ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1273

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥

malaar mahalaa 5 |

മലർ, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:

ਹੇ ਗੋਬਿੰਦ ਹੇ ਗੋਪਾਲ ਹੇ ਦਇਆਲ ਲਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

he gobind he gopaal he deaal laal |1| rahaau |

ഹേ പ്രപഞ്ചനാഥാ, ലോകനാഥാ, ഹേ പ്രിയ കരുണാമയനായ പ്രിയേ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਪ੍ਰਾਨ ਨਾਥ ਅਨਾਥ ਸਖੇ ਦੀਨ ਦਰਦ ਨਿਵਾਰ ॥੧॥

praan naath anaath sakhe deen darad nivaar |1|

നീ ജീവശ്വാസത്തിൻ്റെ യജമാനനാണ്, നഷ്ടപ്പെട്ടവരുടെയും ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവരുടെയും സഹയാത്രികനാണ്, ദരിദ്രരുടെ വേദനകളെ നശിപ്പിക്കുന്നവനാണ്. ||1||

ਹੇ ਸਮ੍ਰਥ ਅਗਮ ਪੂਰਨ ਮੋਹਿ ਮਇਆ ਧਾਰਿ ॥੨॥

he samrath agam pooran mohi meaa dhaar |2|

ഓ സർവ്വശക്തനും, അപ്രാപ്യവും, പരിപൂർണവുമായ കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ കാരുണ്യത്താൽ എന്നിൽ വർഷിക്കണമേ. ||2||

ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਹਾ ਭਇਆਨ ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰ ॥੩॥੮॥੩੦॥

andh koop mahaa bheaan naanak paar utaar |3|8|30|

ദയവായി, നാനാക്കിനെ ലോകത്തിൻ്റെ ഭയാനകവും അഗാധവുമായ ഇരുണ്ട കുഴിയിലൂടെ മറുവശത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകുക. ||3||8||30||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰੁ ੧ ॥

malaar mahalaa 1 asattapadeea ghar 1 |

മലർ, ആദ്യ മെഹൽ, അഷ്ടപാഠീയ, ആദ്യ വീട്:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:

ਚਕਵੀ ਨੈਨ ਨਂੀਦ ਨਹਿ ਚਾਹੈ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਨਂੀਦ ਨ ਪਾਈ ॥

chakavee nain naneed neh chaahai bin pir naneed na paaee |

ചക്വി പക്ഷി ഉറങ്ങുന്ന കണ്ണുകളെ കൊതിക്കുന്നില്ല; തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനില്ലാതെ അവൾ ഉറങ്ങുകയില്ല.

ਸੂਰੁ ਚਰ੍ਹੈ ਪ੍ਰਿਉ ਦੇਖੈ ਨੈਨੀ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗੈ ਪਾਂਈ ॥੧॥

soor charhai priau dekhai nainee niv niv laagai paanee |1|

സൂര്യൻ ഉദിക്കുമ്പോൾ അവൾ തൻ്റെ പ്രിയതമയെ കണ്ണുകൊണ്ട് കാണുന്നു; അവൾ കുമ്പിട്ട് അവൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ തൊട്ടു. ||1||

ਪਿਰ ਭਾਵੈ ਪ੍ਰੇਮੁ ਸਖਾਈ ॥

pir bhaavai prem sakhaaee |

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ സ്നേഹം സന്തോഷകരമാണ്; അത് എൻ്റെ കൂട്ടുകാരനും പിന്തുണയുമാണ്.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨਹੀ ਜਗਿ ਜੀਵਾ ਐਸੀ ਪਿਆਸ ਤਿਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

tis bin gharree nahee jag jeevaa aaisee piaas tisaaee |1| rahaau |

അവനില്ലാതെ എനിക്ക് ഈ ലോകത്ത് ഒരു നിമിഷം പോലും ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല; എൻ്റെ വിശപ്പും ദാഹവും അങ്ങനെയാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਸਰਵਰਿ ਕਮਲੁ ਕਿਰਣਿ ਆਕਾਸੀ ਬਿਗਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥

saravar kamal kiran aakaasee bigasai sahaj subhaaee |

കുളത്തിലെ താമര ആകാശത്ത് സൂര്യൻ്റെ കിരണങ്ങൾക്കൊപ്പം അവബോധജന്യമായും സ്വാഭാവികമായും വിടരുന്നു.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਨੀ ਅਭ ਐਸੀ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥੨॥

preetam preet banee abh aaisee jotee jot milaaee |2|

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനോടുള്ള സ്നേഹം എന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു; എൻ്റെ വെളിച്ചം വെളിച്ചത്തിൽ ലയിച്ചു. ||2||

