ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 64
ਸਭੁ ਜਗੁ ਕਾਜਲ ਕੋਠੜੀ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੇਹ ਸੁਆਹਿ ॥
sabh jag kaajal kottharree tan man deh suaaeh |ലോകം മുഴുവനും വിളക്ക്-കറുത്ത കലവറയാണ്; ശരീരവും മനസ്സും കറുത്തിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੀ ਭਾਹਿ ॥੭॥
gur raakhe se niramale sabad nivaaree bhaeh |7|ഗുരുവിനാൽ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടവർ നിഷ്കളങ്കരും പരിശുദ്ധരുമാണ്; ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവർ ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ തീ കെടുത്തുന്നു. ||7||
ਨਾਨਕ ਤਰੀਐ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥
naanak tareeai sach naam sir saahaa paatisaahu |ഓ നാനാക്ക്, അവർ രാജാക്കന്മാരുടെ തലയ്ക്ക് മുകളിൽ രാജാവായ കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ നാമവുമായി നീന്തുന്നു.
ਮੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਵੇਸਾਹੁ ॥
mai har naam na veesarai har naam ratan vesaahu |കർത്താവിൻ്റെ നാമം ഞാൻ ഒരിക്കലും മറക്കാതിരിക്കട്ടെ! ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിലുള്ള ആഭരണം വാങ്ങി.
ਮਨਮੁਖ ਭਉਜਲਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੇ ਅਥਾਹੁ ॥੮॥੧੬॥
manamukh bhaujal pach mue guramukh tare athaahu |8|16|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖുകൾ ഭയാനകമായ ലോകസമുദ്രത്തിൽ അഴുകുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അതേസമയം ഗുരുമുഖങ്ങൾ അഗാധമായ സമുദ്രത്തിന് മുകളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു. ||8||16||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨ ॥
sireeraag mahalaa 1 ghar 2 |സിരീ രാഗ്, ഫസ്റ്റ് മെഹൽ, രണ്ടാം വീട്:
ਮੁਕਾਮੁ ਕਰਿ ਘਰਿ ਬੈਸਣਾ ਨਿਤ ਚਲਣੈ ਕੀ ਧੋਖ ॥
mukaam kar ghar baisanaa nit chalanai kee dhokh |അവർ ഇത് അവരുടെ വിശ്രമ സ്ഥലമാക്കി, അവർ വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്നു, പക്ഷേ യാത്ര പോകാനുള്ള ത്വര എപ്പോഴും ഉണ്ട്.
ਮੁਕਾਮੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਹੈ ਨਿਹਚਲੁ ਲੋਕ ॥੧॥
mukaam taa par jaaneeai jaa rahai nihachal lok |1|അവ സ്ഥിരതയോടെയും മാറ്റമില്ലാതെയും നിലനിൽക്കുകയാണെങ്കിൽ മാത്രമേ ഇത് ശാശ്വത വിശ്രമ സ്ഥലമായി അറിയപ്പെടുകയുള്ളൂ. ||1||
ਦੁਨੀਆ ਕੈਸਿ ਮੁਕਾਮੇ ॥
duneea kais mukaame |ഈ ലോകം എന്തൊരു വിശ്രമസ്ഥലമാണ്?
ਕਰਿ ਸਿਦਕੁ ਕਰਣੀ ਖਰਚੁ ਬਾਧਹੁ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ਨਾਮੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kar sidak karanee kharach baadhahu laag rahu naame |1| rahaau |വിശ്വാസപരമായ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുക, നിങ്ങളുടെ യാത്രയ്ക്കുള്ള സാധനങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്യുക, നാമത്തോട് പ്രതിബദ്ധത പുലർത്തുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਜੋਗੀ ਤ ਆਸਣੁ ਕਰਿ ਬਹੈ ਮੁਲਾ ਬਹੈ ਮੁਕਾਮਿ ॥
jogee ta aasan kar bahai mulaa bahai mukaam |യോഗികൾ അവരുടെ യോഗാസനങ്ങളിൽ ഇരിക്കുന്നു, മുല്ലമാർ അവരുടെ വിശ്രമ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ ഇരിക്കുന്നു.
