Alamin na ang Yoga at mga kapistahan ng sakripisyo ay walang bunga, kung ang isa ay nakakalimutan ang mga Papuri ng Diyos. ||1||
Ang isa na isinasantabi ang parehong pagmamataas at kalakip, ay umaawit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon ng Sansinukob.
Sabi ni Nanak, ang mortal na gumagawa nito ay sinasabing 'jivan mukta' - pinalaya habang nabubuhay pa. ||2||2||
Bilaaval, Ikasiyam na Mehl:
Walang pagninilay sa Panginoon sa loob niya.
Ang taong iyon ay nag-aaksaya ng kanyang buhay nang walang kabuluhan - isaisip ito. ||1||I-pause||
Siya ay naliligo sa mga sagradong dambana ng peregrinasyon, at sumusunod sa mga pag-aayuno, ngunit wala siyang kontrol sa kanyang isip.
Alamin na ang gayong relihiyon ay walang silbi sa kanya. Sinasabi ko ang Katotohanan para sa kanyang kapakanan. ||1||
Para itong bato, pinananatiling nakalubog sa tubig; gayunpaman, ang tubig ay hindi tumagos dito.
Kaya, unawain ito: na ang mortal na nilalang na kulang sa debosyonal na pagsamba ay ganoon din. ||2||
Sa Madilim na Panahon na ito ng Kali Yuga, ang pagpapalaya ay nagmumula sa Naam. Inihayag ng Guru ang sikretong ito.
Sabi ni Nanak, siya lamang ang isang dakilang tao, na umaawit ng mga Papuri sa Diyos. ||3||3||
Bilaaval, Ashtpadheeyaa, First Mehl, Ikasampung Bahay:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Siya ay naninirahan malapit, at nakikita ang lahat,
ngunit gaano bihira ang Gurmukh na nakakaunawa nito.
Kung walang Takot sa Diyos, walang debosyonal na pagsamba.
Dahil sa Salita ng Shabad, makakamit ang walang hanggang kapayapaan. ||1||
Ganyan ang espirituwal na karunungan, ang kayamanan ng Naam;
sa pagkuha nito, tinatamasa ng mga Gurmukh ang banayad na diwa ng nektar na ito. ||1||I-pause||
Ang bawat isa ay nagsasalita tungkol sa espirituwal na karunungan at espirituwal na kaalaman.
Nag-uusap, nag-uusap, nagtatalo, at nagdurusa.
Walang makakapigil sa pagsasalita at pagtalakay nito.
Nang walang pagiging tiomak ng banayad na kakanyahan, walang pagpapalaya. ||2||
Ang espirituwal na karunungan at pagmumuni-muni ay nagmula sa Guru.
Sa pamamagitan ng pamumuhay ng Katotohanan, ang Tunay na Panginoon ay naninirahan sa isip.
Ang kusang loob na manmukh ay nagsasalita tungkol dito, ngunit hindi ito ginagawa.
Nakalimutan ang Pangalan, wala siyang mahanap na lugar ng pahinga. ||3||
Nahuli na ni Maya ang isip sa bitag ng whirlpool.
Ang bawat puso ay nakulong ng pain na ito ng lason at kasalanan.
Tignan na ang sinumang dumating, ay napapailalim sa kamatayan.
Ang iyong mga gawain ay dapat ayusin, kung iyong pagninilay-nilay ang Panginoon sa iyong puso. ||4||
Siya lamang ang isang espirituwal na guro, na mapagmahal na nakatuon ang kanyang kamalayan sa Salita ng Shabad.
Ang makasarili, egotistikong manmukh ay nawawalan ng karangalan.
Ang Panginoong Lumikha Mismo ay nagbibigay-inspirasyon sa atin sa Kanyang debosyonal na pagsamba.
Siya mismo ang nagpapala sa Gurmukh ng maluwalhating kadakilaan. ||5||
Ang buhay-gabi ay madilim, habang ang Banal na Liwanag ay malinis.
Ang mga kulang sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay huwad, marumi at hindi mahipo.
Ang Vedas ay nangangaral ng mga sermon ng debosyonal na pagsamba.
Ang pakikinig, pakikinig at paniniwala, nakikita ng isang tao ang Banal na Liwanag. ||6||
Ang mga Shaastra at Simritee ay nagtanim ng Naam sa loob.
Ang Gurmukh ay nabubuhay sa kapayapaan at katahimikan, na gumagawa ng mga gawa ng napakadakila na kadalisayan.
Ang kusang-loob na manmukh ay nagdurusa sa mga pasakit ng muling pagkakatawang-tao.
Ang kanyang mga gapos ay naputol, na nagtataglay ng Pangalan ng Nag-iisang Panginoon. ||7||
Ang paniniwala sa Naam, ang isang tao ay nagtatamo ng tunay na karangalan at pagsamba.
Sino ang dapat kong makita? Walang iba kundi ang Panginoon.
Nakikita ko, at sinasabi ko, na Siya lamang ang nakalulugod sa aking isipan.
Sabi ni Nanak, wala nang iba. ||8||1||