ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 310
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਸਚੁ ਸਚੇ ਸੇਵਾ ਤੇਰੀ ਹੋਤਿ ॥੧੬॥
jan naanak naam salaeh too sach sache sevaa teree hot |16|ഓ ദാസനായ നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ സ്തുതിക്കുക; ഇത് സത്യത്തിൽ ഏറ്റവും വിശ്വസ്തനായ കർത്താവിനുള്ള നിങ്ങളുടെ സേവനമാണ്. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |സലോക്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਭਿ ਰਸ ਤਿਨ ਕੈ ਰਿਦੈ ਹਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
sabh ras tin kai ridai heh jin har vasiaa man maeh |ആരുടെ മനസ്സിൽ കർത്താവ് വസിക്കുന്നുവോ അവരുടെ ഹൃദയത്തിലാണ് എല്ലാ സന്തോഷവും.
ਹਰਿ ਦਰਗਹਿ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਤਿਨ ਕਉ ਸਭਿ ਦੇਖਣ ਜਾਹਿ ॥
har darageh te mukh ujale tin kau sabh dekhan jaeh |കർത്താവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ, അവരുടെ മുഖം തിളങ്ങുന്നു, എല്ലാവരും അവരെ കാണാൻ പോകുന്നു.
ਜਿਨ ਨਿਰਭਉ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਕਉ ਭਉ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥
jin nirbhau naam dhiaaeaa tin kau bhau koee naeh |ഭയമില്ലാത്ത ഭഗവാൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നവർക്ക് ഭയമില്ല.
ਹਰਿ ਉਤਮੁ ਤਿਨੀ ਸਰੇਵਿਆ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਆਹਿ ॥
har utam tinee sareviaa jin kau dhur likhiaa aaeh |ഇങ്ങനെ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള വിധിയുള്ളവർ ഉദാത്തമായ ഭഗവാനെ സ്മരിക്കുന്നു.
ਤੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹਿ ਪੈਨਾਈਅਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਵੁਠਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
te har darageh painaaeeeh jin har vutthaa man maeh |കർത്താവ് ആരുടെ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നുവോ അവർ കർത്താവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ ബഹുമാനത്തോടെ വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നു.
ਓਇ ਆਪਿ ਤਰੇ ਸਭ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਤਿਨ ਪਿਛੈ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਛਡਾਹਿ ॥
oe aap tare sabh kuttanb siau tin pichhai sabh jagat chhaddaeh |അവരുടെ കുടുംബത്തോടൊപ്പം അവരെ കൊണ്ടുപോകുന്നു, ലോകം മുഴുവൻ അവരോടൊപ്പം രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਜਨ ਤਿਨ ਵੇਖਿ ਵੇਖਿ ਹਮ ਜੀਵਾਹਿ ॥੧॥
jan naanak kau har mel jan tin vekh vekh ham jeevaeh |1|കർത്താവേ, ദാസനായ നാനക്കിനെ അങ്ങയുടെ എളിയ ദാസന്മാരുമായി ഒന്നിപ്പിക്കുക. അവരെ കാണുന്നു, അവരെ കാണുന്നു, ഞാൻ ജീവിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਾ ਧਰਤੀ ਭਈ ਹਰੀਆਵਲੀ ਜਿਥੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੈਠਾ ਆਇ ॥
saa dharatee bhee hareeaavalee jithai meraa satigur baitthaa aae |എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരു വന്ന് ഇരിക്കുന്ന ആ നാട് പച്ചപ്പും ഫലഭൂയിഷ്ഠവുമാകുന്നു.