ਪੰਡਿਤ ਵਖਾਣਹਿ ਪੋਥੀਆ ਸਿਧ ਬਹਹਿ ਦੇਵ ਸਥਾਨਿ ॥੨॥
panddit vakhaaneh potheea sidh baheh dev sathaan |2|ഹിന്ദു പണ്ഡിറ്റുകൾ അവരുടെ പുസ്തകങ്ങളിൽ നിന്ന് പാരായണം ചെയ്യുന്നു, സിദ്ധന്മാർ അവരുടെ ദേവന്മാരുടെ ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ ഇരിക്കുന്നു. ||2||
ਸੁਰ ਸਿਧ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਮੁਨਿ ਜਨ ਸੇਖ ਪੀਰ ਸਲਾਰ ॥
sur sidh gan gandharab mun jan sekh peer salaar |മാലാഖമാർ, സിദ്ധന്മാർ, ശിവാരാധകർ, സ്വർഗ്ഗീയ സംഗീതജ്ഞർ, നിശ്ശബ്ദരായ മുനിമാർ, സന്യാസിമാർ, പുരോഹിതന്മാർ, പ്രസംഗകർ, ആത്മീയ ആചാര്യന്മാർ, കമാൻഡർമാർ
ਦਰਿ ਕੂਚ ਕੂਚਾ ਕਰਿ ਗਏ ਅਵਰੇ ਭਿ ਚਲਣਹਾਰ ॥੩॥
dar kooch koochaa kar ge avare bhi chalanahaar |3|- ഓരോരുത്തരും വിട്ടുപോയി, മറ്റുള്ളവരെല്ലാം പോകും. ||3||
ਸੁਲਤਾਨ ਖਾਨ ਮਲੂਕ ਉਮਰੇ ਗਏ ਕਰਿ ਕਰਿ ਕੂਚੁ ॥
sulataan khaan malook umare ge kar kar kooch |സുൽത്താന്മാരും രാജാക്കന്മാരും, ധനികരും പ്രതാപശാലികളും, തുടർച്ചയായി നീങ്ങി.
ਘੜੀ ਮੁਹਤਿ ਕਿ ਚਲਣਾ ਦਿਲ ਸਮਝੁ ਤੂੰ ਭਿ ਪਹੂਚੁ ॥੪॥
gharree muhat ki chalanaa dil samajh toon bhi pahooch |4|ഒന്നോ രണ്ടോ നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ഞങ്ങളും പോകും. എൻ്റെ ഹൃദയമേ, നീയും പോകണമെന്ന് മനസ്സിലാക്കുക! ||4||
ਸਬਦਾਹ ਮਾਹਿ ਵਖਾਣੀਐ ਵਿਰਲਾ ਤ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
sabadaah maeh vakhaaneeai viralaa ta boojhai koe |ഇത് ശബ്ദങ്ങളിൽ വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു; കുറച്ചുപേർക്ക് മാത്രമേ ഇത് മനസ്സിലാകൂ!
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਸੋਇ ॥੫॥
naanak vakhaanai benatee jal thal maheeal soe |5|ജലത്തിലും കരയിലും വായുവിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നവനോട് നാനാക്ക് ഈ പ്രാർത്ഥന അർപ്പിക്കുന്നു. ||5||
ਅਲਾਹੁ ਅਲਖੁ ਅਗੰਮੁ ਕਾਦਰੁ ਕਰਣਹਾਰੁ ਕਰੀਮੁ ॥
alaahu alakh agam kaadar karanahaar kareem |അവനാണ് അല്ലാഹു, അജ്ഞാതൻ, അപ്രാപ്യൻ, സർവശക്തനും കരുണാനിധിയുമായ സ്രഷ്ടാവ്.
ਸਭ ਦੁਨੀ ਆਵਣ ਜਾਵਣੀ ਮੁਕਾਮੁ ਏਕੁ ਰਹੀਮੁ ॥੬॥
sabh dunee aavan jaavanee mukaam ek raheem |6|ലോകം മുഴുവൻ വരുന്നു, പോകുന്നു - കരുണാമയനായ കർത്താവ് മാത്രം. ||6||
ਮੁਕਾਮੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਸਿਸਿ ਨ ਹੋਵੀ ਲੇਖੁ ॥
mukaam tis no aakheeai jis sis na hovee lekh |നെറ്റിയിൽ വിധി എഴുതാത്തവനെ മാത്രമേ സ്ഥിരമായി വിളിക്കൂ.
