Wala kang mga pulseras na ginto, ni ang magandang kristal na alahas; hindi mo pa nakikitungo ang tunay na mag-aalahas.
Ang mga bisig na iyon, na hindi yumakap sa leeg ng Asawa na Panginoon, ay nag-aapoy sa dalamhati.
Lahat ng aking mga kasama ay nagpunta upang tamasahin ang kanilang Asawa na Panginoon; saang pinto ako, ang kahabag-habag, pupuntahan?
kaibigan, maaring ako ay talagang kaakit-akit, ngunit hindi ako nalulugod sa aking Asawa na Panginoon.
Hinabi ko ang aking buhok sa mga magagandang tirintas, at nilagyan ng vermillion ang kanilang mga paghihiwalay;
ngunit kapag ako ay humarap sa Kanya, hindi ako tinatanggap, at ako ay namamatay, nagdurusa sa dalamhati.
Umiiyak ako; ang buong mundo ay umiiyak; pati ang mga ibon sa kagubatan ay umiiyak kasama ko.
Ang tanging bagay na hindi umiiyak ay ang pakiramdam ng aking katawan ng paghihiwalay, na naghiwalay sa akin mula sa aking Panginoon.
Sa isang panaginip, Siya ay dumating, at umalis muli; Umiyak ako ng napakaraming luha.
Hindi ako makalapit sa Iyo, O aking Minamahal, at hindi ako makapagpadala ng sinuman sa Iyo.
Lumapit ka sa akin, O pinagpalang tulog - baka makita kong muli ang aking Asawa na Panginoon.
Isa na nagdadala sa akin ng mensahe mula sa aking Panginoon at Guro - sabi ni Nanak, ano ang ibibigay ko sa Kanya?
Pinutol ko ang aking ulo, ibinibigay ko sa Kanya na mauupuan; kung wala ang aking ulo, maglilingkod pa rin ako sa Kanya.
Bakit hindi pa ako namatay? Bakit hindi pa natapos ang buhay ko? Naging estranghero na sa akin ang Asawa kong Panginoon. ||1||3||
Mga Wadahan, Ikatlong Mehl, Unang Bahay:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Kapag ang isip ay marumi, lahat ay marumi; sa pamamagitan ng paghuhugas ng katawan, hindi nalinis ang isip.
Ang mundong ito ay nalinlang ng pagdududa; bihira ang nakakaintindi nito. ||1||
O aking isip, awitin ang Isang Pangalan.
Ang Tunay na Guru ay nagbigay sa akin ng kayamanang ito. ||1||I-pause||
Kahit na natutunan ng isa ang Yogic posture ng Siddhas, at pinipigilan ang kanyang sekswal na enerhiya,
gayunpaman, ang dumi ng isip ay hindi naalis, at ang dumi ng egotismo ay hindi naaalis. ||2||
Ang pag-iisip na ito ay hindi kinokontrol ng anumang iba pang disiplina, maliban sa Sanctuary ng Tunay na Guru.
Ang pagtugon sa Tunay na Guru, ang isa ay nababagong lampas sa paglalarawan. ||3||
Nagdarasal si Nanak, isang taong namatay sa pagkikita ng Tunay na Guru, ay muling pasiglahin sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru.
Ang dumi ng kanyang kalakip at pagmamay-ari ay mawawala, at ang kanyang pag-iisip ay magiging dalisay. ||4||1||
Mga Wadahan, Ikatlong Mehl:
Sa Kanyang Biyaya, ang isa ay naglilingkod sa Tunay na Guru; sa pamamagitan ng Kanyang Grasya, ang paglilingkod ay isinasagawa.
Sa pamamagitan ng Kanyang biyaya, ang pag-iisip na ito ay kinokontrol, at sa pamamagitan ng Kanyang Biyaya, ito ay nagiging dalisay. ||1||
O isip ko, isipin mo ang Tunay na Panginoon.
Isipin ang Isang Panginoon, at makakamit mo ang kapayapaan; hindi ka na muling magdurusa sa kalungkutan. ||1||I-pause||
Sa Kanyang Biyaya, ang isa ay namamatay habang nabubuhay pa, at sa Kanyang Biyaya, ang Salita ng Shabad ay nakatago sa isip.
Sa Kanyang Biyaya, nauunawaan ng isa ang Hukam ng Utos ng Panginoon, at sa pamamagitan ng Kanyang Utos, ang isa ay sumasanib sa Panginoon. ||2||
Ang dila na iyon, na hindi ninamnam ang kahanga-hangang diwa ng Panginoon - nawa'y masunog ang dila na iyon!
Ito ay nananatiling nakakabit sa iba pang mga kasiyahan, at sa pamamagitan ng pag-ibig ng duality, ito ay nagdurusa sa sakit. ||3||
Ibinibigay ng Isang Panginoon ang Kanyang Biyaya sa lahat; Siya mismo ang gumagawa ng mga pagkakaiba.
O Nanak, nakilala ang Tunay na Guru, ang mga bunga ay nakuha, at ang isa ay biniyayaan ng Maluwalhating Kadakilaan ng Naam. ||4||2||
Mga Wadahan, Ikatlong Mehl: