ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1199

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥

saarag mahalaa 4 |

സാരംഗ്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਦੇਹੁ ਪਿਆਰੇ ॥

har har amrit naam dehu piaare |

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കർത്താവേ, ഹർ, ഹർ, അങ്ങയുടെ അംബ്രോസിയൽ നാമത്താൽ എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ.

ਜਿਨ ਊਪਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਿਨ ਕੇ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jin aoopar guramukh man maaniaa tin ke kaaj savaare |1| rahaau |

ഗുർമുഖ് ആകാൻ മനസ്സ് പ്രസാദിക്കുന്നവർ - ഭഗവാൻ അവരുടെ പദ്ധതികൾ പൂർത്തീകരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਜੋ ਜਨ ਦੀਨ ਭਏ ਗੁਰ ਆਗੈ ਤਿਨ ਕੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥

jo jan deen bhe gur aagai tin ke dookh nivaare |

ഗുരുവിൻ്റെ മുമ്പിൽ സൗമ്യതയുള്ള ആ വിനീതർ - അവരുടെ വേദനകൾ അകറ്റുന്നു.

ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥

anadin bhagat kareh gur aagai gur kai sabad savaare |1|

രാവും പകലും അവർ ഗുരുവിന് ഭക്തിനിർഭരമായ ഉപാസനകൾ ചെയ്യുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ അവ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. ||1||

ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਗਾਵਹਿ ਰਸੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥

hiradai naam amrit ras rasanaa ras gaaveh ras beechaare |

അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൻ്റെ അമൃത സത്തയുണ്ട്; അവർ ഈ സത്തയെ ആസ്വദിച്ചു, ഈ സത്തയെ സ്തുതിക്കുന്നു, ഈ സത്തയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਚੀਨਿੑਆ ਓਇ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੇ ॥੨॥

guraparasaad amrit ras cheeniaa oe paaveh mokh duaare |2|

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, അവർ ഈ അമൃത സത്തയെക്കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരാണ്; അവർ രക്ഷയുടെ കവാടം കണ്ടെത്തുന്നു. ||2||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਚਲੁ ਅਚਲਾ ਮਤਿ ਜਿਸੁ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥

satigur purakh achal achalaa mat jis drirrataa naam adhaare |

ചലിക്കാത്തതും മാറ്റമില്ലാത്തതുമായ പ്രാഥമിക സത്തയാണ് സത്യം. ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൻ്റെ പിന്തുണ സ്വീകരിക്കുന്ന ഒരാൾ - അവൻ്റെ ബുദ്ധി ഏകാഗ്രവും സ്ഥിരതയുള്ളതുമാകുന്നു.

ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਜੀਉ ਦੇਵਉ ਅਪੁਨਾ ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੇ ॥੩॥

tis aagai jeeo devau apunaa hau satigur kai balihaare |3|

ഞാൻ എൻ്റെ ആത്മാവിനെ അവനു സമർപ്പിക്കുന്നു; എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||3||

ਮਨਮੁਖ ਭ੍ਰਮਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗੇ ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨ ਗੁਬਾਰੇ ॥

manamukh bhram doojai bhaae laage antar agiaan gubaare |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ സംശയത്തിൽ കുടുങ്ങി ദ്വൈതത്തോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്നു; ആത്മീയമായ അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരം അവരുടെ ഉള്ളിലുണ്ട്.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰੇ ॥੪॥

satigur daataa nadar na aavai naa uravaar na paare |4|

ദാതാവായ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ അവർ കാണുന്നില്ല; അവർ ഈ കരയിലോ മറ്റോ അല്ല. ||4||

ਸਰਬੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਵਿਆ ਸੁਆਮੀ ਸਰਬ ਕਲਾ ਕਲ ਧਾਰੇ ॥

sarabe ghatt ghatt raviaa suaamee sarab kalaa kal dhaare |

നമ്മുടെ കർത്താവും യജമാനനും ഓരോ ഹൃദയത്തിലും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ തൻ്റെ ശക്തി പ്രയോഗിക്കാൻ അത്യധികം ശക്തനാണ്.

ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਹਤ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥੫॥੩॥

naanak daasan daas kahat hai kar kirapaa lehu ubaare |5|3|

അവൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമയായ നാനാക്ക് പറയുന്നു, ദയവായി കരുണയുണ്ടാകൂ, എന്നെ രക്ഷിക്കൂ! ||5||3||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥

saarag mahalaa 4 |

സാരംഗ്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਗੋਬਿਦ ਕੀ ਐਸੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

gobid kee aaisee kaar kamaae |

കർത്താവിനുവേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കാനുള്ള വഴിയാണിത്.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jo kichh kare su sat kar maanahu guramukh naam rahahu liv laae |1| rahaau |

അവൻ എന്ത് ചെയ്താലും അത് സത്യമായി അംഗീകരിക്കുക. ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, അവൻ്റെ നാമത്തിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ലയിച്ചുനിൽക്കുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਗੋਬਿਦ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਅਤਿ ਮੀਠੀ ਅਵਰ ਵਿਸਰਿ ਸਭ ਜਾਇ ॥

gobid preet lagee at meetthee avar visar sabh jaae |

പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ സ്നേഹം അത്യധികം മധുരമുള്ളതായി തോന്നുന്നു. ബാക്കി എല്ലാം മറന്നു.

