Kung walang magandang karma, hindi siya makakakuha ng anuman, gaano man niya ito naisin.
Ang pagdating at pag-alis sa reinkarnasyon, at ang kapanganakan at kamatayan ay natapos, sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru.
Siya mismo ang kumikilos, kaya kanino tayo dapat magreklamo? Wala namang iba. ||16||
Salok, Ikatlong Mehl:
Sa mundong ito, ang mga Banal ay kumikita ng kayamanan; dumarating sila upang makilala ang Diyos sa pamamagitan ng Tunay na Guru.
Itinatanim ng Tunay na Guru ang Katotohanan sa loob; hindi mailalarawan ang halaga ng yaman na ito.
Ang pagtatamo ng yaman na ito, ang gutom ay naibsan, at ang kapayapaan ay nananahan sa isipan.
Tanging ang mga may tulad na paunang itinalagang tadhana, ang pumupunta upang tanggapin ito.
Ang mundo ng self-wild manmukh ay mahirap, umiiyak para kay Maya.
Gabi at araw, ito ay gumagala, at ang kanyang gutom ay hindi naibsan.
Hindi ito nakakahanap ng kalmadong katahimikan, at ang kapayapaan ay hindi kailanman namamalagi sa kanyang isipan.
Ito ay palaging sinasalanta ng pagkabalisa, at ang pangungutya nito ay hindi kailanman umaalis.
O Nanak, kung wala ang Tunay na Guru, ang talino ay baluktot; kung ang isang tao ay nakakatugon sa Tunay na Guru, pagkatapos ay isasagawa ang Salita ng Shabad.
Magpakailanman at magpakailanman, siya ay nananahan sa kapayapaan, at sumasanib sa Tunay na Panginoon. ||1||
Ikatlong Mehl:
Ang Isa na lumikha ng mundo, ang nag-aalaga nito.
Magnilay-nilay sa pag-alaala sa Nag-iisang Panginoon, O Mga Kapatid ng Tadhana; walang iba kundi Siya.
Kaya't kumain ng pagkain ng Shabad at kabutihan; sa pagkain nito, ikaw ay mananatiling busog magpakailanman.
Bihisan ang iyong sarili sa Papuri ng Panginoon. Magpakailanman at magpakailanman, ito ay nagliliwanag at maliwanag; ito ay hindi kailanman marumi.
Intuitively kong nakuha ang tunay na kayamanan, na hindi nababawasan.
Ang katawan ay pinalamutian ng Shabad, at nasa kapayapaan magpakailanman.
O Nanak, napagtanto ng Gurmukh ang Panginoon, na nagpahayag ng Kanyang sarili. ||2||
Pauree:
Sa kaibuturan ng sarili ay ang pagmumuni-muni at mahigpit na disiplina sa sarili, kapag napagtanto ng isang tao ang Salita ng Shabad ng Guru.
Ang pagninilay sa Pangalan ng Panginoon, Har, Har, egotismo at kamangmangan ay inalis.
Ang panloob na pagkatao ay umaapaw sa Ambrosial Nectar; pagtikim nito, kilala ang lasa.
Ang mga nakatikim nito ay nagiging walang takot; sila ay nasisiyahan sa dakilang diwa ng Panginoon.
Yaong mga umiinom nito, sa pamamagitan ng Biyaya ng Panginoon, ay hindi na muling nahihirapan ng kamatayan. ||17||
Salok, Ikatlong Mehl:
Ang mga tao ay nagtatali ng mga bundle ng mga demerits; walang nakikitungo sa kabutihan.
Bihira ang taong iyon, O Nanak, na bumibili ng kabutihan.
Sa Biyaya ng Guru, ang isa ay biniyayaan ng kabutihan, kapag ipinagkaloob ng Panginoon ang Kanyang Sulyap ng Biyaya. ||1||
Ikatlong Mehl:
Ang mga merito at demerits ay pareho; pareho silang nilikha ng Lumikha.
O Nanak, isa na sumusunod sa Hukam ng Utos ng Panginoon, ay nakatagpo ng kapayapaan, pinag-iisipan ang Salita ng Shabad ng Guru. ||2||
Pauree:
Ang Hari ay nakaupo sa trono sa loob ng sarili; Siya mismo ang nagbibigay ng hustisya.
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, nakikilala ang Hukuman ng Panginoon; sa loob ng sarili ay ang Sanctuary, ang Mansyon ng Presensya ng Panginoon.
Ang mga barya ay sinusuri, at ang mga tunay na barya ay inilalagay sa Kanyang kabang-yaman, habang ang mga huwad ay hindi nakakahanap ng lugar.
Ang Truest of the True ay laganap sa lahat; Ang Kanyang katarungan ay walang hanggan Totoo.
Ang isa ay dumarating upang tamasahin ang Ambrosial na kakanyahan, kapag ang Pangalan ay nakatago sa isip. ||18||
Salok, Unang Mehl:
Kapag ang isang tao ay kumilos sa pagkamakasarili, kung gayon wala Ka roon, Panginoon. Nasaan ka man, walang ego.