ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 877
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੩॥
jah dekhaa tah rahiaa samaae |3|ഞാൻ എവിടെ നോക്കിയാലും അവിടെ അവൻ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നതായി ഞാൻ കാണുന്നു. ||3||
ਅੰਤਰਿ ਸਹਸਾ ਬਾਹਰਿ ਮਾਇਆ ਨੈਣੀ ਲਾਗਸਿ ਬਾਣੀ ॥
antar sahasaa baahar maaeaa nainee laagas baanee |എൻ്റെ ഉള്ളിൽ സംശയമുണ്ട്, മായ പുറത്ത്; അത് ഒരു അമ്പ് പോലെ എൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ പതിക്കുന്നു.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਪਰਤਾਪਹਿਗਾ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥੪॥੨॥
pranavat naanak daasan daasaa parataapahigaa praanee |4|2|കർത്താവിൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമയായ നാനാക്കിനോട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു: അത്തരമൊരു മർത്യൻ കഠിനമായി കഷ്ടപ്പെടുന്നു. ||4||2||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |രാംകലീ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਵਸਹਿ ਕਵਨੁ ਦਰੁ ਕਹੀਐ ਦਰਾ ਭੀਤਰਿ ਦਰੁ ਕਵਨੁ ਲਹੈ ॥
jit dar vaseh kavan dar kaheeai daraa bheetar dar kavan lahai |കർത്താവേ, ആ വാതിൽ എവിടെയാണ്, നിങ്ങൾ താമസിക്കുന്നത്? ആ വാതിലിൻ്റെ പേര് എന്താണ്? എല്ലാ വാതിലുകളിലും, ആർക്കാണ് ആ വാതിൽ കണ്ടെത്താൻ കഴിയുക?
ਜਿਸੁ ਦਰ ਕਾਰਣਿ ਫਿਰਾ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਦਰੁ ਕੋਈ ਆਇ ਕਹੈ ॥੧॥
jis dar kaaran firaa udaasee so dar koee aae kahai |1|ആ വാതിലിനു വേണ്ടി, ലോകത്തിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട് ഞാൻ സങ്കടത്തോടെ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു; ആരെങ്കിലും വന്ന് ആ വാതിലിനെക്കുറിച്ച് എന്നോട് പറഞ്ഞാൽ മതി. ||1||
ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ॥
kin bidh saagar tareeai |എനിക്ക് എങ്ങനെ ലോകസമുദ്രം കടക്കാൻ കഴിയും?
ਜੀਵਤਿਆ ਨਹ ਮਰੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jeevatiaa nah mareeai |1| rahaau |ഞാൻ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് മരിക്കാൻ കഴിയില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਦੁਖੁ ਦਰਵਾਜਾ ਰੋਹੁ ਰਖਵਾਲਾ ਆਸਾ ਅੰਦੇਸਾ ਦੁਇ ਪਟ ਜੜੇ ॥
dukh daravaajaa rohu rakhavaalaa aasaa andesaa due patt jarre |വേദന വാതിൽ, കോപം കാവൽ; പ്രതീക്ഷയും ഉത്കണ്ഠയും രണ്ട് ഷട്ടറുകളാണ്.
ਮਾਇਆ ਜਲੁ ਖਾਈ ਪਾਣੀ ਘਰੁ ਬਾਧਿਆ ਸਤ ਕੈ ਆਸਣਿ ਪੁਰਖੁ ਰਹੈ ॥੨॥
maaeaa jal khaaee paanee ghar baadhiaa sat kai aasan purakh rahai |2|മായയാണ് കിടങ്ങിലെ ജലം; ഈ കിടങ്ങിൻ്റെ നടുവിൽ അവൻ തൻ്റെ വീട് പണിതു. ആദിമ ഭഗവാൻ സത്യത്തിൻ്റെ ഇരിപ്പിടത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു. ||2||
ਕਿੰਤੇ ਨਾਮਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤੁਮ ਸਰਿ ਨਾਹੀ ਅਵਰੁ ਹਰੇ ॥
kinte naamaa ant na jaaniaa tum sar naahee avar hare |നിനക്ക് ഒരുപാട് പേരുകളുണ്ട്, കർത്താവേ, അവയുടെ പരിധി എനിക്കറിയില്ല. നിനക്ക് തുല്യമായി മറ്റാരുമില്ല.
