ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 1146
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
भैरउ महला ५ ॥भैरव, पंचम मेहल: १.
ਨਿਰਧਨ ਕਉ ਤੁਮ ਦੇਵਹੁ ਧਨਾ ॥
निरधन कउ तुम देवहु धना ॥त्वं धनेन निर्धनानाम् आशीर्वादं ददासि भगवन् |
ਅਨਿਕ ਪਾਪ ਜਾਹਿ ਨਿਰਮਲ ਮਨਾ ॥
अनिक पाप जाहि निरमल मना ॥असंख्यानि पापानि हरन्ति, मनः निर्मलं शुद्धं च भवति।
ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ॥
सगल मनोरथ पूरन काम ॥मनसः सर्वे कामाः सिद्धाः कार्याणि सम्यक् सिद्धानि भवन्ति ।
ਭਗਤ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਦੇਵਹੁ ਨਾਮ ॥੧॥
भगत अपुने कउ देवहु नाम ॥१॥त्वं भक्ताय स्वनाम प्रयच्छसि । ||१||
ਸਫਲ ਸੇਵਾ ਗੋਪਾਲ ਰਾਇ ॥
सफल सेवा गोपाल राइ ॥अस्माकं सार्वभौमस्य भगवतः सेवा फलप्रदं फलप्रदं च भवति।
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ਤਾ ਤੇ ਬਿਰਥਾ ਕੋਇ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
करन करावनहार सुआमी ता ते बिरथा कोइ न जाइ ॥१॥ रहाउ ॥अस्माकं प्रभुः स्वामी च प्रजापतिः, कारणानां कारणम् अस्ति; न कश्चित् तस्य द्वारात् रिक्तहस्तः निवर्तते। ||१||विराम||
ਰੋਗੀ ਕਾ ਪ੍ਰਭ ਖੰਡਹੁ ਰੋਗੁ ॥
रोगी का प्रभ खंडहु रोगु ॥ईश्वरः रोगग्रस्तात् रोगं निर्मूलयति।
ਦੁਖੀਏ ਕਾ ਮਿਟਾਵਹੁ ਪ੍ਰਭ ਸੋਗੁ ॥
दुखीए का मिटावहु प्रभ सोगु ॥ईश्वरः दुःखानां दुःखानि हरति।
ਨਿਥਾਵੇ ਕਉ ਤੁਮੑ ਥਾਨਿ ਬੈਠਾਵਹੁ ॥
निथावे कउ तुम थानि बैठावहु ॥येषां च सर्वथा स्थानं नास्ति - त्वं तान् स्थाने उपविशसि।
ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਕਉ ਭਗਤੀ ਲਾਵਹੁ ॥੨॥
दास अपने कउ भगती लावहु ॥२॥त्वं स्वदासं भक्तिपूजया सह सम्बध्दयसि। ||२||
ਨਿਮਾਣੇ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਦੇਤੋ ਮਾਨੁ ॥
निमाणे कउ प्रभ देतो मानु ॥ईश्वरः अपमानितानां मानं ददाति।
ਮੂੜ ਮੁਗਧੁ ਹੋਇ ਚਤੁਰ ਸੁਗਿਆਨੁ ॥
मूड़ मुगधु होइ चतुर सुगिआनु ॥मूढान् अज्ञानान् चतुरान् बुद्धिमान् च करोति।
ਸਗਲ ਭਇਆਨ ਕਾ ਭਉ ਨਸੈ ॥
सगल भइआन का भउ नसै ॥सर्वभयभयम् अन्तर्धानं भवति।
ਜਨ ਅਪਨੇ ਕੈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਬਸੈ ॥੩॥
जन अपने कै हरि मनि बसै ॥३॥विनयस्य भृत्यस्य मनसि भगवान् निवसति। ||३||
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਭ ਸੂਖ ਨਿਧਾਨ ॥
पारब्रहम प्रभ सूख निधान ॥भगवान् ईश्वरः शान्तिनिधिः अस्ति।
ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮ ॥
ततु गिआनु हरि अंम्रित नाम ॥भगवतः अम्ब्रोसियलनाम यथार्थस्य सारम् अस्ति।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਤ ਟਹਲੈ ਲਾਏ ॥
करि किरपा संत टहलै लाए ॥अनुग्रहं दत्त्वा मर्त्यान् सन्तसेवायै आज्ञापयति।
ਨਾਨਕ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥੨੩॥੩੬॥
नानक साधू संगि समाए ॥४॥२३॥३६॥हे नानक, तादृशः पुरुषः पवित्रसङ्गे साधसंगते विलीनः भवति। ||४||२३||३६||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
भैरउ महला ५ ॥भैरव, पंचम मेहल: १.
