ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1022
ਗੰਗਾ ਜਮੁਨਾ ਕੇਲ ਕੇਦਾਰਾ ॥
gangaa jamunaa kel kedaaraa |ഗംഗ, കൃഷ്ണൻ കളിച്ച ജമുന, കയ്ദർ നാട്,
ਕਾਸੀ ਕਾਂਤੀ ਪੁਰੀ ਦੁਆਰਾ ॥
kaasee kaantee puree duaaraa |ബനാറസ്, കാഞ്ചീവരം, പുരി, ദ്വാരക,
ਗੰਗਾ ਸਾਗਰੁ ਬੇਣੀ ਸੰਗਮੁ ਅਠਸਠਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੯॥
gangaa saagar benee sangam atthasatth ank samaaee he |9|ഗംഗ സമുദ്രത്തിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന ഗംഗാ സാഗർ, മൂന്ന് നദികൾ ചേരുന്ന ത്രിവയിനി, തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ അറുപത്തിയെട്ട് പുണ്യസ്ഥലങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം ഭഗവാൻ്റെ സത്തയിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||9||
ਆਪੇ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥
aape sidh saadhik veechaaree |ധ്യാനചിന്തയിൽ അവൻ തന്നെയാണ് സിദ്ധൻ, അന്വേഷകൻ.
ਆਪੇ ਰਾਜਨੁ ਪੰਚਾ ਕਾਰੀ ॥
aape raajan panchaa kaaree |അവൻ തന്നെയാണ് രാജാവും സമിതിയും.
ਤਖਤਿ ਬਹੈ ਅਦਲੀ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਭਰਮੁ ਭੇਦੁ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
takhat bahai adalee prabh aape bharam bhed bhau jaaee he |10|ദൈവം തന്നെ, ജ്ഞാനിയായ ന്യായാധിപൻ, സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു; അവൻ സംശയവും ദ്വൈതവും ഭയവും അകറ്റുന്നു. ||10||
ਆਪੇ ਕਾਜੀ ਆਪੇ ਮੁਲਾ ॥
aape kaajee aape mulaa |അവൻ തന്നെയാണ് ഖാസി; അവൻ തന്നെയാണ് മുല്ല.
ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਕਬਹੂ ਭੁਲਾ ॥
aap abhul na kabahoo bhulaa |അവൻ തന്നെ തെറ്റില്ലാത്തവനാണ്; അവൻ ഒരിക്കലും തെറ്റുകൾ ചെയ്യുന്നില്ല.
ਆਪੇ ਮਿਹਰ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ਨਾ ਕਿਸੈ ਕੋ ਬੈਰਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
aape mihar deaapat daataa naa kisai ko bairaaee he |11|അവൻ തന്നെ കൃപയും അനുകമ്പയും ബഹുമാനവും നൽകുന്നവനാണ്; അവൻ ആരുടെയും ശത്രുവല്ല. ||11||
ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
jis bakhase tis de vaddiaaee |അവൻ ആരോട് ക്ഷമിക്കുന്നുവോ, അവൻ മഹത്വമുള്ള മഹത്വത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.
ਸਭਸੈ ਦਾਤਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥
sabhasai daataa til na tamaaee |അവൻ എല്ലാറ്റിൻ്റെയും ദാതാവാണ്; അത്യാഗ്രഹത്തിൻ്റെ ഒരു കണിക പോലും അവനില്ല.
ਭਰਪੁਰਿ ਧਾਰਿ ਰਹਿਆ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਗੁਪਤੁ ਪ੍ਰਗਟੁ ਸਭ ਠਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
bharapur dhaar rahiaa nihakeval gupat pragatt sabh tthaaee he |12|നിഷ്കളങ്കനായ ഭഗവാൻ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു, മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതും പ്രത്യക്ഷമായതുമാണ്. ||12||
ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀ ਅਗਮ ਅਪਾਰੈ ॥
kiaa saalaahee agam apaarai |അപ്രാപ്യവും അനന്തവുമായ ഭഗവാനെ ഞാൻ എങ്ങനെ സ്തുതിക്കും?
ਸਾਚੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਮੁਰਾਰੈ ॥
saache sirajanahaar muraarai |യഥാർത്ഥ സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് അഹംഭാവത്തിൻ്റെ ശത്രുവാണ്.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲੈ ਮੇਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
jis no nadar kare tis mele mel milai melaaee he |13|അവൻ അനുഗ്രഹിക്കുന്നവരെ തൻറെ കൃപയാൽ ഏകീകരിക്കുന്നു; അവൻ്റെ യൂണിയനിൽ അവരെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു, അവർ ഐക്യപ്പെടുന്നു. ||13||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੁਆਰੈ ॥
brahamaa bisan mahes duaarai |ബ്രഹ്മാവും വിഷ്ണുവും ശിവനും അവൻ്റെ വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്നു;
ਊਭੇ ਸੇਵਹਿ ਅਲਖ ਅਪਾਰੈ ॥
aoobhe seveh alakh apaarai |അവർ അദൃശ്യവും അനന്തവുമായ കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നു.
ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਦਰਿ ਦੀਸੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਮੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
hor ketee dar deesai bilalaadee mai ganat na aavai kaaee he |14|ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾ അവൻ്റെ വാതിൽക്കൽ കരയുന്നത് കാണാം; എനിക്ക് അവരുടെ എണ്ണം കണക്കാക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല. ||14||
ਸਾਚੀ ਕੀਰਤਿ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
saachee keerat saachee baanee |അവൻ്റെ സ്തുതിയുടെ കീർത്തനം സത്യമാണ്, അവൻ്റെ ബാനിയുടെ വാക്ക് സത്യമാണ്.
ਹੋਰ ਨ ਦੀਸੈ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣੀ ॥
hor na deesai bed puraanee |വേദങ്ങളിലും പുരാണങ്ങളിലും എനിക്ക് മറ്റൊന്നും കാണാൻ കഴിയില്ല.
ਪੂੰਜੀ ਸਾਚੁ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਮੈ ਧਰ ਹੋਰ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
poonjee saach sache gun gaavaa mai dhar hor na kaaee he |15|സത്യമാണ് എൻ്റെ മൂലധനം; ഞാൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു. എനിക്ക് മറ്റൊരു പിന്തുണയും ഇല്ല. ||15||
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸਾਚਾ ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ॥
jug jug saachaa hai bhee hosee |ഓരോ യുഗത്തിലും, യഥാർത്ഥ കർത്താവ് ഉണ്ട്, എപ്പോഴും ഉണ്ടായിരിക്കും.
ਕਉਣੁ ਨ ਮੂਆ ਕਉਣੁ ਨ ਮਰਸੀ ॥
kaun na mooaa kaun na marasee |ആരാണ് മരിക്കാത്തത്? ആരാണ് മരിക്കാത്തത്?
ਨਾਨਕੁ ਨੀਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਦਰਿ ਦੇਖਹੁ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥
naanak neech kahai benantee dar dekhahu liv laaee he |16|2|താഴ്ന്ന നാനാക്ക് ഈ പ്രാർത്ഥന അർപ്പിക്കുന്നു; നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ അവനെ കാണുക, സ്നേഹപൂർവ്വം കർത്താവിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുക. ||16||2||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |മാരൂ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਅੰਨੀ ਬੋਲੀ ॥
doojee duramat anee bolee |ദ്വന്ദ്വത്തിലും ദുഷിച്ച ചിന്തയിലും, ആത്മ വധു അന്ധനും ബധിരയുമാണ്.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਕਚੀ ਚੋਲੀ ॥
kaam krodh kee kachee cholee |ലൈംഗികാഭിലാഷത്തിൻ്റെയും കോപത്തിൻ്റെയും വസ്ത്രമാണ് അവൾ ധരിക്കുന്നത്.
ਘਰਿ ਵਰੁ ਸਹਜੁ ਨ ਜਾਣੈ ਛੋਹਰਿ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਨੀਦ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧॥
ghar var sahaj na jaanai chhohar bin pir need na paaee he |1|അവളുടെ ഭർത്താവ് കർത്താവ് അവളുടെ സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൻ്റെ വീട്ടിലാണ്, പക്ഷേ അവൾ അവനെ അറിയുന്നില്ല; ഭർത്താവ് ഇല്ലെങ്കിൽ അവൾക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിയില്ല. ||1||
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਭੜਕਾਰੇ ॥
antar agan jalai bharrakaare |അവളുടെ ഉള്ളിൽ ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ മഹാഗ്നി ആളിക്കത്തുന്നു.
