ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 907
ਜਾ ਆਏ ਤਾ ਤਿਨਹਿ ਪਠਾਏ ਚਾਲੇ ਤਿਨੈ ਬੁਲਾਇ ਲਇਆ ॥
jaa aae taa tineh patthaae chaale tinai bulaae leaa |കർത്താവ് അവനെ അയക്കുമ്പോൾ അവൻ വരുന്നു; കർത്താവ് അവനെ തിരികെ വിളിക്കുമ്പോൾ അവൻ പോകുന്നു.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਬਖਸਣਹਾਰੈ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥੧੦॥
jo kichh karanaa so kar rahiaa bakhasanahaarai bakhas leaa |10|അവൻ ചെയ്യുന്നതെന്തും കർത്താവ് ചെയ്യുന്നു. ക്ഷമിക്കുന്ന കർത്താവ് അവനോട് ക്ഷമിക്കുന്നു. ||10||
ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਚਾਖਿਆ ਰਾਮ ਰਸਾਇਣੁ ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਖੋਜੁ ਭਇਆ ॥
jin ehu chaakhiaa raam rasaaein tin kee sangat khoj bheaa |ഭഗവാൻ്റെ ഈ മഹത്തായ സത്ത ആസ്വദിച്ചവരോടൊപ്പം ആയിരിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਬੁਧਿ ਗਿਆਨੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪਾਇਆ ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਸਰਣਿ ਪਇਆ ॥੧੧॥
ridh sidh budh giaan guroo te paaeaa mukat padaarath saran peaa |11|സമ്പത്ത്, അത്ഭുതകരമായ ആത്മീയ ശക്തികൾ, ജ്ഞാനം, ആത്മീയ അറിവ് എന്നിവ ഗുരുവിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്നു. മുക്തിയുടെ നിധി അവൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ ലഭിക്കുന്നു. ||11||
ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣਾ ਹਰਖ ਸੋਗ ਤੇ ਬਿਰਕਤੁ ਭਇਆ ॥
dukh sukh guramukh sam kar jaanaa harakh sog te birakat bheaa |ഗുരുമുഖൻ വേദനയും ആനന്ദവും ഒന്നായി കാണുന്നു; അവൻ സന്തോഷവും ദുഃഖവും സ്പർശിക്കാതെ തുടരുന്നു.
ਆਪੁ ਮਾਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪਾਏ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ਲਇਆ ॥੧੨॥੭॥
aap maar guramukh har paae naanak sahaj samaae leaa |12|7|തൻ്റെ ആത്മാഭിമാനത്തെ കീഴടക്കി, ഗുരുമുഖൻ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, അവൻ അവബോധപൂർവ്വം കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു. ||12||7||
ਰਾਮਕਲੀ ਦਖਣੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee dakhanee mahalaa 1 |രാംകലീ, ദഖനീ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਰਸਿ ਲੀਣਾ ॥੧॥
jat sat sanjam saach drirraaeaa saach sabad ras leenaa |1|വർജ്ജനവും പവിത്രതയും ആത്മനിയന്ത്രണവും സത്യസന്ധതയും എന്നിൽ സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു; ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിൻ്റെ മഹത്തായ സാരാംശം ഞാൻ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. ||1||
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਦਇਆਲੁ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਲੀਣਾ ॥
meraa gur deaal sadaa rang leenaa |കാരുണ്യവാനായ എൻ്റെ ഗുരു ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ എന്നേക്കും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਰਹੈ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸਾਚੇ ਦੇਖਿ ਪਤੀਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ahinis rahai ek liv laagee saache dekh pateenaa |1| rahaau |രാവും പകലും, അവൻ ഏകനായ കർത്താവിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ നോക്കുമ്പോൾ അവൻ പ്രസാദിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਰਹੈ ਗਗਨ ਪੁਰਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਮੈਸਰਿ ਅਨਹਤ ਸਬਦਿ ਰੰਗੀਣਾ ॥੨॥
