ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1258
ਜਿਸ ਤੇ ਹੋਆ ਤਿਸਹਿ ਸਮਾਣਾ ਚੂਕਿ ਗਇਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥੪॥੧॥
jis te hoaa tiseh samaanaa chook geaa paasaaraa |4|1|അത് ഒടുവിൽ അത് വന്നതിലേക്ക് വീണ്ടും ലയിക്കും, അതിൻ്റെ എല്ലാ വിശാലതയും ഇല്ലാതാകും. ||4||1||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |മലർ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਜਿਨੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸੇ ਮੇਲੇ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥
jinee hukam pachhaaniaa se mele haumai sabad jalaae |കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാം ഗ്രഹിക്കുന്നവർ അവനുമായി ഐക്യപ്പെടുന്നു; അവൻ്റെ ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, അവരുടെ അഹംഭാവം കത്തിച്ചുകളയുന്നു.
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sachee bhagat kareh din raatee sach rahe liv laae |അവർ രാവും പകലും യഥാർത്ഥ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നടത്തുന്നു; അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങി നിൽക്കുന്നു.
ਸਦਾ ਸਚੁ ਹਰਿ ਵੇਖਦੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥
sadaa sach har vekhade gur kai sabad subhaae |1|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, സ്നേഹനിർഭരമായ അനായാസതയോടെ അവർ തങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ നാഥനെ എന്നേക്കും നോക്കുന്നു. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
man re hukam man sukh hoe |ഹേ മനുഷ്യാ, അവൻ്റെ ഇഷ്ടം സ്വീകരിച്ച് സമാധാനം കണ്ടെത്തുക.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਾ ਅਪਣਾ ਭਾਵਦਾ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਬਿਘਨੁ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
prabh bhaanaa apanaa bhaavadaa jis bakhase tis bighan na koe |1| rahaau |സ്വന്തം ഇഷ്ടത്തിൻ്റെ ആനന്ദത്താൽ ദൈവം പ്രസാദിക്കുന്നു. അവൻ ആരോട് ക്ഷമിക്കുന്നുവോ, അവൻ വഴിയിൽ ഒരു തടസ്സവും നേരിടുന്നില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਨ ਭਾਇ ॥
trai gun sabhaa dhaat hai naa har bhagat na bhaae |മൂന്ന് ഗുണങ്ങളുടേയും മൂന്ന് സ്വഭാവങ്ങളുടേയും സ്വാധീനത്തിൽ മനസ്സ് ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹമോ ഭക്തിയോ ഇല്ലാതെ എല്ലായിടത്തും അലയുന്നു.
ਗਤਿ ਮੁਕਤਿ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
gat mukat kade na hovee haumai karam kamaeh |അഹംഭാവത്തിൽ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തുകൊണ്ട് ആരും ഒരിക്കലും രക്ഷിക്കപ്പെടുകയോ മോക്ഷിക്കപ്പെടുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.
ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਫਿਰਾਹਿ ॥੨॥
saahib bhaavai so theeai peaai kirat firaeh |2|നമ്മുടെ കർത്താവും ഗുരുവും ഇച്ഛിക്കുന്നതെന്തും സംഭവിക്കും. ആളുകൾ അവരുടെ മുൻകാല പ്രവൃത്തികൾക്കനുസരിച്ച് അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു. ||2||
ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟਿਐ ਮਨੁ ਮਰਿ ਰਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
satigur bhettiaai man mar rahai har naam vasai man aae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, മനസ്സ് അമിതമായി; കർത്താവിൻ്റെ നാമം മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു.
ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
tis kee keemat naa pavai kahanaa kichhoo na jaae |അത്തരമൊരു വ്യക്തിയുടെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല; അവനെക്കുറിച്ച് ഒന്നും പറയാനാവില്ല.
ਚਉਥੈ ਪਦਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇਆ ਸਚੈ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥
chauthai pad vaasaa hoeaa sachai rahai samaae |3|അവൻ നാലാമത്തെ അവസ്ഥയിൽ താമസിക്കാൻ വരുന്നു; അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||3||
ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਹੈ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
meraa har prabh agam agochar hai keemat kahan na jaae |എൻ്റെ കർത്താവായ ദൈവം അപ്രാപ്യവും അഗ്രാഹ്യവുമാണ്. അവൻ്റെ മൂല്യം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਸਬਦੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
guraparasaadee bujheeai sabade kaar kamaae |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ അവൻ ശബ്ദം മനസ്സിലാക്കുകയും ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੪॥੨॥
naanak naam salaeh too har har dar sobhaa paae |4|2|ഓ നാനാക്ക്, നാമം, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ; കർത്താവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ നിങ്ങൾ ബഹുമാനിക്കപ്പെടും. ||4||2||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |മലർ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
guramukh koee viralaa boojhai jis no nadar karee |ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ മനസ്സിലാക്കുന്ന വ്യക്തി വിരളമാണ്; കർത്താവ് കൃപയുടെ നോട്ടം നൽകി.
