ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 434
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭ ਸਾਰੀ ਕੀਤੇ ਪਾਸਾ ਢਾਲਣਿ ਆਪਿ ਲਗਾ ॥੨੬॥
jeea jant sabh saaree keete paasaa dtaalan aap lagaa |26|അവൻ എല്ലാ ജീവികളെയും സൃഷ്ടികളെയും തൻ്റെ ചെസ്സ്മാൻമാരാക്കി, അവൻ തന്നെ പകിടകളി എറിഞ്ഞു. ||26||
ਭਭੈ ਭਾਲਹਿ ਸੇ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨੑ ਕਉ ਭਉ ਪਇਆ ॥
bhabhai bhaaleh se fal paaveh guraparasaadee jina kau bhau peaa |ഭാഭ: അന്വേഷിക്കുന്നവർ, അവരുടെ പ്രതിഫലത്തിൻ്റെ ഫലം കണ്ടെത്തുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ അവർ ദൈവഭയത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു.
ਮਨਮੁਖ ਫਿਰਹਿ ਨ ਚੇਤਹਿ ਮੂੜੇ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ॥੨੭॥
manamukh fireh na cheteh moorre lakh chauraaseeh fer peaa |27|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖന്മാർ ചുറ്റിനടക്കുന്നു, അവർ ഭഗവാനെ ഓർക്കുന്നില്ല; വിഡ്ഢികൾ 8.4 ദശലക്ഷം അവതാരങ്ങളുടെ ചക്രത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||27||
ਮੰਮੈ ਮੋਹੁ ਮਰਣੁ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਮਰਣੁ ਭਇਆ ਤਬ ਚੇਤਵਿਆ ॥
mamai mohu maran madhusoodan maran bheaa tab chetaviaa |മമ്മ: വൈകാരിക അടുപ്പത്തിൽ, അവൻ മരിക്കുന്നു; അവൻ മരിക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ അമൃതിൻ്റെ സ്നേഹമായ ഭഗവാനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയുള്ളൂ.
ਕਾਇਆ ਭੀਤਰਿ ਅਵਰੋ ਪੜਿਆ ਮੰਮਾ ਅਖਰੁ ਵੀਸਰਿਆ ॥੨੮॥
kaaeaa bheetar avaro parriaa mamaa akhar veesariaa |28|ശരീരം ജീവനുള്ളിടത്തോളം, അവൻ മറ്റുള്ളവ വായിക്കുന്നു, മർണാ-മരണത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന 'മ' എന്ന അക്ഷരം മറക്കുന്നു. ||28||
ਯਯੈ ਜਨਮੁ ਨ ਹੋਵੀ ਕਦ ਹੀ ਜੇ ਕਰਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥
yayai janam na hovee kad hee je kar sach pachhaanai |യയാ: യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞാൽ അയാൾക്ക് ഇനി ഒരിക്കലും പുനർജന്മം ഉണ്ടാകില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੨੯॥
guramukh aakhai guramukh boojhai guramukh eko jaanai |29|ഗുരുമുഖൻ സംസാരിക്കുന്നു, ഗുരുമുഖൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു, ഗുരുമുഖന് ഏകനായ ഭഗവാനെ മാത്രമേ അറിയൂ. ||29||
ਰਾਰੈ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਜੇਤੇ ਕੀਏ ਜੰਤਾ ॥
raarai rav rahiaa sabh antar jete kee jantaa |രാര: കർത്താവ് എല്ലാവരുടെയും ഇടയിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു; അവൻ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചു.
ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਧੰਧੈ ਸਭ ਲਾਏ ਕਰਮੁ ਹੋਆ ਤਿਨ ਨਾਮੁ ਲਇਆ ॥੩੦॥
jant upaae dhandhai sabh laae karam hoaa tin naam leaa |30|അവൻ്റെ സൃഷ്ടികളെ സൃഷ്ടിച്ചു, അവൻ അവരെ എല്ലാം പ്രവർത്തിക്കാൻ ആക്കി; അവൻ തൻ്റെ കൃപ ചൊരിയുന്ന നാമത്തെ അവർ മാത്രം ഓർക്കുന്നു. ||30||
ਲਲੈ ਲਾਇ ਧੰਧੈ ਜਿਨਿ ਛੋਡੀ ਮੀਠਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਕੀਆ ॥
lalai laae dhandhai jin chhoddee meetthaa maaeaa mohu keea |ലല്ല: അവൻ ആളുകളെ അവരുടെ ജോലികൾക്കായി നിയോഗിച്ചു, മായയുടെ സ്നേഹം അവർക്ക് മധുരമായി തോന്നിച്ചു.
ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਸਮ ਕਰਿ ਸਹਣਾ ਭਾਣੈ ਤਾ ਕੈ ਹੁਕਮੁ ਪਇਆ ॥੩੧॥
khaanaa peenaa sam kar sahanaa bhaanai taa kai hukam peaa |31|ഞങ്ങൾ തിന്നുകയും കുടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം, അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ സംഭവിക്കുന്നതെന്തും നാം ഒരുപോലെ സഹിക്കണം. ||31||
ਵਵੈ ਵਾਸੁਦੇਉ ਪਰਮੇਸਰੁ ਵੇਖਣ ਕਉ ਜਿਨਿ ਵੇਸੁ ਕੀਆ ॥
vavai vaasudeo paramesar vekhan kau jin ves keea |വാവ: സർവ്വവ്യാപിയായ പരമേശ്വരൻ ലോകത്തെ കാണുന്നു; അവൻ അത് ധരിക്കുന്ന രൂപം സൃഷ്ടിച്ചു.
ਵੇਖੈ ਚਾਖੈ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ॥੩੨॥
vekhai chaakhai sabh kichh jaanai antar baahar rav rahiaa |32|അവൻ എല്ലാം കാണുന്നു, ആസ്വദിക്കുന്നു, അറിയുന്നു; അവൻ ആന്തരികമായും ബാഹ്യമായും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||32||
ੜਾੜੈ ਰਾੜਿ ਕਰਹਿ ਕਿਆ ਪ੍ਰਾਣੀ ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਵਹੁ ਜਿ ਅਮਰੁ ਹੋਆ ॥
rraarrai raarr kareh kiaa praanee tiseh dhiaavahu ji amar hoaa |രാര: ഹേ മനുഷ്യാ, നീ എന്തിനാണ് വഴക്കിടുന്നത്? നാശമില്ലാത്ത ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുക,
ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹੁ ਓਸੁ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਆ ॥੩੩॥
tiseh dhiaavahu sach samaavahu os vittahu kurabaan keea |33|സത്യത്തിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുക. അവനു ബലിയായി മാറുക. ||33||
ਹਾਹੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ਦਾਤਾ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜਿਨਿ ਰਿਜਕੁ ਦੀਆ ॥
haahai hor na koee daataa jeea upaae jin rijak deea |ഹഹ: അവനല്ലാതെ മറ്റൊരു ദാതാവില്ല; സൃഷ്ടികളെ സൃഷ്ടിച്ചു, അവൻ അവയ്ക്ക് പോഷണം നൽകുന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਹੁ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੀਆ ॥੩੪॥
har naam dhiaavahu har naam samaavahu anadin laahaa har naam leea |34|ഭഗവാൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുക, ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ മുഴുകുക, രാവും പകലും, ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ ലാഭം കൊയ്യുക. ||34||
ਆਇੜੈ ਆਪਿ ਕਰੇ ਜਿਨਿ ਛੋਡੀ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥
aaeirrai aap kare jin chhoddee jo kichh karanaa su kar rahiaa |ഐറാ: അവൻ തന്നെ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു; അവൻ ചെയ്യേണ്ടതെന്തും അവൻ ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਨਾਨਕ ਸਾਇਰ ਇਵ ਕਹਿਆ ॥੩੫॥੧॥
kare karaae sabh kichh jaanai naanak saaeir iv kahiaa |35|1|അവൻ പ്രവർത്തിക്കുന്നു, മറ്റുള്ളവരെ പ്രവർത്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു, അവൻ എല്ലാം അറിയുന്നു; കവിയായ നാനാക് പറയുന്നു. ||35||1||
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ਪਟੀ ॥
raag aasaa mahalaa 3 pattee |രാഗ് ആസാ, മൂന്നാം മെഹൽ, പാടീ - അക്ഷരമാല:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਅਯੋ ਅੰਙੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਆਇਆ ਕਾਖੈ ਘੰਙੈ ਕਾਲੁ ਭਇਆ ॥
ayo angai sabh jag aaeaa kaakhai ghangai kaal bheaa |അയോ, അംഗൈ: സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ലോകം മുഴുവൻ - കാഹ്കൈ, ഗംഗൈ: അത് കടന്നുപോകും.