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ॥
संत मंडल महि हरि मनि वसै ॥सन्तानां क्षेत्रे भगवान् मनसि निवसति ।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਦੁਰਤੁ ਸਭੁ ਨਸੈ ॥
संत मंडल महि दुरतु सभु नसै ॥सन्तस्य क्षेत्रे सर्वाणि पापानि पलायन्ते।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਨਿਰਮਲ ਰੀਤਿ ॥
संत मंडल महि निरमल रीति ॥सन्तक्षेत्रे कस्यचित् जीवनशैली निर्मलता भवति ।
ਸੰਤਸੰਗਿ ਹੋਇ ਏਕ ਪਰੀਤਿ ॥੧॥
संतसंगि होइ एक परीति ॥१॥सन्तसमाजे एकेश्वरं प्रेम्णा आगच्छति। ||१||
ਸੰਤ ਮੰਡਲੁ ਤਹਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥
संत मंडलु तहा का नाउ ॥तदेव सन्तक्षेत्रम् उच्यते, २.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੇਵਲ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
पारब्रहम केवल गुण गाउ ॥१॥ रहाउ ॥यत्र केवलं परमेश्वरस्य महिमा स्तुतिः गाय्यते। ||१||विराम||
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਜਨਮ ਮਰਣੁ ਰਹੈ ॥
संत मंडल महि जनम मरणु रहै ॥सन्तक्षेत्रे जन्ममरणं च समाप्तम्।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਜਮੁ ਕਿਛੂ ਨ ਕਹੈ ॥
संत मंडल महि जमु किछू न कहै ॥सन्तक्षेत्रे मृत्युदूतः मर्त्यं स्पृशितुं न शक्नोति ।
ਸੰਤਸੰਗਿ ਹੋਇ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ॥
संतसंगि होइ निरमल बाणी ॥सन्तसङ्घे कस्यचित् वाक्यं निर्मलं भवति
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥੨॥
संत मंडल महि नामु वखाणी ॥२॥साधूनां क्षेत्रे भगवतः नाम जप्यते । ||२||
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਕਾ ਨਿਹਚਲ ਆਸਨੁ ॥
संत मंडल का निहचल आसनु ॥सन्तक्षेत्रं नित्यं नित्यं स्थिरं स्थानम् ।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸਨੁ ॥
संत मंडल महि पाप बिनासनु ॥सन्तस्य क्षेत्रे पापानि नश्यन्ति।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਨਿਰਮਲ ਕਥਾ ॥
संत मंडल महि निरमल कथा ॥सन्तक्षेत्रे निर्मलं प्रवचनं कथ्यते।
ਸੰਤਸੰਗਿ ਹਉਮੈ ਦੁਖ ਨਸਾ ॥੩॥
संतसंगि हउमै दुख नसा ॥३॥सन्तसमाजे अहङ्कारस्य पीडा पलायते । ||३||
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਕਾ ਨਹੀ ਬਿਨਾਸੁ ॥
संत मंडल का नही बिनासु ॥सन्तक्षेत्रं नाशयितुं न शक्यते।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
संत मंडल महि हरि गुणतासु ॥सन्तानां क्षेत्रे, भगवान्, गुणनिधिः अस्ति।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਠਾਕੁਰ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥
संत मंडल ठाकुर बिस्रामु ॥सन्तक्षेत्रं अस्माकं भगवतः गुरुस्य च विश्रामस्थानं अस्ति।
ਨਾਨਕ ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਭਗਵਾਨੁ ॥੪॥੨੪॥੩੭॥
नानक ओति पोति भगवानु ॥४॥२४॥३७॥नानक भक्तानां पटले प्रविष्टः, माध्यमेन च। ||४||२४||३७||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
भैरउ महला ५ ॥भैरव, पंचम मेहल: १.
