Pagsasanay sa pagkamakasarili at pagmamay-ari, naparito ka sa mundo.
Ang pag-asa at pagnanais ay nagbibigkis sa iyo at umakay sa iyo.
Ang pagpapakasasa sa egotismo at pagmamapuri sa sarili, ano ang kaya mong dalhin, maliban sa kargada ng abo mula sa lason at katiwalian? ||15||
Sambahin ang Panginoon sa debosyon, O mapagpakumbabang Kapatid ng Tadhana.
Bigkasin ang Hindi Binibigkas na Pagsasalita, at ang isip ay magsasama pabalik sa Isip.
Pigilan ang iyong hindi mapakali na pag-iisip sa loob ng sarili nitong tahanan, at ang Panginoon, ang Maninira, ay wawasakin ang iyong sakit. ||16||
Humihingi ako ng suporta ng Perpektong Guru, ang Panginoon.
Ang Gurmukh ay nagmamahal sa Panginoon; nakilala ng Gurmukh ang Panginoon.
O Nanak, sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon, ang talino ay dinadakila; sa pagbibigay ng Kanyang kapatawaran, dinala siya ng Panginoon sa kabilang panig. ||17||4||10||
Maaroo, Unang Mehl:
O Banal na Guro, nakapasok na ako sa Iyong Santuwaryo.
Ikaw ang Makapangyarihang Panginoon, ang Maawaing Panginoon.
Walang nakakaalam ng Iyong kamangha-manghang mga dula; Ikaw ang perpektong Arkitekto ng Destiny. ||1||
Sa simula pa lamang ng panahon, at sa buong panahon, Iyong pinahahalagahan at pinangangalagaan ang Iyong mga nilalang.
Ikaw ay nasa bawat puso, O Maawaing Panginoon ng walang kapantay na kagandahan.
Kung ano ang ibig Mo, pinalalakad Mo ang lahat; lahat ay kumikilos ayon sa Iyong Utos. ||2||
Sa kaibuturan ng nucleus ng lahat, ay ang Liwanag ng Buhay ng Mundo.
Ang Panginoon ay tinatamasa ang mga puso ng lahat, at umiinom sa kanilang kakanyahan.
Siya mismo ang nagbibigay, at Siya rin ang kumukuha; Siya ang mapagbigay na ama ng mga nilalang ng tatlong mundo. ||3||
Nilikha ang mundo, pinakilos Niya ang Kanyang paglalaro.
Inilagay niya ang kaluluwa sa katawan ng hangin, tubig at apoy.
Ang katawan-nayon ay may siyam na pintuan; ang Ikasampung Gate ay nananatiling nakatago. ||4||
Mayroong apat na kakila-kilabot na ilog ng apoy.
Gaano kabihira ang Gurmukh na nauunawaan ito, at sa pamamagitan ng Salita ng Shabad, ay nananatiling hindi nakakabit.
Ang mga walang pananampalatayang mapang-uyam ay nalunod at nasusunog sa kanilang masamang pag-iisip. Ang Guru ay nagliligtas sa mga taong puno ng Pag-ibig ng Panginoon. ||5||
Tubig, apoy, hangin, lupa at eter
sa bahay na iyon ng limang elemento, sila ay naninirahan.
Ang mga nananatiling puspos ng Salita ng Shabad ng Tunay na Guru, tinalikuran ang Maya, pagkamakasarili at pagdududa. ||6||
Ang isip na ito ay basang-basa ng Shabad, at nasisiyahan.
Kung wala ang Pangalan, anong suporta ang makukuha ng sinuman?
Ang templo ng katawan ay ninanakawan ng mga magnanakaw sa loob, ngunit ang walang pananampalatayang mapang-uyam na ito ay hindi man lang kinikilala ang mga demonyong ito. ||7||
Sila ay mga demonyong nakikipagtalo, nakakatakot na mga duwende.
Ang mga demonyong ito ay nag-uudyok ng alitan at alitan.
Nang walang kamalayan sa Shabad, ang isa ay darating at pupunta sa reincarnation; nawawalan siya ng dangal sa pagdating at pag-alis niya. ||8||
Ang katawan ng huwad na tao ay isang tumpok lamang ng baog na dumi.
Kung wala ang Pangalan, anong karangalan ang makukuha mo?
Nakagapos at nakabusangot sa buong apat na kapanahunan, walang paglaya; pinananatili ng Mensahero ng Kamatayan ang gayong tao sa ilalim ng kanyang tingin. ||9||
Sa pintuan ng Kamatayan, siya ay nakatali at pinarusahan;
ang gayong makasalanan ay hindi nagtatamo ng kaligtasan.
Sumisigaw siya sa sakit, parang isda na tinusok ng kawit. ||10||
Ang walang pananampalatayang mapang-uyam ay nahuhuli sa silong nang mag-isa.
Ang kahabag-habag na espirituwal na bulag na tao ay nahuli sa kapangyarihan ng Kamatayan.
Kung wala ang Pangalan ng Panginoon, ang pagpapalaya ay hindi malalaman. Mawawala siya, ngayon o bukas. ||11||
Maliban sa Tunay na Guru, walang sinuman ang iyong kaibigan.
Dito at sa hinaharap, ang Diyos ang Tagapagligtas.
Ibinibigay Niya ang Kanyang Grasya, at ipinagkakaloob ang Pangalan ng Panginoon. Siya ay sumasanib sa Kanya, tulad ng tubig sa tubig. ||12||