Sa bandang huli, ang poot at alitan ay umuunlad, at walang makapagliligtas sa kanya.
O Nanak, kung wala ang Pangalan, ang mga mapagmahal na kalakip ay isinumpa; abala sa mga ito, siya ay nagdurusa sa sakit. ||32||
Salok, Ikatlong Mehl:
Ang Salita ng Guru ay ang Ambrosial Nectar ng Naam. Pagkain nito, lahat ng gutom ay umaalis.
Walang uhaw o pagnanasa sa lahat, kapag ang Naam ay dumating upang tumira sa isip.
Ang pagkain ng kahit ano maliban sa Pangalan, ang sakit ay tumatakbo sa katawan.
Nanak, sinuman ang kunin ang Papuri ng Shabad bilang kanyang mga pampalasa at lasa - pinagsasama siya ng Panginoon sa Kanyang Unyon. ||1||
Ikatlong Mehl:
Ang buhay sa loob ng lahat ng nabubuhay na nilalang ay ang Salita ng Shabad. Sa pamamagitan nito, nakikilala natin ang ating Asawa na Panginoon.
Kung wala ang Shabad, ang mundo ay nasa kadiliman. Sa pamamagitan ng Shabad, ito ay naliwanagan.
Ang mga Pandit, ang mga iskolar ng relihiyon, at ang mga tahimik na pantas ay nagbabasa at nagsusulat hanggang sa sila ay mapagod. Pagod na sa paghuhugas ng katawan ang mga panatiko ng relihiyon.
Kung wala ang Shabad, walang makakamit ang Panginoon; ang kahabag-habag ay umalis na umiiyak at nananaghoy.
O Nanak, sa Kanyang Sulyap ng Biyaya, ang Maawaing Panginoon ay natatamo. ||2||
Pauree:
Ang mag-asawa ay labis na nagmamahalan; magkakasamang nakaupo, gumagawa sila ng masasamang plano.
Lahat ng nakikita ay lilipas. Ito ang Kalooban ng aking Diyos.
Paano mananatili ang sinuman sa mundong ito magpakailanman? Maaaring subukan ng ilan na gumawa ng plano.
Nagtatrabaho para sa Perpektong Guru, ang pader ay nagiging permanente at matatag.
Nanak, pinatawad sila ng Panginoon, at pinagsasama sila sa Kanyang sarili; sila ay nasisipsip sa Pangalan ng Panginoon. ||33||
Salok, Ikatlong Mehl:
Naka-attach kay Maya, nakakalimutan ng mortal ang Takot sa Diyos at Guru, at pag-ibig para sa Walang-hanggang Panginoon.
Ang mga alon ng kasakiman ay nag-aalis ng kanyang karunungan at pang-unawa, at hindi niya niyayakap ang pagmamahal sa Tunay na Panginoon.
Ang Salita ng Shabad ay nananatili sa isipan ng mga Gurmukh, na nakahanap ng Pintuan ng Kaligtasan.
O Nanak, ang Panginoon Mismo ay nagpapatawad sa kanila, at pinag-isa sila sa Pagkakaisa sa Kanyang sarili. ||1||
Ikaapat na Mehl:
O Nanak, kung wala Siya, hindi kami mabubuhay kahit sandali. Ang paglimot sa Kanya, hindi tayo magtagumpay sa isang iglap.
O mortal, paano ka magagalit sa Isa na nagmamalasakit sa iyo? ||2||
Ikaapat na Mehl:
Dumating na ang tag-ulan ng Saawan. Ang Gurmukh ay nagninilay-nilay sa Pangalan ng Panginoon.
Lahat ng sakit, gutom at kasawian ay nagtatapos, kapag bumuhos ang ulan.
Ang buong lupa ay muling nabuhay, at ang butil ay lumalaki nang sagana.
Ang Walang Pag-iingat na Panginoon, sa pamamagitan ng Kanyang Grasya, ay tinatawag ang mortal na iyon na sinang-ayunan mismo ng Panginoon.
Kaya pagnilayan ang Panginoon, O mga Banal; Ililigtas ka niya sa huli.
Ang Kirtan ng mga Papuri at debosyon ng Panginoon sa Kanya ay kaligayahan; ang kapayapaan ay tatahan sa isipan.
Yaong mga Gurmukh na sumasamba sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon - ang kanilang sakit at gutom ay nawala.
Ang lingkod na si Nanak ay nasiyahan, na umaawit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon. Mangyaring pagandahin siya ng Mapalad na Pangitain ng Iyong Darshan. ||3||
Pauree:
Ang Perpektong Guru ay nagbibigay ng Kanyang mga regalo, na dumarami araw-araw.
Ang Maawaing Panginoon Mismo ang nagbibigay sa kanila; hindi sila maikukubli ng pagtatago.
Ang puso-lotus ay namumulaklak, at ang mortal ay mapagmahal na nasisipsip sa estado ng pinakamataas na kaligayahan.
Kung sinuman ang sumubok na hamunin siya, ang Panginoon ay naghahagis ng alabok sa kanyang ulo.
O Nanak, walang makakapantay sa kaluwalhatian ng Perpektong Tunay na Guru. ||34||