ਸੇ ਜੰਤ ਭਏ ਹਰੀਆਵਲੇ ਜਿਨੀ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥
se jant bhe hareeaavale jinee meraa satigur dekhiaa jaae |എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ ചെന്ന് കാണുന്ന ജീവികൾ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਪਿਤਾ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਕੁਲੁ ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੁ ਜਨਨੀ ਜਿਨਿ ਗੁਰੂ ਜਣਿਆ ਮਾਇ ॥
dhan dhan pitaa dhan dhan kul dhan dhan su jananee jin guroo janiaa maae |ഭാഗ്യവാൻ, പിതാവ് ഭാഗ്യവാൻ; കുടുംബം അനുഗ്രഹീതമാണ്; ഗുരുവിനെ പ്രസവിച്ച അമ്മ ഭാഗ്യവതി.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਜਿਨੀ ਡਿਠਾ ਤਿਨਾ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥
dhan dhan guroo jin naam araadhiaa aap tariaa jinee dditthaa tinaa le chhaddaae |നാമത്തെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഗുരു അനുഗ്രഹീതൻ, അനുഗ്രഹീതൻ; അവൻ തന്നെത്തന്നെ രക്ഷിക്കുന്നു, തന്നെ കാണുന്നവരെ മോചിപ്പിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਹੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੋਵੈ ਪਾਇ ॥੨॥
har satigur melahu deaa kar jan naanak dhovai paae |2|കർത്താവേ, ദയ കാണിക്കൂ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോട് എന്നെ ഒന്നിപ്പിക്കൂ, ആ ദാസൻ നാനക്ക് അവൻ്റെ പാദങ്ങൾ കഴുകട്ടെ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਮਰੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥
sach sachaa satigur amar hai jis andar har ur dhaariaa |സത്യത്തിൻ്റെ സത്യമാണ് അനശ്വരമായ യഥാർത്ഥ ഗുരു; അവൻ ഭഗവാനെ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਖੁ ਮਾਰਿਆ ॥
sach sachaa satigur purakh hai jin kaam krodh bikh maariaa |ലൈംഗികാഭിലാഷം, കോപം, അഴിമതി എന്നിവയെ കീഴടക്കിയ യഥാർത്ഥ ഗുരു, ആദിമ ജീവിയാണ് സത്യം.
ਜਾ ਡਿਠਾ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤਾਂ ਅੰਦਰਹੁ ਮਨੁ ਸਾਧਾਰਿਆ ॥
jaa dditthaa pooraa satiguroo taan andarahu man saadhaariaa |തികഞ്ഞ ഗുരുവിനെ കാണുമ്പോൾ, ഉള്ളിൽ ആഴത്തിൽ, എൻ്റെ മനസ്സിന് ആശ്വാസവും ആശ്വാസവും ലഭിക്കുന്നു.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਘੁਮਿ ਵਾਰਿਆ ॥
balihaaree gur aapane sadaa sadaa ghum vaariaa |എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്; ഞാൻ അവനോട് എന്നേക്കും അർപ്പണബോധമുള്ളവനും സമർപ്പിതനുമാണ്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਤਾ ਮਨਮੁਖਿ ਹਾਰਿਆ ॥੧੭॥
guramukh jitaa manamukh haariaa |17|ഒരു ഗുർമുഖ് ജീവിത യുദ്ധത്തിൽ വിജയിക്കുന്നു, അതേസമയം സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മൻമുഖ് അത് പരാജയപ്പെടുന്നു. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |സലോക്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿਓਨੁ ਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਸੀ ॥
kar kirapaa satigur melion mukh guramukh naam dhiaaeisee |അവൻ്റെ കൃപയാൽ, അവൻ നമ്മെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടാൻ നയിക്കുന്നു; ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ നാം ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵਸੀ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਘਰੀ ਵਸਾਇਸੀ ॥
so kare ji satigur bhaavasee gur pooraa gharee vasaaeisee |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് ഇഷ്ടമുള്ളത് ഞങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു; പരിപൂർണ്ണഗുരു വരുന്നത് ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിലാണ്.
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤਿਨ ਕਾ ਭਉ ਸਭੁ ਗਵਾਇਸੀ ॥
jin andar naam nidhaan hai tin kaa bhau sabh gavaaeisee |ഉള്ളിൽ നാമത്തിൻ്റെ നിധി ഉള്ളവർ - അവരുടെ എല്ലാ ഭയങ്ങളും നീങ്ങുന്നു.
