ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 788

ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਸਭ ਭਵਿ ਥਕੀ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਹੋਈ ॥

jug chaare sabh bhav thakee kin keemat hoee |

നാലു യുഗങ്ങളിലുടനീളം അലഞ്ഞുതിരിയുന്നതിൽ എല്ലാവരും ക്ഷീണിതരാണ്, എന്നാൽ കർത്താവിൻ്റെ മൂല്യം ആർക്കും അറിയില്ല.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਏਕੁ ਵਿਖਾਲਿਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

satigur ek vikhaaliaa man tan sukh hoee |

യഥാർത്ഥ ഗുരു എനിക്ക് ഏകനായ ഭഗവാനെ കാണിച്ചുതന്നിരിക്കുന്നു, എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും ശാന്തമാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥੭॥

guramukh sadaa salaaheeai karataa kare su hoee |7|

ഗുരുമുഖൻ എന്നേക്കും ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുന്നു; അത് മാത്രമേ സംഭവിക്കൂ, അത് സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് ചെയ്യുന്നു. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥

salok mahalaa 2 |

സലോക്, രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:

ਜਿਨਾ ਭਉ ਤਿਨੑ ਨਾਹਿ ਭਉ ਮੁਚੁ ਭਉ ਨਿਭਵਿਆਹ ॥

jinaa bhau tina naeh bhau much bhau nibhaviaah |

ദൈവഭയമുള്ളവർക്ക് മറ്റ് ഭയങ്ങളൊന്നുമില്ല; ദൈവഭയം ഇല്ലാത്തവർ വളരെ ഭയപ്പെടുന്നു.

ਨਾਨਕ ਏਹੁ ਪਟੰਤਰਾ ਤਿਤੁ ਦੀਬਾਣਿ ਗਇਆਹ ॥੧॥

naanak ehu pattantaraa tith deebaan geaah |1|

ഓ നാനാക്ക്, ഈ രഹസ്യം കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ വെളിപ്പെടുന്നു. ||1||

ਮਃ ੨ ॥

mahalaa 2 |

രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:

ਤੁਰਦੇ ਕਉ ਤੁਰਦਾ ਮਿਲੈ ਉਡਤੇ ਕਉ ਉਡਤਾ ॥

turade kau turadaa milai uddate kau uddataa |

ഒഴുകുന്നത് ഒഴുകുന്നവയുമായി ലയിക്കുന്നു; ഊതുന്നത്, ഊതുന്നതിനോട് കൂടിച്ചേരുന്നു.

ਜੀਵਤੇ ਕਉ ਜੀਵਤਾ ਮਿਲੈ ਮੂਏ ਕਉ ਮੂਆ ॥

jeevate kau jeevataa milai mooe kau mooaa |

ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവർ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുമായി ഇടകലരുന്നു, മരിച്ചവർ മരിച്ചവരുമായി ഇടകലരുന്നു.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥੨॥

naanak so saalaaheeai jin kaaran keea |2|

ഓ നാനാക്ക്, സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചവനെ സ്തുതിക്കുക. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി:

ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥

sach dhiaaein se sache gur sabad veechaaree |

യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നവർ സത്യമാണ്; അവർ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰੀ ॥

haumai maar man niramalaa har naam ur dhaaree |

അവർ തങ്ങളുടെ അഹംഭാവത്തെ കീഴടക്കുകയും മനസ്സിനെ ശുദ്ധീകരിക്കുകയും ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമം പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਲਗਿ ਪਏ ਗਾਵਾਰੀ ॥

kotthe manddap maarreea lag pe gaavaaree |

വിഡ്ഢികൾ അവരുടെ വീടുകൾ, മാളികകൾ, ബാൽക്കണികൾ എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਜਿਨਿੑ ਕੀਏ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਨਮੁਖਿ ਗੁਬਾਰੀ ॥

jini kee tiseh na jaananee manamukh gubaaree |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ ഇരുട്ടിൽ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവരെ സൃഷ്ടിച്ചവനെ അവർ അറിയുന്നില്ല.

ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਇਹਿ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਸਚਿਆ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੀ ॥੮॥

jis bujhaaeihi so bujhasee sachiaa kiaa jant vichaaree |8|

അവൻ മാത്രം മനസ്സിലാക്കുന്നു, യഥാർത്ഥ കർത്താവ് ആരെ മനസ്സിലാക്കുന്നു; നിസ്സഹായരായ ജീവികൾക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും? ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

salok mahalaa 3 |

സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਕਾਮਣਿ ਤਉ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਿ ਜਾ ਪਹਿਲਾਂ ਕੰਤੁ ਮਨਾਇ ॥

kaaman tau seegaar kar jaa pahilaan kant manaae |

ഹേ മണവാട്ടി, നിങ്ങൾ കീഴടങ്ങി നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവിനെ സ്വീകരിച്ച ശേഷം സ്വയം അലങ്കരിക്കുക.

ਮਤੁ ਸੇਜੈ ਕੰਤੁ ਨ ਆਵਈ ਏਵੈ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥

mat sejai kant na aavee evai birathaa jaae |

അല്ലെങ്കിൽ, നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവ് നിങ്ങളുടെ കിടക്കയിലേക്ക് വരില്ല, നിങ്ങളുടെ ആഭരണങ്ങൾ ഉപയോഗശൂന്യമാകും.

ਕਾਮਣਿ ਪਿਰ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਉ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥

kaaman pir man maaniaa tau baniaa seegaar |

ഓ മണവാട്ടി, നിങ്ങളുടെ അലങ്കാരങ്ങൾ നിങ്ങളെ അലങ്കരിക്കും, നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവ് ഭഗവാൻ്റെ മനസ്സ് പ്രസാദിക്കുമ്പോൾ മാത്രം.

ਕੀਆ ਤਉ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਾ ਸਹੁ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

keea tau paravaan hai jaa sahu dhare piaar |

നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവ് നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ നിങ്ങളുടെ ആഭരണങ്ങൾ സ്വീകാര്യവും അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയുള്ളൂ.

ਭਉ ਸੀਗਾਰੁ ਤਬੋਲ ਰਸੁ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਕਰੇਇ ॥

bhau seegaar tabol ras bhojan bhaau karee |

അതിനാൽ ദൈവഭയം നിങ്ങളുടെ അലങ്കാരമാക്കുക, നിങ്ങളുടെ വെറ്റില ചവയ്ക്കാൻ സന്തോഷിക്കുക, നിങ്ങളുടെ ഭക്ഷണത്തെ സ്നേഹിക്കുക.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਉਪੇ ਕੰਤ ਕਉ ਤਉ ਨਾਨਕ ਭੋਗੁ ਕਰੇਇ ॥੧॥

tan man saupe kant kau tau naanak bhog karee |1|

നിങ്ങളുടെ ശരീരവും മനസ്സും നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവായ കർത്താവിന് സമർപ്പിക്കുക, അപ്പോൾ, നാനാക്ക്, അവൻ നിങ്ങളെ ആസ്വദിക്കും. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:

ਕਾਜਲ ਫੂਲ ਤੰਬੋਲ ਰਸੁ ਲੇ ਧਨ ਕੀਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥

kaajal fool tanbol ras le dhan keea seegaar |

ഭാര്യ പൂക്കളും വെറ്റിലയുടെ സുഗന്ധവും എടുത്ത് സ്വയം അലങ്കരിക്കുന്നു.

ਸੇਜੈ ਕੰਤੁ ਨ ਆਇਓ ਏਵੈ ਭਇਆ ਵਿਕਾਰੁ ॥੨॥

sejai kant na aaeio evai bheaa vikaar |2|

എന്നാൽ അവളുടെ ഭർത്താവ് കർത്താവ് അവളുടെ കിടക്കയിലേക്ക് വരുന്നില്ല, അതിനാൽ ഈ ശ്രമങ്ങൾ വെറുതെയായി. ||2||

ਮਃ ੩ ॥

mahalaa 3 |

മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:

ਧਨ ਪਿਰੁ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਬਹਨਿ ਇਕਠੇ ਹੋਇ ॥

dhan pir ehi na aakheean bahan ikatthe hoe |

അവർ ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാരാണെന്ന് പറയില്ല, അവർ ഒരുമിച്ച് ഇരിക്കുന്നു.

ਏਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਧਨ ਪਿਰੁ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥

ek jot due mooratee dhan pir kaheeai soe |3|

രണ്ട് ശരീരങ്ങളിൽ ഒരു പ്രകാശമുള്ള അവരെ മാത്രമേ ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാർ എന്ന് വിളിക്കൂ. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി:

ਭੈ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

bhai bin bhagat na hovee naam na lagai piaar |

ദൈവഭയമില്ലാതെ, ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയില്ല, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തോടുള്ള സ്നേഹവുമില്ല.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਭਉ ਊਪਜੈ ਭੈ ਭਾਇ ਰੰਗੁ ਸਵਾਰਿ ॥

satigur miliaai bhau aoopajai bhai bhaae rang savaar |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, ദൈവഭയം ഉണർന്നു, ഒരുവൻ ദൈവഭയവും ദൈവസ്നേഹവും കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥

tan man rataa rang siau haumai trisanaa maar |

ശരീരവും മനസ്സും ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ നിറയുമ്പോൾ, അഹംഭാവവും ആഗ്രഹവും കീഴടക്കുകയും കീഴടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਸੋਹਣਾ ਭੇਟਿਆ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮੁਰਾਰਿ ॥

man tan niramal at sohanaa bhettiaa krisan muraar |

അഹന്തയെ നശിപ്പിക്കുന്ന ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ മനസ്സും ശരീരവും കളങ്കരഹിതവും അതിസുന്ദരവുമാകുന്നു.

ਭਉ ਭਾਉ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਸੋ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥੯॥

bhau bhaau sabh tis daa so sach varatai sansaar |9|

ഭയവും സ്നേഹവും എല്ലാം അവനുള്ളതാണ്; അവൻ പ്രപഞ്ചത്തിൽ വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന യഥാർത്ഥ കർത്താവാണ്. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਵਾਹੁ ਖਸਮ ਤੂ ਵਾਹੁ ਜਿਨਿ ਰਚਿ ਰਚਨਾ ਹਮ ਕੀਏ ॥

vaahu khasam too vaahu jin rach rachanaa ham kee |

വഹോ! വഹോ! കർത്താവേ, യജമാനനേ, നീ അത്ഭുതവും മഹാനുമാണ്; നിങ്ങൾ സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചു, ഞങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചു.

ਸਾਗਰ ਲਹਰਿ ਸਮੁੰਦ ਸਰ ਵੇਲਿ ਵਰਸ ਵਰਾਹੁ ॥

saagar lahar samund sar vel varas varaahu |

നീ ജലം, തിരകൾ, സമുദ്രങ്ങൾ, കുളങ്ങൾ, സസ്യങ്ങൾ, മേഘങ്ങൾ, പർവതങ്ങൾ എന്നിവ ഉണ്ടാക്കി.

ਆਪਿ ਖੜੋਵਹਿ ਆਪਿ ਕਰਿ ਆਪੀਣੈ ਆਪਾਹੁ ॥

aap kharroveh aap kar aapeenai aapaahu |

നിങ്ങൾ സ്വയം സൃഷ്ടിച്ചതിൻ്റെ നടുവിൽ നിങ്ങൾ തന്നെ നിൽക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਪਵੈ ਉਨਮਨਿ ਤਤੁ ਕਮਾਹੁ ॥

guramukh sevaa thaae pavai unaman tat kamaahu |

ഗുരുമുഖന്മാരുടെ നിസ്വാർത്ഥ സേവനത്തിന് അംഗീകാരം; സ്വർഗ്ഗീയ സമാധാനത്തിൽ, അവർ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സത്ത ജീവിക്കുന്നു.

ਮਸਕਤਿ ਲਹਹੁ ਮਜੂਰੀਆ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਖਸਮ ਦਰਾਹੁ ॥

masakat lahahu majooreea mang mang khasam daraahu |

അവർ തങ്ങളുടെ അധ്വാനത്തിൻ്റെ കൂലി വാങ്ങുന്നു, അവരുടെ നാഥൻ്റെയും യജമാനൻ്റെയും വാതിൽക്കൽ യാചിച്ചു.

ਨਾਨਕ ਪੁਰ ਦਰ ਵੇਪਰਵਾਹ ਤਉ ਦਰਿ ਊਣਾ ਨਾਹਿ ਕੋ ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੧॥

naanak pur dar veparavaah tau dar aoonaa naeh ko sachaa veparavaahu |1|

ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെ കൊട്ടാരം നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; എൻ്റെ യഥാർത്ഥ അശ്രദ്ധനായ കർത്താവേ, നിങ്ങളുടെ കോടതിയിൽ നിന്ന് ആരും വെറുംകൈയോടെ മടങ്ങുന്നില്ല. ||1||