Salot sa sakit, hindi sila mananatiling tahimik, kahit isang saglit.
Kung wala ang Tunay na Guru, ang sakit ay hindi kailanman gagaling. ||3||
Kapag ipinagkaloob ng Kataas-taasang Panginoong Diyos ang Kanyang Awa,
Hinawakan niya ang braso ng mortal, at hinila siya pataas at palabas sa sakit.
Pag-abot sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, ang mga gapos ng mortal ay naputol.
Sabi ni Nanak, pinagaling siya ng Guru sa sakit. ||4||7||20||
Bhairao, Fifth Mehl:
Kapag Siya ay nasa isip, ako ay nasa pinakamataas na kaligayahan.
Kapag Siya ang pumasok sa isip ko, lahat ng sakit ko ay nadudurog.
Kapag Siya ang pumasok sa isip ko, natupad ang aking pag-asa.
Kapag Siya ang pumapasok sa isip ko, hindi ako nakakaramdam ng kalungkutan. ||1||
Sa kaibuturan ng aking pagkatao, ang aking Soberanong Panginoong Hari ay nagpahayag ng Kanyang sarili sa akin.
Ang Perpektong Guru ay nagbigay inspirasyon sa akin na mahalin Siya. ||1||I-pause||
Kapag Siya ang naiisip, ako ang hari ng lahat.
Kapag Siya ang naiisip, lahat ng aking mga gawain ay nakumpleto.
Kapag Siya ay naiisip, ako ay tinina sa malalim na pulang-pula ng Kanyang Pag-ibig.
Kapag Siya ang naiisip ko, ako ay tuwang-tuwa magpakailanman. ||2||
Kapag Siya ang pumasok sa isip ko, mayaman ako magpakailanman.
Kapag Siya ang pumasok sa isip ko, wala akong pagdududa magpakailanman.
Kapag Siya ang pumasok sa isip ko, pagkatapos ay tinatamasa ko ang lahat ng kasiyahan.
Kapag Siya ang pumasok sa isip ko, nawawala ang takot ko. ||3||
Kapag Siya ang nasa isip ko, makikita ko ang tahanan ng kapayapaan at katahimikan.
Kapag Siya ang nasa isip ko, ako ay nababalot sa Primal Void of God.
Kapag naiisip Niya, patuloy kong kinakanta ang Kirtan of His Praises.
Ang isip ni Nanak ay nasisiyahan at nasisiyahan sa Panginoong Diyos. ||4||8||21||
Bhairao, Fifth Mehl:
Ang aking Ama ay Walang Hanggan, nabubuhay magpakailanman.
Ang aking mga kapatid ay nabubuhay magpakailanman.
Ang aking mga kaibigan ay permanente at hindi nasisira.
Ang aking pamilya ay nananatili sa tahanan ng sarili sa loob. ||1||
Nakatagpo ako ng kapayapaan, at sa gayon lahat ay payapa.
Pinag-isa ako ng Perpektong Guru sa aking Ama. ||1||I-pause||
Ang mga mansyon ko ang pinakamataas sa lahat.
Ang aking mga bansa ay walang hanggan at hindi mabilang.
Ang aking kaharian ay walang hanggang matatag.
Ang aking kayamanan ay hindi mauubos at permanente. ||2||
Ang aking maluwalhating reputasyon ay umaalingawngaw sa buong panahon.
Ang aking katanyagan ay kumalat sa lahat ng mga lugar at interspaces.
Umaalingawngaw ang aking mga papuri sa bawat bahay.
Ang aking debosyonal na pagsamba ay kilala sa lahat ng tao. ||3||
Ang aking Ama ay nagpahayag ng Kanyang sarili sa loob ko.
Ang Ama at ang anak ay nagsama sa pagsasama.
Sabi ni Nanak, kapag nalulugod ang aking Ama,
kung magkagayon ang Ama at ang anak ay pinagsama sa pag-ibig, at nagiging isa. ||4||9||22||
Bhairao, Fifth Mehl:
Ang Tunay na Guru, ang Primal Being, ay walang paghihiganti at poot; Siya ang Diyos, ang Dakilang Tagapagbigay.
Ako ay isang makasalanan; Ikaw ang aking Tagapagpatawad.
Ang makasalanan na iyon, na walang nakitang proteksyon kahit saan
- kung siya ay darating na naghahanap ng Iyong Santuwaryo, kung gayon siya ay magiging malinis at dalisay. ||1||
Nalulugod ang Tunay na Guru, nakatagpo ako ng kapayapaan.
Sa pagmumuni-muni sa Guru, nakuha ko ang lahat ng bunga at gantimpala. ||1||I-pause||
Mapagpakumbaba akong yumuyuko sa Kataas-taasang Panginoong Diyos, ang Tunay na Guru.
Ang aking isip at katawan ay sa Iyo; ang buong mundo ay sa Iyo.
Kapag ang tabing ng ilusyon ay naalis, pagkatapos ay pupunta ako upang makita Ka.
Ikaw ang aking Panginoon at Guro; Ikaw ang Hari ng lahat. ||2||
Kapag ito ay nakalulugod sa Kanya, maging ang tuyong kahoy ay nagiging berde.
Kapag nalulugod Siya, ang mga ilog ay dumadaloy sa mga buhangin sa disyerto.
Kapag ito ay nakalulugod sa Kanya, lahat ng bunga at gantimpala ay makukuha.
Ang paghawak sa mga paa ng Guru, ang aking pagkabalisa ay napawi. ||3||