ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 836

ਮਨ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਮਨ ਹੀ ਜਾਣੈ ਅਵਰੁ ਕਿ ਜਾਣੈ ਕੋ ਪੀਰ ਪਰਈਆ ॥੧॥

man kee birathaa man hee jaanai avar ki jaanai ko peer pareea |1|

എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ വേദന എൻ്റെ മനസ്സിന് മാത്രമേ അറിയൂ; മറ്റൊരാളുടെ വേദന ആർക്കറിയാം? ||1||

ਰਾਮ ਗੁਰਿ ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿ ਮਨੁ ਲਈਆ ॥

raam gur mohan mohi man leea |

ഭഗവാൻ, ഗുരു, വശീകരിക്കുന്നവൻ, എൻ്റെ മനസ്സിനെ വശീകരിച്ചു.

ਹਉ ਆਕਲ ਬਿਕਲ ਭਈ ਗੁਰ ਦੇਖੇ ਹਉ ਲੋਟ ਪੋਟ ਹੋਇ ਪਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hau aakal bikal bhee gur dekhe hau lott pott hoe peea |1| rahaau |

ഞാൻ സ്തംഭിച്ചുപോയി, എൻ്റെ ഗുരുവിനെ ഉറ്റുനോക്കുന്നു; അത്ഭുതത്തിൻ്റെയും ആനന്ദത്തിൻ്റെയും മണ്ഡലത്തിലേക്ക് ഞാൻ പ്രവേശിച്ചു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਹਉ ਨਿਰਖਤ ਫਿਰਉ ਸਭਿ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰ ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਦੇਖਨ ਕੋ ਬਹੁਤੁ ਮਨਿ ਚਈਆ ॥

hau nirakhat firau sabh des disantar mai prabh dekhan ko bahut man cheea |

ഞാൻ ചുറ്റിനടന്നു, എല്ലാ ദേശങ്ങളും വിദേശ രാജ്യങ്ങളും പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യുന്നു; എൻ്റെ മനസ്സിൽ, എൻ്റെ ദൈവത്തെ കാണാൻ എനിക്ക് അതിയായ ആഗ്രഹമുണ്ട്.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਕਾਟਿ ਦੇਉ ਗੁਰ ਆਗੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਦਿਖਈਆ ॥੨॥

man tan kaatt deo gur aagai jin har prabh maarag panth dikheea |2|

എൻ്റെ ദൈവത്തിലേക്കുള്ള വഴിയും പാതയും എനിക്ക് കാണിച്ചുതന്ന ഗുരുവിന് ഞാൻ എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും സമർപ്പിക്കുന്നു. ||2||

ਕੋਈ ਆਣਿ ਸਦੇਸਾ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰਾ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠ ਲਗਈਆ ॥

koee aan sadesaa dee prabh keraa rid antar man tan meetth lageea |

ആരെങ്കിലും എനിക്ക് ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വാർത്ത കൊണ്ടുവന്നാൽ മതി; അവൻ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിനും മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും വളരെ മധുരമായി തോന്നുന്നു.

ਮਸਤਕੁ ਕਾਟਿ ਦੇਉ ਚਰਣਾ ਤਲਿ ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਈਆ ॥੩॥

masatak kaatt deo charanaa tal jo har prabh mele mel mileea |3|

എൻ്റെ കർത്താവായ ദൈവവുമായി കണ്ടുമുട്ടുന്നതിനും ഒന്നിക്കുന്നതിനും എന്നെ നയിക്കുന്നവൻ്റെ കാൽക്കീഴിൽ ഞാൻ എൻ്റെ തല വെട്ടിക്കളയും. ||3||

ਚਲੁ ਚਲੁ ਸਖੀ ਹਮ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਬੋਧਹ ਗੁਣ ਕਾਮਣ ਕਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਲਹੀਆ ॥

chal chal sakhee ham prabh parabodhah gun kaaman kar har prabh laheea |

എൻ്റെ കൂട്ടാളികളേ, നമുക്ക് പോയി നമ്മുടെ ദൈവത്തെ മനസ്സിലാക്കാം; പുണ്യത്തിൻ്റെ മന്ത്രത്താൽ, നമുക്ക് നമ്മുടെ കർത്താവായ ദൈവത്തെ നേടാം.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਉਆ ਕੋ ਨਾਮੁ ਕਹੀਅਤੁ ਹੈ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭੂ ਤਿਸੁ ਪਾਛੈ ਪਈਆ ॥੪॥

bhagat vachhal uaa ko naam kaheeat hai saran prabhoo tis paachhai peea |4|

അവൻ തൻ്റെ ഭക്തരുടെ സ്നേഹിതൻ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു; ദൈവത്തിൻ്റെ സങ്കേതം അന്വേഷിക്കുന്നവരുടെ കാൽപ്പാടുകൾ നമുക്ക് പിന്തുടരാം. ||4||

ਖਿਮਾ ਸੀਗਾਰ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਖੁਸੀਆ ਮਨਿ ਦੀਪਕ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਬਲਈਆ ॥

khimaa seegaar kare prabh khuseea man deepak gur giaan baleea |

പ്രാണ-മണവാട്ടി അനുകമ്പയും ക്ഷമയും കൊണ്ട് സ്വയം അലങ്കരിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, ദൈവം പ്രസാദിക്കുന്നു, അവളുടെ മനസ്സ് ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ ദീപത്താൽ പ്രകാശിക്കുന്നു.

