Wala akong makitang iba pa sa itaas ng Tunay na Panginoon. Ang Tunay na Panginoon ang gumagawa ng pagtatasa. ||8||
Sa luntiang pastulan na ito, ang mortal ay nananatili lamang ng ilang araw.
Siya ay naglalaro at naglalaro sa lubos na kadiliman.
Ang jugglers ay itinanghal ang kanilang palabas, at umalis, tulad ng mga taong nagbubulungan sa isang panaginip. ||9||
Sila lamang ang biniyayaan ng maluwalhating kadakilaan sa trono ng Panginoon,
na naglalagay ng walang takot na Panginoon sa kanilang mga isipan, at buong pagmamahal na nakasentro sa Kanya.
Sa mga galaxy at solar system, nether regions, celestial realms at ang tatlong mundo, ang Panginoon ay nasa primal void of deep absorption. ||10||
Totoo ang nayon, at totoo ang trono,
ng mga Gurmukh na iyon na nakikipagkita sa Tunay na Panginoon, at nakatagpo ng kapayapaan.
Sa Katotohanan, na nakaupo sa tunay na trono, sila ay pinagpala ng maluwalhating kadakilaan; ang kanilang pagkamakasarili ay napapawi, kasama ang pagkalkula ng kanilang account. ||11||
Ang pagkalkula ng account nito, ang kaluluwa ay nagiging balisa.
Paano mahahanap ang kapayapaan, sa pamamagitan ng duality at tatlong gunas - ang tatlong katangian?
Ang Nag-iisang Panginoon ay malinis at walang anyo, ang Dakilang Tagapagbigay; sa pamamagitan ng Perpektong Guru, ang karangalan ay nakukuha. ||12||
Sa bawat at bawat edad, napakabihirang mga taong, bilang Gurmukh, nakikilala ang Panginoon.
Ang kanilang isipan ay puspos ng Tunay, ang lahat-lahat na Panginoon.
Sa paghahanap ng Kanyang Kanlungan, nakatagpo sila ng kapayapaan, at ang kanilang mga isip at katawan ay hindi nabahiran ng dumi. ||13||
Ang kanilang mga dila ay nababalot ng Tunay na Panginoon, ang pinagmumulan ng nektar;
sa pagsunod sa Panginoong Diyos, wala silang takot o pag-aalinlangan.
Nang marinig ang Salita ng Bani ng Guru, ang kanilang mga tainga ay nasiyahan, at ang kanilang liwanag ay sumanib sa Liwanag. ||14||
Maingat, maingat, ipinatong ko ang aking mga paa sa lupa.
Saan man ako magpunta, natatanaw ko ang Iyong Santuwaryo.
Ibigay Mo man sa akin ang sakit o kasiyahan, Ikaw ay kalugud-lugod sa aking isipan. Ako ay kasuwato sa Iyo. ||15||
Walang sinuman ang kasama o katulong ng sinuman sa pinakahuling sandali;
bilang Gurmukh, nakikilala kita at pinupuri Kita.
O Nanak, puspos ng Naam, ako ay hiwalay; sa tahanan ng aking sariling kaloob-looban, ako ay nasisipsip sa primal void ng malalim na pagmumuni-muni. ||16||3||
Maaroo, Unang Mehl:
Sa simula pa lamang ng panahon, at sa buong panahon, Ikaw ay walang hanggan at walang kapantay.
Ikaw ang aking primal, malinis na Panginoon at Guro.
Pinag-iisipan ko ang Daan ng Yoga, ang Daan ng Pagkakaisa sa Tunay na Panginoon. Ako ay tunay na hinihigop sa pangunahing kawalan ng malalim na pagmumuni-muni. ||1||
Para sa napakaraming edad, nagkaroon lamang ng matinding kadiliman;
ang Panginoong Lumikha ay nasisipsip sa pangunahing kawalan.
Naroon ang Tunay na Pangalan, ang maluwalhating kadakilaan ng Katotohanan, at ang kaluwalhatian ng Kanyang tunay na trono. ||2||
Sa Ginintuang Panahon ng Katotohanan, napuno ng Katotohanan at kasiyahan ang mga katawan.
Ang katotohanan ay laganap, Katotohanan, malalim, malalim at hindi maarok.
Ang Tunay na Panginoon ay nagtataya sa mga mortal sa Touchstone ng Katotohanan, at naglalabas ng Kanyang Tunay na Utos. ||3||
Ang Perpektong Tunay na Guru ay totoo at kontento.
Siya lamang ang isang espirituwal na bayani, na naniniwala sa Salita ng Shabad ng Guru.
Siya lamang ang nakakuha ng tunay na upuan sa Tunay na Hukuman ng Panginoon, na sumuko sa Utos ng Komandante. ||4||
Sa Ginintuang Panahon ng Katotohanan, lahat ay nagsalita ng Katotohanan.
Ang katotohanan ay laganap - ang Panginoon ay Katotohanan.
Sa Katotohanan sa kanilang isip at bibig, ang mga mortal ay inalis ng pagdududa at takot. Ang Katotohanan ay kaibigan ng mga Gurmukh. ||5||
Sa Panahon ng Pilak ng Traytaa Yoga, isang kapangyarihan ng Dharma ang nawala.
Tatlong talampakan ang natitira; sa pamamagitan ng duality, naputol ang isa.
Yaong mga Gurmukh ay nagsalita ng Katotohanan, habang ang mga kusang-loob na manmukh ay nasayang nang walang kabuluhan. ||6||
Ang manmukh ay hindi kailanman nagtagumpay sa Korte ng Panginoon.
Kung wala ang Salita ng Shabad, paano malulugod ang isang tao sa loob?
Sa pagkaalipin sila ay dumarating, at sa pagkaalipin sila ay umaalis; wala silang naiintindihan at naiintindihan. ||7||
Sa Brass Age ng Dwaapur Yuga, nahati sa kalahati ang pakikiramay.