rahai gagan pur drisatt samaisar anahat sabad rangeenaa |2|അവൻ പത്താം കവാടത്തിൽ വസിക്കുന്നു, എല്ലാവരേയും ഒരുപോലെ നോക്കുന്നു; ശബാദിൻ്റെ അൺസ്ട്രക്ക് സൗണ്ട് കറൻ്റ് അവനിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||2||
ਸਤੁ ਬੰਧਿ ਕੁਪੀਨ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਜਿਹਵਾ ਰੰਗਿ ਰਸੀਣਾ ॥੩॥
sat bandh kupeen bharipur leenaa jihavaa rang raseenaa |3|പാതിവ്രത്യത്തിൻ്റെ അരക്കെട്ട് ധരിച്ച്, അവൻ സർവ്വവ്യാപിയായ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു; അവൻ്റെ നാവ് ദൈവസ്നേഹത്തിൻ്റെ രുചി ആസ്വദിക്കുന്നു. ||3||
ਮਿਲੈ ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਜਿਨਿ ਰਚੁ ਰਾਚੇ ਕਿਰਤੁ ਵੀਚਾਰਿ ਪਤੀਣਾ ॥੪॥
milai gur saache jin rach raache kirat veechaar pateenaa |4|സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടി; ഗുരുവിൻ്റെ ജീവിതശൈലിയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുമ്പോൾ, അവൻ സന്തുഷ്ടനാണ്. ||4||
ਏਕ ਮਹਿ ਸਰਬ ਸਰਬ ਮਹਿ ਏਕਾ ਏਹ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੇਖਿ ਦਿਖਾਈ ॥੫॥
ek meh sarab sarab meh ekaa eh satigur dekh dikhaaee |5|എല്ലാവരും ഒന്നിലും, ഒരുവൻ എല്ലാത്തിലും ഉണ്ട്. ഇതാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്നത്. ||5||
ਜਿਨਿ ਕੀਏ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਬ੍ਰਹਮੰਡਾ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਲਖਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੬॥
jin kee khandd manddal brahamanddaa so prabh lakhan na jaaee |6|ലോകങ്ങളും സൗരയൂഥങ്ങളും ഗാലക്സികളും സൃഷ്ടിച്ചവൻ - ആ ദൈവത്തെ അറിയാൻ കഴിയില്ല. ||6||
ਦੀਪਕ ਤੇ ਦੀਪਕੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਜੋਤਿ ਦਿਖਾਈ ॥੭॥
deepak te deepak paragaasiaa tribhavan jot dikhaaee |7|ദൈവത്തിൻ്റെ വിളക്കിൽ നിന്ന്, ഉള്ളിലെ വിളക്ക് കത്തിക്കുന്നു; ദിവ്യപ്രകാശം മൂന്ന് ലോകങ്ങളെയും പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. ||7||
ਸਚੈ ਤਖਤਿ ਸਚ ਮਹਲੀ ਬੈਠੇ ਨਿਰਭਉ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ॥੮॥
sachai takhat sach mahalee baitthe nirbhau taarree laaee |8|ഗുരു യഥാർത്ഥ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു; അവൻ നിർഭയനായ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||8||
ਮੋਹਿ ਗਇਆ ਬੈਰਾਗੀ ਜੋਗੀ ਘਟਿ ਘਟਿ ਕਿੰਗੁਰੀ ਵਾਈ ॥੯॥
mohi geaa bairaagee jogee ghatt ghatt kinguree vaaee |9|ഗുരു, വേർപിരിഞ്ഞ യോഗി, എല്ലാവരുടെയും ഹൃദയങ്ങളെ വശീകരിച്ചു; ഓരോ ഹൃദയത്തിലും അവൻ തൻ്റെ കിന്നരം വായിക്കുന്നു. ||9||
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭੂ ਕੀ ਛੂਟੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਚੁ ਸਖਾਈ ॥੧੦॥੮॥
naanak saran prabhoo kee chhootte satigur sach sakhaaee |10|8|ഓ നാനാക്ക്, ദൈവത്തിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ ഒരാൾ വിമോചിതനായി; യഥാർത്ഥ ഗുരു നമ്മുടെ യഥാർത്ഥ സഹായവും പിന്തുണയുമായി മാറുന്നു. ||10||8||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |രാംകലീ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਅਉਹਠਿ ਹਸਤ ਮੜੀ ਘਰੁ ਛਾਇਆ ਧਰਣਿ ਗਗਨ ਕਲ ਧਾਰੀ ॥੧॥
aauhatth hasat marree ghar chhaaeaa dharan gagan kal dhaaree |1|ഹൃദയത്തിൻ്റെ ആശ്രമത്തിൽ അവൻ തൻ്റെ ഭവനം സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു; അവൻ തൻ്റെ ശക്തി ഭൂമിയിലും ആകാശത്തിലും സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੇਤੀ ਸਬਦਿ ਉਧਾਰੀ ਸੰਤਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh ketee sabad udhaaree santahu |1| rahaau |ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, ഗുരുമുഖന്മാർ വളരെയധികം ആളുകളെ രക്ഷിച്ചു, ഓ സന്യാസിമാരേ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਮਮਤਾ ਮਾਰਿ ਹਉਮੈ ਸੋਖੈ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੨॥
