ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1055
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
jug chaare gur sabad pachhaataa |നാല് യുഗങ്ങളിലുടനീളം, അവൻ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം തിരിച്ചറിയുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰੈ ਨ ਜਨਮੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
guramukh marai na janamai guramukh guramukh sabad samaahaa he |10|ഗുരുമുഖൻ മരിക്കുന്നില്ല, ഗുരുമുഖൻ പുനർജനിക്കുന്നില്ല; ഗുർമുഖ് ശബ്ദത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||10||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੇ ॥
guramukh naam sabad saalaahe |ഗുരുമുഖൻ നാമത്തെയും ശബ്ദത്തെയും പുകഴ്ത്തുന്നു.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥
agam agochar veparavaahe |ദൈവം അപ്രാപ്യനും അഗ്രാഹ്യവും സ്വയം പര്യാപ്തനുമാണ്.
ਏਕ ਨਾਮਿ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ਉਧਾਰੇ ਸਬਦੇ ਨਾਮ ਵਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
ek naam jug chaar udhaare sabade naam visaahaa he |11|ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം നാല് യുഗങ്ങളിലുടനീളം സംരക്ഷിക്കുകയും വീണ്ടെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ശബ്ദത്തിലൂടെ ഒരാൾ നാമത്തിൽ വ്യാപാരം നടത്തുന്നു. ||11||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
guramukh saant sadaa sukh paae |ഗുർമുഖിന് ശാശ്വതമായ ശാന്തിയും സമാധാനവും ലഭിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
guramukh hiradai naam vasaae |ഗുരുമുഖൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ നാമത്തെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੂਝੈ ਕਾਟੇ ਦੁਰਮਤਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
guramukh hovai so naam boojhai kaatte duramat faahaa he |12|ഗുരുമുഖമാകുന്ന ഒരാൾ നാമത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നു, ദുഷ്ടബുദ്ധിയുടെ കുരുക്ക് പൊട്ടി. ||12||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਜੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
guramukh upajai saach samaavai |ഗുർമുഖ് നിന്ന് ഉയർന്നുവരുന്നു, തുടർന്ന് സത്യത്തിലേക്ക് വീണ്ടും ലയിക്കുന്നു.
ਨਾ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨ ਜੂਨੀ ਪਾਵੈ ॥
naa mar jamai na joonee paavai |അവൻ മരിക്കുകയും ജനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നില്ല, പുനർജന്മത്തിലേക്ക് ഏൽപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਲੈਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
guramukh sadaa raheh rang raate anadin laide laahaa he |13|ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ നിറത്തിൽ ഗുരുമുഖൻ എന്നെന്നേക്കുമായി നിറയുന്നു. രാവും പകലും ലാഭം നേടുന്നു. ||13||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਬਾਰੇ ॥
guramukh bhagat soheh darabaare |ഗുരുമുഖന്മാർ, ഭക്തർ, ഭഗവാൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ ഉന്നതരും മനോഹരവുമാണ്.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
sachee baanee sabad savaare |അവ അവൻ്റെ ബാനിയുടെ യഥാർത്ഥ വചനവും ശബാദിൻ്റെ വചനവും കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
anadin gun gaavai din raatee sahaj setee ghar jaahaa he |14|രാവും പകലും, അവർ രാവും പകലും കർത്താവിൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ പാടി, അവബോധപൂർവ്വം സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നു. ||14||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
satigur pooraa sabad sunaae |തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരു ശബ്ദത്തെ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു;
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
anadin bhagat karahu liv laae |രാവും പകലും, ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിനിൽക്കുക.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਦ ਹੀ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
har gun gaaveh sad hee niramal niramal gun paatisaahaa he |15|ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ എന്നേക്കും പാടുന്ന ഒരാൾ കുറ്റമറ്റവനാകുന്നു; പരമാധികാരിയായ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ കുറ്റമറ്റതാണ്. ||15||
ਗੁਣ ਕਾ ਦਾਤਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥
gun kaa daataa sachaa soee |യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ പുണ്യം നൽകുന്നവനാണ്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa boojhai koee |ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്.
ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਬਿਗਸੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥੧੧॥
naanak jan naam salaahe bigasai so naam beparavaahaa he |16|2|11|സേവകൻ നാനാക്ക് നാമത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു; സ്വയം പര്യാപ്തനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ ആനന്ദത്തിൽ അവൻ പൂക്കുന്നു. ||16||2||11||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |മാരൂ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੇਵਿਹੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
har jeeo sevihu agam apaaraa |അപ്രാപ്യവും അനന്തവുമായ പ്രിയ ഭഗവാനെ സേവിക്കുക.
ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
tis daa ant na paaeeai paaraavaaraa |അവന് അവസാനമോ പരിമിതികളോ ഇല്ല.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਮਤਿ ਅਗਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
guraparasaad raviaa ghatt antar tith ghatt mat agaahaa he |1|ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിൽ ഭഗവാനെ കുടികൊള്ളുന്നവൻ - അവൻ്റെ ഹൃദയം അനന്തമായ ജ്ഞാനത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ||1||
ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
sabh meh varatai eko soee |ഏകനായ ഭഗവാൻ എല്ലാവരുടെയും ഇടയിൽ വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee paragatt hoee |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ അവൻ വെളിപ്പെട്ടു.
ਸਭਨਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
sabhanaa pratipaal kare jagajeevan dedaa rijak sanbaahaa he |2|ലോകജീവിതം എല്ലാവരെയും പോഷിപ്പിക്കുകയും പരിപാലിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, എല്ലാവർക്കും ഉപജീവനം നൽകുന്നു. ||2||
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝਿ ਬੁਝਾਇਆ ॥
poorai satigur boojh bujhaaeaa |തികഞ്ഞ സത്യഗുരു ഈ ധാരണ നൽകിയിട്ടുണ്ട്.
ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
hukame hee sabh jagat upaaeaa |അവൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകത്താൽ, അവൻ മുഴുവൻ പ്രപഞ്ചത്തെയും സൃഷ്ടിച്ചു.
ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸੋਈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਹੁਕਮੁ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
hukam mane soee sukh paae hukam sir saahaa paatisaahaa he |3|അവൻ്റെ കൽപ്പനക്ക് കീഴടങ്ങുന്നവൻ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; അവൻ്റെ ആജ്ഞ രാജാക്കന്മാരുടെയും ചക്രവർത്തിമാരുടെയും തലകൾക്ക് മുകളിലാണ്. ||3||
ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥
sachaa satigur sabad apaaraa |സത്യമാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു. അനന്തമാണ് അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം.
ਤਿਸ ਦੈ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
tis dai sabad nisatarai sansaaraa |അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ലോകം രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਦੇਦਾ ਸਾਸ ਗਿਰਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
aape karataa kar kar vekhai dedaa saas giraahaa he |4|സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ സൃഷ്ടി സൃഷ്ടിച്ചു; അവൻ അതിനെ നോക്കി, ശ്വാസവും പോഷണവും നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. ||4||
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ॥
kott madhe kiseh bujhaae |ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകളിൽ കുറച്ചുപേർ മാത്രമേ മനസ്സിലാക്കുന്നുള്ളൂ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥
gur kai sabad rate rang laae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ മുഴുകിയ അവർ അവൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ നിറയുന്നു.
ਹਰਿ ਸਾਲਾਹਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
har saalaaheh sadaa sukhadaataa har bakhase bhagat salaahaa he |5|അവർ എന്നേക്കും സമാധാനദാതാവായ കർത്താവിനെ സ്തുതിക്കുന്നു; ഭഗവാൻ തൻ്റെ ഭക്തരെ ക്ഷമിക്കുകയും അവരെ തൻ്റെ സ്തുതികളാൽ അനുഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||5||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥
satigur seveh se jan saache |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്ന വിനീതർ സത്യമാണ്.
ਜੋ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਕਾਚਨਿ ਕਾਚੇ ॥
jo mar jameh kaachan kaache |തെറ്റായവയിൽ ഏറ്റവും കള്ളൻ മരിക്കുന്നു, പുനർജനിക്കാൻ മാത്രം.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
agam agochar veparavaahaa bhagat vachhal athaahaa he |6|അപ്രാപ്യനും, അഗ്രാഹ്യവും, സ്വയം പര്യാപ്തനും, അഗ്രാഹ്യവുമായ ഭഗവാൻ തൻ്റെ ഭക്തരുടെ പ്രിയങ്കരനാണ്. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
satigur pooraa saach drirraae |തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരു ഉള്ളിൽ സത്യത്തെ നട്ടുപിടിപ്പിക്കുന്നു.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
sachai sabad sadaa gun gaae |ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ, അവർ അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ എന്നേക്കും പാടുന്നു.
ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲਿਖਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
gunadaataa varatai sabh antar sir sir likhadaa saahaa he |7|പുണ്യദാതാവ് എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളുടെയും അണുകേന്ദ്രത്തിൽ ആഴത്തിൽ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു; ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും തലയിൽ അവൻ വിധിയുടെ സമയം ആലേഖനം ചെയ്യുന്നു. ||7||
ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ॥
sadaa hadoor guramukh jaapai |ദൈവം എപ്പോഴും സന്നിഹിതനാണെന്ന് ഗുരുമുഖന് അറിയാം.
ਸਬਦੇ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
sabade sevai so jan dhraapai |ശബ്ദത്തെ സേവിക്കുന്ന ആ വിനീതൻ സാന്ത്വനവും നിവൃത്തിയും നൽകുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਹਿ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
anadin seveh sachee baanee sabad sachai omaahaa he |8|രാവും പകലും അവൻ ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ യഥാർത്ഥ വചനം സേവിക്കുന്നു; ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിൽ അവൻ ആനന്ദിക്കുന്നു. ||8||
ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਬਹੁ ਕਰਮ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
agiaanee andhaa bahu karam drirraae |അറിവില്ലാത്തവരും അന്ധരും എല്ലാവിധ ആചാരങ്ങളിലും മുറുകെ പിടിക്കുന്നു.
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਏ ॥
manahatth karam fir jonee paae |അവർ ശാഠ്യത്തോടെ ഈ ആചാരങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുകയും പുനർജന്മത്തിലേക്ക് മാറ്റുകയും ചെയ്യുന്നു.