Walang pagkakaiba sa pagitan ng Panginoon at ng abang lingkod ng Panginoon; O Nanak, alamin mo ito bilang totoo. ||29||
Ang mortal ay gusot sa Maya; nakalimutan na niya ang Pangalan ng Panginoon ng Sansinukob.
Sabi ni Nanak, nang hindi nagninilay-nilay sa Panginoon, ano ang silbi nitong buhay ng tao? ||30||
Ang mortal ay hindi iniisip ang Panginoon; nabulag siya sa alak ni Maya.
Sabi ni Nanak, nang hindi nagninilay-nilay sa Panginoon, siya ay nahuli sa silong ng Kamatayan. ||31||
Sa magandang panahon, maraming kasama sa paligid, ngunit sa masamang panahon, walang sinuman.
Sabi ni Nanak, mag-vibrate, at magnilay sa Panginoon; Siya lang ang magiging Tulong at Suporta mo sa huli. ||32||
Ang mga mortal ay naliligaw at nalilito sa hindi mabilang na mga buhay; hindi naalis ang kanilang takot sa kamatayan.
Sabi ni Nanak, mag-vibrate at magnilay-nilay sa Panginoon, at ikaw ay mananahan sa Walang takot na Panginoon. ||33||
Marami na akong sinubukan, ngunit hindi pa rin naaalis ang pagmamalaki ng aking isip.
Ako ay abala sa masamang pag-iisip, Nanak. O Diyos, iligtas mo ako! ||34||
Pagkabata, kabataan at katandaan - kilalanin ang mga ito bilang tatlong yugto ng buhay.
Sabi ni Nanak, nang hindi nagninilay-nilay sa Panginoon, ang lahat ay walang silbi; dapat pahalagahan mo ito. ||35||
Hindi mo nagawa ang dapat mong gawin; ikaw ay nasabit sa sapot ng kasakiman.
Nanak, ang iyong oras ay nakaraan at wala na; bakit ka umiiyak ngayon bulag kang tanga? ||36||
Ang isip ay hinihigop kay Maya - hindi ito makatakas dito, aking kaibigan.
Nanak, ito ay tulad ng isang larawan na ipininta sa dingding - hindi ito maiiwan. ||37||
May gusto ang lalaki, pero iba ang nangyayari.
Siya ay nagbabalak na linlangin ang iba, O Nanak, ngunit inilagay niya ang silo sa kanyang sariling leeg sa halip. ||38||
Ang mga tao ay gumagawa ng lahat ng uri ng mga pagsisikap upang makahanap ng kapayapaan at kasiyahan, ngunit walang sinuman ang nagsisikap na kumita ng sakit.
Sabi ni Nanak, makinig, isip: anumang nakalulugod sa Diyos ay mangyayari. ||39||
Ang mundo ay gumagala na nagmamakaawa, ngunit ang Panginoon ang Tagapagbigay ng lahat.
Sabi ni Nanak, magnilay-nilay bilang pag-alaala sa Kanya, at lahat ng iyong mga gawa ay magtatagumpay. ||40||
Bakit mo ipinagmamalaki ang iyong sarili? Dapat mong malaman na ang mundo ay isang panaginip lamang.
Wala sa mga ito ang iyo; Ipinahayag ni Nanak ang katotohanang ito. ||41||
Ipinagmamalaki mo ang iyong katawan; ito ay mamamatay sa isang iglap, aking kaibigan.
Ang mortal na iyon na umaawit ng mga Papuri sa Panginoon, O Nanak, ay sumasakop sa mundo. ||42||
Ang taong iyon, na nagmumuni-muni bilang pag-alaala sa Panginoon sa kanyang puso, ay pinalaya - alamin ito nang mabuti.
Walang pagkakaiba sa pagitan ng taong iyon at ng Panginoon: O Nanak, tanggapin mo ito bilang Katotohanan. ||43||
Ang taong iyon, na hindi nakakaramdam ng debosyon sa Diyos sa kanyang isipan
- O Nanak, alamin mo na ang kanyang katawan ay parang baboy, o aso. ||44||
Hindi kailanman iniiwan ng aso ang tahanan ng kanyang amo.
Nanak, sa parehong paraan, manginig, at magnilay-nilay sa Panginoon, nang walang pag-iisip, na may isang puntong kamalayan. ||45||
Yaong mga nagbibiyahe sa mga sagradong dambana, nagsasagawa ng mga ritwal na pag-aayuno at nagbibigay ng mga donasyon sa kawanggawa habang ipinagmamalaki pa rin ang kanilang isipan
- O Nanak, ang kanilang mga aksyon ay walang silbi, tulad ng elepante, na naliligo, at pagkatapos ay gumulong sa alikabok. ||46||
Ang ulo ay nanginginig, ang mga paa ay gumagapang, at ang mga mata ay nagiging mapurol at nanghihina.
Sabi ni Nanak, ito ang iyong kondisyon. At kahit ngayon, hindi mo pa nalalasahan ang kahanga-hangang diwa ng Panginoon. ||47||