Nagtatanong ako at nagtatanong, nang may pagpapakumbaba, "Sino ang makapagsasabi sa akin kung saang bansa nakatira ang aking Asawa na Panginoon?"
Iaalay ko ang aking puso sa kanya, iniaalay ko ang aking isip at katawan at lahat; Ipinatong ko ang ulo ko sa paanan niya. ||2||
Yumuko ako sa paanan ng kusang-loob na alipin ng Panginoon; Nakikiusap ako na biyayaan niya ako ng Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal.
Magpakita ng Awa sa akin, upang aking matugunan ang Diyos, at masilayan ang Pinagpalang Pangitain ng Kanyang Darshan sa bawat sandali. ||3||
Kapag Siya ay Mabait sa akin, dumarating Siya upang tumira sa loob ng aking pagkatao. Gabi at araw, kalmado at payapa ang aking isipan.
Sabi ni Nanak, Inaawit ko ang mga Awit ng Kagalakan; umaalingawngaw sa loob ko ang Unstruck Word of the Shabad. ||4||5||
Saarang, Fifth Mehl:
O ina, True, True True ang Panginoon, at True, True, True ang Kanyang Banal na Banal.
Ang Salita na sinabi ng Perpektong Guru, itinali ko sa aking damit. ||1||I-pause||
Gabi at araw, at ang mga bituin sa langit ay maglalaho. Ang araw at ang buwan ay maglalaho.
Ang mga bundok, ang lupa, ang tubig at ang hangin ay lilipas. Tanging ang Salita ng Banal na Banal ang mananatili. ||1||
Ang mga ipinanganak sa mga itlog ay lilipas, at ang mga ipinanganak sa sinapupunan ay lilipas. Ang mga ipinanganak sa lupa at pawis ay lilipas din.
Ang apat na Vedas ay lilipas, at ang anim na Shaastras ay lilipas. Tanging ang Salita ng Banal na Santo ang walang hanggan. ||2||
Raajas, ang kalidad ng masiglang aktibidad ay lilipas. Taamas, ang kalidad ng matamlay na kadiliman ay lilipas. Saatvas, ang kalidad ng mapayapang liwanag ay lilipas din.
Lahat ng nakikita ay lilipas. Tanging ang Salita ng Banal na Banal ay lampas sa pagkawasak. ||3||
Siya Mismo ay Mismo sa Kanyang sarili. Ang nakikita lamang ay ang Kanyang paglalaro.
Hindi siya mahahanap sa anumang paraan. O Nanak, ang pakikipagkita sa Guru, ang Diyos ay matatagpuan. ||4||6||
Saarang, Fifth Mehl:
Ang Guru, ang Panginoon ng Uniberso, ay namamalagi sa aking isipan.
Saanman naaalala ang aking Panginoon at Guro sa pagninilay - ang nayong iyon ay puno ng kapayapaan at kaligayahan. ||1||I-pause||
Saan man ang aking Mahal na Panginoon at Guro ay nakalimutan - lahat ng paghihirap at kasawian ay naroon.
Kung saan inaawit ang mga Papuri ng aking Panginoon, ang Sagisag ng Kaligayahan at Kagalakan - naroroon ang walang hanggang kapayapaan at kayamanan. ||1||
Kung saan hindi sila nakikinig sa mga Kuwento ng Panginoon sa kanilang mga tainga - ang lubos na mapanglaw na ilang ay naroon.
Kung saan ang Kirtan of the Lord's Praises ay inaawit nang may pagmamahal sa Saadh Sangat - may halimuyak at prutas at kagalakan sa kasaganaan. ||2||
Kung walang pagninilay-nilay sa Panginoon, ang isang tao ay maaaring mabuhay ng milyun-milyong taon, ngunit ang kanyang buhay ay magiging ganap na walang silbi.
Ngunit kung siya ay mag-vibrate at magnilay-nilay sa Panginoon ng Uniberso, kahit isang sandali, kung gayon siya ay mabubuhay magpakailanman. ||3||
O Diyos, hinahanap ko ang iyong santuwaryo, ang iyong santuwaryo, ang iyong santuwaryo; mangyaring maawaing pagpalain ako ng Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal.
O Nanak, ang Panginoon ay sumasaklaw sa lahat ng dako, sa gitna ng lahat. Alam niya ang mga katangian at kalagayan ng lahat. ||4||7||
Saarang, Fifth Mehl:
Ngayon, nakuha ko na ang Suporta ng Panginoon.
Ang mga naghahanap ng Sanctuary ng Karagatan ng Awa ay dinadala sa buong mundo-karagatan. ||1||I-pause||
Natutulog sila sa kapayapaan, at intuitively sumanib sa Panginoon. Inalis ng Guru ang kanilang pangungutya at pagdududa.
Anuman ang kanilang naisin, ginagawa ng Panginoon; nakukuha nila ang mga bunga ng mga hangarin ng kanilang isipan. ||1||
Sa aking puso, Siya ay aking pinagnilayan; gamit ang aking mga mata, itinuon ko ang aking pagninilay-nilay sa Kanya. Gamit ang aking mga tainga, nakikinig ako sa Kanyang Sermon.