ਜਿਨ ਰਖਣ ਕਉ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੋਇ ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਝਖਿ ਝਖਿ ਜਾਇਸੀ ॥
jin rakhan kau har aap hoe hor ketee jhakh jhakh jaaeisee |അവർ കർത്താവിനാൽ സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; മറ്റുള്ളവർ അവരോട് പോരാടുകയും പോരാടുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവർ മരണത്തിലേക്ക് മാത്രം വരുന്നു.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਹਰਿ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਛੋਡਾਇਸੀ ॥੧॥
jan naanak naam dhiaae too har halat palat chhoddaaeisee |1|ഓ ദാസൻ നാനാക്ക്, നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുക; ഇവിടെയും പരലോകത്തും കർത്താവ് നിന്നെ വിടുവിക്കും. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੀ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥
gurasikhaa kai man bhaavadee gur satigur kee vaddiaaee |ഗുരുവിൻ്റെ മഹത്തായ മഹത്വം, യഥാർത്ഥ ഗുരു, ഗുർസിഖിൻ്റെ മനസ്സിന് ആനന്ദദായകമാണ്.
ਹਰਿ ਰਾਖਹੁ ਪੈਜ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥
har raakhahu paij satiguroo kee nit charrai savaaee |നാൾക്കുനാൾ വർധിച്ചുവരുന്ന യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ മഹത്വം ഭഗവാൻ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਮਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਛਡਾਈ ॥
gur satigur kai man paarabraham hai paarabraham chhaddaaee |പരമാത്മാവായ ദൈവം ഗുരുവിൻ്റെ മനസ്സിലാണ്, യഥാർത്ഥ ഗുരു; പരമാത്മാവായ ദൈവം അവനെ രക്ഷിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਤਾਣੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹਰਿ ਤਿਨਿ ਸਭ ਆਣਿ ਨਿਵਾਈ ॥
gur satigur taan deebaan har tin sabh aan nivaaee |കർത്താവ് ഗുരുവിൻ്റെ ശക്തിയും പിന്തുണയുമാണ്, യഥാർത്ഥ ഗുരു; എല്ലാവരും അവൻ്റെ മുമ്പിൽ വണങ്ങാൻ വരുന്നു.
ਜਿਨੀ ਡਿਠਾ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭਾਉ ਕਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਸਭਿ ਪਾਪ ਗਵਾਈ ॥
jinee dditthaa meraa satigur bhaau kar tin ke sabh paap gavaaee |എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സ്നേഹപൂർവ്വം ഉറ്റുനോക്കിയവർ - അവരുടെ എല്ലാ പാപങ്ങളും നീങ്ങി.
ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਬਹੁ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥
har daragah te mukh ujale bahu sobhaa paaee |അവരുടെ മുഖം കർത്താവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ പ്രസന്നമാണ്, അവർ വലിയ മഹത്വം പ്രാപിക്കുന്നു.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਧੂੜਿ ਤਿਨ ਜੋ ਗੁਰ ਕੇ ਸਿਖ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥੨॥
jan naanak mangai dhoorr tin jo gur ke sikh mere bhaaee |2|ദാസൻ നാനാക്ക് ആ ഗുർസിഖുകളുടെ പാദങ്ങളിലെ പൊടിക്കായി യാചിക്കുന്നു, ഓ എൻ്റെ വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਉ ਆਖਿ ਸਲਾਹੀ ਸਿਫਤਿ ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥
hau aakh salaahee sifat sach sach sache kee vaddiaaee |ഞാൻ സത്യവൻ്റെ സ്തുതികളും മഹത്വങ്ങളും ജപിക്കുന്നു. സത്യമായ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള മഹത്വം സത്യമാണ്.
ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੁ ਸਲਾਹ ਸਚੁ ਸਚੁ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥
saalaahee sach salaah sach sach keemat kinai na paaee |ഞാൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ സ്തുതിക്കുന്നു, യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ സ്തുതികൾ. അവൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല.