Bhairao, Fifth Mehl:
Pinagpapala mo ang mga dukha ng kayamanan, O Panginoon.
Hindi mabilang na mga kasalanan ang naalis, at ang isip ay nagiging malinis at dalisay.
Ang lahat ng mga hangarin ng isip ay natutupad, at ang mga gawain ng isang tao ay ganap na nagagawa.
Ibinibigay Mo ang Iyong Pangalan sa Iyong deboto. ||1||
Ang paglilingkod sa Panginoon, ang ating Soberanong Hari, ay mabunga at kapaki-pakinabang.
Ang ating Panginoon at Guro ay ang Lumikha, ang Dahilan ng mga sanhi; walang nakatalikod sa Kanyang Pinto nang walang dala. ||1||I-pause||
Inalis ng Diyos ang sakit sa taong may sakit.
Inaalis ng Diyos ang kalungkutan ng pagdurusa.
At ang mga walang lugar sa lahat - Iyong upuan sila sa lugar.
Iniuugnay Mo ang Inyong alipin sa pagsamba sa debosyonal. ||2||
Pinagkakalooban ng Diyos ng karangalan ang mga hindi pinarangalan.
Ginagawa niyang matalino at matalino ang mga hangal at mangmang.
Ang takot sa lahat ng takot ay nawawala.
Ang Panginoon ay nananahan sa loob ng isipan ng Kanyang abang lingkod. ||3||
Ang Kataas-taasang Panginoong Diyos ay ang Kayamanan ng Kapayapaan.
Ang Ambrosial na Pangalan ng Panginoon ay ang diwa ng katotohanan.
Sa pagbibigay ng Kanyang Grasya, inuutusan Niya ang mga mortal na maglingkod sa mga Banal.
O Nanak, ang gayong tao ay sumanib sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal. ||4||23||36||
Bhairao, Fifth Mehl:
Sa Kaharian ng mga Banal, nananahan ang Panginoon sa isip.
Sa Kaharian ng mga Banal, lahat ng kasalanan ay tumakas.
Sa Realm of the Saints, malinis ang pamumuhay ng isang tao.
Sa Samahan ng mga Banal, ang isang tao ay dumating upang mahalin ang Isang Panginoon. ||1||
Iyon lamang ang tinatawag na Realm of the Saints,
kung saan tanging ang Maluwalhating Papuri ng Kataas-taasang Panginoong Diyos ang inaawit. ||1||I-pause||
Sa Kaharian ng mga Banal, ang kapanganakan at kamatayan ay nagwawakas.
Sa Kaharian ng mga Banal, hindi maaaring hawakan ng Mensahero ng Kamatayan ang mortal.
Sa Samahan ng mga Banal, ang pananalita ng isang tao ay nagiging malinis
Sa kaharian ng mga banal, ang Pangalan ng Panginoon ay binabanggit. ||2||
Ang Realm of the Saints ay ang walang hanggan, palaging matatag na lugar.
Sa Kaharian ng mga Banal, ang mga kasalanan ay nawasak.
Sa Realm of the Saints, binibigkas ang malinis na sermon.
Sa Society of the Saints, ang sakit ng egotismo ay tumatakbo palayo. ||3||
Ang Kaharian ng mga Banal ay hindi masisira.
Sa Kaharian ng mga Banal, ay ang Panginoon, ang Kayamanan ng Kabutihan.
Ang Kaharian ng mga Banal ay ang pahingahan ng ating Panginoon at Guro.
O Nanak, Siya ay hinabi sa tela ng Kanyang mga deboto, sa lahat ng oras. ||4||24||37||
Bhairao, Fifth Mehl:
Bakit mag-alala tungkol sa sakit, kung ang Panginoon mismo ang nagpoprotekta sa atin?
Ang taong iyon na pinoprotektahan ng Panginoon, ay hindi dumaranas ng sakit at kalungkutan.
Ang taong iyon, kung kanino ibinuhos ng Diyos ang Kanyang Awa
- Ang kamatayan na umaaligid sa itaas niya ay tinalikuran. ||1||
Ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har, ay ang aming Tulong at Suporta magpakailanman.
Kapag Siya ay nasa isip, ang mortal ay nakatagpo ng pangmatagalang kapayapaan, at ang Mensahero ng Kamatayan ay hindi man lang makalapit sa kanya. ||1||I-pause||
Noong wala pa ang nilalang na ito, sino ang lumikha sa kanya noon?
Ano ang ginawa mula sa pinagmulan?
Siya mismo ang pumapatay, at Siya mismo ang nagpapabata.
Pinahahalagahan Niya ang Kanyang mga deboto magpakailanman. ||2||
Alamin na ang lahat ay nasa Kanyang mga Kamay.
Ang aking Diyos ay ang Guro ng mga walang master.
Ang Kanyang Pangalan ay ang Tagapuksa ng sakit.
Pag-awit ng Kanyang Maluwalhating Papuri, makakatagpo ka ng kapayapaan. ||3||
O aking Panginoon at Guro, mangyaring dinggin ang panalangin ng Iyong Banal.
Inilalagay ko ang aking kaluluwa, ang aking hininga ng buhay at kayamanan sa Iyo.
Ang lahat ng mundong ito ay sa Iyo; ito ay nagninilay sa Iyo.