Ang Matuwid na Hukom ng Dharma ay naglilingkod sa kanila; mapalad ang Panginoon na nagpapalamuti sa kanila. ||2||
Isang taong nag-aalis ng kasamaan sa isip mula sa loob ng isipan, at nagtatanggal ng emosyonal na kalakip at mapagmataas na pagmamataas,
nakilala ang All-pervading Soul, at intuitively na nasisipsip sa Naam.
Kung wala ang Tunay na Guru, ang mga kusang-loob na manmukh ay hindi makakatagpo ng pagpapalaya; gumagala sila na parang mga baliw.
Hindi nila pinag-iisipan ang Shabad; abala sa katiwalian, puro salita ang binibitawan nila. ||3||
Siya Mismo ang lahat; wala ng iba.
Nagsasalita ako tulad ng ginagawa Niya sa akin na magsalita, kapag Siya mismo ang nagpapasalita sa akin.
Ang Salita ng Gurmukh ay ang Diyos Mismo. Sa pamamagitan ng Shabad, nagsasama tayo sa Kanya.
O Nanak, alalahanin ang Naam; paglilingkod sa Kanya, ang kapayapaan ay matatamo. ||4||30||63||
Siree Raag, Third Mehl:
Ang mundo ay nadumhan ng dumi ng egotismo, nagdurusa sa sakit. Ang duming ito ay dumidikit sa kanila dahil sa kanilang pagmamahal sa duality.
Ang karumihang ito ng egotismo ay hindi maaaring hugasan, kahit na sa pamamagitan ng pagligo sa daan-daang sagradong mga dambana.
Ang pagsasagawa ng lahat ng uri ng mga ritwal, ang mga tao ay pinahiran ng dobleng dami ng dumi.
Ang karuming ito ay hindi naaalis sa pamamagitan ng pag-aaral. Sige, at tanungin mo ang matatalino. ||1||
O aking isip, pagdating sa Sanctuary ng Guru, ikaw ay magiging malinis at dalisay.
Ang mga kusang-loob na manmukh ay napapagod na sa pag-awit ng Pangalan ng Panginoon, Har, Har, ngunit ang kanilang dumi ay hindi maalis. ||1||I-pause||
Sa maruming pag-iisip, ang paglilingkod ng debosyonal ay hindi maaaring gawin, at ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay hindi makukuha.
Ang marumi, makasarili na mga manmukh ay namamatay sa karumihan, at sila ay umaalis sa kahihiyan.
Sa Biyaya ng Guru, ang Panginoon ay dumarating upang manatili sa isipan, at ang dumi ng egotismo ay napapawi.
Tulad ng isang lampara na naiilawan sa kadiliman, ang espirituwal na karunungan ng Guru ay nag-aalis ng kamangmangan. ||2||
"Nagawa ko na ito, at gagawin ko iyon" - Ako ay isang tulala para sa pagsasabi nito!
Nakalimutan ko ang Gumagawa ng lahat; Nahuli ako sa pag-ibig ng duality.
Walang sakit na kasing laki ng sakit ni Maya; hinihimok nito ang mga tao na gumala sa buong mundo, hanggang sa sila ay maubos.
Sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, ang kapayapaan ay matatagpuan, na ang Tunay na Pangalan ay nakatago sa puso. ||3||
Isa akong sakripisyo sa mga nakakatagpo at sumasanib sa Panginoon.
Ang isip na ito ay nakaayon sa debosyonal na pagsamba; sa pamamagitan ng True Word of Gurbani, nakakahanap ito ng sarili nitong tahanan.
Sa pag-iisip na puspos na, at dila rin, awitin ang Maluwalhating Papuri ng Tunay na Panginoon.
O Nanak, huwag kalimutan ang Naam; isawsaw ang iyong sarili sa Tunay. ||4||31||64||
Siree Raag, Ikaapat na Mehl, Unang Bahay:
Sa loob ng aking isip at katawan ay ang matinding sakit ng paghihiwalay; paano ako sasalubungin ng aking minamahal sa aking tahanan?
Kapag nakita ko ang aking Diyos, nakikita ang Diyos Mismo, ang aking sakit ay naalis.
Pumunta ako at tanungin ang aking mga kaibigan, "Paano ako makakatagpo at makakasama sa Diyos?" ||1||
O aking Tunay na Guro, kung wala Ka, wala na akong iba.
Ako ay hangal at mangmang; Hinahanap ko ang Iyong Santuwaryo. Maging Maawain at ipagkaisa mo ako sa Panginoon. ||1||I-pause||
Ang Tunay na Guru ay ang Tagapagbigay ng Pangalan ng Panginoon. Ang Diyos Mismo ang dahilan upang tayo ay makatagpo sa Kanya.
Naiintindihan ng Tunay na Guru ang Panginoong Diyos. Walang iba pang Dakila gaya ng Guru.
Ako ay dumating at bumagsak sa Sanctuary ng Guru. Sa Kanyang Kabaitan, pinag-isa Niya ako sa Diyos. ||2||
Walang nakatagpo sa Kanya sa pamamagitan ng matigas na pag-iisip. Lahat ay napapagod sa pagsisikap.