Ibinigay ng Diyos ang Kanyang Grasya, at dinadala siya sa kabilang panig.
Ang karagatan ay napakalalim, puno ng nagniningas na tubig; ang Guru, ang Tunay na Guru, ay dinadala tayo sa kabilang panig. ||2||
Ang bulag, kusang-loob na manmukh ay hindi nakakaunawa.
Siya ay dumarating at napupunta sa reincarnation, namamatay, at namamatay muli.
Ang pangunahing inskripsiyon ng tadhana ay hindi mabubura. Ang mga bulag sa espirituwal ay labis na nagdurusa sa pintuan ng Kamatayan. ||3||
Ang ilan ay pumupunta at umalis, at hindi nakakahanap ng tahanan sa kanilang sariling puso.
Dahil sa kanilang mga nakaraang aksyon, nakagawa sila ng mga kasalanan.
Ang mga bulag ay walang unawa, walang karunungan; sila ay nakulong at nasisira ng kasakiman at egotismo. ||4||
Kung wala ang kanyang Husband Lord, ano ang silbi ng mga palamuti ng soul-bride?
Nakalimutan na niya ang kanyang Panginoon at Guro, at nahuhumaling sa asawa ng iba.
Kung paanong walang nakakaalam kung sino ang ama ng anak ng patutot, gayon din ang mga walang kwentang gawa na ginagawa. ||5||
Ang multo, sa hawla ng katawan, ay dumaranas ng lahat ng uri ng mga paghihirap.
Ang mga bulag sa espirituwal na karunungan, nabubulok sa impiyerno.
Kinokolekta ng Matuwid na Hukom ng Dharma ang balanseng dapat bayaran sa account, ng mga nakakalimutan ang Pangalan ng Panginoon. ||6||
Ang nakakapasong araw ay nagliliyab sa apoy ng lason.
Ang kusang-loob na manmukh ay hindi pinarangalan, isang hayop, isang demonyo.
Nakulong sa pag-asa at pagnanasa, siya ay nagsasagawa ng kasinungalingan, at dinaranas ng kakila-kilabot na sakit ng katiwalian. ||7||
Dala niya ang mabigat na pasan ng mga kasalanan sa kanyang noo at ulo.
Paano niya tatawid ang nakakatakot na mundo-karagatan?
Sa simula pa lamang ng panahon, at sa buong panahon, ang Tunay na Guru ang naging bangka; sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon, dinadala Niya tayo sa kabila. ||8||
Napakatamis ng pagmamahal ng mga anak at asawa sa mundong ito.
Ang malawak na kalawakan ng Uniberso ay attachment kay Maya.
Ang Tunay na Guru ay pinutol ang silo ng Kamatayan, para sa Gurmukh na iyon na nagmumuni-muni sa kakanyahan ng katotohanan. ||9||
Dinaya ng kasinungalingan, ang kusang-loob na manmukh ay lumalakad sa maraming landas;
maaaring siya ay may mataas na pinag-aralan, ngunit siya ay nasusunog sa apoy.
Ang Guru ay ang Dakilang Tagapagbigay ng Ambrosial Naam, ang Pangalan ng Panginoon. Ang pag-awit ng Naam, ang dakilang kapayapaan ay nakuha. ||10||
Ang Tunay na Guru, sa Kanyang Awa, ay nagtatanim ng Katotohanan sa loob.
Ang lahat ng pagdurusa ay napapawi, at ang isa ay inilagay sa Landas.
Ni kahit isang tinik ay hindi tumusok sa paa ng isang may Tunay na Guru bilang kanyang Tagapagtanggol. ||11||
Ang alikabok ay nahahalo sa alikabok, kapag ang katawan ay nahuhulog.
Ang kusang-loob na manmukh ay tulad ng isang lapid na bato, na hindi tinatablan ng tubig.
Siya ay sumisigaw at umiiyak at nananaghoy; siya ay muling nagkatawang-tao sa langit at pagkatapos ay impiyerno. ||12||
Nakatira sila sa makamandag na ahas ni Maya.
Ang duality na ito ay sumira ng napakaraming tahanan.
Kung wala ang Tunay na Guru, hindi maganda ang pag-ibig. Napuno ng debosyonal na pagsamba, ang kaluluwa ay nasisiyahan. ||13||
Hinahabol ng mga walang pananampalataya si Maya.
Ang paglimot sa Naam, paano sila makakatagpo ng kapayapaan?
Sa tatlong katangian, sila ay nawasak; hindi sila maaaring tumawid sa kabilang panig. ||14||
Ang huwad ay tinatawag na baboy at aso.
Tinahol nila ang kanilang sarili hanggang sa mamatay; sila ay tumahol at tumahol at umaangal sa takot.
Mali ang isip at katawan, nagsasagawa sila ng kasinungalingan; sa pamamagitan ng kanilang masamang pag-iisip, natatalo sila sa Hukuman ng Panginoon. ||15||
Ang pagkilala sa Tunay na Guru, ang isip ay nagpapatatag.
Ang sinumang naghahanap sa Kanyang Santuwaryo ay pinagpala ng Pangalan ng Panginoon.
Binigyan sila ng hindi mabibiling kayamanan ng Pangalan ng Panginoon; umaawit ng Kanyang mga Papuri, sila ay Kanyang mga minamahal sa Kanyang hukuman. ||16||