Maraming dumarating at umalis; sila ay namamatay, at namamatay muli, at muling nagkatawang-tao.
Kung walang pag-unawa, sila ay ganap na walang silbi, at sila ay gumagala sa reinkarnasyon. ||5||
Sila lamang ang sumapi sa Saadh Sangat, kung saan ang Panginoon ay naging Maawain.
Sila ay umawit at nagninilay-nilay sa Ambrosial na Pangalan ng Panginoon. ||6||
Milyun-milyong hindi mabilang, napakaraming walang katapusan, hanapin Siya.
Ngunit ang isang iyon lamang, na nakakaunawa sa kanyang sarili, ang nakakakita sa Diyos na malapit na. ||7||
Huwag mo akong kalimutan, O Dakilang Tagapagbigay - pagpalain mo ako ng Iyong Naam.
Ang pag-awit ng Iyong Maluwalhating Papuri araw at gabi - O Nanak, ito ang aking pusong hangarin. ||8||2||5||16||
Raag Soohee, First Mehl, Kuchajee ~ The Ungraceful Bride:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Ako ay masungit at masama ang ugali, puno ng walang katapusang mga pagkakamali. Paano ako mapapasaya sa aking Asawa na Panginoon?
Ang bawat isa sa Kanyang mga kaluluwang nobya ay mas mahusay kaysa sa iba - sino ang nakakaalam ng aking pangalan?
Napakapalad ng mga nobya na nasisiyahan sa kanilang Husband Lord, nagpapahinga sa lilim ng puno ng mangga.
Wala sa akin ang kanilang birtud - sino ang masisisi ko dito?
Alin sa Iyong mga Kabutihan, O Panginoon, ang dapat kong sabihin? Alin sa Iyong mga Pangalan ang dapat kong kantahin?
Hindi ko maabot kahit isa sa Iyong mga Kabutihan. Ako ay isang sakripisyo sa Iyo magpakailanman.
Ang ginto, pilak, perlas at rubi ay nakalulugod.
Pinagpala ako ng aking Asawa na Panginoon ng mga bagay na ito, at itinuon ko ang aking mga iniisip sa mga ito.
Ang mga palasyong gawa sa ladrilyo at putik ay itinayo at pinalamutian ng mga bato;
Naloko ako sa mga palamuting ito, at hindi ako umupo malapit sa aking Asawa na Panginoon.
Ang mga crane ay sumisigaw sa itaas sa langit, at ang mga tagak ay nagpahinga na.
Ang kasintahang babae ay pumunta sa bahay ng kanyang biyenan; sa kabilang mundo, anong mukha ang ipapakita niya?
Patuloy siyang natutulog nang lumubog ang araw; nakalimutan niya ang lahat ng kanyang paglalakbay.
Inihiwalay niya ang kanyang sarili sa kanyang Asawa na Panginoon, at ngayon ay nagdurusa siya sa sakit.
Ang kabutihan ay nasa Iyo, O Panginoon; Ako ay ganap na walang kabutihan. Ito ang tanging panalangin ni Nanak:
Ibinibigay Mo ang lahat ng Iyong mga gabi sa mga mabubuting nobya sa kaluluwa. Alam kong hindi ako karapat-dapat, ngunit hindi ba't may gabi rin para sa akin? ||1||
Soohee, First Mehl, Suchajee ~ The Noble And Graceful Bride:
Kapag mayroon ako, mayroon akong lahat. O aking Panginoon at Guro, Ikaw ang aking kayamanan at kapital.
Sa loob Mo, ako ay nananatili sa kapayapaan; sa loob Mo, ako ay binabati.
Sa Kasiyahan ng Iyong Kalooban, ipinagkaloob Mo ang mga trono at kadakilaan. At sa Kasiyahan ng Iyong Kalooban, ginawa Mo kaming mga pulubi at palaboy.
Sa Kasiyahan ng Iyong Kalooban, ang karagatan ay dumadaloy sa disyerto, at ang lotus ay namumulaklak sa kalangitan.
Sa Kasiyahan ng Iyong Kalooban, ang isa ay tumatawid sa nakakatakot na mundo-karagatan; sa pamamagitan ng Kasiyahan ng Iyong Kalooban, siya ay lumulubog dito.
Sa Kasiyahan ng Kanyang Kalooban, ang Panginoong iyon ay naging aking Asawa, at ako ay napupuno ng mga Papuri ng Panginoon, ang kayamanan ng kabutihan.
Sa Kasiyahan ng Iyong Kalooban, O aking Asawa Panginoon, ako ay natatakot sa Iyo, at ako'y pumarito at aalis, at mamamatay.
Ikaw, O aking Asawa Panginoon, ay hindi naaabot at hindi nasusukat; nagsasalita at nagsasalita tungkol sa Iyo, ako ay bumagsak sa Iyong Paanan.
Ano ang dapat kong pakiusapan? Ano ang dapat kong sabihin at marinig? Ako ay nagugutom at nauuhaw sa Mapalad na Pangitain ng Iyong Darshan.
Sa pamamagitan ng Salita ng Mga Aral ng Guru, natagpuan ko ang aking Asawa na Panginoon. Ito ang tunay na panalangin ni Nanak. ||2||
Soohee, Fifth Mehl, Gunvantee ~ The Worth And Virtuous Bride: