Araw at gabi, umiibig sila sa Tunay na Salita ng Shabad. Nakuha nila ang kanilang tahanan sa Karagatan ng Panginoon. ||5||
Ang mga kusang-loob na manmukh ay palaging magiging maruruming crane, na nababahiran ng dumi ng ego.
Maaari silang maligo, ngunit ang kanilang dumi ay hindi naalis.
Ang taong namatay habang nabubuhay pa, at pinag-iisipan ang Salita ng Shabad ng Guru, ay naalis ang karumihang ito ng ego. ||6||
Ang Walang-katumbas na Hiyas ay matatagpuan, sa tahanan ng sariling pagkatao,
kapag ang isa ay nakikinig sa Shabad, ang Salita ng Perpektong Tunay na Guru.
Sa Biyaya ni Guru, ang kadiliman ng espirituwal na kamangmangan ay napawi; Nakilala ko ang Banal na Liwanag sa loob ng sarili kong puso. ||7||
Ang Panginoon Mismo ang lumikha, at Siya mismo ang tumitingin.
Ang paglilingkod sa Tunay na Guru, ang isa ay nagiging katanggap-tanggap.
O Nanak, ang Naam ay nananahan sa kaibuturan ng puso; sa pamamagitan ng Grasya ng Guru, ito ay nakuha. ||8||31||32||
Maajh, Ikatlong Mehl:
Ang buong mundo ay engrossed sa emotional attachment kay Maya.
Ang mga kinokontrol ng tatlong katangian ay nakakabit kay Maya.
Sa Biyaya ni Guru, naiintindihan ng iilan; isentro nila ang kanilang kamalayan sa ikaapat na estado. ||1||
Ako ay isang sakripisyo, ang aking kaluluwa ay isang sakripisyo, sa mga sumunog sa kanilang emosyonal na attachment kay Maya, sa pamamagitan ng Shabad.
Yaong mga sumunog sa pagkakaugnay na ito kay Maya, at nakatuon ang kanilang kamalayan sa Panginoon ay pinarangalan sa Tunay na Hukuman, at sa Mansyon ng Presensya ng Panginoon. ||1||I-pause||
Ang pinagmulan, ang ugat, ng mga diyos at diyosa ay si Maya.
Para sa kanila, ang mga Simritee at ang mga Shaastra ay binubuo.
Ang sekswal na pagnanasa at galit ay nagkakalat sa buong sansinukob. Darating at aalis, ang mga tao ay nagdurusa sa sakit. ||2||
Ang hiyas ng espirituwal na karunungan ay inilagay sa loob ng sansinukob.
Sa Biyaya ng Guru, ito ay nakatago sa isip.
Ang kabaklaan, kalinisang-puri, disiplina sa sarili at ang pagsasagawa ng pagiging totoo ay nakukuha mula sa Perpektong Guru, sa pamamagitan ng pagninilay sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon. ||3||
Sa mundong ito ng tahanan ng kanyang mga magulang, ang kaluluwa-nobya ay nalinlang ng pagdududa.
Naka-attach sa duality, siya sa bandang huli ay nagsisisi.
Nawawalan niya ang mundong ito at ang susunod, at kahit sa kanyang mga panaginip, hindi siya nakatagpo ng kapayapaan. ||4||
Ang nobya ng kaluluwa na naaalala ang kanyang Asawa na Panginoon sa mundong ito,
sa pamamagitan ng Grasya ni Guru, nakikita Siyang malapit na.
Siya ay nananatiling intuitively attuned sa Pag-ibig ng kanyang Minamahal; ginagawa niyang palamuti ang Salita ng Kanyang Shabad. ||5||
Mapalad at mabunga ang pagdating ng mga nakatagpo ng Tunay na Guru;
sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, sinusunog nila ang kanilang pagmamahal sa duality.
Ang Nag-iisang Panginoon ay tumatagos at lumaganap sa kaibuturan ng puso. Sumasali sa Sat Sangat, ang Tunay na Kongregasyon, inaawit nila ang Maluwalhating Papuri ng Panginoon. ||6||
Ang mga hindi naglilingkod sa Tunay na Guru-bakit pa sila naparito sa mundong ito?
Sumpain ang kanilang buhay; walang silbi nilang sinayang itong buhay ng tao.
Hindi naaalala ng mga kusang-loob na manmukh ang Naam. Kung wala ang Naam, nagdurusa sila sa matinding sakit. ||7||
Ang Isa na lumikha ng Sansinukob, Siya lamang ang nakakaalam nito.
Pinagkakaisa Niya sa Kanyang sarili ang mga nakakaunawa sa Shabad.
Nanak, sila lamang ang tumanggap ng Naam, kung saan ang mga noo ay nakatala ng gayong paunang itinalagang tadhana. ||8||1||32||33||
Maajh, Ikaapat na Mehl:
Ang Primal Being ay nasa malayo at higit pa.
Siya mismo ang nagtatatag, at kapag naitatag, Siya ang nagwawakas.
Ang Isang Panginoon ay sumasaklaw sa lahat; ang mga naging Gurmukh ay pinarangalan. ||1||
Ako ay isang sakripisyo, ang aking kaluluwa ay isang sakripisyo, sa mga nagninilay-nilay sa Naam, ang Pangalan ng Walang anyo na Panginoon.