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਦਾਤਾ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ਬਖਸੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
gur bin daataa koee naahee bakhase nadar karee |ഗുരുവല്ലാതെ ദാതാവില്ല. അവൻ അവൻ്റെ കൃപ നൽകുകയും ക്ഷമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਸਾਂਤਿ ਊਪਜੈ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਇ ॥੧॥
gur miliaai saant aoopajai anadin naam lee |1|ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ ശാന്തിയും സമാധാനവും ലഭിക്കും; രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
mere man har amrit naam dhiaae |എൻ്റെ മനസ്സേ, ഭഗവാൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുക.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲੈ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਸਦਾ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur purakh milai naau paaeeai har naame sadaa samaae |1| rahaau |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോടും ആദിമ സത്തയോടും കൂടിക്കഴിയുമ്പോൾ നാമം ലഭിക്കുന്നു, ഒരാൾ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ എന്നേക്കും ലയിച്ചുനിൽക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਮਨਮੁਖ ਸਦਾ ਵਿਛੁੜੇ ਫਿਰਹਿ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਨਾਲਿ ॥
manamukh sadaa vichhurre fireh koe na kis hee naal |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ എന്നെന്നേക്കുമായി ഭഗവാനെ വേർപെടുത്തിയിരിക്കുന്നു; ആരും അവരുടെ കൂടെ ഇല്ല.
ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਜਮਕਾਲਿ ॥
haumai vaddaa rog hai sir maare jamakaal |അഹംഭാവം എന്ന മഹാരോഗത്താൽ അവർ വലയുന്നു; മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവരെ തലയിൽ അടിച്ചു.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥੨॥
guramat satasangat na vichhurreh anadin naam samaal |2|ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നവർ ഒരിക്കലും യഥാർത്ഥ സഭയായ സത് സംഗത്തിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തപ്പെടുന്നില്ല. അവർ രാവും പകലും നാമത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||2||
ਸਭਨਾ ਕਰਤਾ ਏਕੁ ਤੂ ਨਿਤ ਕਰਿ ਦੇਖਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
sabhanaa karataa ek too nit kar dekheh veechaar |എല്ലാറ്റിൻ്റെയും ഏക സ്രഷ്ടാവ് നീയാണ്. നിങ്ങൾ നിരന്തരം സൃഷ്ടിക്കുകയും നിരീക്ഷിക്കുകയും ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਇਕਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਆ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥
eik guramukh aap milaaeaa bakhase bhagat bhanddaar |ചിലർ ഗുർമുഖാണ് - നിങ്ങൾ അവരെ നിങ്ങളോട് ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. അപ്പോൾ നിങ്ങൾ ഭക്തിയുടെ നിധി കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.
ਤੂ ਆਪੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰੀ ਪੂਕਾਰ ॥੩॥
too aape sabh kichh jaanadaa kis aagai karee pookaar |3|നിങ്ങൾ സ്വയം എല്ലാം അറിയുന്നു. ആരോടാണ് ഞാൻ പരാതി പറയേണ്ടത്? ||3||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਨਦਰੀ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
har har naam amrit hai nadaree paaeaa jaae |ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ, അംബ്രോസിയൽ അമൃത് എന്നാണ്. ഭഗവാൻ്റെ കൃപയാൽ അത് ലഭിച്ചു.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
anadin har har ucharai gur kai sahaj subhaae |ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ, രാവും പകലും ജപിച്ചാൽ, ഗുരുവിൻ്റെ അന്തർലീനമായ ശാന്തിയും സമനിലയും ലഭിക്കും.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੪॥੩॥
naanak naam nidhaan hai naame hee chit laae |4|3|ഓ നാനാക്ക്, നാമമാണ് ഏറ്റവും വലിയ സമ്പത്ത്. നിങ്ങളുടെ ബോധം നാമത്തിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുക. ||4||3||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |മലർ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਸੋਈ ॥
gur saalaahee sadaa sukhadaataa prabh naaraaein soee |സമാധാനദാതാവായ ഗുരുവിനെ ഞാൻ എന്നേക്കും സ്തുതിക്കുന്നു. അവൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ കർത്താവായ ദൈവമാണ്.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਹੋਈ ॥
guraparasaad param pad paaeaa vaddee vaddiaaee hoee |ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ എനിക്ക് പരമോന്നത പദവി ലഭിച്ചു. അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള മഹത്വം മഹത്വമുള്ളതാണ്!
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਸਾਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥
anadin gun gaavai nit saache sach samaavai soee |1|യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്ന ഒരാൾ, യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുന്നു. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਿਦੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥
man re guramukh ridai veechaar |ഹേ മനുഷ്യാ, ഗുരുവചനം ഹൃദയത്തിൽ ധ്യാനിക്കുക.
ਤਜਿ ਕੂੜੁ ਕੁਟੰਬੁ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਚਲਣੁ ਰਿਦੈ ਸਮੑਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
taj koorr kuttanb haumai bikh trisanaa chalan ridai samaal |1| rahaau |നിങ്ങളുടെ വ്യാജ കുടുംബവും വിഷലിപ്തമായ അഹംഭാവവും ആഗ്രഹവും ഉപേക്ഷിക്കുക; നിങ്ങൾ പോകേണ്ടിവരുമെന്ന് ഹൃദയത്തിൽ ഓർക്കുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||