Ang pagkamatay sa Salita ng Shabad, mabubuhay ka magpakailanman, at hindi ka na mamamatay muli.
Ang Ambrosial Nectar ng Naam ay laging matamis sa isip; ngunit gaano kakaunti ang mga nakakuha ng Shabad. ||3||
Iniingatan ng Dakilang Tagabigay ang Kanyang mga Kaloob sa Kanyang Kamay; Ibinibigay Niya ang mga ito sa mga kinalulugdan Niya.
O Nanak, na puspos ng Naam, nakatagpo sila ng kapayapaan, at sa Hukuman ng Panginoon, sila ay dinadakila. ||4||11||
Sorat'h, Ikatlong Mehl:
Ang paglilingkod sa Tunay na Guru, ang banal na himig ay namumuo sa loob, at ang isa ay biniyayaan ng karunungan at kaligtasan.
Ang Tunay na Pangalan ng Panginoon ay dumarating upang manatili sa isipan, at sa pamamagitan ng Pangalan, ang isa ay sumasanib sa Pangalan. ||1||
Kung wala ang Tunay na Guru, ang buong mundo ay baliw.
Ang mga bulag, kusang-loob na mga manmukh ay hindi nauunawaan ang Salita ng Shabad; sila ay nalinlang ng mga maling alinlangan. ||Pause||
Ang tatlong mukha na Maya ay naligaw sa kanila sa pagdududa, at sila ay nasilo ng silo ng egotismo.
Ang kapanganakan at kamatayan ay nakabitin sa kanilang mga ulo, at sa muling pagsilang mula sa sinapupunan, sila ay nagdurusa sa sakit. ||2||
Ang tatlong katangian ay tumatagos sa buong mundo; kumikilos sa kaakuhan, nawawalan ito ng karangalan.
Ngunit ang isa na naging Gurmukh ay napagtanto ang ikaapat na estado ng celestial na kaligayahan; nakatagpo siya ng kapayapaan sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon. ||3||
Ang tatlong katangian ay sa Iyo lahat, O Panginoon; Ikaw mismo ang lumikha sa kanila. Kahit anong gawin Mo, mangyayari.
O Nanak, sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon, ang isa ay pinalaya; sa pamamagitan ng Shabad, inaalis niya ang egotismo. ||4||12||
Sorat'h, Ikaapat na Mehl, Unang Bahay:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Ang Aking Mahal na Panginoon Mismo ay sumasaklaw at tumatagos sa lahat; Siya Mismo ay, lahat ay nag-iisa.
Ang Aking Mahal Mismo ang mangangalakal sa mundong ito; Siya mismo ang tunay na bangkero.
Ang Aking Minamahal Mismo ay ang pangangalakal at ang mangangalakal; Siya mismo ang tunay na kredito. ||1||
O isip, pagnilayan ang Panginoon, Har, Har, at purihin ang Kanyang Pangalan.
Sa Biyaya ng Guru, ang Mahal, Ambrosial, hindi malapitan at hindi maarok na Panginoon ay nakuha. ||Pause||
Ang Minamahal Mismo ay nakikita at naririnig ang lahat; Siya Mismo ay nagsasalita sa pamamagitan ng mga bibig ng lahat ng nilalang.
Inaakay tayo ng Minamahal Mismo sa ilang, at Siya mismo ang nagpapakita sa atin ng Daan.
Ang Minamahal Mismo ay ang Kanyang sarili sa lahat-lahat; Siya mismo ay walang pakialam. ||2||
Ang Minamahal Mismo, lahat sa pamamagitan ng Kanyang sarili, ay lumikha ng lahat; Siya mismo ang nag-uugnay sa lahat sa kanilang mga gawain.
Ang Minamahal Mismo ang lumikha ng Paglikha, at Siya mismo ang sumisira nito.
Siya Mismo ang pantalan, at Siya Mismo ang mantsa, na naghahatid sa atin patawid. ||3||
Ang Minamahal Mismo ay ang karagatan, at ang bangka; Siya Mismo ang Guru, ang namamangka na namamahala nito
. Ang Minamahal Mismo ay tumulak at tumawid; Siya, ang Hari, ay minamasdan ang Kanyang kamangha-manghang laro.
Ang Minamahal Mismo ay ang Maawaing Guro; O lingkod Nanak, Siya ay nagpapatawad at nakikisama sa Kanyang sarili. ||4||1||
Sorat'h, Ikaapat na Mehl:
Siya mismo ay ipinanganak ng itlog, mula sa sinapupunan, mula sa pawis at mula sa lupa; Siya mismo ang mga kontinente at lahat ng mundo.
Siya Mismo ang sinulid, at Siya Mismo ang maraming butil; sa pamamagitan ng Kanyang Makapangyarihang Kapangyarihan, Kanyang binigkas ang mga daigdig.