Ang kapayapaan ay tinatamasa, nakakatugon sa Guru, ang Espirituwal na Guro.
Ang Panginoon ang tanging Guro; Siya lang ang Ministro. ||5||
Ang mundo ay nakagapos sa pagkaalipin; siya lamang ang pinalaya, na sumasakop sa kanyang kaakuhan.
Gaano kabihira sa mundo ang matalinong taong iyon, na nagsasagawa nito.
Gaano kabihira sa mundong ito ang iskolar na nag-iisip tungkol dito.
Nang hindi nakikilala ang Tunay na Guru, lahat ay gumagala sa kaakuhan. ||6||
Ang mundo ay malungkot; iilan lang ang masaya.
Ang mundo ay may sakit, mula sa mga indulhensiya nito; iniiyakan nito ang nawawalang kabutihan.
Ang mundo ay umuunlad, at pagkatapos ay humupa, nawawala ang karangalan nito.
Siya lamang, na naging Gurmukh, ang nakakaintindi. ||7||
Ang kanyang presyo ay napakamahal; Ang kanyang bigat ay hindi kakayanin.
Siya ay hindi natitinag at hindi nalilinlang; itago Siya sa iyong isipan, sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru.
Kilalanin Siya sa pamamagitan ng pag-ibig, maging kalugud-lugod sa Kanya, at kumilos nang may takot sa Kanya.
Sinabi ito ni Nanak na mababa, pagkatapos ng malalim na pagmumuni-muni. ||8||3||
Aasaa, Unang Mehl:
Kapag may namatay, ang limang hilig ay nagtagpo at nagluluksa sa kanyang pagkamatay.
Sa pagdaig sa pagmamapuri sa sarili, hinuhugasan niya ang kanyang dumi gamit ang Salita ng Shabad.
Ang isang nakakaalam at nakakaunawa, ay pumapasok sa tahanan ng kapayapaan at katatagan.
Nang walang pag-unawa, nawawala ang lahat ng kanyang karangalan. ||1||
Sino ang namatay, at sino ang umiiyak para sa kanya?
O Panginoon, Lumikha, Dahilan ng mga sanhi, Ikaw ay nasa ibabaw ng lahat. ||1||I-pause||
Sino ang umiiyak sa sakit ng mga patay?
Yaong mga umiiyak, ginagawa ito sa kanilang sariling mga problema.
Alam ng Diyos ang kalagayan ng mga lubhang apektado.
Anuman ang gawin ng Lumikha, mangyayari. ||2||
Ang isa na nananatiling patay habang nabubuhay pa, ay maliligtas, at nagliligtas din ng iba.
Ipagdiwang ang Tagumpay ng Panginoon; pagdadala sa Kanyang Sanctuary, ang pinakamataas na katayuan ay nakuha.
Isa akong sakripisyo sa paanan ng Tunay na Guru.
Ang Guru ay ang bangka; sa pamamagitan ng Shabad ng Kanyang Salita, ang nakakatakot na mundo-karagatan ay tumawid. ||3||
Siya Mismo ay Walang Takot; Ang Kanyang Banal na Liwanag ay nakapaloob sa lahat.
Kung wala ang Pangalan, ang mundo ay nadungisan at hindi mahipo.
Sa pamamagitan ng masamang pag-iisip, sila ay napahamak; bakit sila iiyak at iiyak?
Ipinanganak lamang sila upang mamatay, nang hindi naririnig ang musika ng pagsamba sa debosyonal. ||4||
Ang mga tunay na kaibigan lamang ng isang tao ang nagdadalamhati sa pagkamatay ng isa.
Ang mga nasa ilalim ng kapangyarihan ng tatlong disposisyon ay patuloy na nagdadalamhati.
Ang pagwawalang-bahala sa sakit at kasiyahan, isentro ang iyong kamalayan sa Panginoon.
Ilaan ang iyong katawan at isip sa Pag-ibig ng Panginoon. ||5||
Ang Nag-iisang Panginoon ay nananahan sa loob ng iba't iba at hindi mabilang na mga nilalang.
Napakaraming ritwal at paniniwalang panrelihiyon, hindi mabilang ang kanilang bilang.
Kung walang Takot sa Diyos, at debosyonal na pagsamba, ang buhay ng isang tao ay walang kabuluhan.
Ang pag-awit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon, ang pinakamataas na kayamanan ay nakuha. ||6||
Siya Mismo ang namamatay, at Siya Mismo ang pumapatay.
Siya Mismo ang nagtatatag, at kapag naitatag, nagwawakas.
Nilikha Niya ang Uniberso, at sa pamamagitan ng Kanyang Banal na Kalikasan, itinanim dito ang Kanyang Banal na Liwanag.
Ang isa na nagmumuni-muni sa Salita ng Shabad, ay nakakatugon sa Panginoon, nang walang pag-aalinlangan. ||7||
Ang polusyon ay ang nagniningas na apoy, na tumutupok sa mundo.
Ang polusyon ay nasa tubig, sa lupa, at saanman.
O Nanak, ang mga tao ay ipinanganak at namamatay sa polusyon.
Sa Biyaya ni Guru, umiinom sila sa napakagandang elixir ng Panginoon. ||8||4||
Aasaa, Unang Mehl:
Ang taong nagmumuni-muni sa kanyang sarili, sinusubok ang halaga ng hiyas.
Sa isang sulyap, iniligtas siya ng Perpektong Guru.
Kapag ang Guru ay nalulugod, ang isip ng isang tao ay umaaliw sa sarili. ||1||
Siya ay isang bangkero, na sumusubok sa atin.
Sa Kanyang Tunay na Sulyap ng Biyaya, tayo ay biniyayaan ng Pag-ibig ng Isang Panginoon, at tayo ay naligtas. ||1||I-pause||
Ang kabisera ng Naam ay malinis at dakila.
Ang mangangalakal na iyon ay ginawang dalisay, na puspos ng Katotohanan.
Nagpupuri sa Panginoon, sa bahay ng poise, natatamo niya ang Guru, ang Lumikha. ||2||
Isang taong nag-aapoy ng pag-asa at pagnanais sa pamamagitan ng Salita ng Shabad,
umaawit ng Pangalan ng Panginoon, at nagbibigay-inspirasyon sa iba na kantahin din ito.
Sa pamamagitan ng Guru, nahanap niya ang Path home, sa Mansion ng Presensya ng Panginoon. ||3||