ਊਚਾ ਨਹੀ ਕਹਣਾ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹਣਾ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਆਪਿ ਕਰੇ ॥੩॥
aoochaa nahee kahanaa man meh rahanaa aape jaanai aap kare |3|ഉറക്കെ സംസാരിക്കരുത് - നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ തുടരുക. കർത്താവ് തന്നെ അറിയുന്നു, അവൻ തന്നെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. ||3||
ਜਬ ਆਸਾ ਅੰਦੇਸਾ ਤਬ ਹੀ ਕਿਉ ਕਰਿ ਏਕੁ ਕਹੈ ॥
jab aasaa andesaa tab hee kiau kar ek kahai |പ്രതീക്ഷയുള്ളിടത്തോളം, ഉത്കണ്ഠയുണ്ട്; അപ്പോൾ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ ഏക കർത്താവിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കാനാകും?
ਆਸਾ ਭੀਤਰਿ ਰਹੈ ਨਿਰਾਸਾ ਤਉ ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਮਿਲੈ ॥੪॥
aasaa bheetar rahai niraasaa tau naanak ek milai |4|പ്രത്യാശയുടെ നടുവിൽ, പ്രത്യാശയുടെ സ്പർശിക്കാതെ തുടരുക; അപ്പോൾ നാനാക്ക്, നീ ഏകനായ കർത്താവിനെ കാണും. ||4||
ਇਨ ਬਿਧਿ ਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ॥
ein bidh saagar tareeai |ഇങ്ങനെ നിങ്ങൾ ലോകസമുദ്രം കടക്കും.
ਜੀਵਤਿਆ ਇਉ ਮਰੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੩॥
jeevatiaa iau mareeai |1| rahaau doojaa |3|ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ മരിച്ചവരായി തുടരാനുള്ള വഴിയാണിത്. ||1||രണ്ടാം ഇടവേള||3||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |രാംകലീ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸੁਰਤਿ ਸਬਦੁ ਸਾਖੀ ਮੇਰੀ ਸਿੰਙੀ ਬਾਜੈ ਲੋਕੁ ਸੁਣੇ ॥
surat sabad saakhee meree singee baajai lok sune |ശബാദിനെയും പഠിപ്പിക്കലിനെയും കുറിച്ചുള്ള അവബോധം എൻ്റെ കൊമ്പാണ്; അതിൻ്റെ പ്രകമ്പനങ്ങളുടെ ശബ്ദം ജനങ്ങൾ കേൾക്കുന്നു.
ਪਤੁ ਝੋਲੀ ਮੰਗਣ ਕੈ ਤਾਈ ਭੀਖਿਆ ਨਾਮੁ ਪੜੇ ॥੧॥
pat jholee mangan kai taaee bheekhiaa naam parre |1|ബഹുമാനം എൻ്റെ ഭിക്ഷാപാത്രമാണ്, കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമം എനിക്ക് ലഭിക്കുന്ന ദാനമാണ്. ||1||
ਬਾਬਾ ਗੋਰਖੁ ਜਾਗੈ ॥
baabaa gorakh jaagai |ഹേ ബാബ, ഗോരഖ് പ്രപഞ്ചനാഥനാണ്; അവൻ എപ്പോഴും ഉണർന്നിരിക്കുന്നവനും ബോധവാനുമാണ്.
