ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 32
ਅੰਧੀ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਸਭ ਬਾਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
andhee naam na chetee sabh baadhee jamakaal |ആത്മീയ അന്ധർ നാമത്തെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക പോലുമില്ല; അവരെല്ലാവരും മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ ബന്ധിതരും വായ കെട്ടപ്പെട്ടവരുമാണ്.
ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੩॥
satagur miliaai dhan paaeaa har naamaa ridai samaal |3|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ, സമ്പത്ത് ലഭിക്കുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ ഹൃദയത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||3||
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
naam rate se niramale gur kai sahaj subhaae |നാമത്തോട് ഇണങ്ങിയവർ കളങ്കമില്ലാത്തവരും ശുദ്ധരുമാണ്; ഗുരുവിലൂടെ അവർക്ക് അവബോധജന്യമായ സമാധാനവും സമനിലയും ലഭിക്കുന്നു.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਸਨਾ ਰਸਨ ਰਸਾਇ ॥
man tan raataa rang siau rasanaa rasan rasaae |അവരുടെ മനസ്സും ശരീരവും കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ നിറത്തിൽ ചായം പൂശിയിരിക്കുന്നു, അവരുടെ നാവുകൾ അവൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയെ ആസ്വദിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜੋ ਹਰਿ ਧੁਰਿ ਛੋਡਿਆ ਲਾਇ ॥੪॥੧੪॥੪੭॥
naanak rang na utarai jo har dhur chhoddiaa laae |4|14|47|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ പ്രയോഗിച്ച ആ പ്രാകൃത നിറം ഒരിക്കലും മായുകയില്ല. ||4||14||47||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਭਗਤਿ ਕੀਜੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
guramukh kripaa kare bhagat keejai bin gur bhagat na hoee |അവൻ്റെ കൃപയാൽ ഒരാൾ ഗുരുമുഖനായി മാറുന്നു, ഭഗവാനെ ഭക്തിയോടെ ആരാധിക്കുന്നു. ഗുരുവില്ലാതെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയില്ല.
ਆਪੈ ਆਪੁ ਮਿਲਾਏ ਬੂਝੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ॥
aapai aap milaae boojhai taa niramal hovai soee |അവിടുന്ന് തന്നോട് സംയോജിപ്പിക്കുന്നവർ മനസ്സിലാക്കി ശുദ്ധരാകുന്നു.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚਾ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥੧॥
har jeeo saachaa saachee baanee sabad milaavaa hoee |1|പ്രിയ കർത്താവ് സത്യമാണ്, അവൻ്റെ ബാനിയുടെ വാക്ക് സത്യമാണ്. ശബാദിലൂടെ നാം അവനുമായി ലയിക്കുന്നു. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਭਗਤਿਹੀਣੁ ਕਾਹੇ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥
bhaaee re bhagatiheen kaahe jag aaeaa |വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ: ഭക്തിയില്ലാത്തവർ - എന്തിനാണ് അവർ ലോകത്തിലേക്ക് വരാൻ പോലും മടിക്കുന്നത്?
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poore gur kee sev na keenee birathaa janam gavaaeaa |1| rahaau |അവർ തികഞ്ഞ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നില്ല; അവർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം പാഴാക്കിക്കളയുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਆਪੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape jagajeevan sukhadaataa aape bakhas milaae |ലോകത്തിൻ്റെ ജീവനായ ഭഗവാൻ തന്നെ സമാധാനദാതാവാണ്. അവൻ തന്നെ ക്ഷമിക്കുകയും തന്നോട് തന്നെ ഐക്യപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਏ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
jeea jant e kiaa vechaare kiaa ko aakh sunaae |അപ്പോൾ ഈ പാവങ്ങളുടെയും ജീവികളുടെയും കാര്യമോ? ആർക്കെങ്കിലും എന്ത് പറയാൻ കഴിയും?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਾਈ ਆਪੇ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥੨॥
guramukh aape dee vaddaaee aape sev karaae |2|അവൻ തന്നെ ഗുരുമുഖത്തെ മഹത്വത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. അവൻ്റെ സേവനത്തിനായി അവൻ തന്നെ നമ്മെ കൽപ്പിക്കുന്നു. ||2||
ਦੇਖਿ ਕੁਟੰਬੁ ਮੋਹਿ ਲੋਭਾਣਾ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਈ ॥
dekh kuttanb mohi lobhaanaa chaladiaa naal na jaaee |അവരുടെ കുടുംബങ്ങളെ നോക്കുമ്പോൾ, ആളുകൾ വൈകാരിക അടുപ്പത്താൽ ആകർഷിക്കപ്പെടുകയും കുടുക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവസാനം ആരും അവരോടൊപ്പം പോകില്ല.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸ ਦੀ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥
satagur sev gun nidhaan paaeaa tis dee keem na paaee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുമ്പോൾ, ശ്രേഷ്ഠതയുടെ നിധിയായ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുന്നു. അവൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਖਾ ਮੀਤੁ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥
har prabh sakhaa meet prabh meraa ante hoe sakhaaee |3|കർത്താവായ ദൈവം എൻ്റെ സുഹൃത്തും കൂട്ടാളിയുമാണ്. ആത്യന്തികമായി ദൈവം എൻ്റെ സഹായവും താങ്ങും ആയിരിക്കും. ||3||
ਆਪਣੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਆਪੁ ਨ ਜਾਈ ॥
aapanai man chit kahai kahaae bin gur aap na jaaee |നിങ്ങളുടെ ബോധമനസ്സിൽ, നിങ്ങൾക്ക് എന്തും പറയാം, എന്നാൽ ഗുരുവില്ലാതെ സ്വാർത്ഥത നീങ്ങുന്നില്ല.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਦਾਤਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
har jeeo daataa bhagat vachhal hai kar kirapaa man vasaaee |പ്രിയ ഭഗവാൻ ദാതാവും തൻ്റെ ഭക്തരുടെ പ്രിയനുമാണ്. അവൻ്റെ കൃപയാൽ അവൻ മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥੧੫॥੪੮॥
naanak sobhaa surat dee prabh aape guramukh de vaddiaaee |4|15|48|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ കൃപയാൽ, അവൻ പ്രബുദ്ധമായ അവബോധം നൽകുന്നു; ദൈവം തന്നെ ഗുരുമുഖനെ മഹത്തായ മഹത്വത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. ||4||15||48||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਧਨੁ ਜਨਨੀ ਜਿਨਿ ਜਾਇਆ ਧੰਨੁ ਪਿਤਾ ਪਰਧਾਨੁ ॥
dhan jananee jin jaaeaa dhan pitaa paradhaan |പ്രസവിച്ച അമ്മ ഭാഗ്യവതി; യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുകയും സമാധാനം കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്നവൻ്റെ പിതാവ് അനുഗ്രഹീതനും ബഹുമാന്യനുമാണ്.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਵਿਚਹੁ ਗਇਆ ਗੁਮਾਨੁ ॥
satagur sev sukh paaeaa vichahu geaa gumaan |അവൻ്റെ അഹങ്കാരം ഉള്ളിൽ നിന്ന് പുറന്തള്ളപ്പെടുന്നു.
