ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 41

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

sireeraag mahalaa 4 |

സിരീ രാഗ്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਹਉ ਪੰਥੁ ਦਸਾਈ ਨਿਤ ਖੜੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸੇ ਤਿਨਿ ਜਾਉ ॥

hau panth dasaaee nit kharree koee prabh dase tin jaau |

ഞാൻ വഴിയരികിൽ നിന്നുകൊണ്ട് വഴി ചോദിക്കുന്നു. ആരെങ്കിലും എനിക്ക് ദൈവത്തിലേക്കുള്ള വഴി കാണിച്ചുതന്നാൽ - ഞാൻ അവനോടൊപ്പം പോകും.

ਜਿਨੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਰਾਵਿਆ ਤਿਨ ਪੀਛੈ ਲਾਗਿ ਫਿਰਾਉ ॥

jinee meraa piaaraa raaviaa tin peechhai laag firaau |

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ സ്നേഹം ആസ്വദിക്കുന്നവരുടെ കാൽപ്പാടുകൾ ഞാൻ പിന്തുടരുന്നു.

ਕਰਿ ਮਿੰਨਤਿ ਕਰਿ ਜੋਦੜੀ ਮੈ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਣੈ ਕਾ ਚਾਉ ॥੧॥

kar minat kar jodarree mai prabh milanai kaa chaau |1|

ഞാൻ അവരോടു യാചിക്കുന്നു; ദൈവത്തെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം എനിക്കുണ്ട്! ||1||

ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਜਨਾ ਕੋਈ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥

mere bhaaee janaa koee mo kau har prabh mel milaae |

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, എൻ്റെ കർത്താവായ ദൈവവുമായുള്ള ഐക്യത്തിൽ എന്നെ ഒന്നിപ്പിക്കൂ.

ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hau satigur vittahu vaariaa jin har prabh deea dikhaae |1| rahaau |

കർത്താവായ ദൈവത്തെ എനിക്ക് കാണിച്ചുതന്ന യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਹੋਇ ਨਿਮਾਣੀ ਢਹਿ ਪਵਾ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥

hoe nimaanee dteh pavaa poore satigur paas |

അഗാധമായ വിനയത്തിൽ, ഞാൻ തികഞ്ഞ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ വീഴുന്നു.

ਨਿਮਾਣਿਆ ਗੁਰੁ ਮਾਣੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ॥

nimaaniaa gur maan hai gur satigur kare saabaas |

അപമാനിതരുടെ ബഹുമാനമാണ് ഗുരു. ഗുരു, യഥാർത്ഥ ഗുരു, അംഗീകാരവും കരഘോഷവും കൊണ്ടുവരുന്നു.

ਹਉ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਊ ਮੈ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਸਿ ॥੨॥

hau gur saalaeh na rjaoo mai mele har prabh paas |2|

ഭഗവാൻ ദൈവവുമായി എന്നെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്ന ഗുരുവിനെ സ്തുതിക്കുന്നതിൽ ഞാൻ ഒരിക്കലും മടുത്തിട്ടില്ല. ||2||

ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸਭ ਕੋ ਲੋਚਦਾ ਜੇਤਾ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

satigur no sabh ko lochadaa jetaa jagat sabh koe |

ലോകമെമ്പാടുമുള്ള എല്ലാവരും യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാംക്ഷിക്കുന്നു.

ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਥੀਐ ਭਾਗਹੀਣ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥

bin bhaagaa darasan naa theeai bhaagaheen beh roe |

വിധിയുടെ ഭാഗ്യം കൂടാതെ അവിടുത്തെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനം ലഭിക്കുകയില്ല. നിർഭാഗ്യവാന്മാർ വെറുതെ ഇരുന്നു കരയുന്നു.

ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਾ ਸੋ ਥੀਆ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥੩॥

jo har prabh bhaanaa so theea dhur likhiaa na mettai koe |3|

കർത്താവായ ദൈവത്തിൻറെ ഇഷ്ടപ്രകാരമാണ് എല്ലാം സംഭവിക്കുന്നത്. മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള വിധിയെഴുത്ത് ആർക്കും മായ്‌ക്കാനാവില്ല. ||3||

ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪਿ ਹਰਿ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥

aape satigur aap har aape mel milaae |

അവൻ തന്നെയാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു; അവൻ തന്നെയാണ് കർത്താവ്. അവൻ തന്നെ അവൻ്റെ യൂണിയനിൽ ഒന്നിക്കുന്നു.

ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੀਛੈ ਪਾਇ ॥

aap deaa kar melasee gur satigur peechhai paae |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവായ ഗുരുവിനെ അനുഗമിക്കുമ്പോൾ അവൻ്റെ ദയയിൽ അവൻ നമ്മെ തന്നോട് ഏകീകരിക്കുന്നു.

ਸਭੁ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਗਿ ਆਪਿ ਹੈ ਨਾਨਕ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੪॥੬੮॥

sabh jagajeevan jag aap hai naanak jal jaleh samaae |4|4|68|

ലോകമെമ്പാടും, അവൻ ലോകത്തിൻ്റെ ജീവനാണ്, ഓ നാനാക്ക്, വെള്ളത്തിൽ കലർന്ന വെള്ളം പോലെ. ||4||4||68||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

sireeraag mahalaa 4 |

സിരീ രാഗ്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸੁ ਅਤਿ ਭਲਾ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥

ras amrit naam ras at bhalaa kit bidh milai ras khaae |

അംബ്രോസിയൽ നാമത്തിൻ്റെ സാരാംശം ഏറ്റവും ഉദാത്തമായ സത്തയാണ്; ഈ സാരാംശം എനിക്ക് എങ്ങനെ ആസ്വദിക്കാനാകും?

ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤੁਸਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥

jaae puchhahu sohaaganee tusaa kiau kar miliaa prabh aae |

ഞാൻ പോയി സന്തുഷ്ടരായ ആത്മ വധുക്കളോട്, "നിങ്ങൾ എങ്ങനെയാണ് ദൈവത്തെ കാണാൻ വന്നത്?"

ਓਇ ਵੇਪਰਵਾਹ ਨ ਬੋਲਨੀ ਹਉ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੋਵਾ ਤਿਨ ਪਾਇ ॥੧॥

oe veparavaah na bolanee hau mal mal dhovaa tin paae |1|

അവർ ശ്രദ്ധയില്ലാത്തവരും സംസാരിക്കാത്തവരുമാണ്; ഞാൻ അവരുടെ കാലുകൾ മസാജ് ചെയ്തു കഴുകി. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਮਿਲਿ ਸਜਣ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥

bhaaee re mil sajan har gun saar |

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, നിങ്ങളുടെ ആത്മീയ സുഹൃത്തിനെ കണ്ടുമുട്ടുക, കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികളിൽ വസിക്കുക.

ਸਜਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਦੁਖੁ ਕਢੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

sajan satigur purakh hai dukh kadtai haumai maar |1| rahaau |

യഥാർത്ഥ ഗുരു, ആദിമജീവി, നിങ്ങളുടെ സുഹൃത്താണ്, അവൻ വേദനയെ പുറന്തള്ളുകയും നിങ്ങളുടെ അഹന്തയെ കീഴ്പ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਗੁਰਮੁਖੀਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤਿਨ ਦਇਆ ਪਈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

guramukheea sohaaganee tin deaa pee man aae |

ഗുർമുഖുകൾ സന്തോഷകരമായ ആത്മ വധുക്കൾ; അവരുടെ മനസ്സ് ദയയാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਸਤਿਗੁਰ ਵਚਨੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਜੋ ਮੰਨੇ ਸੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥

satigur vachan ratan hai jo mane su har ras khaae |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ വചനം രത്നമാണ്. അതിൽ വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരാൾ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്ത രുചിക്കുന്നു.

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਵਡ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਧਾ ਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥

se vaddabhaagee vadd jaaneeeh jin har ras khaadhaa gur bhaae |2|

ഗുരുവിൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ പങ്കുചേരുന്നവർ മഹാന്മാരും ഭാഗ്യശാലികളും ആയി അറിയപ്പെടുന്നു. ||2||

ਇਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਵਣਿ ਤਿਣਿ ਸਭਤੁ ਹੈ ਭਾਗਹੀਣ ਨਹੀ ਖਾਇ ॥

eihu har ras van tin sabhat hai bhaagaheen nahee khaae |

ഭഗവാൻ്റെ ഈ മഹത്തായ സത്ത കാടുകളിലും വയലുകളിലും എല്ലായിടത്തും ഉണ്ട്, പക്ഷേ നിർഭാഗ്യവാന്മാർ അത് ആസ്വദിക്കുന്നില്ല.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਲੈ ਨਾ ਪਵੈ ਮਨਮੁਖ ਰਹੇ ਬਿਲਲਾਇ ॥

bin satigur palai naa pavai manamukh rahe bilalaae |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ അത് ലഭിക്കുകയില്ല. സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ ദുരിതത്തിൽ കരയുന്നത് തുടരുന്നു.

