ദൈവം അവൻ്റെ കൃപ നൽകുകയും അവനെ മറുവശത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകുകയും ചെയ്യുന്നു.
സമുദ്രം വളരെ ആഴമുള്ളതാണ്, അഗ്നിജലം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഗുരു, യഥാർത്ഥ ഗുരു, നമ്മെ മറുവശത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു. ||2||
അന്ധനും സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുമുള്ള മന്മുഖന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല.
അവൻ പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോകുകയും ചെയ്യുന്നു, മരിക്കുന്നു, വീണ്ടും മരിക്കുന്നു.
വിധിയുടെ പ്രാഥമിക ലിഖിതം മായ്ക്കാനാവില്ല. ആത്മീയമായി അന്ധരായവർ മരണത്തിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ കഠിനമായി കഷ്ടപ്പെടുന്നു. ||3||
ചിലർ വന്നു പോകുന്നു, സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൽ ഒരു വീട് കണ്ടെത്തുന്നില്ല.
അവരുടെ ഭൂതകാല പ്രവൃത്തികളാൽ ബന്ധിതരായ അവർ പാപങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു.
കുരുടന്മാർക്ക് ബുദ്ധിയില്ല, ജ്ഞാനമില്ല; അവർ അത്യാഗ്രഹത്താലും അഹന്തയാലും കുടുങ്ങി നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ||4||
അവളുടെ ഭർത്താവ് നാഥനില്ലാതെ, ആത്മ വധുവിൻ്റെ അലങ്കാരങ്ങൾ കൊണ്ട് എന്ത് പ്രയോജനം?
അവൾ തൻ്റെ നാഥനെയും യജമാനനെയും മറന്നു, മറ്റൊരാളുടെ ഭർത്താവിനോട് അഭിനിവേശത്തിലാണ്.
വേശ്യയുടെ മകൻ്റെ പിതാവ് ആരാണെന്ന് ആർക്കും അറിയാത്തതുപോലെ, വിലയില്ലാത്തതും ഉപയോഗശൂന്യവുമായ പ്രവൃത്തികളാണ് ചെയ്യുന്നത്. ||5||
പ്രേതം, ശരീര-കൂട്ടിൽ, എല്ലാത്തരം ക്ലേശങ്ങളും അനുഭവിക്കുന്നു.
ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന് അന്ധതയുള്ളവർ നരകത്തിൽ ജീർണിക്കുന്നു.
ധർമ്മത്തിൻ്റെ നീതിമാനായ ന്യായാധിപൻ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം മറക്കുന്നവരുടെ അക്കൗണ്ടിലെ ബാക്കി തുക ശേഖരിക്കുന്നു. ||6||
കത്തുന്ന സൂര്യൻ വിഷജ്വാലകളാൽ ജ്വലിക്കുന്നു.
സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ അപമാനിതനാണ്, ഒരു മൃഗം, ഒരു അസുരൻ.
പ്രതീക്ഷയിലും ആഗ്രഹത്തിലും കുടുങ്ങി, അവൻ അസത്യം പ്രയോഗിക്കുന്നു, അഴിമതി എന്ന ഭയങ്കരമായ രോഗത്താൽ വലയുന്നു. ||7||
നെറ്റിയിലും തലയിലും പാപഭാരം ചുമക്കുന്നു.
ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രം എങ്ങനെ കടക്കാൻ കഴിയും?
കാലത്തിൻ്റെ തുടക്കം മുതൽ, യുഗങ്ങളിലുടനീളം, യഥാർത്ഥ ഗുരു വഞ്ചിയായിരുന്നു; കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിലൂടെ അവൻ നമ്മെ കടന്നുപോകുന്നു. ||8||
മക്കളുടെയും ഇണയുടെയും സ്നേഹം ഈ ലോകത്ത് വളരെ മധുരമാണ്.
പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ വിസ്തൃതമായ വിസ്താരം മായയോടുള്ള ബന്ധമാണ്.
യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സത്തയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്ന ആ ഗുരുമുഖിന് വേണ്ടി യഥാർത്ഥ ഗുരു മരണത്തിൻ്റെ കുരുക്ക് പൊട്ടിക്കുന്നു. ||9||
അസത്യത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ട്, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ പല വഴികളിലൂടെ നടക്കുന്നു;
അവൻ ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസമുള്ളവനായിരിക്കാം, പക്ഷേ അവൻ തീയിൽ എരിയുന്നു.
ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ അംബ്രോസിയൽ നാമത്തിൻ്റെ മഹാദാതാവാണ് ഗുരു. നാമം ജപിച്ചാൽ മഹത്തായ ശാന്തി ലഭിക്കും. ||10||
യഥാർത്ഥ ഗുരു തൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ ഉള്ളിൽ സത്യത്തെ നട്ടുപിടിപ്പിക്കുന്നു.
എല്ലാ കഷ്ടപ്പാടുകളും ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെടുകയും ഒരാളെ പാതയിൽ സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരു സംരക്ഷകനായ ഒരാളുടെ കാലിൽ ഒരു മുള്ളു പോലും തുളച്ചുകയറില്ല. ||11||
ശരീരത്തിലെ മാലിന്യങ്ങൾ ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ പൊടി പൊടിയുമായി കലരുന്നു.
സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖം ഒരു കൽപ്പലകം പോലെയാണ്, അത് വെള്ളം കയറുന്നില്ല.
അവൻ നിലവിളിക്കുകയും കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ സ്വർഗത്തിലേക്കും പിന്നീട് നരകത്തിലേക്കും പുനർജന്മം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. ||12||
മായ എന്ന വിഷപ്പാമ്പിൻ്റെ കൂടെയാണ് അവർ ജീവിക്കുന്നത്.
ഈ ഇരട്ടത്താപ്പ് നിരവധി വീടുകൾ തകർത്തു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ സ്നേഹം വളരുകയില്ല. ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിൽ മുഴുകിയ ആത്മാവ് സംതൃപ്തമാണ്. ||13||
വിശ്വാസമില്ലാത്ത സിനിക്കുകൾ മായയെ പിന്തുടരുന്നു.
നാമം മറന്ന് അവർ എങ്ങനെ സമാധാനം കണ്ടെത്തും?
മൂന്ന് ഗുണങ്ങളിൽ, അവ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു; അവർക്ക് മറുവശത്തേക്ക് കടക്കാൻ കഴിയില്ല. ||14||
കള്ളത്തരങ്ങളെ പന്നികളെന്നും നായ്ക്കളെന്നും വിളിക്കുന്നു.
അവർ സ്വയം കുരച്ചു മരിക്കുന്നു; അവർ കുരയ്ക്കുകയും കുരയ്ക്കുകയും ഭയത്തോടെ അലറുകയും ചെയ്യുന്നു.
മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും അസത്യം, അവർ അസത്യം പ്രയോഗിക്കുന്നു; അവരുടെ ദുഷിച്ച മനോഭാവത്താൽ അവർ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ തോൽക്കുന്നു. ||15||
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ മനസ്സ് സ്ഥിരമാകുന്നു.
അവൻ്റെ സങ്കേതം അന്വേഷിക്കുന്നവൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവനാണ്.
കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ അമൂല്യമായ സമ്പത്ത് അവർക്ക് നൽകപ്പെടുന്നു; അവൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടി, അവർ അവൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ അവൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരാണ്. ||16||