ਗੋਰਖੁ ਸੋ ਜਿਨਿ ਗੋਇ ਉਠਾਲੀ ਕਰਤੇ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gorakh so jin goe utthaalee karate baar na laagai |1| rahaau |അവൻ മാത്രമാണ് ഭൂമിയെ നിലനിർത്തുന്ന ഗോരഖ്; ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അവൻ അത് സൃഷ്ടിച്ചു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਪਾਣੀ ਪ੍ਰਾਣ ਪਵਣਿ ਬੰਧਿ ਰਾਖੇ ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਮੁਖਿ ਦੀਏ ॥
paanee praan pavan bandh raakhe chand sooraj mukh dee |ജലവും വായുവും ബന്ധിപ്പിച്ച്, അവൻ ശരീരത്തിലേക്ക് ജീവശ്വാസം സന്നിവേശിപ്പിച്ചു, സൂര്യൻ്റെയും ചന്ദ്രൻ്റെയും വിളക്കുകൾ ഉണ്ടാക്കി.
ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕਉ ਧਰਤੀ ਦੀਨੀ ਏਤੇ ਗੁਣ ਵਿਸਰੇ ॥੨॥
maran jeevan kau dharatee deenee ete gun visare |2|മരിക്കാനും ജീവിക്കാനും, അവൻ നമുക്ക് ഭൂമി നൽകി, പക്ഷേ ഈ അനുഗ്രഹങ്ങൾ ഞങ്ങൾ മറന്നു. ||2||
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਅਰੁ ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਪੀਰ ਪੁਰਸ ਬਹੁਤੇਰੇ ॥
sidh saadhik ar jogee jangam peer puras bahutere |എത്രയോ സിദ്ധന്മാരും അന്വേഷകരും യോഗികളും അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന തീർത്ഥാടകരും ആത്മീയ ഗുരുക്കന്മാരും നല്ല മനുഷ്യരും ഉണ്ട്.
ਜੇ ਤਿਨ ਮਿਲਾ ਤ ਕੀਰਤਿ ਆਖਾ ਤਾ ਮਨੁ ਸੇਵ ਕਰੇ ॥੩॥
je tin milaa ta keerat aakhaa taa man sev kare |3|ഞാൻ അവരെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ, ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു, തുടർന്ന് എൻ്റെ മനസ്സ് അവനെ സേവിക്കുന്നു. ||3||
ਕਾਗਦੁ ਲੂਣੁ ਰਹੈ ਘ੍ਰਿਤ ਸੰਗੇ ਪਾਣੀ ਕਮਲੁ ਰਹੈ ॥
kaagad loon rahai ghrit sange paanee kamal rahai |കടലാസ്, ഉപ്പ്, നെയ്യ് കൊണ്ട് സംരക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത്, ജലം സ്പർശിക്കാതെ നിലകൊള്ളുന്നു, കാരണം താമര ജലത്തിൽ ബാധിക്കപ്പെടാതെ നിലകൊള്ളുന്നു.
ਐਸੇ ਭਗਤ ਮਿਲਹਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਜਮੁ ਕਿਆ ਕਰੈ ॥੪॥੪॥
aaise bhagat mileh jan naanak tin jam kiaa karai |4|4|അത്തരം ഭക്തരെ കണ്ടുമുട്ടുന്നവരെ, ഹേ സേവകൻ നാനാക്ക് - മരണത്തിന് അവരെ എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും? ||4||4||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |രാംകലീ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸੁਣਿ ਮਾਛਿੰਦ੍ਰਾ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ॥
sun maachhindraa naanak bolai |മച്ചീന്ദ്രാ, നാനാക്ക് പറയുന്നത് കേൾക്കൂ.
ਵਸਗਤਿ ਪੰਚ ਕਰੇ ਨਹ ਡੋਲੈ ॥
vasagat panch kare nah ddolai |പഞ്ചാസക്തികളെ കീഴ്പെടുത്തുന്നവൻ പതറുന്നില്ല.
ਐਸੀ ਜੁਗਤਿ ਜੋਗ ਕਉ ਪਾਲੇ ॥
aaisee jugat jog kau paale |അത്തരത്തിൽ യോഗ പരിശീലിക്കുന്ന ഒരാൾ,
ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥੧॥
aap tarai sagale kul taare |1|തന്നെത്താൻ രക്ഷിക്കുന്നു, തൻ്റെ എല്ലാ തലമുറകളെയും രക്ഷിക്കുന്നു. ||1||
ਸੋ ਅਉਧੂਤੁ ਐਸੀ ਮਤਿ ਪਾਵੈ ॥
so aaudhoot aaisee mat paavai |അവൻ മാത്രമാണ് ഒരു സന്യാസി, അത്തരം ധാരണ നേടുന്നു.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਧਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ahinis sun samaadh samaavai |1| rahaau |രാവും പകലും അവൻ അഗാധമായ സമാധിയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਭਿਖਿਆ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਚਲੈ ॥
bhikhiaa bhaae bhagat bhai chalai |അവൻ കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹപൂർവമായ ഭക്തിക്കായി യാചിക്കുന്നു, ദൈവഭയത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു.
ਹੋਵੈ ਸੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖਿ ਅਮੁਲੈ ॥
hovai su tripat santokh amulai |സംതൃപ്തി എന്ന വിലമതിക്കാനാവാത്ത സമ്മാനത്തിൽ അവൻ സംതൃപ്തനാണ്.
ਧਿਆਨ ਰੂਪਿ ਹੋਇ ਆਸਣੁ ਪਾਵੈ ॥
dhiaan roop hoe aasan paavai |ധ്യാനത്തിൻ്റെ മൂർത്തീഭാവമായി, അവൻ യഥാർത്ഥ യോഗാസനത്തിൽ എത്തിച്ചേരുന്നു.
ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਤਾੜੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥੨॥
sach naam taarree chit laavai |2|യഥാർത്ഥ നാമത്തിൻ്റെ ആഴത്തിലുള്ള മയക്കത്തിൽ അവൻ തൻ്റെ ബോധത്തെ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||2||
ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥
naanak bolai amrit baanee |നാനാക്ക് അംബ്രോസിയൽ ബാനി ആലപിക്കുന്നു.
ਸੁਣਿ ਮਾਛਿੰਦ੍ਰਾ ਅਉਧੂ ਨੀਸਾਣੀ ॥
sun maachhindraa aaudhoo neesaanee |ഹേ മഛീന്ദ്രാ, കേൾക്കൂ, ഇതാണ് യഥാർത്ഥ സന്യാസിയുടെ അടയാളം.
ਆਸਾ ਮਾਹਿ ਨਿਰਾਸੁ ਵਲਾਏ ॥
aasaa maeh niraas valaae |പ്രതീക്ഷയുടെ നടുവിൽ, പ്രത്യാശയുടെ സ്പർശിക്കാതെ നിൽക്കുന്ന ഒരാൾ,
ਨਿਹਚਉ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਪਾਏ ॥੩॥
nihchau naanak karate paae |3|സ്രഷ്ടാവായ നാഥനെ തീർച്ചയായും കണ്ടെത്തും. ||3||
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਅਗਮੁ ਸੁਣਾਏ ॥
pranavat naanak agam sunaae |നാനാക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു, ഞാൻ ദൈവത്തിൻ്റെ നിഗൂഢ രഹസ്യങ്ങൾ പങ്കിടുന്നു.
ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਕੀ ਸੰਧਿ ਮਿਲਾਏ ॥
gur chele kee sandh milaae |ഗുരുവും ശിഷ്യനും ഒന്നിച്ചിരിക്കുന്നു!
ਦੀਖਿਆ ਦਾਰੂ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇ ॥
deekhiaa daaroo bhojan khaae |ഈ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നവൻ, ഈ ഉപദേശങ്ങളുടെ മരുന്ന്,