ਓਇ ਸਤਿਗੁਰ ਆਗੈ ਨਾ ਨਿਵਹਿ ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਲਾਇ ॥੩॥

oe satigur aagai naa niveh onaa antar krodh balaae |3|

അവർ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് മുന്നിൽ തലകുനിക്കുന്നില്ല; കോപത്തിൻ്റെ ഭൂതം അവരുടെ ഉള്ളിലുണ്ട്. ||3||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ॥

har har har ras aap hai aape har ras hoe |

ഭഗവാൻ തന്നെ, ഹർ, ഹർ, ഹർ, മഹത്തായ സത്തയാണ്. ഭഗവാൻ തന്നെയാണ് സത്ത.

ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਵਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੋਇ ॥

aap deaa kar devasee guramukh amrit choe |

അവൻ്റെ ദയയിൽ, അവൻ അത് കൊണ്ട് ഗുർമുഖിനെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു; ഈ അമൃതിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ അമൃത് താഴേക്ക് ഒഴുകുന്നു.

ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੪॥੫॥੬੯॥

sabh tan man hariaa hoeaa naanak har vasiaa man soe |4|5|69|

അപ്പോൾ, ശരീരവും മനസ്സും പൂർണ്ണമായി പൂക്കുകയും തഴച്ചുവളരുകയും ചെയ്യുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ മനസ്സിനുള്ളിൽ വസിക്കുന്നു. ||4||5||69||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

sireeraag mahalaa 4 |

സിരീ രാഗ്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਦਿਨਸੁ ਚੜੈ ਫਿਰਿ ਆਥਵੈ ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ਜਾਇ ॥

dinas charrai fir aathavai rain sabaaee jaae |

പകൽ പുലരുന്നു, പിന്നീട് അത് അവസാനിക്കുന്നു, രാത്രി കടന്നുപോകുന്നു.

ਆਵ ਘਟੈ ਨਰੁ ਨਾ ਬੁਝੈ ਨਿਤਿ ਮੂਸਾ ਲਾਜੁ ਟੁਕਾਇ ॥

aav ghattai nar naa bujhai nit moosaa laaj ttukaae |

മനുഷ്യൻ്റെ ആയുസ്സ് കുറയുന്നു, പക്ഷേ അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. ഓരോ ദിവസവും മരണത്തിൻ്റെ ചുണ്ടെലി ജീവിതത്തിൻ്റെ കയറിൽ കടിച്ചുകീറുകയാണ്.

ਗੁੜੁ ਮਿਠਾ ਮਾਇਆ ਪਸਰਿਆ ਮਨਮੁਖੁ ਲਗਿ ਮਾਖੀ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ॥੧॥

gurr mitthaa maaeaa pasariaa manamukh lag maakhee pachai pachaae |1|

മായ മധുരമുള്ള മോളാസ് പോലെ പടരുന്നു; സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖം ഈച്ചയെപ്പോലെ പറ്റിപ്പിടിച്ച് ചീഞ്ഞഴുകിപ്പോകുന്നു. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਮੈ ਮੀਤੁ ਸਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥

bhaaee re mai meet sakhaa prabh soe |

വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ദൈവം എൻ്റെ സുഹൃത്തും കൂട്ടാളിയുമാണ്.

ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮੋਹੁ ਬਿਖੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਕੋਇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

put kalat mohu bikh hai ant belee koe na hoe |1| rahaau |

കുട്ടികളോടും ഇണയോടുമുള്ള വൈകാരിക അടുപ്പം വിഷമാണ്; അവസാനം, നിങ്ങളുടെ സഹായിയായി ആരും നിങ്ങളോടൊപ്പം പോകില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਉਬਰੇ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੇ ਸਰਣਾਇ ॥

guramat har liv ubare alipat rahe saranaae |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, ചിലർ ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കുകയും രക്ഷിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അവർ വേർപിരിഞ്ഞും ബാധിക്കപ്പെടാതെയും തുടരുന്നു, അവർ കർത്താവിൻ്റെ സങ്കേതം കണ്ടെത്തുന്നു.