ਅਸਮਾਨੁ ਧਰਤੀ ਚਲਸੀ ਮੁਕਾਮੁ ਓਹੀ ਏਕੁ ॥੭॥
asamaan dharatee chalasee mukaam ohee ek |7|ആകാശവും ഭൂമിയും ഒഴിഞ്ഞുപോകും; അവൻ മാത്രമാണ് സ്ഥിരം. ||7||
ਦਿਨ ਰਵਿ ਚਲੈ ਨਿਸਿ ਸਸਿ ਚਲੈ ਤਾਰਿਕਾ ਲਖ ਪਲੋਇ ॥
din rav chalai nis sas chalai taarikaa lakh paloe |പകലും സൂര്യനും കടന്നുപോകും; രാത്രിയും ചന്ദ്രനും കടന്നുപോകും; ലക്ഷക്കണക്കിന് നക്ഷത്രങ്ങൾ അപ്രത്യക്ഷമാകും.
ਮੁਕਾਮੁ ਓਹੀ ਏਕੁ ਹੈ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਬੁਗੋਇ ॥੮॥੧੭॥
mukaam ohee ek hai naanakaa sach bugoe |8|17|അവൻ മാത്രം സ്ഥിരമാണ്; നാനാക്ക് സത്യം പറയുന്നു. ||8||17||
ਮਹਲੇ ਪਹਿਲੇ ਸਤਾਰਹ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥
mahale pahile sataarah asattapadeea |ആദ്യത്തെ മെഹലിൻ്റെ പതിനേഴു അഷ്ടപധീയ.
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥
sireeraag mahalaa 3 ghar 1 asattapadeea |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ, ആദ്യ വീട്, അഷ്ടപധീയ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਭਗਤਿ ਕੀਜੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
guramukh kripaa kare bhagat keejai bin gur bhagat na hoe |ദൈവകൃപയാൽ, ഗുരുമുഖൻ ഭക്തി അനുഷ്ഠിക്കുന്നു; ഗുരുവില്ലാതെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയില്ല.
ਆਪੈ ਆਪੁ ਮਿਲਾਏ ਬੂਝੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਕੋਇ ॥
aapai aap milaae boojhai taa niramal hovai koe |സ്വയം അവനിൽ ലയിക്കുന്നവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു, അങ്ങനെ ശുദ്ധനാകുന്നു.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥
har jeeo sachaa sachee baanee sabad milaavaa hoe |1|പ്രിയ കർത്താവ് സത്യമാണ്, അവൻ്റെ ബാനിയുടെ വാക്ക് സത്യമാണ്. ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവനുമായുള്ള ഐക്യം ലഭിക്കുന്നു. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਭਗਤਿਹੀਣੁ ਕਾਹੇ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥
bhaaee re bhagatiheen kaahe jag aaeaa |വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ഭക്തിയില്ലാതെ, ആളുകൾ എന്തിനാണ് ലോകത്തിലേക്ക് വന്നത്?
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poore gur kee sev na keenee birathaa janam gavaaeaa |1| rahaau |അവർ തികഞ്ഞ ഗുരുവിനെ സേവിച്ചിട്ടില്ല; അവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം വെറുതെ പാഴാക്കിയിരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਆਪੇ ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape har jagajeevan daataa aape bakhas milaae |ലോകത്തിൻ്റെ ജീവനായ ഭഗവാൻ തന്നെയാണ് ദാതാവ്. അവൻ തന്നെ ക്ഷമിക്കുകയും നമ്മെ തന്നോട് ഒന്നിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਏ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
jeea jant e kiaa vechaare kiaa ko aakh sunaae |എന്താണ് ഈ പാവങ്ങളും ജീവജാലങ്ങളും? അവർക്ക് എന്ത് സംസാരിക്കാനും പറയാനും കഴിയും?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥੨॥
guramukh aape de vaddiaaee aape sev karaae |2|ദൈവം തന്നെ ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് മഹത്വം നൽകുന്നു; അവൻ അവരെ അവൻ്റെ സേവനത്തിൽ ചേർക്കുന്നു. ||2||
ਦੇਖਿ ਕੁਟੰਬੁ ਮੋਹਿ ਲੋਭਾਣਾ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਈ ॥
dekh kuttanb mohi lobhaanaa chaladiaa naal na jaaee |നിങ്ങളുടെ കുടുംബത്തെ കാണുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ വൈകാരിക അടുപ്പത്താൽ ആകർഷിക്കപ്പെടുന്നു, പക്ഷേ നിങ്ങൾ പോകുമ്പോൾ അവർ നിങ്ങളോടൊപ്പം പോകില്ല.