ਚਾਤ੍ਰਿਕੁ ਜਲ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਟੇਰੈ ਬਿਲਪ ਕਰੈ ਬਿਲਲਾਈ ॥

chaatrik jal bin priau priau tterai bilap karai bilalaaee |

വെള്ളമില്ലാതെ, മഴപ്പക്ഷി വിളിച്ചുപറയുന്നു, "പ്രി-ഓ! പ്രി-ഓ! - പ്രിയേ! പ്രിയേ!" അത് കരയുകയും വിലപിക്കുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਘਨਹਰ ਘੋਰ ਦਸੌ ਦਿਸਿ ਬਰਸੈ ਬਿਨੁ ਜਲ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਈ ॥੩॥

ghanahar ghor dasau dis barasai bin jal piaas na jaaee |3|

ഇടിമുഴക്കമുള്ള മേഘങ്ങൾ പത്തു ദിക്കുകളിലും പെയ്യുന്നു; മഴത്തുള്ളി വായിൽ പിടിക്കുന്നതുവരെ അതിൻ്റെ ദാഹം ശമിക്കുന്നില്ല. ||3||

ਮੀਨ ਨਿਵਾਸ ਉਪਜੈ ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖ ਦੁਖ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ॥

meen nivaas upajai jal hee te sukh dukh purab kamaaee |

മത്സ്യം വെള്ളത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു, അതിൽ നിന്നാണ് അത് ജനിച്ചത്. അതിൻ്റെ മുൻകാല പ്രവൃത്തികൾക്കനുസരിച്ച് അത് സമാധാനവും ആനന്ദവും കണ്ടെത്തുന്നു.

ਖਿਨੁ ਤਿਲੁ ਰਹਿ ਨ ਸਕੈ ਪਲੁ ਜਲ ਬਿਨੁ ਮਰਨੁ ਜੀਵਨੁ ਤਿਸੁ ਤਾਂਈ ॥੪॥

khin til reh na sakai pal jal bin maran jeevan tis taanee |4|

വെള്ളമില്ലാതെ അതിന് ഒരു നിമിഷം പോലും ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല. ജീവിതവും മരണവും അതിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||4||

ਧਨ ਵਾਂਢੀ ਪਿਰੁ ਦੇਸ ਨਿਵਾਸੀ ਸਚੇ ਗੁਰ ਪਹਿ ਸਬਦੁ ਪਠਾੲਂੀ ॥

dhan vaandtee pir des nivaasee sache gur peh sabad patthaaenee |

സ്വന്തം രാജ്യത്ത് താമസിക്കുന്ന ഭർത്താവ് കർത്താവിൽ നിന്ന് ആത്മ വധു വേർപിരിഞ്ഞു. അവൻ തൻ്റെ വചനമായ ശബ്ദത്തെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിലൂടെ അയയ്ക്കുന്നു.

ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਿਦੈ ਨਿਵਾਸੀ ਭਗਤਿ ਰਤੀ ਹਰਖਾਈ ॥੫॥

gun sangreh prabh ridai nivaasee bhagat ratee harakhaaee |5|

അവൾ സദ്ഗുണങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നു, ദൈവത്തെ അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു. ഭക്തിയിൽ മുഴുകിയ അവൾ സന്തോഷവതിയാണ്. ||5||

ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਕਰੈ ਸਭੈ ਹੈ ਜੇਤੀ ਗੁਰ ਭਾਵੈ ਪ੍ਰਿਉ ਪਾੲਂੀ ॥

priau priau karai sabhai hai jetee gur bhaavai priau paaenee |

എല്ലാവരും വിളിച്ചുപറയുന്നു, "പ്രിയേ! എന്നാൽ ഗുരുവിന് ഇഷ്ടപ്പെട്ട തൻ്റെ പ്രിയതമയെ അവൾ മാത്രം കണ്ടെത്തുന്നു.

ਪ੍ਰਿਉ ਨਾਲੇ ਸਦ ਹੀ ਸਚਿ ਸੰਗੇ ਨਦਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥੬॥

priau naale sad hee sach sange nadaree mel milaaee |6|

നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ എപ്പോഴും നമ്മോടൊപ്പമുണ്ട്; സത്യത്തിലൂടെ അവൻ തൻ്റെ കൃപയാൽ നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കുകയും അവൻ്റെ ഐക്യത്തിൽ നമ്മെ ഒന്നിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||6||

ਸਭ ਮਹਿ ਜੀਉ ਜੀਉ ਹੈ ਸੋਈ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥

sabh meh jeeo jeeo hai soee ghatt ghatt rahiaa samaaee |

ഓരോ ആത്മാവിലും അവൻ ആത്മാവിൻ്റെ ജീവനാണ്; അവൻ ഓരോ ഹൃദയത്തിലും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਘਰ ਹੀ ਪਰਗਾਸਿਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ॥੭॥

guraparasaad ghar hee paragaasiaa sahaje sahaj samaaee |7|

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, അവൻ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ വെളിപ്പെട്ടു; ഞാൻ അവബോധപൂർവ്വം, സ്വാഭാവികമായി, അവനിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||7||

