Sri Guru Granth Sahib

Pahina - 836

ਮਨ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਮਨ ਹੀ ਜਾਣੈ ਅਵਰੁ ਕਿ ਜਾਣੈ ਕੋ ਪੀਰ ਪਰਈਆ ॥੧॥

man kee birathaa man hee jaanai avar ki jaanai ko peer pareea |1|

Ang sakit ng aking isip ay alam lamang ng aking sariling isip; sinong makakaalam ng sakit ng iba? ||1||

ਰਾਮ ਗੁਰਿ ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿ ਮਨੁ ਲਈਆ ॥

raam gur mohan mohi man leea |

Ang Panginoon, ang Guru, ang Enticer, ay naakit ang aking isipan.

ਹਉ ਆਕਲ ਬਿਕਲ ਭਈ ਗੁਰ ਦੇਖੇ ਹਉ ਲੋਟ ਪੋਟ ਹੋਇ ਪਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hau aakal bikal bhee gur dekhe hau lott pott hoe peea |1| rahaau |

Ako ay natigilan at namangha, nakatingin sa aking Guru; Nakapasok na ako sa kaharian ng kababalaghan at kaligayahan. ||1||I-pause||

ਹਉ ਨਿਰਖਤ ਫਿਰਉ ਸਭਿ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰ ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਦੇਖਨ ਕੋ ਬਹੁਤੁ ਮਨਿ ਚਈਆ ॥

hau nirakhat firau sabh des disantar mai prabh dekhan ko bahut man cheea |

Gumagala ako, ginalugad ang lahat ng mga lupain at mga banyagang bansa; sa loob ng aking isipan, mayroon akong napakalaking pananabik na makita ang aking Diyos.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਕਾਟਿ ਦੇਉ ਗੁਰ ਆਗੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਦਿਖਈਆ ॥੨॥

man tan kaatt deo gur aagai jin har prabh maarag panth dikheea |2|

Isinasakripisyo ko ang aking isip at katawan sa Guru, na nagpakita sa akin ng Daan, ang Landas patungo sa aking Panginoong Diyos. ||2||

ਕੋਈ ਆਣਿ ਸਦੇਸਾ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰਾ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠ ਲਗਈਆ ॥

koee aan sadesaa dee prabh keraa rid antar man tan meetth lageea |

Kung may maghahatid lamang sa akin ng balita tungkol sa Diyos; Parang sobrang sweet niya sa puso, isip at katawan ko.

ਮਸਤਕੁ ਕਾਟਿ ਦੇਉ ਚਰਣਾ ਤਲਿ ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਈਆ ॥੩॥

masatak kaatt deo charanaa tal jo har prabh mele mel mileea |3|

Puputulin ko ang aking ulo at ilalagay ito sa ilalim ng mga paa ng isang nangunguna sa akin upang makipagkita at makiisa sa aking Panginoong Diyos. ||3||

ਚਲੁ ਚਲੁ ਸਖੀ ਹਮ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਬੋਧਹ ਗੁਣ ਕਾਮਣ ਕਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਲਹੀਆ ॥

chal chal sakhee ham prabh parabodhah gun kaaman kar har prabh laheea |

Tayo'y umalis, O aking mga kasama, at unawain ang ating Diyos; taglay ang spell of virtue, makuha natin ang ating Panginoong Diyos.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਉਆ ਕੋ ਨਾਮੁ ਕਹੀਅਤੁ ਹੈ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭੂ ਤਿਸੁ ਪਾਛੈ ਪਈਆ ॥੪॥

bhagat vachhal uaa ko naam kaheeat hai saran prabhoo tis paachhai peea |4|

Siya ay tinatawag na Lover ng Kanyang mga deboto; sundan natin ang mga yapak ng mga naghahanap ng Santuwaryo ng Diyos. ||4||

ਖਿਮਾ ਸੀਗਾਰ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਖੁਸੀਆ ਮਨਿ ਦੀਪਕ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਬਲਈਆ ॥

khimaa seegaar kare prabh khuseea man deepak gur giaan baleea |

Kung ang kaluluwa-nobya ay pinalamutian ang kanyang sarili ng habag at pagpapatawad, ang Diyos ay nalulugod, at ang kanyang isip ay naliliwanagan ng lampara ng karunungan ng Guru.

