Ang isa na ang puso ay puno ng mga Himno ng Tunay na Guru, ay nakakakuha ng Purong Panginoon. Siya ay wala sa ilalim ng kapangyarihan ng Mensahero ng Kamatayan, at wala rin siyang anumang utang sa Kamatayan. ||1||I-pause||
Siya ay umaawit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon sa pamamagitan ng kanyang dila, at nananatili sa Diyos; ginagawa niya ang anumang nakalulugod sa Panginoon.
Kung wala ang Pangalan ng Panginoon, walang kabuluhan ang buhay sa mundo, at walang silbi ang bawat sandali. ||2||
Ang huwad ay walang lugar ng pahinga, sa loob man o sa labas; ang maninirang-puri ay hindi nakatagpo ng kaligtasan.
Kahit na may hinanakit, hindi ipinagkait ng Diyos ang Kanyang mga pagpapala; araw-araw, dumarami sila. ||3||
Walang sinuman ang maaaring mag-alis ng mga regalo ng Guru; ang aking Panginoon at Guro Mismo ang nagbigay sa kanila.
Ang mga maninirang-puri na may itim na mukha, na may paninirang-puri sa kanilang mga bibig, ay hindi pinahahalagahan ang mga regalo ng Guru. ||4||
Ang Diyos ay nagpapatawad at pinagsasama sa Kanyang sarili ang mga nagdadala sa Kanyang Santuwaryo; Hindi siya nagpapaliban kahit isang saglit.
Siya ang pinagmumulan ng kaligayahan, ang Pinakadakilang Panginoon; sa pamamagitan ng Tunay na Guru, tayo ay nagkakaisa sa Kanyang Unyon. ||5||
Sa pamamagitan ng Kanyang Kabaitan, ang Mabait na Panginoon ay sumasaklaw sa atin; sa pamamagitan ng Mga Aral ni Guru, huminto ang ating mga pagala-gala.
Ang pagpindot sa bato ng pilosopo, ang metal ay nagiging ginto. Ganyan ang maluwalhating kadakilaan ng Samahan ng mga Banal. ||6||
Ang Panginoon ay ang malinis na tubig; ang isip ay ang naliligo, at ang Tunay na Guru ay ang tagapagsilbi sa paliguan, O Mga Kapatid ng Tadhana.
Ang mapagpakumbabang nilalang na sumapi sa Sat Sangat ay hindi na muling ilalagay sa reincarnation; ang kanyang liwanag ay sumasanib sa Liwanag. ||7||
Ikaw ang Dakilang Primal Lord, ang walang katapusang puno ng buhay; Ako ay isang ibong dumapo sa Iyong mga sanga.
Ibigay kay Nanak ang Immaculate Naam; sa buong panahon, inaawit niya ang mga Papuri ng Shabad. ||8||4||
Goojaree, First Mehl, Fourth House:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Ang mga deboto ay sumasamba sa Panginoon sa mapagmahal na pagsamba. Nauuhaw sila sa Tunay na Panginoon, na may walang katapusang pagmamahal.
Maluha-luha silang nagsusumamo at nagsusumamo sa Panginoon; sa pag-ibig at pagmamahal, ang kanilang kamalayan ay payapa. ||1||
Awitin ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, O aking isip, at dalhin sa Kanyang Santuwaryo.
Ang Pangalan ng Panginoon ay ang bangkang tatawid sa daigdig-karagatan. Magsanay ng ganitong paraan ng pamumuhay. ||1||I-pause||
O isip, maging ang kamatayan ay bumabati sa iyo, kapag naaalala mo ang Panginoon sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru.
Ang talino ay tumatanggap ng kayamanan, ang kaalaman sa katotohanan at pinakamataas na kaligayahan, sa pamamagitan ng pag-uulit ng Pangalan ng Panginoon sa isip. ||2||
Ang pabagu-bagong kamalayan ay gumagala sa paghabol sa kayamanan; ito ay lasing sa makamundong pag-ibig at emosyonal na kalakip.
Ang debosyon sa Naam ay permanenteng itinatanim sa loob ng isip, kapag ito ay naaayon sa Mga Aral ng Guru at sa Kanyang Shabad. ||3||
Pagala-gala, ang pagdududa ay hindi napapawi; pinahihirapan ng muling pagkakatawang-tao, ang mundo ay nasisira.
Ang walang hanggang trono ng Panginoon ay malaya sa kapighatiang ito; siya ay tunay na matalino, na kinuha ang Naam bilang kanyang malalim na pagninilay. ||4||
Ang mundong ito ay abala sa attachment at pansamantalang pag-ibig; dinaranas nito ang malagim na pasakit ng kapanganakan at kamatayan.
Tumakbo sa Sanctuary ng Tunay na Guru, kantahin ang Pangalan ng Panginoon sa iyong puso, at ikaw ay lumangoy patawid. ||5||
Kasunod ng Pagtuturo ng Guru, ang isip ay nagiging matatag; tinatanggap ito ng isip, at sinasalamin ito sa mapayapang poise.
Ang pag-iisip na iyon ay dalisay, na nagtataglay ng Katotohanan sa loob, at ang pinakamagandang hiyas ng espirituwal na karunungan. ||6||
Sa pamamagitan ng Takot sa Diyos, at Pag-ibig sa Diyos, at sa pamamagitan ng debosyon, ang tao ay tumatawid sa nakakatakot na mundo-karagatan, na nakatuon ang kanyang kamalayan sa Lotus Feet ng Panginoon.