ਅਪਨਾ ਕਾਜੁ ਸਵਾਰਹੁ ਆਪੇ ਸੁਖਦਾਤੇ ਗੋਸਾਂੲਂੀ ॥

apanaa kaaj savaarahu aape sukhadaate gosaanenee |

സമാധാനദാതാവായ ലോകനാഥനെ നിങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ നിങ്ങളുടെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അവൻ തന്നെ പരിഹരിക്കും.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਘਰ ਹੀ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਤਉ ਨਾਨਕ ਤਪਤਿ ਬੁਝਾਈ ॥੮॥੧॥

guraparasaad ghar hee pir paaeaa tau naanak tapat bujhaaee |8|1|

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ഭവനത്തിൽ നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവിനെ നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തും; അപ്പോൾ, നാനാക്ക്, നിൻ്റെ ഉള്ളിലെ അഗ്നി അണഞ്ഞുപോകും. ||8||1||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

malaar mahalaa 1 |

മലർ, ആദ്യ മെഹൽ:

ਜਾਗਤੁ ਜਾਗਿ ਰਹੈ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਮੈ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥

jaagat jaag rahai gur sevaa bin har mai ko naahee |

ഗുരുവിനെ സേവിച്ചുകൊണ്ട് ഉണർന്ന് ബോധവാനായിരിക്കുക; കർത്താവല്ലാതെ ആരും എൻ്റേതല്ല.

ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਕਰਿ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਵੈ ਆਚੁ ਕਾਚੁ ਢਰਿ ਪਾਂਹੀ ॥੧॥

anik jatan kar rahan na paavai aach kaach dtar paanhee |1|

എല്ലാത്തരം പ്രയത്നങ്ങളും നടത്തിയാലും നിങ്ങൾ ഇവിടെ തുടരരുത്; അതു തീയിൽ സ്ഫടികം പോലെ ഉരുകിപ്പോകും. ||1||

ਇਸੁ ਤਨ ਧਨ ਕਾ ਕਹਹੁ ਗਰਬੁ ਕੈਸਾ ॥

eis tan dhan kaa kahahu garab kaisaa |

എന്നോട് പറയൂ - എന്തിനാണ് നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിലും സമ്പത്തിലും അഭിമാനിക്കുന്നത്?

ਬਿਨਸਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ਬਵਰੇ ਹਉਮੈ ਗਰਬਿ ਖਪੈ ਜਗੁ ਐਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

binasat baar na laagai bavare haumai garab khapai jag aaisaa |1| rahaau |

ക്ഷണത്തിൽ അവ അപ്രത്യക്ഷമാകും; ഹേ ഭ്രാന്താ, അഹങ്കാരത്തിലും അഹങ്കാരത്തിലും ഈ ലോകം നശിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਜੈ ਜਗਦੀਸ ਪ੍ਰਭੂ ਰਖਵਾਰੇ ਰਾਖੈ ਪਰਖੈ ਸੋਈ ॥

jai jagadees prabhoo rakhavaare raakhai parakhai soee |

പ്രപഞ്ചനാഥനായ ദൈവമേ, ഞങ്ങളുടെ രക്ഷാകര കൃപ; അവൻ മർത്യജീവികളെ വിധിക്കുകയും രക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਜੇਤੀ ਹੈ ਤੇਤੀ ਤੁਝ ਹੀ ਤੇ ਤੁਮੑ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥

jetee hai tetee tujh hee te tuma sar avar na koee |2|

ഉള്ളതെല്ലാം നിനക്കുള്ളതാണ്. നിനക്ക് തുല്യമായി മറ്റാരുമില്ല. ||2||

ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜੁਗਤਿ ਵਸਿ ਕੀਨੀ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਜਨੁ ॥

jeea upaae jugat vas keenee aape guramukh anjan |

എല്ലാ ജീവികളെയും സൃഷ്ടികളെയും സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അവയുടെ വഴികളും മാർഗങ്ങളും നിങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണത്തിലാണ്; നിങ്ങൾ ഗുരുമുഖങ്ങളെ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ തൈലം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.

ਅਮਰੁ ਅਨਾਥ ਸਰਬ ਸਿਰਿ ਮੋਰਾ ਕਾਲ ਬਿਕਾਲ ਭਰਮ ਭੈ ਖੰਜਨੁ ॥੩॥

amar anaath sarab sir moraa kaal bikaal bharam bhai khanjan |3|

എൻ്റെ ശാശ്വതനായ, അനിയന്ത്രിതമായ കർത്താവ് എല്ലാവരുടെയും തലയ്ക്ക് മുകളിലാണ്. അവൻ മരണത്തിൻ്റെയും പുനർജന്മത്തിൻ്റെയും സംശയത്തിൻ്റെയും ഭയത്തിൻ്റെയും സംഹാരകനാണ്. ||3||