ਮਨਮੁਖੁ ਤਕੇ ਕੁੰਡਾ ਚਾਰੇ ॥
manamukh take kunddaa chaare |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ നാലു ദിക്കിലേക്കും ചുറ്റും നോക്കുന്നു.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਾਚੇ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥
bin satigur seve kiau sukh paaeeai saache haath vaddaaee he |2|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ അവൾ എങ്ങനെ സമാധാനം കണ്ടെത്തും? മഹത്തായ മഹത്വം യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ കൈകളിലാണ്. ||2||
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kaam krodh ahankaar nivaare |ലൈംഗികാഭിലാഷം, കോപം, അഹംഭാവം എന്നിവ ഇല്ലാതാക്കുക,
ਤਸਕਰ ਪੰਚ ਸਬਦਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
tasakar panch sabad sanghaare |ഷബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവൾ അഞ്ച് കള്ളന്മാരെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
ਗਿਆਨ ਖੜਗੁ ਲੈ ਮਨ ਸਿਉ ਲੂਝੈ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥
giaan kharrag lai man siau loojhai manasaa maneh samaaee he |3|ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ വാളെടുത്ത്, അവൾ മനസ്സുമായി മല്ലിടുന്നു, അവളുടെ മനസ്സിൽ പ്രതീക്ഷയും ആഗ്രഹവും മിനുസപ്പെടുത്തുന്നു. ||3||
ਮਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਪਿਤਾ ਬਿਦੁ ਧਾਰਾ ॥
maa kee rakat pitaa bid dhaaraa |അമ്മയുടെ അണ്ഡത്തിൻ്റെയും പിതാവിൻ്റെ ബീജത്തിൻ്റെയും സംയോജനത്തിൽ നിന്ന്,
ਮੂਰਤਿ ਸੂਰਤਿ ਕਰਿ ਆਪਾਰਾ ॥
moorat soorat kar aapaaraa |അനന്തമായ സൗന്ദര്യത്തിൻ്റെ രൂപം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਜੋਤਿ ਦਾਤਿ ਜੇਤੀ ਸਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭ ਠਾਈ ਹੇ ॥੪॥
jot daat jetee sabh teree too karataa sabh tthaaee he |4|വെളിച്ചത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹങ്ങളെല്ലാം നിന്നിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത്; നീ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവാണ്. ||4||
ਤੁਝ ਹੀ ਕੀਆ ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ॥
tujh hee keea jaman maranaa |ജനനവും മരണവും നിങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਮਝ ਪੜੀ ਕਿਆ ਡਰਣਾ ॥
gur te samajh parree kiaa ddaranaa |ഗുരുവിലൂടെ മനസ്സിലാക്കിയാൽ എന്തിന് ഭയപ്പെടണം?
ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਖਹਿ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਸਰੀਰਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੫॥
too deaal deaa kar dekheh dukh darad sareerahu jaaee he |5|കാരുണ്യവാനായ കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ ദയയോടെ നോക്കുമ്പോൾ, വേദനയും കഷ്ടപ്പാടുകളും ശരീരം വിട്ടുപോകും. ||5||
ਨਿਜ ਘਰਿ ਬੈਸਿ ਰਹੇ ਭਉ ਖਾਇਆ ॥
nij ghar bais rahe bhau khaaeaa |സ്വന്തം വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്നവൻ സ്വന്തം ഭയം ഭക്ഷിക്കുന്നു.
ਧਾਵਤ ਰਾਖੇ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥
dhaavat raakhe tthaak rahaaeaa |അവൻ ശാന്തനാകുകയും അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന മനസ്സിനെ നിശ്ചലമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਕਮਲ ਬਿਗਾਸ ਹਰੇ ਸਰ ਸੁਭਰ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੬॥
kamal bigaas hare sar subhar aatam raam sakhaaee he |6|കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന പച്ചക്കുളത്തിൽ അവൻ്റെ ഹൃദയതാമര വിരിയുന്നു, അവൻ്റെ ആത്മാവിൻ്റെ കർത്താവ് അവൻ്റെ കൂട്ടുകാരനും സഹായിയുമായി മാറുന്നു. ||6||
ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਆਏ ॥
maran likhaae manddal meh aae |അവരുടെ മരണം ഇതിനകം നിയമിക്കപ്പെട്ടതോടെ, മനുഷ്യർ ഈ ലോകത്തിലേക്ക് വരുന്നു.
ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਚਲਣਾ ਪਰਥਾਏ ॥
kiau raheeai chalanaa parathaae |അവർക്ക് എങ്ങനെ ഇവിടെ തുടരാനാകും? അപ്പുറത്തുള്ള ലോകത്തേക്ക് അവർ പോകണം.
ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਸਚੇ ਅਮਰਾ ਪੁਰਿ ਸੋ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੭॥
sachaa amar sache amaraa pur so sach milai vaddaaee he |7|കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പന സത്യമാണ്; സത്യമുള്ളവർ നിത്യനഗരത്തിൽ വസിക്കുന്നു. യഥാർത്ഥ കർത്താവ് മഹത്തായ മഹത്വം നൽകി അവരെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. ||7||
ਆਪਿ ਉਪਾਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥
aap upaaeaa jagat sabaaeaa |അവൻ തന്നെ ലോകം മുഴുവൻ സൃഷ്ടിച്ചു.
ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਤਿਨਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥
jin siriaa tin dhandhai laaeaa |അത് ഉണ്ടാക്കിയവൻ അതിനുള്ള ചുമതലകൾ ഏൽപ്പിക്കുന്നു.