ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 105

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭੁ ਭਗਤੀ ਲਾਵਹੁ ਸਚੁ ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਏ ਜੀਉ ॥੪॥੨੮॥੩੫॥

kar kirapaa prabh bhagatee laavahu sach naanak amrit pee jeeo |4|28|35|

ദൈവമേ, നിൻ്റെ കരുണ എന്നിൽ ചൊരിയേണമേ; ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിൽ ഞാൻ പ്രതിജ്ഞാബദ്ധനായിരിക്കട്ടെ. സത്യത്തിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ നാനാക്ക് കുടിക്കുന്നു. ||4||28||35||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥

maajh mahalaa 5 |

മാജ്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:

ਭਏ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਗੋਵਿੰਦ ਗੁਸਾਈ ॥

bhe kripaal govind gusaaee |

പ്രപഞ്ചനാഥൻ, ഭൂമിയുടെ താങ്ങ്, കരുണാമയനായി;

ਮੇਘੁ ਵਰਸੈ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥

megh varasai sabhanee thaaee |

എല്ലായിടത്തും മഴ പെയ്യുന്നു.

ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਸਦਾ ਕਿਰਪਾਲਾ ਠਾਢਿ ਪਾਈ ਕਰਤਾਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥

deen deaal sadaa kirapaalaa tthaadt paaee karataare jeeo |1|

അവൻ സൗമ്യതയുള്ളവരോട് കരുണയുള്ളവനും എപ്പോഴും ദയയും സൗമ്യനുമാണ്; സ്രഷ്ടാവ് തണുത്ത ആശ്വാസം കൊണ്ടുവന്നു. ||1||

ਅਪੁਨੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੇ ॥

apune jeea jant pratipaare |

അവൻ തൻ്റെ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളെയും സൃഷ്ടികളെയും വിലമതിക്കുന്നു,

ਜਿਉ ਬਾਰਿਕ ਮਾਤਾ ਸੰਮਾਰੇ ॥

jiau baarik maataa samaare |

അമ്മ മക്കളെ പരിപാലിക്കുന്നതുപോലെ.

ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਸੁਆਮੀ ਦੇਤ ਸਗਲ ਆਹਾਰੇ ਜੀਉ ॥੨॥

dukh bhanjan sukh saagar suaamee det sagal aahaare jeeo |2|

വേദന നശിപ്പിക്കുന്നവൻ, സമാധാനത്തിൻ്റെ സമുദ്രം, കർത്താവും യജമാനനും എല്ലാവർക്കും ഉപജീവനം നൽകുന്നു. ||2||

ਜਲਿ ਥਲਿ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ॥

jal thal poor rahiaa miharavaanaa |

കാരുണ്യവാനായ ഭഗവാൻ ജലത്തിലും കരയിലും പൂർണ്ണമായി വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਿ ਜਾਈਐ ਕੁਰਬਾਨਾ ॥

sad balihaar jaaeeai kurabaanaa |

ഞാൻ എന്നേക്കും അർപ്പണബോധമുള്ളവനാണ്, അവനുള്ള ഒരു ത്യാഗമാണ്.

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਧਿਆਈ ਜਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਸਗਲ ਉਧਾਰੇ ਜੀਉ ॥੩॥

rain dinas tis sadaa dhiaaee ji khin meh sagal udhaare jeeo |3|

രാവും പകലും ഞാൻ എപ്പോഴും അവനെ ധ്യാനിക്കുന്നു; തൽക്ഷണം, അവൻ എല്ലാവരെയും രക്ഷിക്കുന്നു. ||3||

ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਸਗਲੇ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ॥

raakh lee sagale prabh aape |

ദൈവം തന്നെ എല്ലാവരെയും സംരക്ഷിക്കുന്നു;

ਉਤਰਿ ਗਏ ਸਭ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੇ ॥

autar ge sabh sog santaape |

അവൻ എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളെയും കഷ്ടപ്പാടുകളെയും പുറന്തള്ളുന്നു.

ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰੀਆਵਲੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਰੇ ਜੀਉ ॥੪॥੨੯॥੩੬॥

naam japat man tan hareeaaval prabh naanak nadar nihaare jeeo |4|29|36|

നാമം, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിച്ചാൽ മനസ്സും ശരീരവും നവോന്മേഷം പ്രാപിക്കുന്നു. ഓ നാനാക്ക്, ദൈവം തൻ്റെ കൃപയുടെ കണ്ണ് ചൊരിഞ്ഞു. ||4||29||36||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥

maajh mahalaa 5 |

മാജ്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:

ਜਿਥੈ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਪ੍ਰਭ ਪਿਆਰੇ ॥

jithai naam japeeai prabh piaare |

നാമം, പ്രിയപ്പെട്ട ദൈവത്തിൻ്റെ നാമം ജപിക്കപ്പെടുന്നിടത്ത്

ਸੇ ਅਸਥਲ ਸੋਇਨ ਚਉਬਾਰੇ ॥

se asathal soein chaubaare |

ആ തരിശായ സ്ഥലങ്ങൾ സ്വർണ്ണമാളികകളാകുന്നു.

