Sa ikalawang pagbabantay sa gabi, O kaibigan kong mangangalakal, nakalimutan mong magnilay.
Mula sa kamay hanggang sa kamay, ikaw ay dinaraanan, O aking kaibigang mangangalakal, tulad ni Krishna sa bahay ni Yashoda.
Mula sa kamay hanggang sa kamay, ikaw ay ipinapasa, at ang iyong ina ay nagsabi, "Ito ang aking anak."
O, aking walang pag-iisip at hangal na isip, isipin mo: Sa huli, walang magiging iyo.
Hindi mo kilala ang Isa na lumikha ng nilikha. Ipunin ang espirituwal na karunungan sa loob ng iyong isipan.
Sabi ni Nanak, sa ikalawang pagbabantay sa gabi, nakalimutan mong magnilay. ||2||
Sa ikatlong pagbabantay ng gabi, O kaibigan kong mangangalakal, ang iyong kamalayan ay nakatuon sa kayamanan at kabataan.
Hindi mo naalala ang Pangalan ng Panginoon, O aking kaibigang mangangalakal, bagaman ito ay magpapalaya sa iyo mula sa pagkaalipin.
Hindi mo naaalala ang Pangalan ng Panginoon, at nalilito ka kay Maya.
Ang pagsasaya sa iyong kayamanan at pagkalasing sa kabataan, sinasayang mo ang iyong buhay sa walang silbi.
Hindi ka nakipagkalakalan sa katuwiran at Dharma; hindi mo nagawang mabuti ang iyong mga kaibigan.
Sabi ni Nanak, sa ikatlong pagbabantay sa gabi, ang iyong isip ay nakadikit sa kayamanan at kabataan. ||3||
Sa ikaapat na pagbabantay ng gabi, O kaibigan kong mangangalakal, ang Grim Reaper ay dumarating sa bukid.
Kapag dinakip at ipinadala ka ng Mensahero ng Kamatayan, O kaibigan kong mangangalakal, walang nakakaalam ng misteryo kung saan ka napunta.
Kaya isipin ang Panginoon! Walang nakakaalam ng lihim na ito, kung kailan ka kukunin at dadalhin ng Mensahero ng Kamatayan.
Lahat ng iyong pag-iyak at pagtangis noon ay kasinungalingan. Sa isang iglap, naging estranghero ka.
Makukuha mo mismo ang matagal mo nang inaasam.
Sabi ni Nanak, sa ikaapat na pagbabantay sa gabi, O mortal, inani ng Grim Reaper ang iyong bukid. ||4||1||
Siree Raag, Unang Mehl:
Sa unang pagbabantay sa gabi, O kaibigan kong mangangalakal, ang iyong inosenteng isip ay may mala-bata na pang-unawa.
Ikaw ay umiinom ng gatas, at ikaw ay hinahaplos nang malumanay, O aking kaibigang mangangalakal.
Mahal na mahal ng mag-ina ang kanilang anak, ngunit kay Maya, lahat ay nahuhuli sa emosyonal na kalakip.
Sa pamamagitan ng magandang kapalaran ng mabubuting gawa na ginawa sa nakaraan, ikaw ay dumating, at ngayon ay nagsasagawa ka ng mga aksyon upang matukoy ang iyong hinaharap.
Kung wala ang Pangalan ng Panginoon, ang pagpapalaya ay hindi makakamit, at ikaw ay nalunod sa pag-ibig ng duality.
Sabi ni Nanak, sa unang pagbabantay sa gabi, O mortal, maliligtas ka sa pamamagitan ng pag-alala sa Panginoon. ||1||
Sa ikalawang pagbabantay ng gabi, O kaibigan kong mangangalakal, ikaw ay lasing sa alak ng kabataan at kagandahan.
Araw at gabi, ikaw ay abala sa seksuwal na pagnanasa, O aking kaibigang mangangalakal, at ang iyong kamalayan ay bulag sa Naam.
Ang Pangalan ng Panginoon ay wala sa iyong puso, ngunit ang lahat ng uri ng iba pang panlasa ay tila matamis sa iyo.
Wala kang anumang karunungan, walang pagninilay-nilay, walang birtud o disiplina sa sarili; sa kasinungalingan, ikaw ay nahuli sa ikot ng kapanganakan at kamatayan.
Ang mga pilgrimages, pag-aayuno, paglilinis at pagdidisiplina sa sarili ay walang silbi, ni ang mga ritwal, mga relihiyosong seremonya o walang laman na pagsamba.
O Nanak, ang kalayaan ay dumarating lamang sa pamamagitan ng mapagmahal na pagsamba sa debosyonal; sa pamamagitan ng duality, ang mga tao ay engrossed sa duality. ||2||
Sa ikatlong pagbabantay ng gabi, O kaibigan kong mangangalakal, ang mga sisne, ang mapuputing buhok, halika at dumaong sa pool ng ulo.
Ang kabataan ay napapagod, at ang katandaan ay nagtatagumpay, O kaibigan kong mangangalakal; habang lumilipas ang panahon, lumiliit ang iyong mga araw.