ਰਸਿ ਰਸਿ ਭੋਗ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਹਮ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਜੀਉ ਕਟਿ ਕਟਿ ਪਈਆ ॥੫॥

ras ras bhog kare prabh meraa ham tis aagai jeeo katt katt peea |5|

സന്തോഷത്തോടും ഉല്ലാസത്തോടും കൂടി, എൻ്റെ ദൈവം അവളെ ആസ്വദിക്കുന്നു; എൻ്റെ ആത്മാവിൻ്റെ ഓരോ കഷണവും ഞാൻ അവനു സമർപ്പിക്കുന്നു. ||5||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਾਰੁ ਕੰਠਿ ਹੈ ਬਨਿਆ ਮਨੁ ਮੋਤੀਚੂਰੁ ਵਡ ਗਹਨ ਗਹਨਈਆ ॥

har har haar kantth hai baniaa man moteechoor vadd gahan gahaneea |

ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമം, ഹാർ, ഹാർ, എൻ്റെ മാലയാക്കി; എൻ്റെ മനസ്സ് ഭക്തി നിർഭരമായ മഹത്വത്തിൻ്റെ സങ്കീർണ്ണമായ അലങ്കാരമാണ്.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਸੇਜ ਵਿਛਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਛੋਡਿ ਨ ਸਕੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਿ ਭਈਆ ॥੬॥

har har saradhaa sej vichhaaee prabh chhodd na sakai bahut man bheea |6|

ഞാൻ കർത്താവിൽ എൻ്റെ വിശ്വാസത്തിൻ്റെ കിടക്ക വിരിച്ചു, ഹർ, ഹർ. എനിക്ക് അവനെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ കഴിയില്ല - എൻ്റെ മനസ്സ് അവനോടുള്ള വലിയ സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ||6||

ਕਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਅਵਰੁ ਅਵਰੁ ਕਿਛੁ ਕੀਜੈ ਸਭੁ ਬਾਦਿ ਸੀਗਾਰੁ ਫੋਕਟ ਫੋਕਟਈਆ ॥

kahai prabh avar avar kichh keejai sabh baad seegaar fokatt fokatteea |

ദൈവം ഒരു കാര്യം പറയുകയും ആത്മാവ് മണവാട്ടി മറ്റെന്തെങ്കിലും ചെയ്യുകയും ചെയ്താൽ, അവളുടെ അലങ്കാരങ്ങളെല്ലാം ഉപയോഗശൂന്യവും വ്യാജവുമാണ്.

ਕੀਓ ਸੀਗਾਰੁ ਮਿਲਣ ਕੈ ਤਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਲੀਓ ਸੁਹਾਗਨਿ ਥੂਕ ਮੁਖਿ ਪਈਆ ॥੭॥

keeo seegaar milan kai taaee prabh leeo suhaagan thook mukh peea |7|

തൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവിനെ കാണാൻ അവൾ സ്വയം അലങ്കരിച്ചേക്കാം, എന്നിട്ടും, സദ്ഗുണസമ്പന്നയായ ആത്മ വധു മാത്രമേ ദൈവത്തെ കണ്ടുമുട്ടുകയുള്ളൂ, അപരൻ്റെ മുഖത്ത് തുപ്പുന്നു. ||7||

ਹਮ ਚੇਰੀ ਤੂ ਅਗਮ ਗੁਸਾਈ ਕਿਆ ਹਮ ਕਰਹ ਤੇਰੈ ਵਸਿ ਪਈਆ ॥

ham cheree too agam gusaaee kiaa ham karah terai vas peea |

പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ അപ്രാപ്യമായ കർത്താവേ, ഞാൻ നിൻ്റെ കൈക്കാരിയാണ്; എനിക്ക് സ്വയം എന്തുചെയ്യാൻ കഴിയും? ഞാൻ നിൻ്റെ ശക്തിക്ക് കീഴിലാണ്.

ਦਇਆ ਦੀਨ ਕਰਹੁ ਰਖਿ ਲੇਵਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸਰਣਿ ਸਮਈਆ ॥੮॥੫॥੮॥

deaa deen karahu rakh levahu naanak har gur saran sameea |8|5|8|

കർത്താവേ, സൌമ്യതയുള്ളവരോടു കരുണയായിരിക്കേണമേ, അവരെ രക്ഷിക്കേണമേ; നാനാക്ക് ഭഗവാൻ്റെയും ഗുരുവിൻ്റെയും സങ്കേതത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു. ||8||5||8||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

bilaaval mahalaa 4 |

ബിലാവൽ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਅਗਮ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਸਰਧਾ ਮਨਿ ਬਹੁਤੁ ਉਠਈਆ ॥

mai man tan prem agam tthaakur kaa khin khin saradhaa man bahut uttheea |

അപ്രാപ്യനായ എൻ്റെ കർത്താവിനോടും യജമാനനോടുമുള്ള സ്നേഹത്താൽ എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ അപാരമായ വിശ്വാസവും ഭക്തിയും നിറഞ്ഞതാണ്.

