ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 515
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji sabh meh rahiaa samaae |വാഹോ ജപിക്കുക! വഹോ! എല്ലാറ്റിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന ഭഗവാൻ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਬਾਹਿ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji dedaa rijak sabaeh |വാഹോ ജപിക്കുക! വഹോ! എല്ലാവർക്കും ഉപജീവനം നൽകുന്ന കർത്താവിന്.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਇਕੋ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu iko kar saalaaheeai ji satigur deea dikhaae |1|ഓ നാനാക്ക്, വഹോ! വഹോ! - യഥാർത്ഥ ഗുരു വെളിപ്പെടുത്തിയ ഏക ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുക. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
vaahu vaahu guramukh sadaa kareh manamukh mareh bikh khaae |വഹോ! വഹോ! ഗുരുമുഖന്മാർ ഭഗവാനെ നിരന്തരം സ്തുതിക്കുന്നു, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ വിഷം തിന്ന് മരിക്കുന്നു.
ਓਨਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਨ ਭਾਵਈ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
onaa vaahu vaahu na bhaavee dukhe dukh vihaae |ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികളോട് അവർക്ക് പ്രിയമില്ല, അവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം ദുരിതത്തിൽ കടന്നുപോകുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh amrit peevanaa vaahu vaahu kareh liv laae |ഗുരുമുഖന്മാർ അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ കുടിക്കുന്നു, അവർ തങ്ങളുടെ ബോധം ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികളിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak vaahu vaahu kareh se jan niramale tribhavan sojhee paae |2|ഓ നാനാക്ക്, വാഹോ എന്ന് ജപിക്കുന്നവരേ! വഹോ! കുറ്റമറ്റതും ശുദ്ധവുമാണ്; അവർക്ക് മൂന്ന് ലോകങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് ലഭിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੇਵਾ ਭਗਤਿ ਬਨੀਜੈ ॥
har kai bhaanai gur milai sevaa bhagat baneejai |ഭഗവാൻ്റെ ഹിതത്താൽ ഒരാൾ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു, അവനെ സേവിക്കുന്നു, ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
har kai bhaanai har man vasai sahaje ras peejai |ഭഗവാൻ്റെ ഹിതത്താൽ, ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ ഒരാൾ എളുപ്പത്തിൽ കുടിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਨਿਤ ਲੀਜੈ ॥
har kai bhaanai sukh paaeeai har laahaa nit leejai |കർത്താവിൻ്റെ ഇഷ്ടത്താൽ, ഒരാൾ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു, തുടർച്ചയായി കർത്താവിൻ്റെ ലാഭം സമ്പാദിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਕੈ ਤਖਤਿ ਬਹਾਲੀਐ ਨਿਜ ਘਰਿ ਸਦਾ ਵਸੀਜੈ ॥
har kai takhat bahaaleeai nij ghar sadaa vaseejai |അവൻ കർത്താവിൻ്റെ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു, അവൻ തൻ്റെ ഭവനത്തിൽ നിരന്തരം വസിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਤਿਨੀ ਮੰਨਿਆ ਜਿਨਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲੀਜੈ ॥੧੬॥
har kaa bhaanaa tinee maniaa jinaa guroo mileejai |16|അവൻ മാത്രം ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന ഭഗവാൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിന് കീഴടങ്ങുന്നു. ||16||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸੇ ਜਨ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਜਿਨੑ ਕਉ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
vaahu vaahu se jan sadaa kareh jina kau aape dee bujhaae |വഹോ! വഹോ! ആ എളിമയുള്ളവർ എപ്പോഴും കർത്താവിനെ സ്തുതിക്കുന്നു, അവർക്ക് കർത്താവ് തന്നെ വിവേകം നൽകുന്നു.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa man niramal hovai haumai vichahu jaae |വാഹോ! വാഹോ!, മനസ്സ് ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുന്നു, അഹംഭാവം ഉള്ളിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുന്നു.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਜੋ ਨਿਤ ਕਰੇ ਸੋ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥
vaahu vaahu gurasikh jo nit kare so man chindiaa fal paae |വാഹോ എന്ന് നിരന്തരം ജപിക്കുന്ന ഗുർമുഖ്! വഹോ! അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങളുടെ ഫലം കൈവരിക്കുന്നു.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਹਰਿ ਤਿਨੑ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਇ ॥
vaahu vaahu kareh se jan sohane har tina kai sang milaae |വഹോ എന്ന് ജപിക്കുന്ന വിനീതർ സുന്ദരരാണ്! വഹോ! കർത്താവേ, ഞാൻ അവരോടൊപ്പം ചേരട്ടെ!
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਉਚਰਾ ਮੁਖਹੁ ਭੀ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇਉ ॥
vaahu vaahu hiradai ucharaa mukhahu bhee vaahu vaahu kareo |എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ, ഞാൻ വഹോ! വാഹോ!, എൻ്റെ വായ് കൊണ്ട് വാഹോ! വഹോ!