ਰਸਿ ਰਸਿ ਭੋਗ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਹਮ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਜੀਉ ਕਟਿ ਕਟਿ ਪਈਆ ॥੫॥

ras ras bhog kare prabh meraa ham tis aagai jeeo katt katt peea |5|

Sa kaligayahan at lubos na kaligayahan, tinatangkilik siya ng aking Diyos; Iniaalay ko ang bawat bahagi ng aking kaluluwa sa Kanya. ||5||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਾਰੁ ਕੰਠਿ ਹੈ ਬਨਿਆ ਮਨੁ ਮੋਤੀਚੂਰੁ ਵਡ ਗਹਨ ਗਹਨਈਆ ॥

har har haar kantth hai baniaa man moteechoor vadd gahan gahaneea |

Ginawa ko ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har, ang aking kuwintas; ang isip kong may bahid ng debosyon ay ang masalimuot na palamuti ng pagpuputong ng kaluwalhatian.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਸੇਜ ਵਿਛਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਛੋਡਿ ਨ ਸਕੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਿ ਭਈਆ ॥੬॥

har har saradhaa sej vichhaaee prabh chhodd na sakai bahut man bheea |6|

Inilatag ko ang aking kama ng pananampalataya sa Panginoon, Har, Har. Hindi ko Siya maaaring talikuran - ang aking isipan ay puno ng napakalaking pagmamahal para sa Kanya. ||6||

ਕਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਅਵਰੁ ਅਵਰੁ ਕਿਛੁ ਕੀਜੈ ਸਭੁ ਬਾਦਿ ਸੀਗਾਰੁ ਫੋਕਟ ਫੋਕਟਈਆ ॥

kahai prabh avar avar kichh keejai sabh baad seegaar fokatt fokatteea |

Kung ang Diyos ay nagsabi ng isang bagay, at ang kaluluwa-nobya ay gumawa ng iba, kung gayon ang lahat ng kanyang mga dekorasyon ay walang silbi at huwad.

ਕੀਓ ਸੀਗਾਰੁ ਮਿਲਣ ਕੈ ਤਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਲੀਓ ਸੁਹਾਗਨਿ ਥੂਕ ਮੁਖਿ ਪਈਆ ॥੭॥

keeo seegaar milan kai taaee prabh leeo suhaagan thook mukh peea |7|

Maaari niyang palamutihan ang kanyang sarili upang makilala ang kanyang Asawa na Panginoon, ngunit gayon pa man, tanging ang banal na kasintahang-kaluluwa lamang ang makakatagpo ng Diyos, at ang mukha ng isa ay niluraan. ||7||

ਹਮ ਚੇਰੀ ਤੂ ਅਗਮ ਗੁਸਾਈ ਕਿਆ ਹਮ ਕਰਹ ਤੇਰੈ ਵਸਿ ਪਈਆ ॥

ham cheree too agam gusaaee kiaa ham karah terai vas peea |

Ako ang Iyong katulong na babae, O Di-Maaabot na Panginoon ng Sansinukob; anong magagawa ko mag-isa? Ako ay nasa ilalim ng Iyong kapangyarihan.

ਦਇਆ ਦੀਨ ਕਰਹੁ ਰਖਿ ਲੇਵਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸਰਣਿ ਸਮਈਆ ॥੮॥੫॥੮॥

deaa deen karahu rakh levahu naanak har gur saran sameea |8|5|8|

Maging mahabagin, Panginoon, sa maamo, at iligtas mo sila; Pumasok si Nanak sa Sanctuary ng Panginoon, at ang Guru. ||8||5||8||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

bilaaval mahalaa 4 |

Bilaaval, Ikaapat na Mehl:

ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਅਗਮ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਸਰਧਾ ਮਨਿ ਬਹੁਤੁ ਉਠਈਆ ॥

mai man tan prem agam tthaakur kaa khin khin saradhaa man bahut uttheea |

Ang aking isip at katawan ay puno ng pag-ibig para sa aking Hindi Maaabot na Panginoon at Guro. Bawat sandali, napupuno ako ng napakalaking pananampalataya at debosyon.

