦ ਬੀਣਾ ॥੩॥
tah baaje anahad beenaa |3|അപ്പോൾ അടക്കാത്ത ശബ്ദ പ്രവാഹം വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ||3||
ਬਕਤੈ ਬਕਿ ਸਬਦੁ ਸੁਨਾਇਆ ॥
bakatai bak sabad sunaaeaa |സ്പീക്കർ സംസാരിക്കുകയും ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു.
ਸੁਨਤੈ ਸੁਨਿ ਮੰਨਿ ਬਸਾਇਆ ॥
sunatai sun man basaaeaa |കേൾക്കുന്നവൻ കേട്ടു, മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു.
ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰੰ ॥
kar karataa utaras paaran |സ്രഷ്ടാവിനോട് ജപിച്ച് ഒരാൾ കടന്നുപോകുന്നു.
ਕਹੈ ਕਬੀਰਾ ਸਾਰੰ ॥੪॥੧॥੧੦॥
kahai kabeeraa saaran |4|1|10|കബീർ പറയുന്നു, ഇതാണ് സാരം. ||4||1||10||
ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
chand sooraj due jot saroop |ചന്ദ്രനും സൂര്യനും പ്രകാശത്തിൻ്റെ മൂർത്തീഭാവമാണ്.
ਜੋਤੀ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਅਨੂਪੁ ॥੧॥
jotee antar braham anoop |1|അവരുടെ വെളിച്ചത്തിൽ, ദൈവം, സമാനതകളില്ലാത്തവനാണ്. ||1||
ਕਰੁ ਰੇ ਗਿਆਨੀ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ॥
kar re giaanee braham beechaar |ആത്മീയ ഗുരുവേ, ദൈവത്തെ ധ്യാനിക്കുക.
ਜੋਤੀ ਅੰਤਰਿ ਧਰਿਆ ਪਸਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jotee antar dhariaa pasaar |1| rahaau |ഈ പ്രകാശത്തിൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ വിസ്തൃതി അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਹੀਰਾ ਦੇਖਿ ਹੀਰੇ ਕਰਉ ਆਦੇਸੁ ॥
heeraa dekh heere krau aades |വജ്രത്തിലേക്ക് നോക്കി, ഞാൻ ഈ വജ്രത്തെ വിനയപൂർവ്വം അഭിവാദ്യം ചെയ്യുന്നു.
ਕਹੈ ਕਬੀਰੁ ਨਿਰੰਜਨ ਅਲੇਖੁ ॥੨॥੨॥੧੧॥
kahai kabeer niranjan alekh |2|2|11|കബീർ പറയുന്നു, കളങ്കമില്ലാത്ത നാഥൻ വിവരണാതീതനാണ്. ||2||2||11||
ਦੁਨੀਆ ਹੁਸੀਆਰ ਬੇਦਾਰ ਜਾਗਤ ਮੁਸੀਅਤ ਹਉ ਰੇ ਭਾਈ ॥
duneea huseeaar bedaar jaagat museeat hau re bhaaee |ലോകത്തിലെ ജനങ്ങളേ, ഉണർന്ന് ബോധവാന്മാരായിരിക്കുക. നിങ്ങൾ ഉണർന്നിരിക്കുകയാണെങ്കിലും, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, നിങ്ങളെ കൊള്ളയടിക്കുന്നു.
ਨਿਗਮ ਹੁਸੀਆਰ ਪਹਰੂਆ ਦੇਖਤ ਜਮੁ ਲੇ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nigam huseeaar paharooaa dekhat jam le jaaee |1| rahaau |വേദങ്ങൾ കാവൽ നിൽക്കുമ്പോൾ, മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ നിങ്ങളെ കൊണ്ടുപോകുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਨੰੀਬੁ ਭਇਓ ਆਂਬੁ ਆਂਬੁ ਭਇਓ ਨੰੀਬਾ ਕੇਲਾ ਪਾਕਾ ਝਾਰਿ ॥
naneeb bheio aanb aanb bheio naneebaa kelaa paakaa jhaar |കയ്പ്പുള്ള നിമ്മ് പഴം മാമ്പഴമാണെന്നും മാങ്ങ കയ്പ്പുള്ള നിമ്മാണെന്നും അദ്ദേഹം കരുതുന്നു. മുള്ളുള്ള കുറ്റിക്കാട്ടിൽ പഴുത്ത വാഴപ്പഴം അവൻ സങ്കൽപ്പിക്കുന്നു.