ਰੋਗੁ ਕਵਨੁ ਜਾਂ ਰਾਖੈ ਆਪਿ ॥
रोगु कवनु जां राखै आपि ॥किमर्थं व्याधिचिन्ता, यदा भगवान् एव अस्मान् रक्षति।
ਤਿਸੁ ਜਨ ਹੋਇ ਨ ਦੂਖੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥
तिसु जन होइ न दूखु संतापु ॥यं भगवान् रक्षति, न दुःखं दुःखं च प्राप्नोति ।
ਜਿਸੁ ਊਪਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥
जिसु ऊपरि प्रभु किरपा करै ॥सः व्यक्तिः, यस्य उपरि ईश्वरः स्वस्य दयां वर्षयति
ਤਿਸੁ ਊਪਰ ਤੇ ਕਾਲੁ ਪਰਹਰੈ ॥੧॥
तिसु ऊपर ते कालु परहरै ॥१॥- तस्य उपरि भ्रमति मृत्युः निवर्तते। ||१||
ਸਦਾ ਸਖਾਈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
सदा सखाई हरि हरि नामु ॥भगवतः नाम हर, हर, सदा अस्माकं साहाय्यं समर्थनं च अस्ति।
ਜਿਸੁ ਚੀਤਿ ਆਵੈ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਆਵੈ ਤਾ ਕੈ ਜਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जिसु चीति आवै तिसु सदा सुखु होवै निकटि न आवै ता कै जामु ॥१॥ रहाउ ॥यदा सः मनसि आगच्छति तदा मर्त्यः स्थायिशान्तिं प्राप्नोति, मृत्युदूतः तस्य समीपं गन्तुं अपि न शक्नोति। ||१||विराम||
ਜਬ ਇਹੁ ਨ ਸੋ ਤਬ ਕਿਨਹਿ ਉਪਾਇਆ ॥
जब इहु न सो तब किनहि उपाइआ ॥यदा एषः जीवः नासीत् तदा केन सृष्टः ।
ਕਵਨ ਮੂਲ ਤੇ ਕਿਆ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥
कवन मूल ते किआ प्रगटाइआ ॥स्रोताद् किमुत्पन्नम् ?
ਆਪਹਿ ਮਾਰਿ ਆਪਿ ਜੀਵਾਲੈ ॥
आपहि मारि आपि जीवालै ॥स्वयं हन्ति, स्वयं च कायाकल्पं करोति।
ਅਪਨੇ ਭਗਤ ਕਉ ਸਦਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੈ ॥੨॥
अपने भगत कउ सदा प्रतिपालै ॥२॥सः स्वभक्तान् सदा पोषयति। ||२||
ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣਹੁ ਤਿਸ ਕੈ ਹਾਥ ॥
सभ किछु जाणहु तिस कै हाथ ॥सर्वं तस्य हस्ते इति विद्धि।
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰੋ ਅਨਾਥ ਕੋ ਨਾਥ ॥
प्रभु मेरो अनाथ को नाथ ॥मम देवः स्वामिनः स्वामी अस्ति।
ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਤਾ ਕਾ ਹੈ ਨਾਉ ॥
दुख भंजनु ता का है नाउ ॥तस्य नाम दुःखनाशनम्।
ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਤਿਸ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੩॥
सुख पावहि तिस के गुण गाउ ॥३॥तस्य महिमा स्तुतिं गायन् शान्तिं प्राप्स्यसि। ||३||
ਸੁਣਿ ਸੁਆਮੀ ਸੰਤਨ ਅਰਦਾਸਿ ॥
सुणि सुआमी संतन अरदासि ॥शृणु त्वत्प्रार्थनं भगवन् गुरो ।
ਜੀਉ ਪ੍ਰਾਨ ਧਨੁ ਤੁਮੑਰੈ ਪਾਸਿ ॥
जीउ प्रान धनु तुमरै पासि ॥आत्मानं प्राणाश्वासं धनं च तव पुरतः स्थापयामि ।
ਇਹੁ ਜਗੁ ਤੇਰਾ ਸਭ ਤੁਝਹਿ ਧਿਆਏ ॥
इहु जगु तेरा सभ तुझहि धिआए ॥सर्वमिदं जगत् तव; त्वां ध्यायति।