ਅਨਦਿਨੁ ਰਹਸੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥

anadin rahas bheaa man maaniaa jotee jot milaae |1|

രാവും പകലും അവൻ ആഹ്ലാദത്തിലാണ്; അവൻ്റെ മനസ്സ് പ്രസാദിക്കുകയും ശാന്തമാവുകയും ചെയ്യുന്നു, അവൻ്റെ പ്രകാശം വെളിച്ചത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||1||

ਜਬ ਗੁਣ ਗਾਇ ਤਬ ਹੀ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

jab gun gaae tab hee man tripatai saant vasai man aae |

ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടി അവൻ്റെ മനസ്സ് സംതൃപ്തമാണ്. അവൻ്റെ മനസ്സിൽ ശാന്തിയും സമാധാനവും കുടികൊള്ളുന്നു.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾਲ ਭਏ ਤਬ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੨॥

gur kirapaal bhe tab paaeaa har charanee chit laae |2|

ഗുരു കരുണാമയനാകുമ്പോൾ മർത്യൻ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുന്നു; അവൻ തൻ്റെ ബോധം ഭഗവാൻ്റെ താമര പാദങ്ങളിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||2||

ਮਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸ ਭਈ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਗਿਆਨਿ ਤਤਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

mat pragaas bhee har dhiaaeaa giaan tat liv laae |

ഭഗവാനെ ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട് ബുദ്ധി പ്രകാശിക്കുന്നു. ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ സത്തയോട് അവൻ സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിച്ചേരുന്നു.

ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਟੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਇ ॥੩॥

antar jot pragattee man maaniaa har sahaj samaadh lagaae |3|

ദൈവിക പ്രകാശം അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ ആഴത്തിൽ പ്രസരിക്കുന്നു; അവൻ്റെ മനസ്സ് പ്രസന്നവും സമാധാനവും ആകുന്നു. അവൻ സ്വർഗ്ഗീയ സമാധിയിൽ അവബോധപൂർവ്വം ലയിക്കുന്നു. ||3||

ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਨਿਤ ਕਪਟੁ ਕਮਾਵਹਿ ਮੁਖਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੁਣਾਇ ॥

hiradai kapatt nit kapatt kamaaveh mukhahu har har sunaae |

ഹൃദയം അസത്യത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, അവൻ കർത്താവിനെക്കുറിച്ച് പഠിപ്പിക്കുമ്പോഴും പ്രസംഗിക്കുമ്പോഴും അസത്യം പ്രയോഗിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰਾ ਤੁਹ ਕੂਟੈ ਦੁਖ ਖਾਇ ॥੪॥

antar lobh mahaa gubaaraa tuh koottai dukh khaae |4|

അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ അത്യാഗ്രഹത്തിൻ്റെ അന്ധകാരമുണ്ട്. അവൻ ഗോതമ്പ് പോലെ അടിച്ചു വേദനിക്കുന്നു. ||4||

ਜਬ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਚਾ ਲਾਇ ॥

jab suprasan bhe prabh mere guramukh parachaa laae |

എൻ്റെ ദൈവം പൂർണ്ണമായും പ്രസാദിക്കുമ്പോൾ, മർത്യൻ ട്യൂൺ ചെയ്യുകയും ഗുരുമുഖനാകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੫॥੪॥

naanak naam niranjan paaeaa naam japat sukh paae |5|4|

നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെ നാമം, കുറ്റമറ്റ നാമം നേടി. നാമം ചൊല്ലി സമാധാനം കണ്ടെത്തി. ||5||4||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥

saarag mahalaa 4 |

സാരംഗ്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਮਾਨੀ ॥

meraa man raam naam man maanee |

ഭഗവാൻ്റെ നാമത്താൽ എൻ്റെ മനസ്സ് പ്രസാദിക്കുകയും ശാന്തമാവുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਮੇਰੈ ਹੀਅਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਖਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

merai heearai satigur preet lagaaee man har har kathaa sukhaanee |1| rahaau |

യഥാർത്ഥ ഗുരു എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ദൈവിക സ്നേഹം സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഭഗവാൻ്റെ പ്രഭാഷണം, ഹർ, ഹർ, എൻ്റെ മനസ്സിന് ഇമ്പമുള്ളതാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਹੋਵਹੁ ਜਨ ਊਪਰਿ ਜਨ ਦੇਵਹੁ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ ॥

deen deaal hovahu jan aoopar jan devahu akath kahaanee |

അങ്ങയുടെ സൗമ്യനും വിനീതനുമായ ദാസനോട് കരുണ കാണിക്കണമേ; അങ്ങയുടെ അവ്യക്തമായ സംസാരത്താൽ എളിയ ദാസനെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ.

ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨੀ ॥੧॥

sant janaa mil har ras paaeaa har man tan meetth lagaanee |1|

വിനീതരായ സന്യാസിമാരുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ, ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സത്ത കണ്ടെത്തി. ഭഗവാൻ എൻ്റെ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും വളരെ മധുരമായി തോന്നുന്നു. ||1||

ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿਨੑ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਨੀ ॥

har kai rang rate bairaagee jina guramat naam pachhaanee |

കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന അവർ മാത്രം അറ്റാച്ച് ചെയ്യപ്പെടുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ അവർ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നു.