Ang isip, na nalinlang ng pagdududa, ay umuugong na parang bumble bee.
Ang mga butas ng katawan ay walang halaga, kung ang isip ay puno ng gayong malaking pagnanais para sa mga tiwaling hilig.
Para itong elepante, na nakulong sa sarili nitong pagnanasa sa seks.
Ito ay hinuli at hinawakan ng mahigpit ng mga tanikala, at pinalo sa kanyang ulo. ||2||
Ang isip ay parang hangal na palaka, walang pagsamba sa debosyonal.
Ito ay isinumpa at hinahatulan sa Hukuman ng Panginoon, nang walang Naam, ang Pangalan ng Panginoon.
Wala siyang klase o karangalan, at wala man lang nagbabanggit ng kanyang pangalan.
Ang taong iyon na kulang sa birtud - lahat ng kanyang pasakit at kalungkutan ay ang kanyang tanging kasama. ||3||
Ang kanyang isip ay gumagala, at hindi na maibabalik o mapipigilan.
Nang hindi nababalot ng kahanga-hangang diwa ng Panginoon, wala itong karangalan o kredito.
Ikaw Mismo ang Tagapakinig, Panginoon, at Ikaw Mismo ang aming Tagapagtanggol.
Ikaw ang Tagapagtaguyod ng lupa; Ikaw mismo ang nakakakita at naiintindihan ito. ||4||
Kapag ikaw mismo ang nagpaligaw sa akin, kanino ako magrereklamo?
Sa pakikipagkita sa Guru, sasabihin ko sa Kanya ang aking sakit, O aking ina.
Ang pag-abandona sa aking mga walang kwentang kapintasan, ngayon ay nagsasanay ako ng kabutihan.
Dahil sa Salita ng Shabad ng Guru, ako ay nababalot sa Tunay na Panginoon. ||5||
Ang pagpupulong sa Tunay na Guru, ang talino ay itinataas at dinadakila.
Ang isip ay nagiging malinis, at ang pagkamakasarili ay nahuhugasan.
Siya ay pinalaya magpakailanman, at walang makapaglalagay sa kanya sa pagkaalipin.
Inaawit niya ang Naam magpakailanman, at wala nang iba pa. ||6||
Ang isip ay dumarating at aalis ayon sa Kalooban ng Panginoon.
Ang Isang Panginoon ay nakapaloob sa lahat; walang ibang masasabi.
Ang Hukam ng Kanyang Utos ay lumaganap sa lahat ng dako, at lahat ay nagsasama-sama sa Kanyang Utos.
Ang sakit at kasiyahan ay dumarating sa Kanyang Kalooban. ||7||
Ikaw ay hindi nagkakamali; Hindi ka nagkakamali.
Ang mga nakikinig sa Salita ng Shabad ng Guru - ang kanilang mga talino ay nagiging malalim at malalim.
Ikaw, O aking Dakilang Panginoon at Guro, ay nakapaloob sa Shabad.
O Nanak, ang aking isip ay nalulugod, nagpupuri sa Tunay na Panginoon. ||8||2||
Basant, Unang Mehl:
Ang taong iyon, na nauuhaw sa Mapalad na Pangitain ng Darshan ng Panginoon,
ay nasisipsip sa Isang Panginoon, na iniiwan ang dalawalidad.
Ang kanyang mga sakit ay naalis, habang siya ay umiinom at umiinom sa Ambrosial Nectar.
Naiintindihan ng Gurmukh, at sumanib sa Isang Panginoon. ||1||
Napakaraming sumisigaw para sa Iyong Darshan, Panginoon.
Gaano kabihira ang mga nakakaunawa sa Salita ng Shabad ng Guru at sumanib sa Kanya. ||1||I-pause||
Sinasabi ng Vedas na dapat nating kantahin ang Pangalan ng Isang Panginoon.
Siya ay walang katapusan; sino ang makakasumpong ng Kanyang mga hangganan?
Mayroon lamang Isang Lumikha, na lumikha ng mundo.
Nang walang anumang mga haligi, itinataguyod Niya ang lupa at langit. ||2||
Ang espirituwal na karunungan at pagninilay ay nakapaloob sa himig ng Bani, ang Salita ng Nag-iisang Panginoon.
Ang Nag-iisang Panginoon ay Hindi Nagalaw at Walang bahid; Ang kanyang kwento ay hindi sinasabi.
Ang Shabad, ang Salita, ay ang Insignia ng Nag-iisang Tunay na Panginoon.
Sa pamamagitan ng Perpektong Guru, nakikilala ang Nakaaalam na Panginoon. ||3||
Mayroon lamang isang relihiyon ng Dharma; hayaang maunawaan ng lahat ang katotohanang ito.
Sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, ang isa ay nagiging perpekto, sa lahat ng edad.
Napuno ng Unmanifest Celestial Lord, at mapagmahal na nakatuon sa Isa,
natatamo ng Gurmukh ang hindi nakikita at walang katapusan. ||4||
Mayroong isang celestial na trono, at Isang Kataas-taasang Hari.
Ang Malayang Panginoong Diyos ay sumasaklaw sa lahat ng lugar.
Ang tatlong mundo ay nilikha ng Dakilang Panginoong iyon.
Ang Nag-iisang Lumikha ng Paglikha ay Di-Maarok at Hindi Maiintindihan. ||5||
Ang Kanyang Anyo ay Iisa, at Totoo ang Kanyang Pangalan.
Ang tunay na hustisya ay ibinibigay doon.
Ang mga nagsasagawa ng Katotohanan ay pinarangalan at tinatanggap.
Sila ay pinarangalan sa Korte ng Tunay na Panginoon. ||6||
Ang debosyonal na pagsamba sa Isang Panginoon ay ang pagpapahayag ng pagmamahal sa Isang Panginoon.
Nang walang Takot sa Diyos at debosyonal na pagsamba sa Kanya, ang mortal ay dumarating at aalis sa reinkarnasyon.
Ang sinumang nakakuha ng pang-unawang ito mula sa Guru ay naninirahan tulad ng isang pinarangalan na panauhin sa mundong ito.