Ngunit hindi ito natutupad, at sa huli, namamatay, naubos. ||1||I-pause||
Hindi ito nagbubunga ng katahimikan, kapayapaan at katatagan; ito ang paraan ng paggana nito.
Hindi niya alam kung ano ang pag-aari niya, at sa iba. Nag-aapoy siya sa sekswal na pagnanasa at galit. ||1||
Ang mundo ay nababalot ng karagatan ng sakit; O Panginoon, mangyaring iligtas ang Iyong alipin!
Hinahanap ni Nanak ang Sanctuary ng Iyong Lotus Feet; Ang Nanak ay isang sakripisyo magpakailanman. ||2||84||107||
Saarang, Fifth Mehl:
O makasalanan, sino ang nagturo sa iyo na magkasala?
Hindi mo pinag-iisipan ang iyong Panginoon at Guro, kahit isang saglit; Siya ang nagbigay sa iyo ng iyong katawan at kaluluwa. ||1||I-pause||
Ang pagkain, pag-inom at pagtulog, ikaw ay masaya, ngunit ang pagmumuni-muni sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ikaw ay miserable.
Sa sinapupunan ng iyong ina, ikaw ay umiyak at humagulgol na parang sawing-palad. ||1||
At ngayon, na nakatali sa labis na pagmamataas at katiwalian, ikaw ay gagalaw sa walang katapusang pagkakatawang-tao.
Nakalimutan mo ang Panginoon ng Sansinukob; anong paghihirap ang magiging kapalaran mo ngayon? O Nanak, ang kapayapaan ay matatagpuan sa pamamagitan ng pagkilala sa kahanga-hangang kalagayan ng Panginoon. ||2||85||108||
Saarang, Fifth Mehl:
O ina, nahawakan ko na ang Proteksyon, ang Santuwaryo ng mga Paa ng Panginoon.
Sa pagtingin sa Pinagpalang Pangitain ng Kanyang Darshan, ang aking isip ay nabighani, at ang masamang pag-iisip ay naalis. ||1||I-pause||
Siya ay di-maarok, hindi maintindihan, mataas at mataas, walang hanggan at hindi nasisira; Hindi masusukat ang kanyang halaga.
Nakatitig sa Kanya, nakatingin sa Kanya sa tubig at sa lupa, ang aking isip ay namumulaklak sa lubos na kaligayahan. Siya ay lubos na sumasaklaw at tumatagos sa lahat. ||1||
Maawain sa maamo, aking Minamahal, Taga-akit ng aking isipan; pakikipagtagpo sa Banal, Siya ay kilala.
Nagmumuni-muni, nagmumuni-muni sa pag-alaala sa Panginoon, nabubuhay si Nanak; hindi siya mahuli o pahirapan ng Mensahero ng Kamatayan. ||2||86||109||
Saarang, Fifth Mehl:
O nanay, lasing na ang isip ko.
Nakatitig sa Maawaing Panginoon, napupuno ako ng kaligayahan at kapayapaan; puspos ng kahanga-hangang diwa ng Panginoon, ako ay lasing. ||1||I-pause||
Ako ay naging walang batik at dalisay, umaawit ng mga Sagradong Papuri ng Panginoon; Hindi na ako muling madudumihan.
Ang aking kamalayan ay nakatuon sa Lotus Feet ng Diyos; Nakilala ko ang Infinite, Supreme Being. ||1||
Hinawakan ako sa kamay, ibinigay Niya sa akin ang lahat; Sinindihan niya ang lampara ko.
O Nanak, ninanamnam ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ako ay naging hiwalay; ang aking mga henerasyon ay dinala na rin. ||2||87||110||
Saarang, Fifth Mehl:
O ina, sa pamamagitan ng pagninilay sa pag-alaala sa iba, ang mortal ay namamatay.
Ang pagtalikod sa Panginoon ng Sansinukob, ang Tagapagbigay ng mga kaluluwa, ang mortal ay nalilibang at nababalot sa Maya. ||1||I-pause||
Nakalimutan ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, lumakad siya sa ibang landas, at nahulog sa pinakakakila-kilabot na impiyerno.
Siya ay dumanas ng hindi mabilang na mga parusa, at gumagala mula sa sinapupunan hanggang sa sinapupunan sa muling pagkakatawang-tao. ||1||
Sila lamang ang mayayaman, at sila lamang ang marangal, na nasa santuwaryo ng Panginoon.
Sa Biyaya ni Guru, O Nanak, nasakop nila ang mundo; hindi sila dumarating at umalis sa reincarnation kailanman muli. ||2||88||111||
Saarang, Fifth Mehl:
Pinutol ng Panginoon ang baluktot na puno ng aking panlilinlang.
Ang kagubatan ng pagdududa ay nasusunog sa isang iglap, sa pamamagitan ng apoy ng Pangalan ng Panginoon. ||1||I-pause||
Nawala ang sekswal na pagnanasa, galit at paninirang-puri; sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, binugbog ko sila at pinalayas.