Kaisa ako sa tunay na pag-ibig sa Iyo, Panginoon.
Ako ay sumapi sa Iyo, at ako ay nakipaghiwalay sa lahat ng iba pa. ||3||
Saan man ako magpunta, doon kita pinaglilingkuran.
Walang ibang Panginoong Guro maliban sa Iyo, O Banal na Panginoon. ||4||
Nagmumuni-muni, nanginginig sa Iyo, ang tali ng kamatayan ay naputol.
Upang makamit ang debosyonal na pagsamba, si Ravi Daas ay umaawit sa Iyo, Panginoon. ||5||5||
Ang katawan ay isang pader ng tubig, na sinusuportahan ng mga haligi ng hangin; ang itlog at tamud ang mortar.
Ang balangkas ay binubuo ng mga buto, laman at ugat; ang kaawa-awang kaluluwa-ibon ay naninirahan sa loob nito. ||1||
O mortal, ano ang akin, at ano ang iyo?
Ang kaluluwa ay parang ibong dumapo sa puno. ||1||I-pause||
Inilatag mo ang pundasyon at itinayo ang mga pader.
Ngunit sa huli, tatlo't kalahating siko ang magiging sukatan mo. ||2||
Pinapaganda mo ang iyong buhok, at nagsusuot ng naka-istilong turban sa iyong ulo.
Ngunit sa huli, ang katawan na ito ay magiging isang tumpok ng abo. ||3||
Ang iyong mga palasyo ay matayog, at ang iyong mga kasintahang babae ay magaganda.
Ngunit kung wala ang Pangalan ng Panginoon, ganap kang matatalo sa laro. ||4||
Ang aking katayuan sa lipunan ay mababa, ang aking ninuno ay mababa, at ang aking buhay ay kahabag-habag.
Ako'y naparito sa Iyong Santuwaryo, O Maliwanag na Panginoon, aking Hari; sabi nga ni Ravi Daas, ang taga-sapatos. ||5||6||
Sapatos ako, pero hindi ako marunong mag-ayos ng sapatos.
Lumapit sa akin ang mga tao para ayusin ang kanilang mga sapatos. ||1||I-pause||
Wala akong awl para tahiin sila;
Wala akong patalim para magtagpi sa kanila. ||1||
Ang pag-aayos, pag-aayos, sinasayang ng mga tao ang kanilang buhay at sinisira ang kanilang sarili.
Nang walang pag-aaksaya ng aking oras sa pag-aayos, natagpuan ko ang Panginoon. ||2||
Si Ravi Daas ay umaawit ng Pangalan ng Panginoon;
hindi siya nababahala sa Mensahero ng Kamatayan. ||3||7||
Raag Sorat'h, Ang Salita Ng Deboto na si Bheekhan Jee:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Nangingilid ang luha sa aking mga mata, nanghina ang aking katawan, at ang aking buhok ay naging puti-gatas.
Naninikip ang aking lalamunan, at hindi ako makapagsalita ng kahit isang salita; ano ang maaari kong gawin ngayon? Isa lang akong mortal. ||1||
O Panginoon, aking Hari, Hardin ng mundo-hardin, maging aking Manggagamot,
at iligtas mo ako, Iyong Santo. ||1||I-pause||
Sumasakit ang ulo ko, nag-iinit ang katawan ko, at puno ng dalamhati ang puso ko.
Ganyan ang sakit na tumama sa akin; walang gamot para gumaling. ||2||
Ang Pangalan ng Panginoon, ang ambrosial, malinis na tubig, ay ang pinakamahusay na gamot sa mundo.
Sa Biyaya ng Guru, sabi ng tagapaglingkod na si Bheekhan, natagpuan ko ang Pinto ng Kaligtasan. ||3||1||
Ganyan ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ang napakahalagang hiyas, ang pinakadakilang kayamanan, na aking natagpuan sa pamamagitan ng mabubuting gawa.
Sa pamamagitan ng iba't ibang pagsisikap, itinago ko ito sa loob ng aking puso; hindi maitatago ang hiyas na ito sa pamamagitan ng pagtatago nito. ||1||
Ang Maluwalhating Papuri ng Panginoon ay hindi masasabi sa pamamagitan ng pagsasalita.
Para silang mga matatamis na kendi na ibinibigay sa isang pipi. ||1||I-pause||
Ang dila ay nagsasalita, ang mga tainga ay nakikinig, at ang isip ay nagmumuni-muni sa Panginoon; nakatagpo sila ng kapayapaan at ginhawa.
Sabi ni Bheekhan, kontento na ang aking mga mata; kahit saan ako tumingin, doon ko nakikita ang Panginoon. ||2||2||