ਗੁਰ ਦੇਖੇ ਸਰਧਾ ਮਨ ਪੂਰੀ ਜਿਉ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਬੂੰਦ ਮੁਖਿ ਪਈਆ ॥੧॥

gur dekhe saradhaa man pooree jiau chaatrik priau priau boond mukh peea |1|

ഗുരുവിനെ ഉറ്റുനോക്കുമ്പോൾ, മഴത്തുള്ളി വായിൽ വീഴുന്നതുവരെ കരഞ്ഞു കരയുന്ന പാട്ടുപക്ഷിയെപ്പോലെ എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ വിശ്വാസം സഫലമാകുന്നു. ||1||

ਮਿਲੁ ਮਿਲੁ ਸਖੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਨਈਆ ॥

mil mil sakhee har kathaa suneea |

എൻ്റെ കൂട്ടാളികളേ, എന്നോടൊപ്പം ചേരുക, എന്നോടൊപ്പം ചേരുക, കർത്താവിൻ്റെ പ്രഭാഷണം എന്നെ പഠിപ്പിക്കുക.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਇਆ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਮੈ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਸਿਰੁ ਕਟਿ ਕਟਿ ਪਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

satigur deaa kare prabh mele mai tis aagai sir katt katt peea |1| rahaau |

യഥാർത്ഥ ഗുരു കാരുണ്യപൂർവ്വം എന്നെ ദൈവത്തോട് ചേർത്തിരിക്കുന്നു. എൻ്റെ തല വെട്ടി കഷ്ണങ്ങളാക്കി ഞാൻ അവനു സമർപ്പിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਰੋਮਿ ਰੋਮਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਇਕ ਬੇਦਨ ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਦੇਖੇ ਬਿਨੁ ਨੀਦ ਨ ਪਈਆ ॥

rom rom man tan ik bedan mai prabh dekhe bin need na peea |

എൻ്റെ തലയിലെ ഓരോ രോമങ്ങളും എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും വേർപിരിയലിൻ്റെ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു; എൻ്റെ ദൈവത്തെ കാണാതെ എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിയില്ല.

ਬੈਦਕ ਨਾਟਿਕ ਦੇਖਿ ਭੁਲਾਨੇ ਮੈ ਹਿਰਦੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪੀਰ ਲਗਈਆ ॥੨॥

baidak naattik dekh bhulaane mai hiradai man tan prem peer lageea |2|

ഡോക്ടർമാരും രോഗശാന്തിക്കാരും എന്നെ നോക്കുന്നു, ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാണ്. എൻ്റെ ഹൃദയത്തിലും മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും ദൈവിക സ്നേഹത്തിൻ്റെ വേദന ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്നു. ||2||

ਹਉ ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਿਉ ਬਿਨੁ ਅਮਲੈ ਅਮਲੀ ਮਰਿ ਗਈਆ ॥

hau khin pal reh na skau bin preetam jiau bin amalai amalee mar geea |

കറുപ്പില്ലാതെ ജീവിക്കാൻ കഴിയാത്ത കറുപ്പിന് അടിമയായ ഒരാളെപ്പോലെ, എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനില്ലാതെ എനിക്ക് ഒരു നിമിഷം പോലും ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല.

ਜਿਨ ਕਉ ਪਿਆਸ ਹੋਇ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੀ ਤਿਨੑ ਅਵਰੁ ਨ ਭਾਵੈ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਕੋ ਦੁਈਆ ॥੩॥

jin kau piaas hoe prabh keree tina avar na bhaavai bin har ko dueea |3|

ദൈവത്തിനുവേണ്ടി ദാഹിക്കുന്നവർ മറ്റാരെയും സ്നേഹിക്കുന്നില്ല. കർത്താവില്ലാതെ മറ്റൊന്നില്ല. ||3||

ਕੋਈ ਆਨਿ ਆਨਿ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਵੈ ਹਉ ਤਿਸੁ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਬਲਿ ਘੁਮਿ ਗਈਆ ॥

koee aan aan meraa prabhoo milaavai hau tis vittahu bal bal ghum geea |

ആരെങ്കിലും വന്ന് എന്നെ ദൈവവുമായി ഒന്നിപ്പിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ; ഞാൻ അവനോട് അർപ്പിതനാണ്, സമർപ്പിതനാണ്, ത്യാഗമാണ്.

ਅਨੇਕ ਜਨਮ ਕੇ ਵਿਛੁੜੇ ਜਨ ਮੇਲੇ ਜਾ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਿ ਪਵਈਆ ॥੪॥

anek janam ke vichhurre jan mele jaa sat sat satigur saran paveea |4|

എണ്ണമറ്റ അവതാരങ്ങളാൽ ഭഗവാനിൽ നിന്ന് വേർപിരിഞ്ഞ ശേഷം, ഞാൻ അവനുമായി വീണ്ടും ഒന്നിക്കുന്നു, സത്യവും സത്യവും യഥാർത്ഥവുമായ ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നു. ||4||