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਕਰਹਿ ਹਉ ਤਨੁ ਮਨੁ ਤਿਨੑ ਕਉ ਦੇਉ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu jo kareh hau tan man tina kau deo |1|ഓ നാനാക്ക്, വാഹോ എന്ന് ജപിക്കുന്നവരേ! വഹോ! - അവർക്കായി ഞാൻ എൻ്റെ ശരീരവും മനസ്സും സമർപ്പിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥
vaahu vaahu saahib sach hai amrit jaa kaa naau |വഹോ! വഹോ! യഥാർത്ഥ കർത്താവാണ് ഗുരു; അംബ്രോസിയൽ നെക്റ്റർ എന്നാണ് അവൻ്റെ പേര്.
ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jin seviaa tin fal paaeaa hau tin balihaarai jaau |കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നവർ ഫലം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവരാണ്; ഞാൻ അവർക്ക് ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਸੁ ਖਾਇ ॥
vaahu vaahu gunee nidhaan hai jis no dee su khaae |വഹോ! വഹോ! പുണ്യത്തിൻ്റെ നിധിയാണ്; അവൻ മാത്രം അത് ആസ്വദിക്കുന്നു, അത്രമാത്രം അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവൻ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਲਿ ਥਲਿ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
vaahu vaahu jal thal bharapoor hai guramukh paaeaa jaae |വഹോ! വഹോ! ഭഗവാൻ സമുദ്രങ്ങളിലും കരയിലും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; ഗുരുമുഖൻ അവനെ പ്രാപിക്കുന്നു.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖ ਨਿਤ ਸਭ ਕਰਹੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਭਾਵੈ ॥
vaahu vaahu gurasikh nit sabh karahu gur poore vaahu vaahu bhaavai |വഹോ! വഹോ! എല്ലാ ഗുർസിഖുകളും അവനെ നിരന്തരം സ്തുതിക്കട്ടെ. വഹോ! വഹോ! തികഞ്ഞ ഗുരു അവൻ്റെ സ്തുതികളിൽ സന്തുഷ്ടനാണ്.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਜਮਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
naanak vaahu vaahu jo man chit kare tis jamakankar nerr na aavai |2|ഓ നാനാക്ക്, വഹോ എന്ന് ജപിക്കുന്നവൻ! വഹോ! അവൻ്റെ ഹൃദയത്തോടും മനസ്സോടും കൂടി - മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവനെ സമീപിക്കുന്നില്ല. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ॥
har jeeo sachaa sach hai sachee gurabaanee |പ്രിയ കർത്താവ് സത്യത്തിൽ വിശ്വസ്തനാണ്; ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ വാക്ക് സത്യമാണ്.
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ਸਚਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ॥
satigur te sach pachhaaneeai sach sahaj samaanee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിലൂടെ, സത്യം സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നു, ഒരാൾ യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിൽ എളുപ്പത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਹਿ ਨਾ ਸਵਹਿ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥
anadin jaageh naa saveh jaagat rain vihaanee |രാവും പകലും അവർ ഉറങ്ങാതെ ഉണർന്നിരിക്കുന്നു; ഉണർന്നിരിക്കുമ്പോൾ, അവരുടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ രാത്രി കടന്നുപോകുന്നു.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਪੁੰਨ ਪਰਾਣੀ ॥
guramatee har ras chaakhiaa se pun paraanee |ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്ത ആസ്വദിക്കുന്നവരാണ് ഏറ്റവും യോഗ്യരായ വ്യക്തികൾ.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣੀ ॥੧੭॥
bin gur kinai na paaeio pach mue ajaanee |17|ഗുരുവില്ലാതെ ആർക്കും ഭഗവാനെ ലഭിച്ചിട്ടില്ല; അറിവില്ലാത്തവർ അഴുകി മരിക്കുന്നു. ||17||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਨਿਰੰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu baanee nirankaar hai tis jevadd avar na koe |വഹോ! വഹോ! രൂപരഹിതനായ ഭഗവാൻ്റെ വാക്കാണ് ബാനി. അവനെപ്പോലെ മഹാനായ മറ്റൊരാൾ ഇല്ല.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
vaahu vaahu agam athaahu hai vaahu vaahu sachaa soe |വഹോ! വഹോ! ഭഗവാൻ അഗ്രഗണ്യനും അപ്രാപ്യനുമാണ്. വഹോ! വഹോ! അവനാണ് സത്യവാൻ.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
vaahu vaahu veparavaahu hai vaahu vaahu kare su hoe |വഹോ! വഹോ! അവൻ സ്വയം അസ്തിത്വമുള്ള കർത്താവാണ്. വഹോ! വഹോ! അവൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നതുപോലെ, അത് സംഭവിക്കുന്നു.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu amrit naam hai guramukh paavai koe |വഹോ! വഹോ! ഗുരുമുഖന് ലഭിച്ച ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ അമൃതാണ്.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਇ ॥
vaahu vaahu karamee paaeeai aap deaa kar dee |വഹോ! വഹോ! ഇത് അവൻ്റെ കൃപയാൽ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നു, കാരണം അവൻ തന്നെ അവൻ്റെ കൃപ നൽകുന്നു.