ਗੁਰ ਦੇਖੇ ਸਰਧਾ ਮਨ ਪੂਰੀ ਜਿਉ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਬੂੰਦ ਮੁਖਿ ਪਈਆ ॥੧॥

gur dekhe saradhaa man pooree jiau chaatrik priau priau boond mukh peea |1|

Sa pagtitig sa Guru, ang pananampalataya ng aking isip ay natupad, tulad ng ibong umaawit, na umiiyak at umiiyak, hanggang sa bumagsak ang patak ng ulan sa bibig nito. ||1||

ਮਿਲੁ ਮਿਲੁ ਸਖੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਨਈਆ ॥

mil mil sakhee har kathaa suneea |

Samahan mo ako, samahan mo ako, O aking mga kasama, at turuan mo ako ng Sermon ng Panginoon.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਇਆ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਮੈ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਸਿਰੁ ਕਟਿ ਕਟਿ ਪਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

satigur deaa kare prabh mele mai tis aagai sir katt katt peea |1| rahaau |

Ang Tunay na Guru ay maawaing pinag-isa ako sa Diyos. Pinutol ko ang aking ulo, at pinuputol ito, iniaalay ko ito sa Kanya. ||1||I-pause||

ਰੋਮਿ ਰੋਮਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਇਕ ਬੇਦਨ ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਦੇਖੇ ਬਿਨੁ ਨੀਦ ਨ ਪਈਆ ॥

rom rom man tan ik bedan mai prabh dekhe bin need na peea |

Bawat at bawat buhok sa aking ulo, at aking isip at katawan, ay nagdurusa sa sakit ng paghihiwalay; nang hindi nakikita ang aking Diyos, hindi ako makatulog.

ਬੈਦਕ ਨਾਟਿਕ ਦੇਖਿ ਭੁਲਾਨੇ ਮੈ ਹਿਰਦੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪੀਰ ਲਗਈਆ ॥੨॥

baidak naattik dekh bhulaane mai hiradai man tan prem peer lageea |2|

Ang mga doktor at manggagamot ay tumingin sa akin, at naguguluhan. Sa loob ng aking puso, isip at katawan, nararamdaman ko ang sakit ng banal na pag-ibig. ||2||

ਹਉ ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਿਉ ਬਿਨੁ ਅਮਲੈ ਅਮਲੀ ਮਰਿ ਗਈਆ ॥

hau khin pal reh na skau bin preetam jiau bin amalai amalee mar geea |

Hindi ako mabubuhay kahit saglit, kahit isang saglit, kung wala ang aking Mahal, tulad ng adik sa opyo na hindi mabubuhay nang walang opyo.

ਜਿਨ ਕਉ ਪਿਆਸ ਹੋਇ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੀ ਤਿਨੑ ਅਵਰੁ ਨ ਭਾਵੈ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਕੋ ਦੁਈਆ ॥੩॥

jin kau piaas hoe prabh keree tina avar na bhaavai bin har ko dueea |3|

Ang mga nauuhaw sa Diyos, ay hindi nagmamahal ng iba. Kung wala ang Panginoon, wala nang iba. ||3||

ਕੋਈ ਆਨਿ ਆਨਿ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਵੈ ਹਉ ਤਿਸੁ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਬਲਿ ਘੁਮਿ ਗਈਆ ॥

koee aan aan meraa prabhoo milaavai hau tis vittahu bal bal ghum geea |

Kung may darating lang at iisa ako sa Diyos; Ako ay tapat, nakatuon, isang sakripisyo sa kanya.

ਅਨੇਕ ਜਨਮ ਕੇ ਵਿਛੁੜੇ ਜਨ ਮੇਲੇ ਜਾ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਿ ਪਵਈਆ ॥੪॥

anek janam ke vichhurre jan mele jaa sat sat satigur saran paveea |4|

Matapos mahiwalay sa Panginoon para sa hindi mabilang na pagkakatawang-tao, muli akong nakipag-isa sa Kanya, papasok sa Sanctuary ng Tunay, Tunay, Tunay na Guru. ||4||