ਦਰਿ ਸੇਵਨਿ ਸੰਤ ਜਨ ਖੜੇ ਪਾਇਨਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੧॥
dar sevan sant jan kharre paaein gunee nidhaan |1|കർത്താവിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ നിന്നുകൊണ്ട്, താഴ്മയുള്ള വിശുദ്ധന്മാർ അവനെ സേവിക്കുന്നു; അവർ മികവിൻ്റെ നിധി കണ്ടെത്തുന്നു. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਗੁਰ ਮੁਖਿ ਧਿਆਇ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥
mere man gur mukh dhiaae har soe |എൻ്റെ മനസ്സേ, ഗുരുമുഖനാകൂ, ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കൂ.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kaa sabad man vasai man tan niramal hoe |1| rahaau |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു, ശരീരവും മനസ്സും ശുദ്ധമാകും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਆਪੇ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
kar kirapaa ghar aaeaa aape miliaa aae |അവൻ്റെ കൃപയാൽ അവൻ എൻ്റെ വീട്ടിൽ വന്നിരിക്കുന്നു; അവൻ തന്നെ എന്നെ കാണാൻ വന്നിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਰੰਗੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
gurasabadee saalaaheeai range sahaj subhaae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദങ്ങളിലൂടെ അവൻ്റെ സ്തുതികൾ ആലപിച്ചുകൊണ്ട്, അവബോധജന്യമായ അനായാസതയോടെ നാം അവൻ്റെ നിറത്തിൽ ചായം പൂശുന്നു.
ਸਚੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਨ ਵਿਛੁੜਿ ਜਾਇ ॥੨॥
sachai sach samaaeaa mil rahai na vichhurr jaae |2|സത്യവാൻ ആകുമ്പോൾ, നാം സത്യവുമായി ലയിക്കുന്നു; അവനുമായി ഇഴുകിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നതിനാൽ, നാം ഇനി ഒരിക്കലും വേർപിരിയുകയില്ല. ||2||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥
jo kichh karanaa su kar rahiaa avar na karanaa jaae |ചെയ്യേണ്ടതെന്തും കർത്താവ് ചെയ്യുന്നു. മറ്റാർക്കും ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല.
ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਮੇਲਿਅਨੁ ਸਤਗੁਰ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥
chiree vichhune melian satagur panai paae |ഇത്രയും കാലം അവനിൽ നിന്ന് വേർപിരിഞ്ഞവരെ യഥാർത്ഥ ഗുരു ഒരിക്കൽ കൂടി അവനുമായി കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു, അവരെ സ്വന്തം അക്കൗണ്ടിലേക്ക് എടുക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਰਾਇਸੀ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੩॥
aape kaar karaaeisee avar na karanaa jaae |3|അവൻ തന്നെ എല്ലാവരെയും അവരുടെ ചുമതലകൾ ഏൽപ്പിക്കുന്നു; മറ്റൊന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. ||3||
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
man tan rataa rang siau haumai taj vikaar |മനസ്സും ശരീരവും ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന ഒരാൾ അഹന്തയും അഴിമതിയും ഉപേക്ഷിക്കുന്നു.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿ ਰਹੈ ਨਿਰਭਉ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥
ahinis hiradai rav rahai nirbhau naam nirankaar |രാവും പകലും, ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമം, നിർഭയനും രൂപരഹിതനുമായവൻ, ഹൃദയത്തിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰ ॥੪॥੧੬॥੪੯॥
naanak aap milaaeian poorai sabad apaar |4|16|49|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ പൂർണ്ണവും അനന്തവുമായ വചനത്തിലൂടെ അവൻ നമ്മെ തന്നിൽ ലയിപ്പിക്കുന്നു. ||4||16||49||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਗੋਵਿਦੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
govid gunee nidhaan hai ant na paaeaa jaae |പ്രപഞ്ചനാഥൻ ശ്രേഷ്ഠതയുടെ നിധിയാണ്; അവൻ്റെ പരിധികൾ കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਨ ਪਾਈਐ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
kathanee badanee na paaeeai haumai vichahu jaae |കേവലം വാക്കുകളിലൂടെയല്ല, ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹംഭാവത്തെ വേരോടെ പിഴുതെറിയുന്നതിലൂടെയാണ് അവനെ ലഭിക്കുന്നത്.