ਨਾਲੀਏਰ ਫਲੁ ਸੇਬਰਿ ਪਾਕਾ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥੧॥
naaleer fal sebar paakaa moorakh mugadh gavaar |1|വിളഞ്ഞ തെങ്ങ് തരിശായ സിമ്മൽ മരത്തിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നതായി അയാൾ കരുതുന്നു; അവൻ എന്തൊരു വിഡ്ഢി, വിഡ്ഢി വിഡ്ഢിയാണ്! ||1||
ਹਰਿ ਭਇਓ ਖਾਂਡੁ ਰੇਤੁ ਮਹਿ ਬਿਖਰਿਓ ਹਸਤੰੀ ਚੁਨਿਓ ਨ ਜਾਈ ॥
har bheio khaandd ret meh bikhario hasatanee chunio na jaaee |കർത്താവ് മണലിൽ ഒഴിച്ച പഞ്ചസാര പോലെയാണ്; ആനയ്ക്ക് അത് എടുക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਕੁਲ ਜਾਤਿ ਪਾਂਤਿ ਤਜਿ ਚੀਟੀ ਹੋਇ ਚੁਨਿ ਖਾਈ ॥੨॥੩॥੧੨॥
keh kabeer kul jaat paant taj cheettee hoe chun khaaee |2|3|12|കബീർ പറയുന്നു, നിങ്ങളുടെ വംശപരമ്പരയും സാമൂഹിക പദവിയും ബഹുമാനവും ഉപേക്ഷിക്കുക; ചെറിയ ഉറുമ്പിനെപ്പോലെയാകുക - പഞ്ചസാര എടുത്ത് തിന്നുക. ||2||3||12||
ਬਾਣੀ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀਉ ਕੀ ਰਾਮਕਲੀ ਘਰੁ ੧ ॥
baanee naamadeo jeeo kee raamakalee ghar 1 |നാം ദേവ് ജിയുടെ വാക്ക്, രാംകലീ, ആദ്യ വീട്:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਆਨੀਲੇ ਕਾਗਦੁ ਕਾਟੀਲੇ ਗੂਡੀ ਆਕਾਸ ਮਧੇ ਭਰਮੀਅਲੇ ॥
aaneele kaagad kaatteele gooddee aakaas madhe bharameeale |കുട്ടി കടലാസ് എടുത്ത് മുറിച്ച് പട്ടം ഉണ്ടാക്കി ആകാശത്ത് പറത്തുന്നു.
ਪੰਚ ਜਨਾ ਸਿਉ ਬਾਤ ਬਤਊਆ ਚੀਤੁ ਸੁ ਡੋਰੀ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੧॥
panch janaa siau baat btaooaa cheet su ddoree raakheeale |1|സുഹൃത്തുക്കളുമായി സംസാരിച്ച്, അവൻ ഇപ്പോഴും പട്ടം ചരടിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||1||
ਮਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਬੇਧੀਅਲੇ ॥
man raam naamaa bedheeale |കർത്താവിൻ്റെ നാമത്താൽ എൻ്റെ മനസ്സ് തുളച്ചുകയറി,
ਜੈਸੇ ਕਨਿਕ ਕਲਾ ਚਿਤੁ ਮਾਂਡੀਅਲੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaise kanik kalaa chit maanddeeale |1| rahaau |സ്വർണ്ണപ്പണിക്കാരനെപ്പോലെ, അവൻ്റെ ജോലിയിൽ ശ്രദ്ധ ചെലുത്തുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਆਨੀਲੇ ਕੁੰਭੁ ਭਰਾਈਲੇ ਊਦਕ ਰਾਜ ਕੁਆਰਿ ਪੁਰੰਦਰੀਏ ॥
aaneele kunbh bharaaeele aoodak raaj kuaar purandaree |നഗരത്തിലെ പെൺകുട്ടി ഒരു കുടം എടുത്ത് അതിൽ വെള്ളം നിറയ്ക്കുന്നു.
ਹਸਤ ਬਿਨੋਦ ਬੀਚਾਰ ਕਰਤੀ ਹੈ ਚੀਤੁ ਸੁ ਗਾਗਰਿ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੨॥
hasat binod beechaar karatee hai cheet su gaagar raakheeale |2|അവൾ ചിരിക്കുന്നു, കളിക്കുന്നു, സുഹൃത്തുക്കളുമായി സംസാരിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൾ വെള്ളം കുടത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||2||
ਮੰਦਰੁ ਏਕੁ ਦੁਆਰ ਦਸ ਜਾ ਕੇ ਗਊ ਚਰਾਵਨ ਛਾਡੀਅਲੇ ॥
mandar ek duaar das jaa ke gaoo charaavan chhaaddeeale |പത്തു കവാടങ്ങളുള്ള മാളികയിൽ നിന്ന് പശുവിനെ വയലിൽ മേയാൻ വിട്ടയക്കുന്നു.
ਪਾਂਚ ਕੋਸ ਪਰ ਗਊ ਚਰਾਵਤ ਚੀਤੁ ਸੁ ਬਛਰਾ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੩॥
paanch kos par gaoo charaavat cheet su bachharaa raakheeale |3|ഇത് അഞ്ച് മൈൽ അകലെ വരെ മേയുന്നു, പക്ഷേ അതിൻ്റെ ശ്രദ്ധ അതിൻ്റെ കാളക്കുട്ടിയിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||3||
ਕਹਤ ਨਾਮਦੇਉ ਸੁਨਹੁ ਤਿਲੋਚਨ ਬਾਲਕੁ ਪਾਲਨ ਪਉਢੀਅਲੇ ॥
kahat naamadeo sunahu tilochan baalak paalan paudteeale |നാം ദേവ് പറയുന്നു, ഓ ത്രിലോചൻ കേൾക്കൂ: കുട്ടിയെ തൊട്ടിലിൽ കിടത്തി.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਕਾਜ ਬਿਰੂਧੀ ਚੀਤੁ ਸੁ ਬਾਰਿਕ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੪॥੧॥
antar baahar kaaj biroodhee cheet su baarik raakheeale |4|1|അതിൻ്റെ അമ്മ ജോലിയിലാണ്, അകത്തും പുറത്തും, പക്ഷേ അവൾ തൻ്റെ കുട്ടിയെ ചിന്തകളിൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. ||4||1||
ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਾਸਤ੍ਰ ਆਨੰਤਾ ਗੀਤ ਕਬਿਤ ਨ ਗਾਵਉਗੋ ॥
bed puraan saasatr aanantaa geet kabit na gaavaugo |എണ്ണമറ്റ വേദങ്ങളും പുരാണങ്ങളും ശാസ്ത്രങ്ങളുമുണ്ട്; അവരുടെ പാട്ടുകളും കീർത്തനങ്ങളും ഞാൻ പാടാറില്ല.