ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1003

ਬੇਦੁ ਪੁਕਾਰੈ ਮੁਖ ਤੇ ਪੰਡਤ ਕਾਮਾਮਨ ਕਾਮਾਠਾ ॥

bed pukaarai mukh te panddat kaamaaman kaamaatthaa |

മതപണ്ഡിതനായ പണ്ഡിറ്റ് വേദങ്ങൾ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവയിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ അദ്ദേഹം മന്ദഗതിയിലാണ്.

ਮੋਨੀ ਹੋਇ ਬੈਠਾ ਇਕਾਂਤੀ ਹਿਰਦੈ ਕਲਪਨ ਗਾਠਾ ॥

monee hoe baitthaa ikaantee hiradai kalapan gaatthaa |

നിശബ്ദനായ മറ്റൊരാൾ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ ഹൃദയം ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ കെട്ടുകളാൽ ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਹੋਇ ਉਦਾਸੀ ਗ੍ਰਿਹੁ ਤਜਿ ਚਲਿਓ ਛੁਟਕੈ ਨਾਹੀ ਨਾਠਾ ॥੧॥

hoe udaasee grihu taj chalio chhuttakai naahee naatthaa |1|

മറ്റൊരാൾ ഉദാസിയായി മാറുന്നു, പരിത്യാഗിയായി; അവൻ തൻ്റെ വീട് ഉപേക്ഷിച്ച് തൻ്റെ കുടുംബത്തോടൊപ്പം നടക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന പ്രേരണകൾ അവനെ വിട്ടുപോകുന്നില്ല. ||1||

ਜੀਅ ਕੀ ਕੈ ਪਹਿ ਬਾਤ ਕਹਾ ॥

jeea kee kai peh baat kahaa |

എൻ്റെ ആത്മാവിൻ്റെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് ആരോട് പറയാൻ കഴിയും?

ਆਪਿ ਮੁਕਤੁ ਮੋ ਕਉ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਐਸੋ ਕਹਾ ਲਹਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

aap mukat mo kau prabh mele aaiso kahaa lahaa |1| rahaau |

വിമോചിതനായ അത്തരമൊരു വ്യക്തിയെ എനിക്ക് എവിടെ കണ്ടെത്താനാകും, ആരാണ് എന്നെ എൻ്റെ ദൈവവുമായി ഒന്നിപ്പിക്കാൻ കഴിയുക? ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਤਪਸੀ ਕਰਿ ਕੈ ਦੇਹੀ ਸਾਧੀ ਮਨੂਆ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਨਾ ॥

tapasee kar kai dehee saadhee manooaa dah dis dhaanaa |

ആരെങ്കിലും തീവ്രമായ ധ്യാനം പരിശീലിച്ചേക്കാം, അവൻ്റെ ശരീരത്തെ അച്ചടക്കത്തിലാക്കാം, പക്ഷേ അവൻ്റെ മനസ്സ് ഇപ്പോഴും പത്ത് ദിശകളിലേക്ക് ഓടുന്നു.

ਬ੍ਰਹਮਚਾਰਿ ਬ੍ਰਹਮਚਜੁ ਕੀਨਾ ਹਿਰਦੈ ਭਇਆ ਗੁਮਾਨਾ ॥

brahamachaar brahamachaj keenaa hiradai bheaa gumaanaa |

ബ്രഹ്മചാരി ബ്രഹ്മചര്യം അനുഷ്ഠിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ ഹൃദയം അഭിമാനത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਸੰਨਿਆਸੀ ਹੋਇ ਕੈ ਤੀਰਥਿ ਭ੍ਰਮਿਓ ਉਸੁ ਮਹਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਗਾਨਾ ॥੨॥

saniaasee hoe kai teerath bhramio us meh krodh bigaanaa |2|

സന്ന്യാസി പവിത്രമായ തീർത്ഥാടന കേന്ദ്രങ്ങളിൽ ചുറ്റിനടക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ മനസ്സില്ലാത്ത കോപം ഇപ്പോഴും അവൻ്റെ ഉള്ളിലുണ്ട്. ||2||

ਘੂੰਘਰ ਬਾਧਿ ਭਏ ਰਾਮਦਾਸਾ ਰੋਟੀਅਨ ਕੇ ਓਪਾਵਾ ॥

ghoonghar baadh bhe raamadaasaa rotteean ke opaavaa |

ക്ഷേത്ര നർത്തകർ തങ്ങളുടെ ഉപജീവനത്തിനായി കണങ്കാലിൽ മണികൾ കെട്ടുന്നു.

ਬਰਤ ਨੇਮ ਕਰਮ ਖਟ ਕੀਨੇ ਬਾਹਰਿ ਭੇਖ ਦਿਖਾਵਾ ॥

barat nem karam khatt keene baahar bhekh dikhaavaa |

മറ്റുചിലർ ഉപവാസം അനുഷ്ഠിക്കുകയും നേർച്ചകൾ നടത്തുകയും ആറാട്ട് ചടങ്ങുകൾ നടത്തുകയും പ്രദർശനത്തിനായി മതപരമായ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੀਤ ਨਾਦ ਮੁਖਿ ਰਾਗ ਅਲਾਪੇ ਮਨਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗਾਵਾ ॥੩॥

geet naad mukh raag alaape man nahee har har gaavaa |3|

ചിലർ പാട്ടുകളും ഈണങ്ങളും കീർത്തനങ്ങളും പാടുന്നു, പക്ഷേ അവരുടെ മനസ്സ് ഭഗവാനെക്കുറിച്ച് പാടുന്നില്ല, ഹർ, ഹർ. ||3||

ਹਰਖ ਸੋਗ ਲੋਭ ਮੋਹ ਰਹਤ ਹਹਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤਾ ॥

harakh sog lobh moh rahat heh niramal har ke santaa |

കർത്താവിൻ്റെ വിശുദ്ധന്മാർ നിഷ്കളങ്കരായ ശുദ്ധരാണ്; അവ സുഖത്തിനും വേദനയ്ക്കും അതീതമാണ്, അത്യാഗ്രഹത്തിനും ബന്ധത്തിനും അതീതമാണ്.

ਤਿਨ ਕੀ ਧੂੜਿ ਪਾਏ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਜਾ ਦਇਆ ਕਰੇ ਭਗਵੰਤਾ ॥

tin kee dhoorr paae man meraa jaa deaa kare bhagavantaa |

ദൈവമായ കർത്താവ് കരുണ കാണിക്കുമ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സിന് അവരുടെ കാലിലെ പൊടി ലഭിക്കുന്നു.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਉਤਰੀ ਮਨ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ॥੪॥

kahu naanak gur pooraa miliaa taan utaree man kee chintaa |4|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഞാൻ തികഞ്ഞ ഗുരുവിനെ കണ്ടു, അപ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ ഉത്കണ്ഠ നീങ്ങി. ||4||

ਮੇਰਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥

meraa antarajaamee har raaeaa |

എൻ്റെ പരമാധികാരി ഉള്ളം അറിയുന്നവനും ഹൃദയങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്നവനുമാണ്.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਮੇਰੇ ਜੀਅ ਕਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਬਿਸਰਿ ਗਏ ਬਕਬਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੬॥੧੫॥

sabh kichh jaanai mere jeea kaa preetam bisar ge bakabaaeaa |1| rahaau doojaa |6|15|

എൻ്റെ ആത്മാവിൻ്റെ പ്രിയൻ എല്ലാം അറിയുന്നു; നിസ്സാര സംസാരങ്ങളെല്ലാം മറന്നു. ||1||രണ്ടാം ഇടവേള||6||15||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥

maaroo mahalaa 5 |

മാരൂ, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:

ਕੋਟਿ ਲਾਖ ਸਰਬ ਕੋ ਰਾਜਾ ਜਿਸੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥

kott laakh sarab ko raajaa jis hiradai naam tumaaraa |

നിൻ്റെ നാമം ഹൃദയത്തിൽ ഉൾക്കൊള്ളുന്നവൻ എല്ലാ ലക്ഷങ്ങളുടെയും ദശലക്ഷങ്ങളുടെയും രാജാവാണ്.

ਜਾ ਕਉ ਨਾਮੁ ਨ ਦੀਆ ਮੇਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਗਾਵਾਰਾ ॥੧॥

jaa kau naam na deea merai satigur se mar janameh gaavaaraa |1|

എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരു നിങ്ങളുടെ നാമം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കാത്തവർ, മരിച്ച് പുനർജനിക്കുന്ന പാവം വിഡ്ഢികളാണ്. ||1||

ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਹੀ ਪਤਿ ਰਾਖੁ ॥

mere satigur hee pat raakh |

എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരു എൻ്റെ ബഹുമാനം സംരക്ഷിക്കുകയും സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਚੀਤਿ ਆਵਹਿ ਤਬ ਹੀ ਪਤਿ ਪੂਰੀ ਬਿਸਰਤ ਰਲੀਐ ਖਾਕੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

cheet aaveh tab hee pat pooree bisarat raleeai khaak |1| rahaau |

കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ മനസ്സിൽ വരുമ്പോൾ എനിക്ക് തികഞ്ഞ ബഹുമാനം ലഭിക്കുന്നു. നിന്നെ മറന്ന് ഞാൻ മണ്ണിൽ ഉരുളുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਰੂਪ ਰੰਗ ਖੁਸੀਆ ਮਨ ਭੋਗਣ ਤੇ ਤੇ ਛਿਦ੍ਰ ਵਿਕਾਰਾ ॥

roop rang khuseea man bhogan te te chhidr vikaaraa |

സ്‌നേഹത്തിൻ്റെയും സൗന്ദര്യത്തിൻ്റെയും മനസ്സിൻ്റെ ആനന്ദം അത്രതന്നെ കുറ്റങ്ങളും പാപങ്ങളും കൊണ്ടുവരുന്നു.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਕਲਿਆਣਾ ਸੂਖ ਸਹਜੁ ਇਹੁ ਸਾਰਾ ॥੨॥

har kaa naam nidhaan kaliaanaa sookh sahaj ihu saaraa |2|

ഭഗവാൻ്റെ നാമം വിമോചനത്തിൻ്റെ നിധിയാണ്; അത് സമ്പൂർണ്ണ സമാധാനവും സമനിലയുമാണ്. ||2||

ਮਾਇਆ ਰੰਗ ਬਿਰੰਗ ਖਿਨੈ ਮਹਿ ਜਿਉ ਬਾਦਰ ਕੀ ਛਾਇਆ ॥

maaeaa rang birang khinai meh jiau baadar kee chhaaeaa |

കടന്നുപോകുന്ന മേഘത്തിൻ്റെ നിഴൽ പോലെ മായയുടെ ആനന്ദങ്ങൾ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മാഞ്ഞുപോകുന്നു.

ਸੇ ਲਾਲ ਭਏ ਗੂੜੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਜਿਨ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗਾਇਆ ॥੩॥

se laal bhe goorrai rang raate jin gur mil har har gaaeaa |3|

ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുകയും ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുകയും, ഹർ, ഹർ എന്ന് പാടുകയും ചെയ്യുന്ന ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ ആഴത്തിലുള്ള സിന്ദൂരത്തിൽ അവർ മാത്രം ചായം പൂശിയിരിക്കുന്നു. ||3||