ਰੀਰੀ ਲਲੀ ਪਾਪ ਕਮਾਣੇ ਪੜਿ ਅਵਗਣ ਗੁਣ ਵੀਸਰਿਆ ॥੧॥
reeree lalee paap kamaane parr avagan gun veesariaa |1|രീരി, ലാലി: ആളുകൾ പാപങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു, അധർമ്മത്തിൽ അകപ്പെട്ടാൽ, പുണ്യത്തെ മറക്കുന്നു. ||1||
ਮਨ ਐਸਾ ਲੇਖਾ ਤੂੰ ਕੀ ਪੜਿਆ ॥
man aaisaa lekhaa toon kee parriaa |ഹേ മനുഷ്യാ, നീ എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെയൊരു കണക്ക് പഠിച്ചത്?
ਲੇਖਾ ਦੇਣਾ ਤੇਰੈ ਸਿਰਿ ਰਹਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
lekhaa denaa terai sir rahiaa |1| rahaau |പേയ്മെൻ്റിന് ഉത്തരം നൽകാൻ നിങ്ങളെ ഏത് വിളിക്കും? ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਿਧੰਙਾਇਐ ਸਿਮਰਹਿ ਨਾਹੀ ਨੰਨੈ ਨਾ ਤੁਧੁ ਨਾਮੁ ਲਇਆ ॥
sidhangaaeaai simareh naahee nanai naa tudh naam leaa |സിദ്ധൻ, ങ്ങായി: നിങ്ങൾ ഭഗവാനെ ഓർക്കുന്നില്ല. നന്ന: നീ ഭഗവാൻ്റെ നാമം എടുക്കുന്നില്ല.
ਛਛੈ ਛੀਜਹਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਮੂੜੇ ਕਿਉ ਛੂਟਹਿ ਜਮਿ ਪਾਕੜਿਆ ॥੨॥
chhachhai chheejeh ahinis moorre kiau chhootteh jam paakarriaa |2|ചാച്ച: നിങ്ങൾ എല്ലാ രാത്രിയും പകലും ധരിക്കുന്നു; വിഡ്ഢി, നീ എങ്ങനെ മോചനം കണ്ടെത്തും? നിങ്ങൾ മരണത്തിൻ്റെ പിടിയിൽ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||2||
ਬਬੈ ਬੂਝਹਿ ਨਾਹੀ ਮੂੜੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤੇਰਾ ਜਨਮੁ ਗਇਆ ॥
babai boojheh naahee moorre bharam bhule teraa janam geaa |ബാബ: നിനക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല, വിഡ്ഢി; സംശയത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ട്, നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ജീവിതം പാഴാക്കുന്നു.
ਅਣਹੋਦਾ ਨਾਉ ਧਰਾਇਓ ਪਾਧਾ ਅਵਰਾ ਕਾ ਭਾਰੁ ਤੁਧੁ ਲਇਆ ॥੩॥
anahodaa naau dharaaeio paadhaa avaraa kaa bhaar tudh leaa |3|ന്യായീകരണമില്ലാതെ, നിങ്ങൾ സ്വയം അധ്യാപകനെന്ന് വിളിക്കുന്നു; അങ്ങനെ നിങ്ങൾ മറ്റുള്ളവരുടെ ഭാരം ഏറ്റെടുക്കുന്നു. ||3||
ਜਜੈ ਜੋਤਿ ਹਿਰਿ ਲਈ ਤੇਰੀ ਮੂੜੇ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹਿਗਾ ॥
jajai jot hir lee teree moorre ant geaa pachhutaavahigaa |ജജ്ജ: നിങ്ങളുടെ വെളിച്ചം കവർന്നെടുത്തു, വിഡ്ഢി; അവസാനം, നിങ്ങൾ പോകേണ്ടിവരും, നിങ്ങൾ ഖേദിക്കുകയും അനുതപിക്കുകയും ചെയ്യും.
ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਤੂੰ ਚੀਨਹਿ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਆਵਹਿਗਾ ॥੪॥
ek sabad toon cheeneh naahee fir fir joonee aavahigaa |4|ശബാദിലെ ഒരു വാക്ക് നിങ്ങൾ ഓർമ്മിച്ചിട്ടില്ല, അതിനാൽ നിങ്ങൾ വീണ്ടും വീണ്ടും ഗർഭപാത്രത്തിൽ പ്രവേശിക്കേണ്ടിവരും. ||4||
ਤੁਧੁ ਸਿਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਪੜੁ ਪੰਡਿਤ ਅਵਰਾ ਨੋ ਨ ਸਿਖਾਲਿ ਬਿਖਿਆ ॥
tudh sir likhiaa so parr panddit avaraa no na sikhaal bikhiaa |പണ്ഡിറ്റേ, നിൻ്റെ നെറ്റിയിൽ എഴുതിയത് വായിക്കുക, മറ്റുള്ളവരെ തിന്മ പഠിപ്പിക്കരുത്.