Ang Diyos ay umiiral sa simula, sa gitna at sa wakas.
Anuman ang gawin mismo ng Panginoong Lumikha, mangyayari.
Ang pag-aalinlangan at takot ay nabubura, sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, at pagkatapos ang isa ay hindi pinahihirapan ng nakamamatay na sakit. ||6||
Inaawit ko ang pinaka-Kahanga-hangang Bani, ang Salita ng Panginoon ng Sansinukob.
Nakikiusap ako sa alikabok ng mga paa ng Saadh Sangat.
Pag-alis ng pagnanasa, ako ay naging malaya sa pagnanasa; Sinunog ko ang lahat ng aking mga kasalanan. ||7||
Ito ang natatanging paraan ng mga Banal;
nakikita nila ang Kataas-taasang Panginoong Diyos na kasama nila.
Sa bawat paghinga, sinasamba at sinasamba nila ang Panginoon, Har, Har. Paano magiging tamad ang sinuman na magnilay-nilay sa Kanya? ||8||
Saanman ako tumingin, doon ko nakikita ang Inner-knower, ang Naghahanap ng mga puso.
Hindi ko nakakalimutan ang Diyos, ang aking Panginoon at Guro, kahit sa isang iglap.
Ang iyong mga alipin ay nabubuhay sa pamamagitan ng pagninilay-nilay, pagbubulay-bulay sa pag-alaala sa Panginoon; Ikaw ay tumatagos sa kakahuyan, tubig at lupa. ||9||
Kahit ang mainit na hangin ay hindi tumatalab
na nananatiling gising sa pagninilay-nilay, gabi at araw.
Siya ay nalulugod at tinatamasa ang pagninilay-nilay sa Panginoon; wala siyang attachment kay Maya. ||10||
Ang sakit, kalungkutan at sakit ay hindi nakakaapekto sa kanya;
inaawit niya ang Kirtan ng mga Papuri ng Panginoon sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal.
Pagpalain sana ako ng Iyong Pangalan, O aking Mahal na Panginoong Diyos; pakinggan mo ang aking panalangin, O Maylalang. ||11||
Ang Iyong Pangalan ay isang hiyas, O aking Mahal na Panginoon.
Ang iyong mga alipin ay puspos ng Iyong Walang-hanggang Pag-ibig.
Yaong mga puspos ng Iyong Pag-ibig, ay naging katulad Mo; ito ay napakabihirang na sila ay matatagpuan. ||12||
Ang aking isip ay nananabik sa alabok ng mga paa ng mga iyon
na hindi nakakalimot sa Panginoon.
Sa pakikisama sa kanila, nakukuha ko ang pinakamataas na katayuan; ang Panginoon, ang aking Kasama, ay laging kasama ko. ||13||
Siya lamang ang aking minamahal na kaibigan at kasama,
na nagtatanim ng Pangalan ng Nag-iisang Panginoon sa loob, at nag-aalis ng masamang pag-iisip.
Kalinis-linisan ang mga turo ng mapagpakumbabang lingkod na iyon ng Panginoon, na nagtataboy ng sekswal na pagnanasa, galit at egotismo. ||14||
Maliban sa Iyo, O Panginoon, walang sinuman ang akin.
Inakay ako ng Guru na hawakan ang mga paa ng Diyos.
Isa akong sakripisyo sa Perpektong Tunay na Guru, na winasak ang ilusyon ng duality. ||15||
Sa bawat paghinga ko, hindi ko nakakalimutan ang Diyos.
Dalawampu't apat na oras sa isang araw, nagninilay-nilay ako sa Panginoon, Har, Har.
O Nanak, ang mga Banal ay puspos ng Iyong Pag-ibig; Ikaw ang dakila at makapangyarihang Panginoon. ||16||4||13||
Maaroo, Fifth Mehl:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Isinasamba ko ang mga lotus na paa ng Panginoon sa loob ng aking puso.
Bawat sandali, mapagpakumbaba akong yumuyuko sa Perpektong Guru.
Iniaalay ko ang aking katawan, isip at lahat ng bagay, at iniaalay ko ito sa harapan ng Panginoon. Ang Kanyang Pangalan ang pinakamaganda sa mundong ito. ||1||
Bakit kalimutan ang Panginoon at Guro sa iyong isipan?
Biniyayaan ka niya ng katawan at kaluluwa, nilikha at pinalamutian ka.
Sa bawat hininga at subo ng pagkain, pinangangalagaan ng Lumikha ang Kanyang mga nilalang, na tumatanggap ayon sa kanilang ginawa. ||2||
Walang bumabalik na walang dala mula sa Kanya;
dalawampu't apat na oras sa isang araw, panatilihin ang Panginoon sa iyong isip.