ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1067
ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape sachaa sabad milaae |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് തന്നെ അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിൽ നമ്മെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു.
ਸਬਦੇ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥
sabade vichahu bharam chukaae |ശബാദിനുള്ളിൽ, സംശയം പുറന്തള്ളപ്പെടുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੮॥੨੨॥
naanak naam milai vaddiaaee naame hee sukh paaeidaa |16|8|22|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ തൻ്റെ നാമത്താൽ നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു, നാമത്തിലൂടെ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു. ||16||8||22||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |മാരൂ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥
agam agochar veparavaahe |അവൻ അപ്രാപ്യനും അഗ്രാഹ്യവും സ്വയം നിലനിറുത്തുന്നവനുമാണ്.
ਆਪੇ ਮਿਹਰਵਾਨ ਅਗਮ ਅਥਾਹੇ ॥
aape miharavaan agam athaahe |അവൻ തന്നെ കരുണയുള്ളവനും അപ്രാപ്യനും പരിധിയില്ലാത്തവനുമാണ്.
ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕੈ ਤਿਸ ਨੋ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇਆ ॥੧॥
aparr koe na sakai tis no gurasabadee melaaeaa |1|ആർക്കും അവൻ്റെ അടുക്കൽ എത്താനാവില്ല; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അദ്ദേഹം കണ്ടുമുട്ടി. ||1||
ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਹਿ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ॥
tudhuno seveh jo tudh bhaaveh |അവൻ മാത്രം നിന്നെ സേവിക്കുന്നു, നിന്നെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നവൻ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥
gur kai sabade sach samaaveh |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അവൻ യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭਾਇਆ ॥੨॥
anadin gun raveh din raatee rasanaa har ras bhaaeaa |2|രാവും പകലും, അവൻ രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികൾ ജപിക്കുന്നു; അവൻ്റെ നാവ് ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ ആസ്വദിക്കുകയും ആനന്ദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਸੇ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰਹਿ ॥
sabad mareh se maran savaareh |ശബാദിൽ മരിക്കുന്നവർ - അവരുടെ മരണം ഉന്നതവും മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നതുമാണ്.
ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਹਿਰਦੈ ਉਰ ਧਾਰਹਿ ॥
har ke gun hiradai ur dhaareh |അവർ തങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വം പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਲਾਗੇ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
janam safal har charanee laage doojaa bhaau chukaaeaa |3|ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ മുറുകെ പിടിച്ച്, അവരുടെ ജീവിതം ഐശ്വര്യപൂർണമാകും, ദ്വൈത സ്നേഹത്തിൽ നിന്ന് അവർ മുക്തരാകുന്നു. ||3||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਲੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
har jeeo mele aap milaae |പ്രിയ കർത്താവ് അവരെ തന്നോട് ഐക്യപ്പെടുത്തുന്നു.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
gur kai sabade aap gavaae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ആത്മാഭിമാനം ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਲਾਹਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥
anadin sadaa har bhagatee raate is jag meh laahaa paaeaa |4|രാവും പകലും ഭഗവാനെ ഭക്തിയോടെ ആരാധിക്കുന്നവർ ഇഹലോകത്ത് ലാഭം നേടുന്നു. ||4||
ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਕਹਾ ਮੈ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
tere gun kahaa mai kahan na jaaee |അങ്ങയുടെ മഹത്തായ എന്ത് ഗുണങ്ങളാണ് ഞാൻ വിവരിക്കേണ്ടത്? എനിക്ക് അവരെ വിവരിക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
ant na paaraa keemat nahee paaee |നിങ്ങൾക്ക് അവസാനമോ പരിമിതികളോ ഇല്ല. നിങ്ങളുടെ മൂല്യം കണക്കാക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਣ ਮਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥
aape deaa kare sukhadaataa gun meh gunee samaaeaa |5|സമാധാനദാതാവ് തന്നെ തൻ്റെ കാരുണ്യം നൽകുമ്പോൾ, സദ്വൃത്തർ പുണ്യത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||5||
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਮੋਹੁ ਹੈ ਪਾਸਾਰਾ ॥
eis jag meh mohu hai paasaaraa |ഈ ലോകത്ത് വൈകാരികമായ അടുപ്പം എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰਾ ॥
manamukh agiaanee andh andhaaraa |അറിവില്ലാത്ത, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ അന്ധകാരത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ਧੰਧੈ ਧਾਵਤੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੬॥
dhandhai dhaavat janam gavaaeaa bin naavai dukh paaeaa |6|ലൗകിക കാര്യങ്ങളുടെ പിന്നാലെ പായുന്ന അവൻ തൻ്റെ ജീവിതം വെറുതെ പാഴാക്കുന്നു; പേരില്ലാതെ അവൻ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു. ||6||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ॥
karam hovai taa satigur paae |ദൈവം അവൻ്റെ കൃപ നൽകിയാൽ ഒരാൾ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തും.
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
haumai mail sabad jalaae |ശബ്ദത്തിലൂടെ, അഹംഭാവത്തിൻ്റെ മാലിന്യങ്ങൾ കത്തിച്ചുകളയുന്നു.
ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਗਿਆਨੁ ਰਤਨੁ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥੭॥
man niramal giaan ratan chaanan agiaan andher gavaaeaa |7|മനസ്സ് കുറ്റമറ്റതായിത്തീരുന്നു, ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ രത്നം പ്രബുദ്ധത നൽകുന്നു; ആത്മീയ അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരം നീങ്ങി. ||7||
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਅਨੇਕ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
tere naam anek keemat nahee paaee |നിങ്ങളുടെ പേരുകൾ എണ്ണമറ്റതാണ്; നിങ്ങളുടെ മൂല്യം കണക്കാക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਈ ॥
sach naam har hiradai vasaaee |കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ നാമം ഞാൻ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਕੀਮਤਿ ਕਉਣੁ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੮॥
keemat kaun kare prabh teree too aape sahaj samaaeaa |8|ദൈവമേ, ആർക്കാണ് നിൻ്റെ വില കണക്കാക്കാൻ കഴിയുക? നിങ്ങൾ സ്വയം മുഴുകുകയും ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||8||
ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
naam amolak agam apaaraa |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം അമൂല്യവും അപ്രാപ്യവും അനന്തവുമാണ്.
ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥
naa ko hoaa tolanahaaraa |അതിനെ തൂക്കിനോക്കാൻ ആർക്കും കഴിയില്ല.
ਆਪੇ ਤੋਲੇ ਤੋਲਿ ਤੋਲਾਏ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੇਲਿ ਤੋਲਾਇਆ ॥੯॥
aape tole tol tolaae gurasabadee mel tolaaeaa |9|നിങ്ങൾ സ്വയം എല്ലാം തൂക്കി കണക്കാക്കുക; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, ഭാരം പൂർണമാകുമ്പോൾ നിങ്ങൾ ഒന്നിക്കുന്നു. ||9||
ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਕਰਹਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
sevak seveh kareh aradaas |നിങ്ങളുടെ ദാസൻ ഈ പ്രാർത്ഥനയെ സേവിക്കുകയും അർപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਬਹਾਲਹਿ ਪਾਸਿ ॥
too aape mel bahaaleh paas |ദയവുചെയ്ത് എന്നെ അങ്ങയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്ന് നിന്നോട് ഒന്നിപ്പിക്കട്ടെ.
ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਧਿਆਇਆ ॥੧੦॥
sabhanaa jeea kaa sukhadaataa poorai karam dhiaaeaa |10|നീ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും സമാധാനം നൽകുന്നവനാണ്; തികഞ്ഞ കർമ്മത്താൽ ഞങ്ങൾ നിന്നെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||10||
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਜਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
jat sat sanjam ji sach kamaavai |പവിത്രതയും സത്യവും ആത്മനിയന്ത്രണവും ഉണ്ടാകുന്നത് സത്യം പരിശീലിക്കുന്നതിലൂടെയും ജീവിക്കുന്നതിലൂടെയുമാണ്.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
eihu man niramal ji har gun gaavai |ഈ മനസ്സ് നിർമ്മലവും ശുദ്ധവുമാകുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു.
ਇਸੁ ਬਿਖੁ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਰੇ ਭਾਇਆ ॥੧੧॥
eis bikh meh amrit paraapat hovai har jeeo mere bhaaeaa |11|വിഷം നിറഞ്ഞ ഈ ലോകത്ത്, എൻ്റെ പ്രിയനാഥനെ പ്രസാദിപ്പിച്ചാൽ അംബ്രോസിയൽ അമൃത് ലഭിക്കും. ||11||
ਜਿਸ ਨੋ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥
jis no bujhaae soee boojhai |ആരെയാണ് മനസ്സിലാക്കാൻ ദൈവം പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നത് എന്ന് അവൻ മാത്രം മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਅੰਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥
har gun gaavai andar soojhai |ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിച്ചാൽ, ഒരാളുടെ ഉള്ളം ഉണർത്തുന്നു.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥
haumai meraa tthaak rahaae sahaje hee sach paaeaa |12|അഹംഭാവവും കൈവശാവകാശവും നിശ്ശബ്ദമാക്കപ്പെടുകയും കീഴടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ഒരാൾ അവബോധപൂർവ്വം യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ കണ്ടെത്തുന്നു. ||12||
ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਹੋਰ ਫਿਰੈ ਘਨੇਰੀ ॥
bin karamaa hor firai ghaneree |നല്ല കർമ്മം കൂടാതെ, എണ്ണമറ്റ മറ്റുള്ളവർ ചുറ്റിനടക്കുന്നു.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਚੁਕੈ ਨ ਫੇਰੀ ॥
mar mar jamai chukai na feree |അവർ മരിക്കുന്നു, വീണ്ടും മരിക്കുന്നു, പുനർജന്മത്തിനായി മാത്രം; അവർക്ക് പുനർജന്മ ചക്രത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയില്ല.
ਬਿਖੁ ਕਾ ਰਾਤਾ ਬਿਖੁ ਕਮਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨ ਕਬਹੂ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥
bikh kaa raataa bikh kamaavai sukh na kabahoo paaeaa |13|വിഷം നിറഞ്ഞ അവർ വിഷവും അഴിമതിയും ചെയ്യുന്നു, അവർക്ക് ഒരിക്കലും സമാധാനം കണ്ടെത്താനാവില്ല. ||13||
ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
bahute bhekh kare bhekhadhaaree |പലരും മതപരമായ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കുന്നു.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹਉਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਮਾਰੀ ॥
bin sabadai haumai kinai na maaree |ശബ്ദമില്ലാതെ ആരും അഹംഭാവത്തെ കീഴടക്കിയിട്ടില്ല.
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੧੪॥
jeevat marai taa mukat paae sachai naae samaaeaa |14|ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരിച്ചുപോയ ഒരാൾ മോചിതനാകുകയും യഥാർത്ഥ നാമത്തിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||14||
ਅਗਿਆਨੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਇਸੁ ਤਨਹਿ ਜਲਾਏ ॥
agiaan trisanaa is taneh jalaae |ആത്മീയമായ അജ്ഞതയും ആഗ്രഹവും ഈ മനുഷ്യശരീരത്തെ ദഹിപ്പിക്കുന്നു.