Kung wala ang Tunay na Salita ng Shabad, hindi ka na mapapalaya, at ang iyong buhay ay magiging ganap na walang silbi. ||1||I-pause||
Sa loob ng katawan ay sekswal na pagnanasa, galit, egotismo at attachment. Ang sakit na ito ay napakatindi, at napakahirap tiisin.
Bilang Gurmukh, awitin ang Pangalan ng Panginoon, at lasapin ito ng iyong dila; sa ganitong paraan, tatawid ka sa kabilang panig. ||2||
Ang iyong mga tainga ay bingi, at ang iyong talino ay walang halaga, at gayon pa man, hindi mo intuitively nauunawaan ang Salita ng Shabad.
Sinasayang ng kusang-loob na manmukh ang napakahalagang buhay ng tao at nawawala ito. Kung wala ang Guru, hindi nakakakita ang bulag. ||3||
Sinuman ang nananatiling hiwalay at walang pagnanasa sa gitna ng pagnanasa - at sinuman, hindi nakakabit, ay intuitive na nagmumuni-muni sa Celestial Lord
nagdarasal kay Nanak, bilang Gurmukh, pinalaya siya. Siya ay buong pagmamahal na nakaayon sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon. ||4||||2||3||
Bhairao, Unang Mehl:
Ang kanyang paglalakad ay nagiging mahina at malamya, ang kanyang mga paa at kamay ay nanginginig, at ang balat ng kanyang katawan ay lanta at kulubot.
Ang kanyang mga mata ay malabo, ang kanyang mga tainga ay bingi, at gayon pa man, ang kusang-loob na manmukh ay hindi kilala ang Naam. ||1||
O bulag, ano ang nakuha mo sa iyong pagdating sa mundo?
Ang Panginoon ay wala sa iyong puso, at hindi ka naglilingkod sa Guru. Pagkatapos masayang ang iyong kapital, kailangan mong umalis. ||1||I-pause||
Ang iyong dila ay hindi nababalot ng Pag-ibig ng Panginoon; kahit anong sabihin mo ay walang lasa at walang laman.
Ikaw ay nagpapakasawa sa paninirang-puri sa mga Banal; pagiging isang hayop, hindi ka kailanman magiging marangal. ||2||
Iilan lamang ang nakakuha ng kahanga-hangang diwa ng Ambrosial Amrit, na nagkakaisa sa Pakikipag-isa sa Tunay na Guru.
Hangga't ang mortal ay hindi nauunawaan ang misteryo ng Shabad, ang Salita ng Diyos, siya ay patuloy na pahihirapan ng kamatayan. ||3||
Ang sinumang nakatagpo ng pinto ng Nag-iisang Tunay na Panginoon, ay hindi nakakaalam ng ibang bahay o pinto.
Sa Biyaya ng Guru, nakuha ko ang pinakamataas na katayuan; sabi ng kawawang Nanak. ||4||3||4||
Bhairao, Unang Mehl:
Ginugugol niya ang buong gabi sa pagtulog; nakatali ang silong sa kanyang leeg. Ang kanyang araw ay nasasayang sa makamundong gusot.
Hindi niya kilala ang Diyos, na lumikha ng mundong ito, sa isang sandali, kahit isang saglit. ||1||
O mortal, paano ka makakatakas sa kakila-kilabot na sakuna na ito?
Ano ang dinala mo, at ano ang dadalhin mo? Pagnilayan ang Panginoon, ang Pinakamahalaga at Mapagbigay na Panginoon. ||1||I-pause||
Ang puso-lotus ng kusang-loob na manmukh ay baligtad; mababaw ang kanyang talino; ang kanyang isip ay bulag, at ang kanyang ulo ay gusot sa makamundong mga gawain.
Ang kamatayan at muling pagsilang ay patuloy na nakabitin sa iyong ulo; kung wala ang Pangalan, ang iyong leeg ay mahuhuli sa silong. ||2||
Ang iyong mga hakbang ay naliligaw, at ang iyong mga mata ay bulag; hindi mo alam ang Salita ng Shabad, O Kapatid ng Tadhana.
Ang mga Shaastra at ang Vedas ay nagpapanatili sa mortal na nakatali sa tatlong mga mode ng Maya, at sa gayon ay ginagawa niya ang kanyang mga gawa nang walang taros. ||3||
Nawawalan siya ng puhunan - paano siya makakakuha ng anumang tubo? Ang taong masama ang pag-iisip ay walang espirituwal na karunungan.
Sa pagninilay sa Shabad, umiinom siya sa kahanga-hangang diwa ng Panginoon; O Nanak, ang kanyang pananampalataya ay napatunayan sa Katotohanan. ||4||4||5||
Bhairao, Unang Mehl:
Nananatili siyang kasama ng Guru, araw at gabi, at ninanamnam ng kanyang dila ang masarap na lasa ng Pag-ibig ng Panginoon.
Wala siyang alam na iba; napagtanto niya ang Salita ng Shabad. Kilala niya at napagtanto ang Panginoon sa kaibuturan ng kanyang pagkatao. ||1||
Ang gayong hamak na tao ay nakalulugod sa aking isipan.
Nasakop niya ang kanyang pagmamataas sa sarili, at napuno ng Walang-hanggang Panginoon. Naglilingkod siya sa Guru. ||1||I-pause||
Sa kaibuturan ng aking pagkatao, at sa labas din, ay ang Immaculate Lord God. Ako ay yumuyuko nang buong kababaang-loob sa harap ng Primal Lord God na iyon.
Sa kaibuturan ng bawat puso, at sa gitna ng lahat, ang Sagisag ng Katotohanan ay tumatagos at lumaganap. ||2||