Ako ay umawit at nagninilay sa pagsamba sa Pangalan ng Panginoon, Har, Har, ayon sa magandang tadhana na nakasulat sa aking noo.
Ang Panginoon ay nagbuhos ng Kanyang Awa sa lingkod na si Nanak, at ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har, ay tila napakatamis sa kanyang isipan.
O Panginoong Diyos, ibuhos Mo sa akin ang Iyong Awa; Isa lang akong bato. Pakiusap, dalhin mo ako sa kabila, at buhatin mo ako nang madali, sa pamamagitan ng Salita ng Shabad. ||4||5||12||
Aasaa, Ikaapat na Mehl:
Isang umaawit ng Naam, ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har sa kanyang isipan - ang Panginoon ay nakalulugod sa kanyang isip. Sa isip ng mga deboto ay may matinding pananabik sa Panginoon.
Ang mga mapagpakumbabang nilalang na nananatiling patay habang nabubuhay pa, ay umiinom sa Ambrosial Nectar; sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, ang kanilang isipan ay yumakap sa pagmamahal sa Panginoon.
Ang kanilang mga isip ay nagmamahal sa Panginoon, Har, Har, at ang Guru ay Maawain sa kanila. Sila ay Jivan Mukta - pinalaya habang nabubuhay pa, at sila ay nasa kapayapaan.
Ang kanilang kapanganakan at kamatayan, sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon, ay tanyag, at sa kanilang mga puso at isipan, ang Panginoon, Har, Har, ay nananatili.
Ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har, ay nananatili sa kanilang mga isipan, at sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, nilalasap nila ang Panginoon, Har, Har; umiinom sila sa kahanga-hangang diwa ng Panginoon nang may pagtalikod.
Isang umaawit ng Naam, ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har, sa kanyang isip - ang Panginoon ay nakalulugod sa kanyang isip. Sa isip ng mga deboto ay may napakalaking pananabik para sa Panginoon. ||1||
Hindi gusto ng mga tao sa mundo ang kamatayan; sinusubukan nilang itago mula dito. Natatakot sila na baka mahuli sila ng Mensahero ng Kamatayan at madala sila.
Sa loob at panlabas, ang Panginoong Diyos ay ang Nag-iisa; ang kaluluwang ito ay hindi maitatago sa Kanya.
Paano mapapanatili ng isang tao ang kanyang kaluluwa, kung nais ng Panginoon na magkaroon nito? Sa Kanya ang lahat ng bagay, at aalisin Niya sila.
Ang kusang-loob na mga manmukh ay gumagala sa kalunos-lunos na panaghoy, sinusubukan ang lahat ng mga gamot at lunas.
Ang Diyos, ang Guro, na kung saan ang lahat ng bagay, ay aalisin sila; ang lingkod ng Panginoon ay tinubos sa pamamagitan ng pamumuhay ng Salita ng Shabad.
Hindi gusto ng mga tao sa mundo ang kamatayan; sinusubukan nilang itago mula dito. Natatakot sila na baka mahuli sila ng Mensahero ng Kamatayan at madala sila. ||2||
Ang kamatayan ay nauna nang itinakda; ang mga Gurmukh ay mukhang maganda, at ang mapagpakumbabang mga nilalang ay naligtas, nagninilay-nilay sa Panginoon, Har, Har.
Sa pamamagitan ng Panginoon ay nakakamit nila ang karangalan, at sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon, ang maluwalhating kadakilaan. Sa Hukuman ng Panginoon, sila ay nakadamit sa karangalan.
Nakasuot ng karangalan sa Hukuman ng Panginoon, sa kasakdalan ng Pangalan ng Panginoon, nakakamit nila ang kapayapaan sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon.
Ang mga sakit ng parehong kapanganakan at kamatayan ay inalis, at sila ay sumanib sa Pangalan ng Panginoon.
Ang mga lingkod ng Panginoon ay nakikipagpulong sa Diyos at sumanib sa Kaisahan. Ang lingkod ng Panginoon at ang Diyos ay iisa at iisa.
Ang kamatayan ay nauna nang itinakda; ang mga Gurmukh ay mukhang maganda, at ang mapagpakumbabang mga nilalang ay naligtas, nagninilay-nilay sa Panginoon, Har, Har. ||3||
Ang mga tao sa mundo ay ipinanganak, para lamang mapahamak, at mapahamak, at mapahamak muli. Sa pamamagitan lamang ng pag-uugnay ng sarili sa Panginoon bilang Gurmukh, nagiging permanente ang isa.
Ang Guru ay nagtatanim ng Kanyang Mantra sa loob ng puso, at ninanamnam ng isa ang kahanga-hangang diwa ng Panginoon; ang Ambrosial Nectar ng Panginoon ay tumutulo sa kanyang bibig.
Ang pagkakaroon ng Ambrosial Essence ng Panginoon, ang mga patay ay muling nabubuhay, at hindi na muling namamatay.
Sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon, Har, Har, ang isang tao ay nakakuha ng walang kamatayang katayuan, at sumanib sa Pangalan ng Panginoon.
Ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay ang tanging Suporta at Angkla ng lingkod na si Nanak; kung wala ang Naam, wala nang iba.
Ang mga tao sa mundo ay ipinanganak, para lamang mapahamak, at mapahamak, at mapahamak muli. Sa pamamagitan lamang ng pag-uugnay ng sarili sa Panginoon bilang Gurmukh, nagiging permanente ang isa. ||4||6||13||