Sila na ang mga isip ay puno ng Naam ay maganda; itinataguyod nila ang Naam sa loob ng kanilang mga puso. ||3||
Inihayag sa akin ng Tunay na Guru ang Tahanan ng Panginoon at ang Kanyang Hukuman, at ang Mansyon ng Kanyang Presensya. Masayang tinatamasa ko ang Kanyang Pag-ibig.
Anuman ang Kanyang sabihin, tinatanggap ko bilang mabuti; Inawit ni Nanak ang Naam. ||4||6||16||
Bhairao, Ikatlong Mehl:
Ang mga pagnanasa ng isip ay nasisipsip sa isip, pinag-iisipan ang Salita ng Shabad ng Guru.
Ang pag-unawa ay nakukuha mula sa Perpektong Guru, at pagkatapos ang mortal ay hindi namamatay nang paulit-ulit. ||1||
Ang aking isip ay tumatagal ng Suporta ng Pangalan ng Panginoon.
Sa Biyaya ng Guru, nakuha ko ang pinakamataas na katayuan; ang Panginoon ang Tagatupad ng lahat ng pagnanasa. ||1||I-pause||
Ang Isang Panginoon ay tumatagos at lumaganap sa lahat; kung wala ang Guru, ang pag-unawang ito ay hindi makukuha.
Ang aking Panginoong Diyos ay nahayag sa akin, at ako ay naging Gurmukh. Araw at gabi, umaawit ako ng Maluwalhating Papuri sa Panginoon. ||2||
Ang Isang Panginoon ang Tagapagbigay ng kapayapaan; ang kapayapaan ay hindi matatagpuan saanman.
Ang mga hindi naglilingkod sa Tagapagbigay, ang Tunay na Guru, ay umaalis nang may pagsisisi sa huli. ||3||
Ang paglilingkod sa Tunay na Guru, ang pangmatagalang kapayapaan ay matatamo, at ang mortal ay hindi na nagdurusa sa sakit.
Si Nanak ay biniyayaan ng debosyonal na pagsamba sa Panginoon; ang kanyang liwanag ay sumanib sa Liwanag. ||4||7||17||
Bhairao, Ikatlong Mehl:
Kung wala ang Guru, ang mundo ay baliw; nalilito at naliligaw, binubugbog, at nagdurusa.
Ito ay namamatay at namamatay muli, at muling isilang, palaging nasa sakit, ngunit hindi nito alam ang Pintuan ng Panginoon. ||1||
aking isip, manatili palagi sa Proteksyon ng Sanctuary ng Tunay na Guru.
Ang mga taong iyon, na tila matamis sa puso ang Pangalan ng Panginoon, ay dinadala sa nakakatakot na mundo-karagatan ng Salita ng Shabad ng Guru. ||1||I-pause||
Ang mortal ay nagsusuot ng iba't ibang relihiyosong damit, ngunit ang kanyang kamalayan ay hindi matatag; sa kaibuturan, siya ay puno ng sekswal na pagnanasa, galit at pagkamakasarili.
Sa kaibuturan ay ang matinding pagkauhaw at matinding gutom; gumagala siya sa pinto hanggang pinto. ||2||
Ang mga namatay sa Salita ng Shabad ng Guru ay isinilang na muli; nakita nila ang pintuan ng paglaya.
Sa patuloy na kapayapaan at katahimikan sa kaloob-looban, itinataguyod nila ang Panginoon sa kanilang mga puso. ||3||
Kung ito ay nakalulugod sa Kanya, binibigyang-inspirasyon Niya tayong kumilos. Wala nang ibang magagawa.
O Nanak, pinag-iisipan ng Gurmukh ang Salita ng Shabad, at biniyayaan ng maluwalhating kadakilaan ng Pangalan ng Panginoon. ||4||8||18||
Bhairao, Ikatlong Mehl:
Nawala sa egotismo, Maya at attachment, ang mortal ay nakakakuha ng sakit, at kumakain ng sakit.
Ang malaking sakit, ang masugid na sakit ng kasakiman, ay nasa loob niya; gumagala siya ng walang pinipili. ||1||
Ang buhay ng kusang-loob na manmukh sa mundong ito ay isinumpa.
Hindi niya naaalala ang Pangalan ng Panginoon, kahit sa kanyang mga panaginip. Siya ay hindi kailanman umiibig sa Pangalan ng Panginoon. ||1||I-pause||
Siya ay kumikilos tulad ng isang hayop, at hindi nauunawaan ang anuman. Ang pagsasagawa ng kasinungalingan, siya ay nagiging huwad.
Ngunit kapag nakilala ng mortal ang Tunay na Guru, ang kanyang paraan ng pagtingin sa mundo ay nagbabago. Gaano kadalang ang mga mapagpakumbabang nilalang na naghahanap at nakahanap sa Panginoon. ||2||
Ang taong iyon, na ang puso ay walang hanggang puspos ng Pangalan ng Panginoon, Har, Har, ay nakakakuha ng Panginoon, ang Kayamanan ng Kabutihan.
Sa Biyaya ni Guru, nahanap niya ang Perpektong Panginoon; ang mapagmataas na pagmamalaki ng kanyang isip ay nabubura. ||3||
Ang Lumikha Mismo ay kumikilos, at nagiging dahilan upang kumilos ang lahat. Siya mismo ang naglalagay sa atin sa landas.