mamataa maar haumai sokhai tribhavan jot tumaaree |2|അവൻ ആസക്തിയെ ജയിക്കുകയും അഹംഭാവത്തെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യുകയും ത്രിലോകങ്ങളിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന നിൻ്റെ ദിവ്യപ്രകാശം കാണുകയും ചെയ്യുന്നു, നാഥാ. ||2||
ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਮਨੈ ਮਹਿ ਰਾਖੈ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੩॥
manasaa maar manai meh raakhai satigur sabad veechaaree |3|അവൻ ആഗ്രഹത്തെ ജയിക്കുന്നു, തൻ്റെ മനസ്സിൽ ഭഗവാനെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു; അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തെക്കുറിച്ചു ധ്യാനിക്കുന്നു. ||3||
ਸਿੰਙੀ ਸੁਰਤਿ ਅਨਾਹਦਿ ਵਾਜੈ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੪॥
singee surat anaahad vaajai ghatt ghatt jot tumaaree |4|ബോധത്തിൻ്റെ കൊമ്പ് അടക്കാത്ത ശബ്ദ പ്രവാഹത്തെ സ്പന്ദിക്കുന്നു; കർത്താവേ, നിങ്ങളുടെ പ്രകാശം ഓരോ ഹൃദയത്തെയും പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. ||4||
ਪਰਪੰਚ ਬੇਣੁ ਤਹੀ ਮਨੁ ਰਾਖਿਆ ਬ੍ਰਹਮ ਅਗਨਿ ਪਰਜਾਰੀ ॥੫॥
parapanch ben tahee man raakhiaa braham agan parajaaree |5|അവൻ മനസ്സിൽ പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ ഓടക്കുഴൽ വായിക്കുന്നു, ദൈവത്തിൻ്റെ അഗ്നി പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. ||5||
ਪੰਚ ਤਤੁ ਮਿਲਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਦੀਪਕੁ ਨਿਰਮਲ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰੀ ॥੬॥
panch tat mil ahinis deepak niramal jot apaaree |6|പകലും രാത്രിയും പഞ്ചഭൂതങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, ഭഗവാൻ്റെ വിളക്ക് അനന്തമായ നിഷ്കളങ്കമായ പ്രകാശത്താൽ പ്രകാശിക്കുന്നു. ||6||
ਰਵਿ ਸਸਿ ਲਉਕੇ ਇਹੁ ਤਨੁ ਕਿੰਗੁਰੀ ਵਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨਿਰਾਰੀ ॥੭॥
rav sas lauke ihu tan kinguree vaajai sabad niraaree |7|വലത്, ഇടത് നാസാരന്ധ്രങ്ങൾ, സൂര്യൻ, ചന്ദ്ര ചാനലുകൾ, ശരീര-കിന്നരത്തിൻ്റെ തന്ത്രികളാണ്; അവർ ശബ്ദത്തിൻ്റെ അതിശയകരമായ ഈണം പ്രകമ്പനം കൊള്ളിക്കുന്നു. ||7||
ਸਿਵ ਨਗਰੀ ਮਹਿ ਆਸਣੁ ਅਉਧੂ ਅਲਖੁ ਅਗੰਮੁ ਅਪਾਰੀ ॥੮॥
siv nagaree meh aasan aaudhoo alakh agam apaaree |8|യഥാർത്ഥ സന്യാസി ദൈവത്തിൻ്റെ നഗരത്തിൽ ഒരു ഇരിപ്പിടം നേടുന്നു, അദൃശ്യവും അപ്രാപ്യവും അനന്തവുമാണ്. ||8||
ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਾਜਾ ਪੰਚ ਵਸਹਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੯॥
kaaeaa nagaree ihu man raajaa panch vaseh veechaaree |9|മനസ്സാണ് ശരീരത്തിൻ്റെ നഗരത്തിൻ്റെ രാജാവ്; അറിവിൻ്റെ അഞ്ച് സ്രോതസ്സുകൾ അതിൽ വസിക്കുന്നു. ||9||
ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਆਸਣਿ ਘਰਿ ਰਾਜਾ ਅਦਲੁ ਕਰੇ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥੧੦॥
sabad ravai aasan ghar raajaa adal kare gunakaaree |10|തൻ്റെ വീട്ടിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഈ രാജാവ് ശബാദ് ചൊല്ലുന്നു; അവൻ നീതിയും ധർമ്മവും നടത്തുന്നു. ||10||
ਕਾਲੁ ਬਿਕਾਲੁ ਕਹੇ ਕਹਿ ਬਪੁਰੇ ਜੀਵਤ ਮੂਆ ਮਨੁ ਮਾਰੀ ॥੧੧॥
kaal bikaal kahe keh bapure jeevat mooaa man maaree |11|പാവം മരണമോ ജനനമോ അവനോട് എന്ത് പറയും? അവൻ്റെ മനസ്സ് കീഴടക്കി, ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവൻ മരിച്ചുകിടക്കുന്നു. ||11||