ਜਿਥੈ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪੀਐ ਮੇਰੇ ਗੋਇਦਾ ਸੇਈ ਨਗਰ ਉਜਾੜੀ ਜੀਉ ॥੧॥

jithai naam na japeeai mere goeidaa seee nagar ujaarree jeeo |1|

എൻ്റെ പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ നാമമായ നാമം ജപിക്കാത്തിടത്ത് ആ പട്ടണങ്ങൾ വന്യമായ മരുഭൂമി പോലെയാണ്. ||1||

ਹਰਿ ਰੁਖੀ ਰੋਟੀ ਖਾਇ ਸਮਾਲੇ ॥

har rukhee rottee khaae samaale |

ഉണങ്ങിയ അപ്പം കഴിക്കുമ്പോൾ ധ്യാനിക്കുന്ന ഒരാൾ,

ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥

har antar baahar nadar nihaale |

പരിശുദ്ധനായ ഭഗവാനെ ആന്തരികമായും ബാഹ്യമായും കാണുന്നു.

ਖਾਇ ਖਾਇ ਕਰੇ ਬਦਫੈਲੀ ਜਾਣੁ ਵਿਸੂ ਕੀ ਵਾੜੀ ਜੀਉ ॥੨॥

khaae khaae kare badafailee jaan visoo kee vaarree jeeo |2|

ഇത് നന്നായി അറിയുക, തിന്മ ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ തിന്നുകയും തിന്നുകയും ചെയ്യുന്നവൻ വിഷ സസ്യങ്ങളുടെ വയലിന് തുല്യമാണ്. ||2||

ਸੰਤਾ ਸੇਤੀ ਰੰਗੁ ਨ ਲਾਏ ॥

santaa setee rang na laae |

വിശുദ്ധരോട് സ്നേഹം തോന്നാത്തവൻ,

ਸਾਕਤ ਸੰਗਿ ਵਿਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

saakat sang vikaram kamaae |

അവിശ്വാസികളായ ദുഷ്ട ശക്തികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ മോശമായി പെരുമാറുന്നു;

ਦੁਲਭ ਦੇਹ ਖੋਈ ਅਗਿਆਨੀ ਜੜ ਅਪੁਣੀ ਆਪਿ ਉਪਾੜੀ ਜੀਉ ॥੩॥

dulabh deh khoee agiaanee jarr apunee aap upaarree jeeo |3|

അവൻ ഈ മനുഷ്യശരീരത്തെ പാഴാക്കുന്നു, അത് ലഭിക്കാൻ വളരെ പ്രയാസമാണ്. അവൻ്റെ അജ്ഞതയിൽ, അവൻ സ്വന്തം വേരുകൾ കീറുന്നു. ||3||

ਤੇਰੀ ਸਰਣਿ ਮੇਰੇ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥

teree saran mere deen deaalaa |

എൻ്റെ നാഥാ, എളിമയുള്ളവരോട് കരുണയുള്ളവനേ, ഞാൻ നിൻ്റെ സങ്കേതം തേടുന്നു.

ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥

sukh saagar mere gur gopaalaa |

സമാധാനത്തിൻ്റെ സമുദ്രം, എൻ്റെ ഗുരു, ലോകത്തിൻ്റെ പരിപാലകൻ.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰਾਖਹੁ ਸਰਮ ਅਸਾੜੀ ਜੀਉ ॥੪॥੩੦॥੩੭॥

kar kirapaa naanak gun gaavai raakhahu saram asaarree jeeo |4|30|37|

നാനാക്കിൻ്റെ മേൽ നിൻ്റെ കരുണ ചൊരിയേണമേ, അവൻ നിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടും; ദയവായി എൻ്റെ മാനം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുക. ||4||30||37||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥

maajh mahalaa 5 |

മാജ്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:

ਚਰਣ ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੇ ॥

charan tthaakur ke ridai samaane |

എൻ്റെ നാഥനും ഗുരുവുമായവൻ്റെ പാദങ്ങൾ ഞാൻ ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു.

ਕਲਿ ਕਲੇਸ ਸਭ ਦੂਰਿ ਪਇਆਣੇ ॥

kal kales sabh door peaane |

എൻ്റെ എല്ലാ കഷ്ടപ്പാടുകളും കഷ്ടപ്പാടുകളും ഓടിപ്പോയി.

ਸਾਂਤਿ ਸੂਖ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੀ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਨਿਵਾਸਾ ਜੀਉ ॥੧॥

saant sookh sahaj dhun upajee saadhoo sang nivaasaa jeeo |1|

അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിൻ്റെയും സമചിത്തതയുടെയും സമാധാനത്തിൻ്റെയും സംഗീതം ഉള്ളിൽ പൊങ്ങിക്കിടക്കുന്നു; ഞാൻ വിശുദ്ധൻ്റെ കമ്പനിയായ സാദ് സംഗത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||1||